Forwarded from رضــــــاشاه روحــــــت شاد
«نیمه‌شب در کاخ خورشید»☀️
#کمونیسم
#کرۀ_شمالی
نام فریبنده و افسون‌کننده‌ای دارد... «کاخ خورشید»... اما شاید فقط تا وقتی که می‌فهمیم منظور از کاخ خورشید کجاست و متوجه می‌شویم «خورشید» استعاره از چیست. در شمال‌شرق شهر پیونگ‌یانگ، پایتخت کرۀ شمالی، عمارت بزرگی ــ بزرگ البته برای آن کم است، عمارت مهیبی ــ است، به رنگ بتون و با نوعی معماری نئوکلاسیستی. این عمارت عظیم محل زندگی مردگان است. در این عمارت، دو نفر بیش‌تر ساکن نیستند، که البته هر دو سال‌ها پیش مرده‌اند و پیکر مومیایی‌شده‌شان در محفظه‌ای شیشه‌ای آرمیده است. پرچم حزب کارگری ملحفه‌شان است و بالش سنتی کره‌ای زیر سرشان، و آن یونیفورم معروف رهبران کمونیست را هم بر تن دارند. این عمارت سالن‌های بی‌انتهایی دارد، حتی سالنی دارد که طول آن یک کیلومتر است. صاحبخانه‌ها مهمان هم نمی‌پذیرند، برای دیدار از آن‌ها باید اجازۀ رسمی داشت، کره‌ای و خارجی فرق نمی‌کند، ورود به کاخ خورشید مجوز رسمی می‌خواهد.
همین توضیح کافی است تا بدانیم منظور از «کاخ» چیست و «خورشید» کیست. آری، اینجا آرامگاه «رهبران ابدی» کرۀ شمالی است: کیم ایل سونگ، بنیانگذار کرۀ شمالی، و پسرش کیم جونگ ایل. البته تعبیر «رهبران ابدی» را من به عنوان صنعتی ادبی به کار نبردم، بلکه این دو رهبر فقید کره در قانون‌اساسی این کشور دقیقاً چنین عنوانی دارند و باید با چنین عنوانی از آن‌ها نام برد: «رهبران ابدی». این عنوان در 2016 وارد قانون اساسی کره شد. البته این وارد کردن تعبیر عجیب «ابد» در عنوان رسمی سابقه داشت. 1998، وقتی کیم جونگ ایل (پدر رهبر امروز کرۀ شمالی) زنده بود، تعبیر «رئیس‌جمهور ابدی» را برای خود به قانون‌اساسی کشور افزود. بازگردیم به کاخ خورشید...
این عمارت در زمانی ساخته شد که هنوز بخش بزرگی از جهان زیر سلطۀ نظام‌های سوسیالیستی بود و رقابت نانوشته و بیان‌نشده‌ای میان کشورهای بلوک شرق وجود داشت تا شکوه رهبران خود را به رخ مهمانان سیاسی خارجی خود کشند. این کاخ با نام کومسوسان (Kumsusan) در سال 1976 ساخته شد و در واقع اقامتگاه و دفتر کار کیم ایل سونگ، رهبر و بنیانگذار کره، بود. او از 1948 تا 1994، به مدت چهل‌وشش سال، رهبر کرۀ شمالی بود. پس از مرگ او، پسرش کیم جونگ ایل، کاخ کومسوسان را بازسازی کرد و کاربری آن را تغییر داد و در واقع به «آرامگاه» پدرش تبدیل شد. چیزهایی هم به آنجا منتقل شد تا این آرامگاه، به محل یادبود هم تبدیل شود؛ چشمگیرترین موارد، یک خودرو مرسدس بنز (اس.ای.ال 600) است که ماشین شخصی ــ در واقع خودرو اداری ــ کیم ایل سونگ بود و همچنین یک واگن قطار که این رهبر فقید با آن به گوشه و کنار کشور سفر می‌کرد.
کیم جونگ ایل هم گرچه رئیس‌جمهور «ابدی» خوانده می‌شد، اما با عنوان و لقب نمی‌توان فناناپذیر شد و مرگ گریبان رهبران «ابدی» را هم می‌گیرد. پس از درگذشت او در 2011، متخصصان روسی به پیونگ‌یانگ رفتند و پیکرش را مومیایی کردند تا مانند پدرش، در محفظۀ مخصوص شیشه‌ای، ماندگار شود و زیارت‌کنندگان بتوانند رهبر را در همان شمایل همیشگی‌اش ببینند. به این ترتیب، کاخ کومسوسان دوباره بازسازی شد و تالار دیگری به تابوت شیشه‌ای او اختصاص داده شد و پس از بازگشایی در 2012 نام آن را «کاخ خورشید» نهادند.
🚫ورود به آرامگاه برای عموم ممنوع است. خارجی‌ها نیز باید با مجوز رسمی وارد شوند و برای ورود لباس رسمی الزامی است، ضمن اینکه کفش‌ها برس کشیده و لباس‌ها ضدعفونی می‌شود. هر نوع عکسبرداری از داخل کاخ ممنوع است. تعداد اندکی از رهبران جهان هستند که پیکرشان چنین مومیایی شده و می‌توان جسدشان را دید؛ که از قضا همگی ــ به جز استثنائاتی ــ رهبران کمونیست بودند: هو شی مینه (رهبر حزب کمونیست ویتنام)، لنین (رهبر و پایه‌گذار روسیۀ شوروی)، مائو (رهبر کمونیست چین) از جملۀ این افرادند. البته هیچ‌یک آرامگاهی در چنین ابعادی و با چنین تشریفاتی ندارد که کیم‌ها دارند... زیرا اختران آرمیده در کاخ خورشید به هیچ قیمتی نباید غروب کنند
📚م.تدینی
♡ ㅤ ❍ㅤ ⎙ㅤ ⌲
ˡᶦᵏᵉ ᶜᵒᵐᵐᵉⁿᵗ ˢᵃᵛᵉ ˢʰᵃʳᵉ
رضـــــا شـــــاه روحـــــت شـــاد
𓄂𓆃 @Rezapahlavism
#کمونیسم
#کرۀ_شمالی
نام فریبنده و افسون‌کننده‌ای دارد... «کاخ خورشید»... اما شاید فقط تا وقتی که می‌فهمیم منظور از کاخ خورشید کجاست و متوجه می‌شویم «خورشید» استعاره از چیست. در شمال‌شرق شهر پیونگ‌یانگ، پایتخت کرۀ شمالی، عمارت بزرگی ــ بزرگ البته برای آن کم است، عمارت مهیبی ــ است، به رنگ بتون و با نوعی معماری نئوکلاسیستی. این عمارت عظیم محل زندگی مردگان است. در این عمارت، دو نفر بیش‌تر ساکن نیستند، که البته هر دو سال‌ها پیش مرده‌اند و پیکر مومیایی‌شده‌شان در محفظه‌ای شیشه‌ای آرمیده است. پرچم حزب کارگری ملحفه‌شان است و بالش سنتی کره‌ای زیر سرشان، و آن یونیفورم معروف رهبران کمونیست را هم بر تن دارند. این عمارت سالن‌های بی‌انتهایی دارد، حتی سالنی دارد که طول آن یک کیلومتر است. صاحبخانه‌ها مهمان هم نمی‌پذیرند، برای دیدار از آن‌ها باید اجازۀ رسمی داشت، کره‌ای و خارجی فرق نمی‌کند، ورود به کاخ خورشید مجوز رسمی می‌خواهد.
همین توضیح کافی است تا بدانیم منظور از «کاخ» چیست و «خورشید» کیست. آری، اینجا آرامگاه «رهبران ابدی» کرۀ شمالی است: کیم ایل سونگ، بنیانگذار کرۀ شمالی، و پسرش کیم جونگ ایل. البته تعبیر «رهبران ابدی» را من به عنوان صنعتی ادبی به کار نبردم، بلکه این دو رهبر فقید کره در قانون‌اساسی این کشور دقیقاً چنین عنوانی دارند و باید با چنین عنوانی از آن‌ها نام برد: «رهبران ابدی». این عنوان در 2016 وارد قانون اساسی کره شد. البته این وارد کردن تعبیر عجیب «ابد» در عنوان رسمی سابقه داشت. 1998، وقتی کیم جونگ ایل (پدر رهبر امروز کرۀ شمالی) زنده بود، تعبیر «رئیس‌جمهور ابدی» را برای خود به قانون‌اساسی کشور افزود. بازگردیم به کاخ خورشید...
این عمارت در زمانی ساخته شد که هنوز بخش بزرگی از جهان زیر سلطۀ نظام‌های سوسیالیستی بود و رقابت نانوشته و بیان‌نشده‌ای میان کشورهای بلوک شرق وجود داشت تا شکوه رهبران خود را به رخ مهمانان سیاسی خارجی خود کشند. این کاخ با نام کومسوسان (Kumsusan) در سال 1976 ساخته شد و در واقع اقامتگاه و دفتر کار کیم ایل سونگ، رهبر و بنیانگذار کره، بود. او از 1948 تا 1994، به مدت چهل‌وشش سال، رهبر کرۀ شمالی بود. پس از مرگ او، پسرش کیم جونگ ایل، کاخ کومسوسان را بازسازی کرد و کاربری آن را تغییر داد و در واقع به «آرامگاه» پدرش تبدیل شد. چیزهایی هم به آنجا منتقل شد تا این آرامگاه، به محل یادبود هم تبدیل شود؛ چشمگیرترین موارد، یک خودرو مرسدس بنز (اس.ای.ال 600) است که ماشین شخصی ــ در واقع خودرو اداری ــ کیم ایل سونگ بود و همچنین یک واگن قطار که این رهبر فقید با آن به گوشه و کنار کشور سفر می‌کرد.
کیم جونگ ایل هم گرچه رئیس‌جمهور «ابدی» خوانده می‌شد، اما با عنوان و لقب نمی‌توان فناناپذیر شد و مرگ گریبان رهبران «ابدی» را هم می‌گیرد. پس از درگذشت او در 2011، متخصصان روسی به پیونگ‌یانگ رفتند و پیکرش را مومیایی کردند تا مانند پدرش، در محفظۀ مخصوص شیشه‌ای، ماندگار شود و زیارت‌کنندگان بتوانند رهبر را در همان شمایل همیشگی‌اش ببینند. به این ترتیب، کاخ کومسوسان دوباره بازسازی شد و تالار دیگری به تابوت شیشه‌ای او اختصاص داده شد و پس از بازگشایی در 2012 نام آن را «کاخ خورشید» نهادند.
🚫ورود به آرامگاه برای عموم ممنوع است. خارجی‌ها نیز باید با مجوز رسمی وارد شوند و برای ورود لباس رسمی الزامی است، ضمن اینکه کفش‌ها برس کشیده و لباس‌ها ضدعفونی می‌شود. هر نوع عکسبرداری از داخل کاخ ممنوع است. تعداد اندکی از رهبران جهان هستند که پیکرشان چنین مومیایی شده و می‌توان جسدشان را دید؛ که از قضا همگی ــ به جز استثنائاتی ــ رهبران کمونیست بودند: هو شی مینه (رهبر حزب کمونیست ویتنام)، لنین (رهبر و پایه‌گذار روسیۀ شوروی)، مائو (رهبر کمونیست چین) از جملۀ این افرادند. البته هیچ‌یک آرامگاهی در چنین ابعادی و با چنین تشریفاتی ندارد که کیم‌ها دارند... زیرا اختران آرمیده در کاخ خورشید به هیچ قیمتی نباید غروب کنند
📚م.تدینی
♡ ㅤ ❍ㅤ ⎙ㅤ ⌲
ˡᶦᵏᵉ ᶜᵒᵐᵐᵉⁿᵗ ˢᵃᵛᵉ ˢʰᵃʳᵉ
رضـــــا شـــــاه روحـــــت شـــاد
𓄂𓆃 @Rezapahlavism