✍️بيستون و كلنگ و مقاله
خودتان ارزيابى كنيد!

🖊محمدرضا اسلامى

🔹چند تن از اساتيد ژاپنى كه سابقا با آنها همكاري مى كردم بعد از مدتها "يك مقاله" منتشر كرده اند.
به تعبير يكى از دوستان كه به شوخى مى گفت: بعد هشتاد سال يك مقاله داده اند!

مقاله را ملاحظه كنيد و دوستانى كه در حوزه زلزله يا سازه فعاليت مى كنند خود مى توانند قضاوت كنند كه از ميان تمام دانشگاههاي #آمريكا و از بين تمام مقالاتى كه در ژورنالهاى برتر در سال گذشته چاپ شده، آيا پنج مقاله در اين سطح توليد شده؟

به بيان خودمانى، از ميان برترين مراكز تحقيقاتي آمريكا، چند مقاله در اين سطح خارج شده؟
(اصلا خارج شده؟!)

✔️خلاصه ى اين مقاله چيست؟

🔹 - يك ساختمان سه طبقه را با مقياس واقعى (يك به يك) روى ميز زلزله تست (و خراب) كرده اند.

- بعد مدل كامپيوترى آن سازه را با نرم افزارهاى المان محدود توليد، مِش بندى، و تحليل كرده اند.

- از مقايسه نتايج آن تست، با اين مدل كامپيوترى، متن مقاله و نتايج را توليد و منتشر كرده اند. همين!

✅ابزار و مواد لازم براى توليد چنين مقاله اى:

✔️🔹چند استاد با ذهن آرام و بدون دغدغه (كه اين كار، "تنها" كار زندگيشان باشد)؛

✔️🔹يك ميز زلزله با مقياس بزرگ و با امكاناتى حدودا بيست برابر امكانات ميز زلزله دانشگاه كاليفرنيا-سانديِگو؛

✔️🔹يك عدد شركت ميتسوبيشى كه جك هاي هيدروليك عظيم زير ميز را توليد و نگهدارى كند تا بتواند ميز لرزه اى را (مطابق شتاب طيف زلزله كوبه) بلرزاند؛

✔️🔹مبلغ صدوپنجاه هزار دلار براي ساختن ساختمان ، بلند كردن و گذاشتنش روي ميز زلزله، و خراب كردنش؛

✔️🔹مجددا، چند استاد با ذهن آرام (و صبور بر رنجِ توليد) كه هيچ كاري در زندگى نداشته باشند جز اينكه نتايج تست فوق را تحليل كنند؛

✔️🔹يك سوپر كامپيوتر كه مدل اِلمان محدود را برايمان "ران" كند؛

✔️🔹يك بخش صنعت قوى و سرِپا كه در مدلسازي كامپيوترى، آن چند استادِ با ذهن آرام را كمك كنند؛
(مقاله كارِ مشترك دانشگاه كوبه و دو شركت از صنعت است)

✔️🔹"جلساتى" كه در آن جلسات، اين جماعتي كه در بالا عرض شد، مرتب وسط جلسه باهم دعوايشان نشود؛

✔️🔹نهايتا انتشار مقاله.
- - - -

📌فايل پى دى اف مقاله در اينجا🔺 قرار داده شده. دوستان حوزه مهندسي مى توانند كيفيت داده ها و مباحث را با مقالات مشابه، مقايسه و ارزيابى كنند.

🔹متاسفانه حجم توليد علم در ژاپن در اين كيفيت بسيار بالاست ولى ارائه به زبان انگليسى بسيار اندك.

(بی اغراق) ده ها تست مشابه این تست در مرکز ای-دیفنس #کوبه اجرا شده؛ ولی تعداد بسیار محدودی مقاله انگلیسی در ژورنالهای #آی_اس_آی منتشر شده است.

در واقع ژاپنى ها انگيزه چندانى براى "مقاله بازى" به نحوى كه در آمريكا و چين رايج شده است، ندارند.
(ملاحظه مي كنيد كه حتي اين كار [در این سطح] در يك ژورنال داخلى[ژاپنى] منتشر شده؛ و نه يك ژورنال تراز اول بين المللى)
AIJ

🔹 از رشته هاي ديگر مهندسي دقيق اطلاع ندارم ولي در اين حوزه، فاصله مرز دانش و توليد علم در ژاپن با #آمريكا بسيار چشمگير است.

✅ دليل اين تفاوت؟

🔹قبلا هم در اين باره صحبت شد. دو دليل وجود دارد:
▪️دليل اول اينكه موضوع زلزله و "رفتار سازه" در ژاپن، مهمتر از آمريكاست. (مقتضيات جغرافيايى)

▪️اما دليل دوم مهمتر است. ساختار دانشگاه و تعريف "جايگاه استاد دانشگاه" در ژاپن، با آمريكا متفاوت است.
دانشگاه در ژاپن كپى دانشگاه در آمريكا نيست.
دو اتفاق در آمريكا افتاده كه در ژاپن نيفتاده: مقاله نويسي و پروپوزال نويسى.
(با توليد انبوه)

اين بدين مفهوم نيست كه اساتيد ژاپنى مقاله نمي نويسند يا استرسِ نوشتن پروپوزال ندارند. خير.
مسأله اين است كه كيفى كارى در ژاپن، جايش را به كمّى كارى نداده (حداقل در پژوهشهاى مهندسى زلزله و سازه).

🔹شتابزدگى در توليد مقاله و نوشتن پروپوزال، بلايى است كه دامان جامعه علمى را اگر گرفت، انتظار توليد اين دست مقالات را ، نبايد داشت.

اين كارها، بيستون با كلنگ كندن است.
صبر ايوب مى خواهد.
T.me/afmmakhabar