ای زخم‌های شکوفاتان،
روبندۀ فریب و تظاهر را، از چهرۀ پلید ستم‌کاران،
برکنده خوار و برافکنده!
نیکا، غزاله و سارینا،
ای اهتزاز پرچمِ گیسوتان، شیرانِ شرزۀ میهن را
از انجماد خاک برآورده!
ای خونتان بشارتِ آزادی
از چارسویِ خطّۀ ایران‌اید، از نسلِ سربلندِ نمیران‌اید
از بیشۀ همیشۀ شیران‌اید
اندوهم از نبودنتان انبوه
آزَرمِ ماجرایِ شما جانکاه!
بانوی ماه‌سانِ وطن، مهسا
ای غربتِ شگفتِ تو عالم‌گیر!، تنهاییِ تو چه رازی داشت؟
در بانگ تو چه نشانی بود؟
دنیایِ خفته تمامش را، گلبانگ کرد و دمادم گفت
دنیا اگر نه به کامت شد؛
اینک طنین تو در آفاق، گیتی به نامِ تو شد مشتاق!
بالیدۀ سرود وطن‌خواهی، نامت، نمادِ روشنِ آزادی،
ای خونِ تازه در رگِ ایرانی،
خونی که از مزار تو می‌جوشد
بر پای برج و باروی استبداد
سِیلی شده‌ست سرکش و بنیان کن
خواهد زدودش از همۀ میهن!
خواهد زدودش از همۀ میهن!
«هیما» 28 مهر 1401
#رستاخیز_ایرانی
#مهسا_امینی
#نیکا_شاکرمی
#زن_زندگی_آزادی
#شاه_میهن_آبادی
@C_B_SHAHZADEH
روبندۀ فریب و تظاهر را، از چهرۀ پلید ستم‌کاران،
برکنده خوار و برافکنده!
نیکا، غزاله و سارینا،
ای اهتزاز پرچمِ گیسوتان، شیرانِ شرزۀ میهن را
از انجماد خاک برآورده!
ای خونتان بشارتِ آزادی
از چارسویِ خطّۀ ایران‌اید، از نسلِ سربلندِ نمیران‌اید
از بیشۀ همیشۀ شیران‌اید
اندوهم از نبودنتان انبوه
آزَرمِ ماجرایِ شما جانکاه!
بانوی ماه‌سانِ وطن، مهسا
ای غربتِ شگفتِ تو عالم‌گیر!، تنهاییِ تو چه رازی داشت؟
در بانگ تو چه نشانی بود؟
دنیایِ خفته تمامش را، گلبانگ کرد و دمادم گفت
دنیا اگر نه به کامت شد؛
اینک طنین تو در آفاق، گیتی به نامِ تو شد مشتاق!
بالیدۀ سرود وطن‌خواهی، نامت، نمادِ روشنِ آزادی،
ای خونِ تازه در رگِ ایرانی،
خونی که از مزار تو می‌جوشد
بر پای برج و باروی استبداد
سِیلی شده‌ست سرکش و بنیان کن
خواهد زدودش از همۀ میهن!
خواهد زدودش از همۀ میهن!
«هیما» 28 مهر 1401
#رستاخیز_ایرانی
#مهسا_امینی
#نیکا_شاکرمی
#زن_زندگی_آزادی
#شاه_میهن_آبادی
@C_B_SHAHZADEH