درباره جنجال اتّحادیّه اروپا بر سر جزایر سه‌گانه
مالکیّت ایران بر جزایر سه‌گانه تاریخی است و بازپس‌گیری دوباره‌ی آن، دو روز پیش از تشکیل مجمع‌القبایل امارات متّحده‌ی عربی صورت گرفته است. فلذا جنجال اتّحادیه‌ی استعمارگران اروپایی بر سر جزایر ایرانی، مبنای حقوقی ندارد.
امّا همواره باید دقّت کنیم که قدرت نظامی عامل تعیین کننده‌ی روابط بینالملل است. چرا که در مناسبت میان کشورها منفعت حرف اول را می‌زند. فلذا «توطئه» واقعیّتی در مناسبات روابط بینالملل است.
امّا هر ملّت برای آنکه بتواند در روابط بین‌المللی با قدرت ظاهر شود، نخست نیازمند آن است که در رابطه با اجزای درونی خود به وحدتی نیرومند برسد. معنی آن حرف مهم فروغی در حاشیه‌ٔ کنفرانس ورسای در سال ۱۹۱۷ همین است که گفت:
«چه فایده! یک دست بی‌صدا‌ست، ملّت ایران باید صدا داشته باشد، ایران باید ملّت داشته باشد!»
یعنی برای آنکه بتوانیم در عرصه‌ٔ جهانی کشور قدرتمندی باشیم، نخست باید ملّتی نیرومند باشیم تا بتوانیم در برابر «توطئهٔ» کشورهای دیگر، از منافع ملّی خود دفاع کنیم. ایران امروز آن ملّت قدرتمند را داراست. امّا ملّتی که دولت متولّی خود را ندارد. جمهوری اسلامی با تعریف ملّت ایران ذیل امّت اسلام، قدرت ملّی ایران را تضعیف کرده است.
فیشته در تٲمّلات خود درباره‌ٔ ماکیاولی در سال ۱۸۰۷ می‌نویسد:
«همسایگان شما تنها در صورتی که متّحد طبیعی او هستید ملاحظهٔ شما را به جا می‌آورند، جز این همواره مترصّد وارد آوردن آسیبی روزافزون به شمایند.» از این گذشته «دفاع از مرزهای واقعی‌تان کافی نیست، لازم است اطمینان حاصل کنید نفوذتان رو به کاستی نگذاشته باشد».
امارات متّحده نیز به‌عنوان مجمع‌القبایل تازه‌تاسیس اگر عاقل باشد، می‌داند که ایران کشوری است که از قدیم وجود داشته و این موجودیّت همواره مقتدر بوده است. پس بهتر است که سعادت آینده‌ی قبایل ساکن خود را فدای هوس‌های آنی نکند. چرا که هر اقدام احمقانه‌ی این مجمع‌القبایل حاشیه خلیج فارس بلافاصله و یا بالاخره دفع می‌شود.
فصلنامه ايران بزرگ فرهنگي
#جاوید_شاه_پاینده_ایران
#ايران_معبد_ماست
#نور_بر_تاريكي_پيروز_است
@C_B_SHAHZADEH
مالکیّت ایران بر جزایر سه‌گانه تاریخی است و بازپس‌گیری دوباره‌ی آن، دو روز پیش از تشکیل مجمع‌القبایل امارات متّحده‌ی عربی صورت گرفته است. فلذا جنجال اتّحادیه‌ی استعمارگران اروپایی بر سر جزایر ایرانی، مبنای حقوقی ندارد.
امّا همواره باید دقّت کنیم که قدرت نظامی عامل تعیین کننده‌ی روابط بینالملل است. چرا که در مناسبت میان کشورها منفعت حرف اول را می‌زند. فلذا «توطئه» واقعیّتی در مناسبات روابط بینالملل است.
امّا هر ملّت برای آنکه بتواند در روابط بین‌المللی با قدرت ظاهر شود، نخست نیازمند آن است که در رابطه با اجزای درونی خود به وحدتی نیرومند برسد. معنی آن حرف مهم فروغی در حاشیه‌ٔ کنفرانس ورسای در سال ۱۹۱۷ همین است که گفت:
«چه فایده! یک دست بی‌صدا‌ست، ملّت ایران باید صدا داشته باشد، ایران باید ملّت داشته باشد!»
یعنی برای آنکه بتوانیم در عرصه‌ٔ جهانی کشور قدرتمندی باشیم، نخست باید ملّتی نیرومند باشیم تا بتوانیم در برابر «توطئهٔ» کشورهای دیگر، از منافع ملّی خود دفاع کنیم. ایران امروز آن ملّت قدرتمند را داراست. امّا ملّتی که دولت متولّی خود را ندارد. جمهوری اسلامی با تعریف ملّت ایران ذیل امّت اسلام، قدرت ملّی ایران را تضعیف کرده است.
فیشته در تٲمّلات خود درباره‌ٔ ماکیاولی در سال ۱۸۰۷ می‌نویسد:
«همسایگان شما تنها در صورتی که متّحد طبیعی او هستید ملاحظهٔ شما را به جا می‌آورند، جز این همواره مترصّد وارد آوردن آسیبی روزافزون به شمایند.» از این گذشته «دفاع از مرزهای واقعی‌تان کافی نیست، لازم است اطمینان حاصل کنید نفوذتان رو به کاستی نگذاشته باشد».
امارات متّحده نیز به‌عنوان مجمع‌القبایل تازه‌تاسیس اگر عاقل باشد، می‌داند که ایران کشوری است که از قدیم وجود داشته و این موجودیّت همواره مقتدر بوده است. پس بهتر است که سعادت آینده‌ی قبایل ساکن خود را فدای هوس‌های آنی نکند. چرا که هر اقدام احمقانه‌ی این مجمع‌القبایل حاشیه خلیج فارس بلافاصله و یا بالاخره دفع می‌شود.
فصلنامه ايران بزرگ فرهنگي
#جاوید_شاه_پاینده_ایران
#ايران_معبد_ماست
#نور_بر_تاريكي_پيروز_است
@C_B_SHAHZADEH
