✴️❇️ دشواری‌های ادامه مذاکرات
✍ #محسن_زینلی‌پور
🔰 جلسه‌ی چهارم مذاکرات به احتمال فراوان بیش از بیان خواسته‌های طرفین نبوده و علیرغم خوش‌بینی‌های برخی تحلیلگران، ادامه‌ی مذاکرات و توافق احتمالی به هیچ عنوان آسان به نظر نمی‌رسد و از احتمال حمله‌ی نظامی چیزی کاسته نشده است.
در هفته‌ی گذشته بحث اظهارنظر در ایران و آمریکا پیرامون چگونگی توافق احتمالی بسیار داغ بود و از یک طرف با اصرار آمریکایی‌ها بر برچیده‌شدن کامل غنی‌سازی اورانیوم در خاک ایران و تعطیلی یا نابودی کامل آن و در طرف دیگر با تاکید مقامات ایرانی بر حفظ حداقلی حق غنی‌سازی، هر دو طرف این موضع خود را خط قرمز خود عنوان کردند.
چهارمین جلسه مذاکرات اما در مسقط برگزار شد و تا این لحظه، دو طرف با خوش‌بینی نسبت به این جلسه از فضای مثبت و دلگرم‌کننده‌ی آن سخن گفته‌اند. از آنجا که بسیار بعید می‌نماید که طرفین به این سرعت از موضع خود عقب‌نشینی کرده باشند، به نظر می‌رسد که در جلسه‌ی چهارم، طرفین همین مواضع یا به عبارت دیگر خط قرمزها و خواسته‌های خود را فقط بیان کرده و مواضع یکدیگر را شنیده و بدون هیچ‌گونه بحث فنی و صرفا با هدف باز نشان‌دادن پنجره‌ی دیپلماسی این جلسه را با خیر و خوشی پس از سه ساعت به پایان رسانده و بررسی و تصمیم را به پایتخت‌ها سپرده‌اند.
اما با صف‌آرایی جدید طرفین در هفته‌ای که رفت، به نظر می‌رسد راه مذاکرات تازه به سنگلاخ و بخش دشوار خود رسیده باشد و مواردی وجود دارد که با توجه به آنها، ادامه‌ی مذاکرات و رسیدن به توافق، بسیار دشوارتر از پیش به نظر می‌رسد:
۱. رسیدن دولتمردان و سیاستمداران آمریکایی به نوعی همگرایی و اجماع نسبی بر سر اینکه جمهوری اسلامی نباید هیچ‌گونه حق غنی‌سازی در خاک خود داشته باشد و تمامی تاسیسات غنی‌سازی‌اش را باید تعطیل کند. موضوعی که انعطاف و عقب‌نشینی را برای ترامپ و مذاکره‌کنندگان آمریکایی بسیار سخت و پرهزینه‌تر از پیش می‌سازد.
۲. دو سناتور جمهوری‌خواه در این هفته سه شرط را برای حمایت کنگره از توافق و تصویب آن مطرح ساختند: تعطیلی کامل غنی سازی، توافق درباره تعطیلی فعالیت‌های منطقه‌ای جمهوری اسلامی و توافق درباره محدودسازی برنامه موشکی.
۳. فرود آمدن موشک حوثی‌ها در فرودگاه بن گوریون اسرائیل، بهانه‌ی تازه‌ای به دست اسرائیل داده تا لابی خود را در آمریکا قوی‌تر کرده و علیرغم اختلاف نظرهایی که بین آمریکا و اسرائیل دیده می‌شود، موضع مخالفان توافق تقویت شود.
۴. وجود سه شرط آمریکا برای توافق یعنی: نابودی یا تعطیلی تمامی سانتریفیوژها و چرخه‌ی غنی‌سازی، خروج ذخایر اورانیوم غنی‌شده از ایران و ایجاد یک مکانیسم راستی‌آزمایی محکم و جدی، احتمال پذیرش آنها از جانب جمهوری اسلامی را کاهش داده و شاید با این وجود به وقوع یک جنگ محدود بیشتر رضایت بدهد.
۵. تندتر شدن لحن و مواضع اروپایی‌ها نسبت به جمهوری اسلامی به ویژه پس از دستگیری چند متهم مظنون به انجام عملیات تروریستی در خاک بریتانیا و قوت گرفتن احتمال فعال‌سازی #مکانیسم_ماشه و قرار گرفتن ایران تحت فصل هفتم منشور سازمان ملل متحد.
توجه داشته باشید که بحث غنی‌سازی علیرغم نداشتن کوچکترین فایده برای مردم و حکومت تا امروز و تحمیل هزینه‌های وحشتناک و کمرشکن به منافع ملی، از جانب حاکمیت کاملا حیثیتی شده و پذیرش تعطیلی آن به راحتی امکان‌پذیر نیست.
۶. سفر #ترامپ به منطقه و احتمال پذیرش هزینه‌های حمله به ایران از جانب اعراب به صورت کاملا نامحسوس و در قالب قراردادهای تجاری و سرمایه‌گذاری در آمریکا. (اگر در این سفر ترامپ حاضر شد که درباره‌ی #خلیج_فارس ، نام مجعول مورد نظر اعراب را به کار ببرد و آن را اعلام کند و یا در مورد جزایر سه‌گانه‌ی ایرانی حرف نامربوطی بزند، این احتمال که آنها هزینه‌های حمله به تاسیسات هسته‌ای جمهوری اسلامی را تقبل کرده باشند واقعا تقویت خواهد شد)
۷. عدم تمایل #روسیه به نتیجه دادن مذاکرات و حصول توافق، چرا که در این صورت، تمرکز ترامپ و اروپا بر موضوع روسیه بیشتر خواهد شد و برای روسیه خیلی مناسب‌تر و دلخواه‌تر این است که بحث جنگ با اوکراین، قبل از توافق احتمالی جمهوری اسلامی و آمریکا اتفاق بیفتد که کارت ایران برای روسیه همچنان کارآیی داشته باشد.
با توجه به موارد هفتگانه‌ی بالا به نظر می‌رسد که علیرغم اظهارات خوش‌بینانه‌ی طرفین، حتی پس از جلسه‌ی چهارم مذاکرات، ادامه‌ی مذاکرات بسیار دشوارتر از این چهار جلسه خواهد بود و #توافق آنقدرها که برخی از ناظران و تحلیلگران خوش‌بینی به خرج می‌دهند نزدیک نیست و از احتمال گزینه‌ی نظامی یعنی حمله به تاسیسات هسته‌ای جمهوری اسلامی، حتی اندکی کاسته نشده است.
@C_B_SHAHZADEH
✍ #محسن_زینلی‌پور
🔰 جلسه‌ی چهارم مذاکرات به احتمال فراوان بیش از بیان خواسته‌های طرفین نبوده و علیرغم خوش‌بینی‌های برخی تحلیلگران، ادامه‌ی مذاکرات و توافق احتمالی به هیچ عنوان آسان به نظر نمی‌رسد و از احتمال حمله‌ی نظامی چیزی کاسته نشده است.
در هفته‌ی گذشته بحث اظهارنظر در ایران و آمریکا پیرامون چگونگی توافق احتمالی بسیار داغ بود و از یک طرف با اصرار آمریکایی‌ها بر برچیده‌شدن کامل غنی‌سازی اورانیوم در خاک ایران و تعطیلی یا نابودی کامل آن و در طرف دیگر با تاکید مقامات ایرانی بر حفظ حداقلی حق غنی‌سازی، هر دو طرف این موضع خود را خط قرمز خود عنوان کردند.
چهارمین جلسه مذاکرات اما در مسقط برگزار شد و تا این لحظه، دو طرف با خوش‌بینی نسبت به این جلسه از فضای مثبت و دلگرم‌کننده‌ی آن سخن گفته‌اند. از آنجا که بسیار بعید می‌نماید که طرفین به این سرعت از موضع خود عقب‌نشینی کرده باشند، به نظر می‌رسد که در جلسه‌ی چهارم، طرفین همین مواضع یا به عبارت دیگر خط قرمزها و خواسته‌های خود را فقط بیان کرده و مواضع یکدیگر را شنیده و بدون هیچ‌گونه بحث فنی و صرفا با هدف باز نشان‌دادن پنجره‌ی دیپلماسی این جلسه را با خیر و خوشی پس از سه ساعت به پایان رسانده و بررسی و تصمیم را به پایتخت‌ها سپرده‌اند.
اما با صف‌آرایی جدید طرفین در هفته‌ای که رفت، به نظر می‌رسد راه مذاکرات تازه به سنگلاخ و بخش دشوار خود رسیده باشد و مواردی وجود دارد که با توجه به آنها، ادامه‌ی مذاکرات و رسیدن به توافق، بسیار دشوارتر از پیش به نظر می‌رسد:
۱. رسیدن دولتمردان و سیاستمداران آمریکایی به نوعی همگرایی و اجماع نسبی بر سر اینکه جمهوری اسلامی نباید هیچ‌گونه حق غنی‌سازی در خاک خود داشته باشد و تمامی تاسیسات غنی‌سازی‌اش را باید تعطیل کند. موضوعی که انعطاف و عقب‌نشینی را برای ترامپ و مذاکره‌کنندگان آمریکایی بسیار سخت و پرهزینه‌تر از پیش می‌سازد.
۲. دو سناتور جمهوری‌خواه در این هفته سه شرط را برای حمایت کنگره از توافق و تصویب آن مطرح ساختند: تعطیلی کامل غنی سازی، توافق درباره تعطیلی فعالیت‌های منطقه‌ای جمهوری اسلامی و توافق درباره محدودسازی برنامه موشکی.
۳. فرود آمدن موشک حوثی‌ها در فرودگاه بن گوریون اسرائیل، بهانه‌ی تازه‌ای به دست اسرائیل داده تا لابی خود را در آمریکا قوی‌تر کرده و علیرغم اختلاف نظرهایی که بین آمریکا و اسرائیل دیده می‌شود، موضع مخالفان توافق تقویت شود.
۴. وجود سه شرط آمریکا برای توافق یعنی: نابودی یا تعطیلی تمامی سانتریفیوژها و چرخه‌ی غنی‌سازی، خروج ذخایر اورانیوم غنی‌شده از ایران و ایجاد یک مکانیسم راستی‌آزمایی محکم و جدی، احتمال پذیرش آنها از جانب جمهوری اسلامی را کاهش داده و شاید با این وجود به وقوع یک جنگ محدود بیشتر رضایت بدهد.
۵. تندتر شدن لحن و مواضع اروپایی‌ها نسبت به جمهوری اسلامی به ویژه پس از دستگیری چند متهم مظنون به انجام عملیات تروریستی در خاک بریتانیا و قوت گرفتن احتمال فعال‌سازی #مکانیسم_ماشه و قرار گرفتن ایران تحت فصل هفتم منشور سازمان ملل متحد.
توجه داشته باشید که بحث غنی‌سازی علیرغم نداشتن کوچکترین فایده برای مردم و حکومت تا امروز و تحمیل هزینه‌های وحشتناک و کمرشکن به منافع ملی، از جانب حاکمیت کاملا حیثیتی شده و پذیرش تعطیلی آن به راحتی امکان‌پذیر نیست.
۶. سفر #ترامپ به منطقه و احتمال پذیرش هزینه‌های حمله به ایران از جانب اعراب به صورت کاملا نامحسوس و در قالب قراردادهای تجاری و سرمایه‌گذاری در آمریکا. (اگر در این سفر ترامپ حاضر شد که درباره‌ی #خلیج_فارس ، نام مجعول مورد نظر اعراب را به کار ببرد و آن را اعلام کند و یا در مورد جزایر سه‌گانه‌ی ایرانی حرف نامربوطی بزند، این احتمال که آنها هزینه‌های حمله به تاسیسات هسته‌ای جمهوری اسلامی را تقبل کرده باشند واقعا تقویت خواهد شد)
۷. عدم تمایل #روسیه به نتیجه دادن مذاکرات و حصول توافق، چرا که در این صورت، تمرکز ترامپ و اروپا بر موضوع روسیه بیشتر خواهد شد و برای روسیه خیلی مناسب‌تر و دلخواه‌تر این است که بحث جنگ با اوکراین، قبل از توافق احتمالی جمهوری اسلامی و آمریکا اتفاق بیفتد که کارت ایران برای روسیه همچنان کارآیی داشته باشد.
با توجه به موارد هفتگانه‌ی بالا به نظر می‌رسد که علیرغم اظهارات خوش‌بینانه‌ی طرفین، حتی پس از جلسه‌ی چهارم مذاکرات، ادامه‌ی مذاکرات بسیار دشوارتر از این چهار جلسه خواهد بود و #توافق آنقدرها که برخی از ناظران و تحلیلگران خوش‌بینی به خرج می‌دهند نزدیک نیست و از احتمال گزینه‌ی نظامی یعنی حمله به تاسیسات هسته‌ای جمهوری اسلامی، حتی اندکی کاسته نشده است.
@C_B_SHAHZADEH