🔴 درود به اعضای محترم #کمپین_بازگشت_شاهزاده
سخنرانی بسیار مهم از جناب #رضاپرچی_زاده در پی می آید که مطالعه آنرا به عموم هم مینهان توصیه مینماییم
پیشاپیش بابت طولانی بودن مطالب فوق پوزش میطلبیم🌺
سخنرانی بسیار مهم از جناب #رضاپرچی_زاده در پی می آید که مطالعه آنرا به عموم هم مینهان توصیه مینماییم
پیشاپیش بابت طولانی بودن مطالب فوق پوزش میطلبیم🌺
🔴صفحه اول
ارائه‌ی طرحی برای تغییر رژیم ایران در کنگره آمریکا
۲۹ خرداد ۱۳۹۶
رضا پرچی‌زاده- رسانه‌هایی که جریان اصلی خبررسانی را تشکیل می‌دهند مدام به ما می‌گویند که در فضای سیاسی ایران دو طرف بیشتر وجود ندارد: تندروها و میانه‌روها.
#دروغ_بزرگ
#رضاپرچی_زاده نظریه‌پرداز و تحلیلگرِ بین‌المللی
رسانه‌ها بر اساس این پیش‌فرض اصرار دارند که ما باید با حمایت از میانه‌روها در برابر تندروها به شکل‌گیری دموکراسی در ایران کمک کنیم. چیزی که این رسانه‌ها می‌گویند این است که درون رژیم شکافی ایجاد شده و هر یک از دو جناح نماینده‌ی مجموعه‌ای از ارزش‌های اساساً متفاوت است. اما این دروغی بزرگ است که طی دو دهه گذشته به خورد ما داده‌اند. حقیقت این است که وقتی به فساد گسترده و تروریسم بین‌المللی و بی اعتنایی به حقوق بشر و ارزش‌های دموکراتیک می‌رسیم، رژیم ایران کاملاً یکدست است.
به این ترتیب، سرمایه‌گذاری روی فرآیندهای داخلی رژیم ایران- مانند به اصطلاح انتخاباتِ آن- به این امید که آن دسته از فرآیندها بتواند به تدریج رژیم را اصلاح و آن را دموکراتیزه کند، کاملاً غیرواقع‌گرایانه است. ما باید با خودمان صریح و بی‌پرده باشیم و از افکار واهی پوچ اجتناب کنیم. اگر به دنبال تغییر در ایران هستیم، باید به جای آنکه منتظر بمانیم تا این تغییر خودش اتفاق بیفتد، فعالانه سبب وقوع آن شویم. این اتفاق رخ نخواهد داد مگر با سرنگونی رژیم اسلامی. با توجه به این مقدمه، امیدوارم بتوانم اینجا ابتدا شیوه‌های شیطانی رژیم را مشخص کنم و سپس راهکارهایی برای عبور از این وضعیت وانفسا و استقرار دموکراسی و حقوق‌بشر در ایران ارائه دهم.
شیوه‌های شیطانی رژیم ایران
از همین انتخابات اخیر ریاست‌جمهوری در ایران آغاز می‌کنم. در دموکراسی واقعی، انتخابات فرایندی است که گردش ارباب قدرت را تضمین می‌کند و موجب انتقال رادیکال قدرت در بالاترین سطوح بدون توسل به خشونت می‌شود. برعکس، در یک رژیم توتالیتر چون جمهوری اسلامی، انتخابات تمرکز قدرت در دستان چند نفر یا دسته‌ای خاص را تضمین می‌کند که نخبگان رژیم از طریق آن به ادامه همان سیاست‌ها می‌پردازند. زمانه تغییر کرده و جهان رشد کرده است. این روزها ظالم نمی‌تواند بدون نمایش دموکراسی در برابر مردم و چشمان جهان قدرتش را حفظ کند. ترفند این است که روند دموکراتیک انتخابات در دست رژیم‌های توتالیتر به ابزار بازتولید استبداد با ظاهری دموکراتیک تبدیل می‌شود.
انتخابات در ایران فرایندی شدیداً کنترل شده و تحت مدیریت است و طوری طراحی شده که نتیجه مطلوب نخبگان حاکم را ایجاد کند. انتخاباتی است که از اول تا آخرش به اصطلاح «مهندسی شده» است. اصل اساسی انتخابات ایران این که فضایی به شدت دو قطبی حول دو نامزد ایجاد کنند. یکی به عنوان «نامزد تشکیلات نظام» که بدترین جنبه‌های رژیم مانند سرکوب و اعدام و نظامی‌گری و عدم انعطاف در برابر غرب را نمایندگی می‌کند؛ و دیگری «ضدّ تشکیلات نظام» که اخلاقاً آسان‌گیرتر و به ارزش‌های انقلابی بی‌وفاتر و طرفدار غرب و مصالحه‌جوتر است. در واقع این در جریان انتخابات است که رژیم بیشترین بهره‌برداری را از تقابل دروغین بین تندرو و میانه‌رو می‌کند.
در این میان شبکه‌ی داخلی و بین‌المللی ایده‌سازان دائماً بر طبل این تقابل دوگانه می‌کوبند و روی چیزی که «شکاف بنیادین» رژیم می‌دانند سرمایه‌گذاری می‌کنند تا برای تضعیف نظام بهره ببرند. بنابراین رژیم یک بازی شسته و رفته‌ی «پلیس خوب/ پلیس بد»- یا به اصطلاح نیمه‌رسمی رژیم «بد و بدتر»- با دو کاندیدایی را هدایت می‌کند که هر دو کاملاً وفادار به حکومت و وسیله‌ای برای پیشبرد برنامه‌های حکومت هستند و قرار نیست تغییری بنیادین در آن ایجاد کنند. به این ترتیب رژیم اسلامی موفق به طراحی ساز و کاری شده که با تظاهر به تکثرگرایی و مردمی بودن، بقای خود را تضمین کرده است. اما در عمل همیشه نتیجه یکسان است، چرا که تغییر در ایرانِ تحت حکومت آیت‌الله‌ها فقط به معنای بزک کردن است.
#رضاپرچی_زاده: رژیم اسلامگرا در ایران را باید برانداخت و یک نظام سکولار و مبتنی بر دموکراسی در کشور مستقر ساخت
مطمئناً چهره‌ی رژیم از سال ۱۹۹۷ تغییرات زیادی کرده اما چیزی که هرگز تغییر نکرده رفتار جنایتکارانه و استبدادی و آخرالزمانی آن است. در واقع رژیم برای حفظ وضع موجود در ذات خود دائماً ظاهر خود را تغییر می‌دهد. به همین دلیل است که مشارکت مردمی واقعی در سال‌های اخیر کاهش چشمگیری داشته است. اما این چیزی است که ما انعکاس‌اش را در رسانه‌های که جریان اصلی خبررسانی را در دست دارند نمی‌بینیم. از آنجایی که هیچ ساز و کاری وجود ندارد که رژیم را در قبال ادعاهایش پاسخگو کند، رژیم معمولاً به طور یکجانبه مشارکت مردمی را بین ۶۰ تا ۷۰ درصد اعلام کرده و فرآیند انتخابات را مهر و موم می‌کند. پس از آن، رژیم بلافاصله به چهره‌ی همیشگی خود
ارائه‌ی طرحی برای تغییر رژیم ایران در کنگره آمریکا
۲۹ خرداد ۱۳۹۶
رضا پرچی‌زاده- رسانه‌هایی که جریان اصلی خبررسانی را تشکیل می‌دهند مدام به ما می‌گویند که در فضای سیاسی ایران دو طرف بیشتر وجود ندارد: تندروها و میانه‌روها.
#دروغ_بزرگ
#رضاپرچی_زاده نظریه‌پرداز و تحلیلگرِ بین‌المللی
رسانه‌ها بر اساس این پیش‌فرض اصرار دارند که ما باید با حمایت از میانه‌روها در برابر تندروها به شکل‌گیری دموکراسی در ایران کمک کنیم. چیزی که این رسانه‌ها می‌گویند این است که درون رژیم شکافی ایجاد شده و هر یک از دو جناح نماینده‌ی مجموعه‌ای از ارزش‌های اساساً متفاوت است. اما این دروغی بزرگ است که طی دو دهه گذشته به خورد ما داده‌اند. حقیقت این است که وقتی به فساد گسترده و تروریسم بین‌المللی و بی اعتنایی به حقوق بشر و ارزش‌های دموکراتیک می‌رسیم، رژیم ایران کاملاً یکدست است.
به این ترتیب، سرمایه‌گذاری روی فرآیندهای داخلی رژیم ایران- مانند به اصطلاح انتخاباتِ آن- به این امید که آن دسته از فرآیندها بتواند به تدریج رژیم را اصلاح و آن را دموکراتیزه کند، کاملاً غیرواقع‌گرایانه است. ما باید با خودمان صریح و بی‌پرده باشیم و از افکار واهی پوچ اجتناب کنیم. اگر به دنبال تغییر در ایران هستیم، باید به جای آنکه منتظر بمانیم تا این تغییر خودش اتفاق بیفتد، فعالانه سبب وقوع آن شویم. این اتفاق رخ نخواهد داد مگر با سرنگونی رژیم اسلامی. با توجه به این مقدمه، امیدوارم بتوانم اینجا ابتدا شیوه‌های شیطانی رژیم را مشخص کنم و سپس راهکارهایی برای عبور از این وضعیت وانفسا و استقرار دموکراسی و حقوق‌بشر در ایران ارائه دهم.
شیوه‌های شیطانی رژیم ایران
از همین انتخابات اخیر ریاست‌جمهوری در ایران آغاز می‌کنم. در دموکراسی واقعی، انتخابات فرایندی است که گردش ارباب قدرت را تضمین می‌کند و موجب انتقال رادیکال قدرت در بالاترین سطوح بدون توسل به خشونت می‌شود. برعکس، در یک رژیم توتالیتر چون جمهوری اسلامی، انتخابات تمرکز قدرت در دستان چند نفر یا دسته‌ای خاص را تضمین می‌کند که نخبگان رژیم از طریق آن به ادامه همان سیاست‌ها می‌پردازند. زمانه تغییر کرده و جهان رشد کرده است. این روزها ظالم نمی‌تواند بدون نمایش دموکراسی در برابر مردم و چشمان جهان قدرتش را حفظ کند. ترفند این است که روند دموکراتیک انتخابات در دست رژیم‌های توتالیتر به ابزار بازتولید استبداد با ظاهری دموکراتیک تبدیل می‌شود.
انتخابات در ایران فرایندی شدیداً کنترل شده و تحت مدیریت است و طوری طراحی شده که نتیجه مطلوب نخبگان حاکم را ایجاد کند. انتخاباتی است که از اول تا آخرش به اصطلاح «مهندسی شده» است. اصل اساسی انتخابات ایران این که فضایی به شدت دو قطبی حول دو نامزد ایجاد کنند. یکی به عنوان «نامزد تشکیلات نظام» که بدترین جنبه‌های رژیم مانند سرکوب و اعدام و نظامی‌گری و عدم انعطاف در برابر غرب را نمایندگی می‌کند؛ و دیگری «ضدّ تشکیلات نظام» که اخلاقاً آسان‌گیرتر و به ارزش‌های انقلابی بی‌وفاتر و طرفدار غرب و مصالحه‌جوتر است. در واقع این در جریان انتخابات است که رژیم بیشترین بهره‌برداری را از تقابل دروغین بین تندرو و میانه‌رو می‌کند.
در این میان شبکه‌ی داخلی و بین‌المللی ایده‌سازان دائماً بر طبل این تقابل دوگانه می‌کوبند و روی چیزی که «شکاف بنیادین» رژیم می‌دانند سرمایه‌گذاری می‌کنند تا برای تضعیف نظام بهره ببرند. بنابراین رژیم یک بازی شسته و رفته‌ی «پلیس خوب/ پلیس بد»- یا به اصطلاح نیمه‌رسمی رژیم «بد و بدتر»- با دو کاندیدایی را هدایت می‌کند که هر دو کاملاً وفادار به حکومت و وسیله‌ای برای پیشبرد برنامه‌های حکومت هستند و قرار نیست تغییری بنیادین در آن ایجاد کنند. به این ترتیب رژیم اسلامی موفق به طراحی ساز و کاری شده که با تظاهر به تکثرگرایی و مردمی بودن، بقای خود را تضمین کرده است. اما در عمل همیشه نتیجه یکسان است، چرا که تغییر در ایرانِ تحت حکومت آیت‌الله‌ها فقط به معنای بزک کردن است.
#رضاپرچی_زاده: رژیم اسلامگرا در ایران را باید برانداخت و یک نظام سکولار و مبتنی بر دموکراسی در کشور مستقر ساخت
مطمئناً چهره‌ی رژیم از سال ۱۹۹۷ تغییرات زیادی کرده اما چیزی که هرگز تغییر نکرده رفتار جنایتکارانه و استبدادی و آخرالزمانی آن است. در واقع رژیم برای حفظ وضع موجود در ذات خود دائماً ظاهر خود را تغییر می‌دهد. به همین دلیل است که مشارکت مردمی واقعی در سال‌های اخیر کاهش چشمگیری داشته است. اما این چیزی است که ما انعکاس‌اش را در رسانه‌های که جریان اصلی خبررسانی را در دست دارند نمی‌بینیم. از آنجایی که هیچ ساز و کاری وجود ندارد که رژیم را در قبال ادعاهایش پاسخگو کند، رژیم معمولاً به طور یکجانبه مشارکت مردمی را بین ۶۰ تا ۷۰ درصد اعلام کرده و فرآیند انتخابات را مهر و موم می‌کند. پس از آن، رژیم بلافاصله به چهره‌ی همیشگی خود
🔴 چگونه (اپوزیسیون دست ساز) سقوط رژیم را بیست سال به عقب انداخت.
مقاله ایی مهم از #رضاپرچی_زاده که در پی میآید.
🔵 @c_b_shahzadeh
مقاله ایی مهم از #رضاپرچی_زاده که در پی میآید.
🔵 @c_b_shahzadeh