شجاعت تکثیر میشود، کاوه ای دیگر از سرزمین فردوسی بزرگ با فریاد جاویدشاه برخاست.
پرچم #احسان_شاددل و #رضا_نوروزی سربازان #شاه_میهن_پرچم، امروز در دستان ماست.
#جاویدشاه
#پهلوی_امید_ملت
🔗 Bahram 👑 (@Verethragnan)
@C_B_SHAHZADEH
پرچم #احسان_شاددل و #رضا_نوروزی سربازان #شاه_میهن_پرچم، امروز در دستان ماست.
#جاویدشاه
#پهلوی_امید_ملت
🔗 Bahram 👑 (@Verethragnan)
@C_B_SHAHZADEH
❤274👏8👍7👎4😁1😢1
اگر از داخل ایران با رسانه‌ای معر‌وف در غرب مصاحبه بکنید و بزرگترین دغدغه سیاسی‌تان را وجود «تعداد اندک» طرفداران پهلوی و خود «پسر شاه» بدانید، عملی قهرمانانه و ماندلاگونه است اما اگر مثل #رضا_نوروزی و صدها صدهای دیگر، هست و نیست‌ات را فریاد اعتراض کنی و در زندان شکنجه و رنج بسیار ببینی، از آ‌نجا که طرفدار «پسر شاه» هستی نه تنها مستحق جایزه نیستی بلکه باید به تو نسبت پول‌گرفتن از «پسر شاه» هم ببندیم و بگوییم این زندانی‌ها پول می‌گیرند که شیرآهنکوه‌مرد-زن مقابل جلادان بایستند و یا مانند #مجیدرضا_رهنورد با دستانی که بازجویان به دلیل حک شدن پرچم شیر و خورشید بر آن، شکستند، سر بلند بگوید که در مرگم شادی کنید و قرآن نخوانید و نماز به جا نیاورید.
داستان هر کدام از این فرزندان شجاع میهن است که «حقیقتی است بر گونه‌ی اساطیر» نه آن مهملات پنجاه‌وهفتی که از زینب و علی و ابوذر و سوسیالیسم و فضل‌الله…و اگزیستانسیالیسم و خداپرستان سوسیالیست و فاطمه فاطمه است و چه‌گوارا و کاسترو و … به خورد ما دادید و خودتان پس از انقلاب اسلامی شکوهمندتان، ایران را رها کردید در فراوان نهادهای چپ جایزه‌ساز خانه کردید و چند ایدئولوژی‌زده همچون خود را به کمک رسانه، قهرمان و ماندلا و دزموند توتو و … ساختید؛ همان‌هایی که خمینی را گاندی به خورد مردم و جهان دادند.
امروز به برکت اینترنت و فضای باز برای سخن‌گفتن، هر نوجوان و جوان مملکت می‌تواند صدایش را به گوش‌ها برساند و صدای دیگران را هم بشنود. دوره‌ی حسینیه ارشاد و منبر و میکروفون تمام شد.
آن روزها که من کودک و نوجوان بودم «کودتای ۲۸ مرداد» یک تعریف داشت که همه و همه از جمله تحصیل‌کرده‌ها و روشنفکران و تاریخ‌نویس‌ها آن را تکرار می‌کردند و در مدارس هم چیزهایی مشابه می‌خواندیم - البته با قهرمان‌هایی متفاوت- اما امروز در همان ایران و کنار گوش‌تان فراوان استاد و نویسنده و روشنفکر هستند که این قرائت شما و این «داوری جاافتاده» که شما جاانداخته‌اید را باور ندارند.
مثال‌هایی از این دست فراوان است.
صدای شما هر روز طرفداران کمتری خواهد داشت - اگر به این روال ادامه بدهید- و این امر می‌تواند شما را به خودزنی و مظلوم‌نمایی بیشتر و … برساند و با توجه به اینکه هم رسانه را دارید - تاکنون داشته‌اید- هم جایزه‌های «مهم»، این مظلوم‌نمایی‌ها هم بیشتر بشود و از آن طرف خشمگین‌تر بشوید چرا که طرفی نمی‌بندید.
اینکه بزرگترین دغدغه شما در سایه جمهوری‌اسلامی‌ای که هر روز در حال اعدام جوانان میهن است و محیط زیست کشور به نابودی‌های جیران‌ناپذیر رسیده و …، این است که «پسر شاه…»فلان و بهمان، این نشانه‌ی خشم شما است؛ خشمی که از کم‌ترشدن‌های پی-در-پی اقبال عمومی به شما ریشه می‌گیرد.
شما به دموکراسی باوری ندارید وگرنه نمی‌گفتید که «اکنون ملت ایران راهی جز رفراندوم برای استقرار جمهوری سکولار پیش روی خود نمی‌بیند.»
چطور شما پیش از صندوق رای و یک انتخابات آزاد، «جمهوری» را به عنوان نوع حکومت مردم ایران برگزیدید؟ این که همان رفراندوم ۵۸ است.
#بهزاد_مهرانی
@C_B_SHAHZADEH
داستان هر کدام از این فرزندان شجاع میهن است که «حقیقتی است بر گونه‌ی اساطیر» نه آن مهملات پنجاه‌وهفتی که از زینب و علی و ابوذر و سوسیالیسم و فضل‌الله…و اگزیستانسیالیسم و خداپرستان سوسیالیست و فاطمه فاطمه است و چه‌گوارا و کاسترو و … به خورد ما دادید و خودتان پس از انقلاب اسلامی شکوهمندتان، ایران را رها کردید در فراوان نهادهای چپ جایزه‌ساز خانه کردید و چند ایدئولوژی‌زده همچون خود را به کمک رسانه، قهرمان و ماندلا و دزموند توتو و … ساختید؛ همان‌هایی که خمینی را گاندی به خورد مردم و جهان دادند.
امروز به برکت اینترنت و فضای باز برای سخن‌گفتن، هر نوجوان و جوان مملکت می‌تواند صدایش را به گوش‌ها برساند و صدای دیگران را هم بشنود. دوره‌ی حسینیه ارشاد و منبر و میکروفون تمام شد.
آن روزها که من کودک و نوجوان بودم «کودتای ۲۸ مرداد» یک تعریف داشت که همه و همه از جمله تحصیل‌کرده‌ها و روشنفکران و تاریخ‌نویس‌ها آن را تکرار می‌کردند و در مدارس هم چیزهایی مشابه می‌خواندیم - البته با قهرمان‌هایی متفاوت- اما امروز در همان ایران و کنار گوش‌تان فراوان استاد و نویسنده و روشنفکر هستند که این قرائت شما و این «داوری جاافتاده» که شما جاانداخته‌اید را باور ندارند.
مثال‌هایی از این دست فراوان است.
صدای شما هر روز طرفداران کمتری خواهد داشت - اگر به این روال ادامه بدهید- و این امر می‌تواند شما را به خودزنی و مظلوم‌نمایی بیشتر و … برساند و با توجه به اینکه هم رسانه را دارید - تاکنون داشته‌اید- هم جایزه‌های «مهم»، این مظلوم‌نمایی‌ها هم بیشتر بشود و از آن طرف خشمگین‌تر بشوید چرا که طرفی نمی‌بندید.
اینکه بزرگترین دغدغه شما در سایه جمهوری‌اسلامی‌ای که هر روز در حال اعدام جوانان میهن است و محیط زیست کشور به نابودی‌های جیران‌ناپذیر رسیده و …، این است که «پسر شاه…»فلان و بهمان، این نشانه‌ی خشم شما است؛ خشمی که از کم‌ترشدن‌های پی-در-پی اقبال عمومی به شما ریشه می‌گیرد.
شما به دموکراسی باوری ندارید وگرنه نمی‌گفتید که «اکنون ملت ایران راهی جز رفراندوم برای استقرار جمهوری سکولار پیش روی خود نمی‌بیند.»
چطور شما پیش از صندوق رای و یک انتخابات آزاد، «جمهوری» را به عنوان نوع حکومت مردم ایران برگزیدید؟ این که همان رفراندوم ۵۸ است.
#بهزاد_مهرانی
@C_B_SHAHZADEH
👍120👎3🥰2👏2❤1😁1