نمایش و نقد #مستند #مادرکشی
#کمیل_سوهانی و #محمد_فاضلی
#بنیاد_حریری؛#خیابان_مدرس، بابل.
پنج‌شنبه، 29بهمن 94؛ 16:00.
@BabolShahreBaharNarenj
#کمیل_سوهانی و #محمد_فاضلی
#بنیاد_حریری؛#خیابان_مدرس، بابل.
پنج‌شنبه، 29بهمن 94؛ 16:00.
@BabolShahreBaharNarenj
محیط زیست قربانی فقدان شفافیت: قابل توجه مردم مازندران
✍️ #محمد_فاضلی *
🔹مدیرکل #محیط_زیست استان مازندران در خبری که روز ۲۶ مرداد ماه ۱۳۹۶ منتشر شد اعلام می‌کند که سازندگان #سد_هراز به وعده خود برای پاکسازی مخزن سد از #زباله‌هایی که نزدیک به دو دهه در منطقه مخزن سد دپو شده‌اند عمل نکرده‌اند و آبگیری سد باعث #آلوده_شدن آب مخزن خواهد شد. وی می‌گوید «سد نمی‌خواهیم، شکایت می‌کنیم.»
🔹فرماندار #آمل در اظهارنظری که امروز در خبرها منتشر شده است گفته‌اند «مدیرکل محیط زیست مازندران مگر قیّم مردم آمل است که می‌گوید سد نمی‌خواهیم؟»
🔹درک معنای این دو اظهارنظر متناقض نیازمند توجه به چند نکته است:
🔺اگر قوانین کشور الزام می‌کرد که گزارش #ارزیابی_تأثیر_محیط‌زیستی همه پروژه‌های عمرانی – از جمله سدها – قبل از تصویب ساخت و آغاز عملیات، منتشر شود، مردم و فعالان محیط‌زیست امروز با فهمیدن این نکته که #پسماندگاه و محل دفن زباله شهر آمل در مخزن سد هراز قرار دارد، غافل‌گیر نمی‌شدند. نظر اداره محیط‌زیست آمل قربانی زور سیاسی #فرماندار می‌شود زیرا روز اول #شفافیت درباره ابعاد محیط‌زیستی ساخت سد وجود نداشته است. امروز معلوم می‌شود که پسماندگاه از ابتدا در مخزن بوده و فقط یک وعده برای پاکسازی محل باعث #صدور_مجوز شده است و تازه امروز معلوم می‌شود به فرض پاکسازی، آلودگی ناشی از دو دهه #دفن_زباله در محل، دست از سر آب مخزن بر نخواهد داشت.
🔺 نوع مواجهه قدرت سیاسی با مسأله محیط‌زیست در ایران از کلام فرماندار آمل – تازه فرماندار آمل نه بالاتر – کاملاً آشکار می‌شود. قدرت تصور می‌کند مسئولان محیط‌زیست چه حقی دارند که درباره مسائل عمرانی اظهار نظر کنند و بیان یک نکته کارشناسی، همانا قیّم شدن برای مردم است. امر کارشناسی و تخصصی به راحتی قربانی قدرت سیاسی می‌شود و این کار به نام مردم صورت می‌گیرد.
🔺جامعه و فعالان محیط‌زیست و پشتوانه‌های حقوقی آن‌قدر قدرتمند نیستند که از فرماندار بپرسند مگر شما متخصص محیط‌زیست هستید، و آن روز که آب سد قربانی شیرابه‌های زباله شد و برای مثال بیماری فراگیر شد، شما مسئولیت می‌پذیرید؟ آیا اگر امروز اداره محیط‌زیست مسئول نباشد، شما آن روز مسئول خواهید بود؟
🔺این اولین بار نیست که ساخت و آبگیری سدها - علی‌رغم هشدارهای محیط‌زیستی – خطرآفرین می‌شود. شاید در مهم‌ترین این گونه اقدامات، هشدار سازمان حفاظت محیط‌زیست برای آبگیری نکردن #سد_گتوند در سال ۱۳۹۰ توسط رئیس‌جمهور وقت نادیده گرفته شد و گذشت آن‌چه در شش سال گذشته شاهد آن بوده‌ایم. این بار نیز ممکن است فاجعه‌ای در راه باشد.
🔹من نمی‌توانم درباره درستی یا نادرستی آن‌چه درباره قرار گرفتن پسماندگاه زباله شهر آمل در مخزن سد هراز اظهار نظر کنم زیرا گزارش ارزیابی محیط‌زیستی سد منتشر نشده و در دسترس نیست؛ اما می‌شود توصیه کرد دست از منافع کوتاه‌مدت بکشید و اگر چنین است، و هشدارهای محیط‌زیستی درست هستند؛ منبع آبی مهمی در شمال ایران را نابود نکنید، سلامت مردم را بازیچه قرار ندهید؛ و اگر دیگران را قیم مردم نمی‌دانید، خود هم قیم مردم نشوید.
🔹با مردم شفاف باشید، ما حق تکرار خطاهای گذشته را نداریم. یک گتوند برای عبرت گرفتن کافیست. شفافیت درمان دردهای بسیار جامعه ماست، حتی سرطان‌هایی که این روزها از هر خانواده‌ای قربانی می‌گیرد.
* استادیار جامعه‌شناسی دانشگاه شهید بهشتی، معاون پژوهشی مرکز بررسی‌های استراتژیک نهاد ریاست‌جمهوری
پنج‌شنبه، ۲ شهریور ۹۶.
«کانال اطلاع‌رسانی بابل، شهر بهار نارنج»
@BabolShahreBaharNarenj
✍️ #محمد_فاضلی *
🔹مدیرکل #محیط_زیست استان مازندران در خبری که روز ۲۶ مرداد ماه ۱۳۹۶ منتشر شد اعلام می‌کند که سازندگان #سد_هراز به وعده خود برای پاکسازی مخزن سد از #زباله‌هایی که نزدیک به دو دهه در منطقه مخزن سد دپو شده‌اند عمل نکرده‌اند و آبگیری سد باعث #آلوده_شدن آب مخزن خواهد شد. وی می‌گوید «سد نمی‌خواهیم، شکایت می‌کنیم.»
🔹فرماندار #آمل در اظهارنظری که امروز در خبرها منتشر شده است گفته‌اند «مدیرکل محیط زیست مازندران مگر قیّم مردم آمل است که می‌گوید سد نمی‌خواهیم؟»
🔹درک معنای این دو اظهارنظر متناقض نیازمند توجه به چند نکته است:
🔺اگر قوانین کشور الزام می‌کرد که گزارش #ارزیابی_تأثیر_محیط‌زیستی همه پروژه‌های عمرانی – از جمله سدها – قبل از تصویب ساخت و آغاز عملیات، منتشر شود، مردم و فعالان محیط‌زیست امروز با فهمیدن این نکته که #پسماندگاه و محل دفن زباله شهر آمل در مخزن سد هراز قرار دارد، غافل‌گیر نمی‌شدند. نظر اداره محیط‌زیست آمل قربانی زور سیاسی #فرماندار می‌شود زیرا روز اول #شفافیت درباره ابعاد محیط‌زیستی ساخت سد وجود نداشته است. امروز معلوم می‌شود که پسماندگاه از ابتدا در مخزن بوده و فقط یک وعده برای پاکسازی محل باعث #صدور_مجوز شده است و تازه امروز معلوم می‌شود به فرض پاکسازی، آلودگی ناشی از دو دهه #دفن_زباله در محل، دست از سر آب مخزن بر نخواهد داشت.
🔺 نوع مواجهه قدرت سیاسی با مسأله محیط‌زیست در ایران از کلام فرماندار آمل – تازه فرماندار آمل نه بالاتر – کاملاً آشکار می‌شود. قدرت تصور می‌کند مسئولان محیط‌زیست چه حقی دارند که درباره مسائل عمرانی اظهار نظر کنند و بیان یک نکته کارشناسی، همانا قیّم شدن برای مردم است. امر کارشناسی و تخصصی به راحتی قربانی قدرت سیاسی می‌شود و این کار به نام مردم صورت می‌گیرد.
🔺جامعه و فعالان محیط‌زیست و پشتوانه‌های حقوقی آن‌قدر قدرتمند نیستند که از فرماندار بپرسند مگر شما متخصص محیط‌زیست هستید، و آن روز که آب سد قربانی شیرابه‌های زباله شد و برای مثال بیماری فراگیر شد، شما مسئولیت می‌پذیرید؟ آیا اگر امروز اداره محیط‌زیست مسئول نباشد، شما آن روز مسئول خواهید بود؟
🔺این اولین بار نیست که ساخت و آبگیری سدها - علی‌رغم هشدارهای محیط‌زیستی – خطرآفرین می‌شود. شاید در مهم‌ترین این گونه اقدامات، هشدار سازمان حفاظت محیط‌زیست برای آبگیری نکردن #سد_گتوند در سال ۱۳۹۰ توسط رئیس‌جمهور وقت نادیده گرفته شد و گذشت آن‌چه در شش سال گذشته شاهد آن بوده‌ایم. این بار نیز ممکن است فاجعه‌ای در راه باشد.
🔹من نمی‌توانم درباره درستی یا نادرستی آن‌چه درباره قرار گرفتن پسماندگاه زباله شهر آمل در مخزن سد هراز اظهار نظر کنم زیرا گزارش ارزیابی محیط‌زیستی سد منتشر نشده و در دسترس نیست؛ اما می‌شود توصیه کرد دست از منافع کوتاه‌مدت بکشید و اگر چنین است، و هشدارهای محیط‌زیستی درست هستند؛ منبع آبی مهمی در شمال ایران را نابود نکنید، سلامت مردم را بازیچه قرار ندهید؛ و اگر دیگران را قیم مردم نمی‌دانید، خود هم قیم مردم نشوید.
🔹با مردم شفاف باشید، ما حق تکرار خطاهای گذشته را نداریم. یک گتوند برای عبرت گرفتن کافیست. شفافیت درمان دردهای بسیار جامعه ماست، حتی سرطان‌هایی که این روزها از هر خانواده‌ای قربانی می‌گیرد.
* استادیار جامعه‌شناسی دانشگاه شهید بهشتی، معاون پژوهشی مرکز بررسی‌های استراتژیک نهاد ریاست‌جمهوری
پنج‌شنبه، ۲ شهریور ۹۶.
«کانال اطلاع‌رسانی بابل، شهر بهار نارنج»
@BabolShahreBaharNarenj
کانال بابل شهر بهار نارنج
گزارش میدانی از خیابان فردوسی؛ 🚨سکه ۱۹۶۰ و دلار ۶۰۰۰ تومان شد 🔹قیمت فروش #سکه بهار آزادی به ۱۹۶۰ تومان و فروش #دلار امروز به دلار ۶۰۰۰ تومان رسید. 🔹همچنین سکه تمام ۱۹۱۰ تومان از مردم خریداری می‌شود. 🔹امروز نیز طبق روزهای گذشته همچنان نرخ ارز رو به افزایش…
گور دسته‌جمعی بود آن پناهگاه/ تحلیلی بر آشفتگی بازار ارز
✍️ #محمد_فاضلی
🔹سال‌های وحشت جنگ و حمله هوایی #عراق بود و وسط حیاط مدرسه ما یک #پناهگاه ساخته بودند. #آژیر_قرمز که به صدا در می‌آمد، چهارصد پانصد نفر دانش‌آموز دوره راهنمایی، وحشت‌زده به سمت دو در ورودی پناهگاه حمله می‌بردیم. پناهگاهی تاریک که کودکانه تصور می‌کردیم اگر #بمب بر سر آن بریزد در امان خواهیم بود؛ چه تصوری خامی. بمبی اگر به آن پناهگاه می‌خورد، گور دسته‌جمعی ما می‌شد.
🔹بمب هیچ وقت به مدرسه ما نخورد و هیچ دانش‌آموزی با بمب آسیب ندید، اما هر بار که صدای آژیر قرمز به صدا درآمد، شلوغی و حمله به در پناهگاه، چند آسیب‌دیده و دست و پا شکسته به جا گذاشت. ما از ترس بمب، با صدای آژیر قرمز، همدیگر را زیر دست و پا له می‌کردیم؛ برای رسیدن به گوری دسته‌جمعی که توهم جان‌پناه بود.
🔹ازدحام این روزها برای خرید #ارز جلوی #صرافی‌ها هم چیزی شبیه حمله ما به پناهگاه مدرسه ماست. همه کاستی‌ها، ناتوانی‌ها و بی‌کفایتی‌ها درست، اما ما چرا کم و زیاد پول‌مان را به دست گرفته‌ایم و جلوی صرافی‌ها صف کشیده‌ایم؟ ما چرا باید با دامن زدن به یک «وحشت عمومی» خودمان را زیر دست و پا له کنیم؟
🔹 #ترامپ آژیر می‌کشد، کشورهایی در منطقه هم صدای این آژیر را تقویت می‌کنند، و شاید کسانی هم در داخل عمداً یا از سر نادانی بر وحشت آژیرها می‌افزایند. آیا این ما هستیم که از ترس آژیر خود را برای رساندن به پناهگاهی که جز ابهام و تاریکی در آن نیست، زیر دست و پای یکدیگر له خواهیم کرد؟
🔹می‌ترسیم #ارزش_پول_ملی سقوط کند و دارایی‌ها ما کاهش یابد؟ هر قدر بیشتر جلوی صرافی‌ها صف بکشیم، قیمت بالاتر می‌رود و این سقوط بیشتر می‌شود، بدون آن‌که چیزی گیر اکثریت بیاید. می‌ترسیم بمبی در اقتصاد منفجر شود و ما بیرون از پناهگاه، زیان کنیم؟ صف کشیدن برای خرید #دلار، می‌تواند پیش از آن‌که بمبی از راه برسد، ما را زیر دست و پای خودمان له کند.
🔹می‌ترسیم گروه‌هایی با دارایی‌های کلان از خرید و فروش در بازار ارز سودهای کلان ببرند و خرده‌پول‌های دست ما هیچ شود و از این نمد کلاهی برای ما ساخته نشود؟ صف کشیدن ما برای خرید دلار، سود صاحبان دارایی‌های بزرگ را بیشتر می‌کند. هر یک تومان که با حضور وحشت‌آلود ما جلوی صرافی‌ها بر قیمت دلار افزوده می‌شود، صاحبان سرمایه‌های مشروع و نامشروع حاضر در بازار ارز را بیش از آن‌چه تصور کنید افزایش می‌دهد.
🔹بیایید از ترس آژیر، یکدیگر را در رسیدن به توهمی از پناهگاه له نکنیم. آرام بگیریم و کنار بکشیم، بگذار ببینیم آن‌ها که تنها در میان میدان می‌مانند، کیستند. آن‌ها که نان‌شان در همراهی ما با شلوغی میانه میدان است.
🔹آژیرها را همه به صدا درمی‌آورند، عکس‌هایی از بی‌ارزش شدن پول فلان کشورها پخش می‌کنند؛ و همه برای آن است که من و شما بترسیم و خرده‌پول‌های‌مان را به میدان بیاوریم، وحشت بیافرینیم و در میانه تاریکی یکدیگر را زیر دست و پا له کنیم.
🔹نترسیم و فعلا آرام بگیریم. اوضاع که آرام شد، از دولتمردان ارایه گزارشی شفاف و دقیق، با صراحت و بی‌پرده‌پوشی، فارغ از شعار و پر از شعور، و صادقانه با مردم طلب کنیم. بپرسیم این چه حکایتی است؟ این چه مصیبتی است که آرامش نداریم. چرا کسی پاسخ نمی‌دهد چه خبر است. آشکار شدن همه کاستی‌ها را مطالبه کنیم و مو از ماست بکشیم؛ اما فعلا نترسیم و به این معرکه دامن نزنیم. مطالبه پاسخ‌گویی را فراموش نکنیم، اما در فضای ناآرام و پرتنش، کسی پاسخ نمی‌دهد. بیایید برای ایران، بر تنش‌های این فضا نیفزاییم. پناهگاهی در کار نیست، ما فقط خود را زیر دست و پا له می‌کنیم.
*عضو هیئت علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه شهید بهشتی
دوشنبه، ۲۰ فروردین ۹۷.
@BabolShahreBaharNarenj
✍️ #محمد_فاضلی
🔹سال‌های وحشت جنگ و حمله هوایی #عراق بود و وسط حیاط مدرسه ما یک #پناهگاه ساخته بودند. #آژیر_قرمز که به صدا در می‌آمد، چهارصد پانصد نفر دانش‌آموز دوره راهنمایی، وحشت‌زده به سمت دو در ورودی پناهگاه حمله می‌بردیم. پناهگاهی تاریک که کودکانه تصور می‌کردیم اگر #بمب بر سر آن بریزد در امان خواهیم بود؛ چه تصوری خامی. بمبی اگر به آن پناهگاه می‌خورد، گور دسته‌جمعی ما می‌شد.
🔹بمب هیچ وقت به مدرسه ما نخورد و هیچ دانش‌آموزی با بمب آسیب ندید، اما هر بار که صدای آژیر قرمز به صدا درآمد، شلوغی و حمله به در پناهگاه، چند آسیب‌دیده و دست و پا شکسته به جا گذاشت. ما از ترس بمب، با صدای آژیر قرمز، همدیگر را زیر دست و پا له می‌کردیم؛ برای رسیدن به گوری دسته‌جمعی که توهم جان‌پناه بود.
🔹ازدحام این روزها برای خرید #ارز جلوی #صرافی‌ها هم چیزی شبیه حمله ما به پناهگاه مدرسه ماست. همه کاستی‌ها، ناتوانی‌ها و بی‌کفایتی‌ها درست، اما ما چرا کم و زیاد پول‌مان را به دست گرفته‌ایم و جلوی صرافی‌ها صف کشیده‌ایم؟ ما چرا باید با دامن زدن به یک «وحشت عمومی» خودمان را زیر دست و پا له کنیم؟
🔹 #ترامپ آژیر می‌کشد، کشورهایی در منطقه هم صدای این آژیر را تقویت می‌کنند، و شاید کسانی هم در داخل عمداً یا از سر نادانی بر وحشت آژیرها می‌افزایند. آیا این ما هستیم که از ترس آژیر خود را برای رساندن به پناهگاهی که جز ابهام و تاریکی در آن نیست، زیر دست و پای یکدیگر له خواهیم کرد؟
🔹می‌ترسیم #ارزش_پول_ملی سقوط کند و دارایی‌ها ما کاهش یابد؟ هر قدر بیشتر جلوی صرافی‌ها صف بکشیم، قیمت بالاتر می‌رود و این سقوط بیشتر می‌شود، بدون آن‌که چیزی گیر اکثریت بیاید. می‌ترسیم بمبی در اقتصاد منفجر شود و ما بیرون از پناهگاه، زیان کنیم؟ صف کشیدن برای خرید #دلار، می‌تواند پیش از آن‌که بمبی از راه برسد، ما را زیر دست و پای خودمان له کند.
🔹می‌ترسیم گروه‌هایی با دارایی‌های کلان از خرید و فروش در بازار ارز سودهای کلان ببرند و خرده‌پول‌های دست ما هیچ شود و از این نمد کلاهی برای ما ساخته نشود؟ صف کشیدن ما برای خرید دلار، سود صاحبان دارایی‌های بزرگ را بیشتر می‌کند. هر یک تومان که با حضور وحشت‌آلود ما جلوی صرافی‌ها بر قیمت دلار افزوده می‌شود، صاحبان سرمایه‌های مشروع و نامشروع حاضر در بازار ارز را بیش از آن‌چه تصور کنید افزایش می‌دهد.
🔹بیایید از ترس آژیر، یکدیگر را در رسیدن به توهمی از پناهگاه له نکنیم. آرام بگیریم و کنار بکشیم، بگذار ببینیم آن‌ها که تنها در میان میدان می‌مانند، کیستند. آن‌ها که نان‌شان در همراهی ما با شلوغی میانه میدان است.
🔹آژیرها را همه به صدا درمی‌آورند، عکس‌هایی از بی‌ارزش شدن پول فلان کشورها پخش می‌کنند؛ و همه برای آن است که من و شما بترسیم و خرده‌پول‌های‌مان را به میدان بیاوریم، وحشت بیافرینیم و در میانه تاریکی یکدیگر را زیر دست و پا له کنیم.
🔹نترسیم و فعلا آرام بگیریم. اوضاع که آرام شد، از دولتمردان ارایه گزارشی شفاف و دقیق، با صراحت و بی‌پرده‌پوشی، فارغ از شعار و پر از شعور، و صادقانه با مردم طلب کنیم. بپرسیم این چه حکایتی است؟ این چه مصیبتی است که آرامش نداریم. چرا کسی پاسخ نمی‌دهد چه خبر است. آشکار شدن همه کاستی‌ها را مطالبه کنیم و مو از ماست بکشیم؛ اما فعلا نترسیم و به این معرکه دامن نزنیم. مطالبه پاسخ‌گویی را فراموش نکنیم، اما در فضای ناآرام و پرتنش، کسی پاسخ نمی‌دهد. بیایید برای ایران، بر تنش‌های این فضا نیفزاییم. پناهگاهی در کار نیست، ما فقط خود را زیر دست و پا له می‌کنیم.
*عضو هیئت علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه شهید بهشتی
دوشنبه، ۲۰ فروردین ۹۷.
@BabolShahreBaharNarenj