۲۲ فروردین سالگرد اعدام #غلامرضا_نیکپی، شهردار تهران
یکی از اتهامات: حل نکردن مشکل ترافیک تهران!
غلامرضا نیکپی از شهریور ۱۳۴۸ تا سال ۱۳۵۶ و به مدت هشتادونه ماه شهردار تهران بود. او در جریان دستگیری برخی از سران شاه توسط دولت ازهاری در پیش از انقلاب، بازداشت شد و به زندان افتاد. زمانی که انقلاب اسلامی در ۲۲ بهمن‌ماه ۱۳۵۷ به قدرت رسید و مردم به زندان قصر حمله کردند او نیز مانند دیگر زندانیان توانست که از زندان فرار کند اما پس از مدتی به دست انقلابیان اسیر شد و دوباره زندانی و سپس تیرباران شد.
روزنامه‌ی کیهان در تاریخ بیست‌ودوم فروردین‌ماه ۱۳۵۸ در تیتری نوشت که «سران رژیم شاه سابق تیرباران شدند که در میان نام اعدام شدگان، نام غلامرضا نیکپی نیز به چشم می‌خورد. کیهان نوشت که محکومان «دادگاه عدل اسلامی» در برابر جوخه‌ی اعدام قرار گرفتند. روزنامه‌ی کیهان از تیرباران‌شدگان با عنوان محاکمه‌ی «عناصر حلقه‌به‌گوش» رژیم منفور پهلوی نام می‌برد.
کیهان می‌آورد که کار دادگاه از نخستین ساعات صبح روز گذشته در چند شعبه دادگاه عدل اسلامی با تلاوت آیاتی از «کلام‌الله مجید» و با حضور خبرنگاران و عکاسان آغاز شد.
وب‌سایت شهرداری تهران، فعالیت‌های غلامرضا نیکپی را این‌گونه نام برده است:
ساخت ۷ مجسمه و استقرار آنها در شهر، طرح احداث چهار واحد مسکونی در اراضی خارج از محدوده، تغيير نام رفتگر به کارگر خدمات شهری، ايجاد قسمت در آمدهای عمومی، ايجاد سازمان اداره کل بودجه، جانشين‌نمودن اتوبوس‌های لوکس به جای مينی‌بوس،تخصيص مبالغی برای ايجاد ساختمان و نگهداری اطفال معلول، اصلاح سازمان شهرداری پايتخت، تخصيص مبالغی برای احداث سيل‌بند غرب تهران، تجديد ساختمان مغازه‌های موجود شهر که قبل از تصويب طرح جامع وجود داشته است، ايجاد ساختمان اداره کل مکانوگرافی و آمار ۱۳۵۱، ايجاد پارک نياوران، ايجاد سازمان امور بازرسی،ايجاد سازمان موتوری، تغيير سازمان کشتارگاه و سردخانه تهران، تجديد نظر در سازمان معاونت شهر سازی و برنامه‌ريزی و شهرسازی مناطق،احداث پارکينگ‌های منطقه‌ای در جنوب خيابان تخت جمشيد (طالقانی)،ايجاد خانه‌های سازمانی و آپارتمان‌سازی برای کارمندان شهرداری، مصرف ۵۰ ميليون ريال اعتبار دولت جهت امور عمرانی و تنظيف جنوب شهر، احداث پارک و ساختمان درياچه مصنوعی در جنوب ميدان شهياد (آزادی)،طرح ايجاد خانه‌های سازمانی جهت کادر افراد پليس اداره راهنمائی و رانندگی پايتخت و طرح خانه‌های سازمانی، آسايشگاه سيصد تختخوابی سالمندان و حمام در کهريزک.
انقلابیان اما همه‌ی خدمات نیکپی را نادیده گرفتند و او را به اتهاماتی مانند «حل‌نکردن معضل ترافیک تهران» و «هم‌کاری با استعمار غرب و رژیم پهلوی» و «فساد مالی فراوان»
در تاریخ ۲۲ فروردین‌ماه ۱۳۵۸ تیرباران کردند.
برگزاری دادگاه چند نفر در چند ساعت و صدور حکم تیرباران نشان از فرمایشی‌بودن این دادگاه‌ها و روند ناعادلانه دادرسی دارد که در آن جو انقلابی که شور انقلابی همه‌گان را فراگرفته بود و عکس امام در ماه می‌دیدند عکس‌العمل‌های چندانی ایجاد نکرد و چه بسا گروه‌هایی که بعدها خود طعمه‌ی «دادگاههای عدل اسلامی» شدند از این اعدام‌ها حمایت کردند و خواهان گسترش‌یافتن این‌گونه اعدام‌ها شدند.
@C_B_SHAHZADEH
یکی از اتهامات: حل نکردن مشکل ترافیک تهران!
غلامرضا نیکپی از شهریور ۱۳۴۸ تا سال ۱۳۵۶ و به مدت هشتادونه ماه شهردار تهران بود. او در جریان دستگیری برخی از سران شاه توسط دولت ازهاری در پیش از انقلاب، بازداشت شد و به زندان افتاد. زمانی که انقلاب اسلامی در ۲۲ بهمن‌ماه ۱۳۵۷ به قدرت رسید و مردم به زندان قصر حمله کردند او نیز مانند دیگر زندانیان توانست که از زندان فرار کند اما پس از مدتی به دست انقلابیان اسیر شد و دوباره زندانی و سپس تیرباران شد.
روزنامه‌ی کیهان در تاریخ بیست‌ودوم فروردین‌ماه ۱۳۵۸ در تیتری نوشت که «سران رژیم شاه سابق تیرباران شدند که در میان نام اعدام شدگان، نام غلامرضا نیکپی نیز به چشم می‌خورد. کیهان نوشت که محکومان «دادگاه عدل اسلامی» در برابر جوخه‌ی اعدام قرار گرفتند. روزنامه‌ی کیهان از تیرباران‌شدگان با عنوان محاکمه‌ی «عناصر حلقه‌به‌گوش» رژیم منفور پهلوی نام می‌برد.
کیهان می‌آورد که کار دادگاه از نخستین ساعات صبح روز گذشته در چند شعبه دادگاه عدل اسلامی با تلاوت آیاتی از «کلام‌الله مجید» و با حضور خبرنگاران و عکاسان آغاز شد.
وب‌سایت شهرداری تهران، فعالیت‌های غلامرضا نیکپی را این‌گونه نام برده است:
ساخت ۷ مجسمه و استقرار آنها در شهر، طرح احداث چهار واحد مسکونی در اراضی خارج از محدوده، تغيير نام رفتگر به کارگر خدمات شهری، ايجاد قسمت در آمدهای عمومی، ايجاد سازمان اداره کل بودجه، جانشين‌نمودن اتوبوس‌های لوکس به جای مينی‌بوس،تخصيص مبالغی برای ايجاد ساختمان و نگهداری اطفال معلول، اصلاح سازمان شهرداری پايتخت، تخصيص مبالغی برای احداث سيل‌بند غرب تهران، تجديد ساختمان مغازه‌های موجود شهر که قبل از تصويب طرح جامع وجود داشته است، ايجاد ساختمان اداره کل مکانوگرافی و آمار ۱۳۵۱، ايجاد پارک نياوران، ايجاد سازمان امور بازرسی،ايجاد سازمان موتوری، تغيير سازمان کشتارگاه و سردخانه تهران، تجديد نظر در سازمان معاونت شهر سازی و برنامه‌ريزی و شهرسازی مناطق،احداث پارکينگ‌های منطقه‌ای در جنوب خيابان تخت جمشيد (طالقانی)،ايجاد خانه‌های سازمانی و آپارتمان‌سازی برای کارمندان شهرداری، مصرف ۵۰ ميليون ريال اعتبار دولت جهت امور عمرانی و تنظيف جنوب شهر، احداث پارک و ساختمان درياچه مصنوعی در جنوب ميدان شهياد (آزادی)،طرح ايجاد خانه‌های سازمانی جهت کادر افراد پليس اداره راهنمائی و رانندگی پايتخت و طرح خانه‌های سازمانی، آسايشگاه سيصد تختخوابی سالمندان و حمام در کهريزک.
انقلابیان اما همه‌ی خدمات نیکپی را نادیده گرفتند و او را به اتهاماتی مانند «حل‌نکردن معضل ترافیک تهران» و «هم‌کاری با استعمار غرب و رژیم پهلوی» و «فساد مالی فراوان»
در تاریخ ۲۲ فروردین‌ماه ۱۳۵۸ تیرباران کردند.
برگزاری دادگاه چند نفر در چند ساعت و صدور حکم تیرباران نشان از فرمایشی‌بودن این دادگاه‌ها و روند ناعادلانه دادرسی دارد که در آن جو انقلابی که شور انقلابی همه‌گان را فراگرفته بود و عکس امام در ماه می‌دیدند عکس‌العمل‌های چندانی ایجاد نکرد و چه بسا گروه‌هایی که بعدها خود طعمه‌ی «دادگاههای عدل اسلامی» شدند از این اعدام‌ها حمایت کردند و خواهان گسترش‌یافتن این‌گونه اعدام‌ها شدند.
@C_B_SHAHZADEH
Forwarded from کمپین بازگشت شاهزاده
۲۲ فروردین سالگرد اعدام #غلامرضا_نیکپی، شهردار تهران
یکی از اتهامات: حل نکردن مشکل ترافیک تهران!
غلامرضا نیکپی از شهریور ۱۳۴۸ تا سال ۱۳۵۶ و به مدت هشتادونه ماه شهردار تهران بود. او در جریان دستگیری برخی از سران شاه توسط دولت ازهاری در پیش از انقلاب، بازداشت شد و به زندان افتاد. زمانی که انقلاب اسلامی در ۲۲ بهمن‌ماه ۱۳۵۷ به قدرت رسید و مردم به زندان قصر حمله کردند او نیز مانند دیگر زندانیان توانست که از زندان فرار کند اما پس از مدتی به دست انقلابیان اسیر شد و دوباره زندانی و سپس تیرباران شد.
روزنامه‌ی کیهان در تاریخ بیست‌ودوم فروردین‌ماه ۱۳۵۸ در تیتری نوشت که «سران رژیم شاه سابق تیرباران شدند که در میان نام اعدام شدگان، نام غلامرضا نیکپی نیز به چشم می‌خورد. کیهان نوشت که محکومان «دادگاه عدل اسلامی» در برابر جوخه‌ی اعدام قرار گرفتند. روزنامه‌ی کیهان از تیرباران‌شدگان با عنوان محاکمه‌ی «عناصر حلقه‌به‌گوش» رژیم منفور پهلوی نام می‌برد.
کیهان می‌آورد که کار دادگاه از نخستین ساعات صبح روز گذشته در چند شعبه دادگاه عدل اسلامی با تلاوت آیاتی از «کلام‌الله مجید» و با حضور خبرنگاران و عکاسان آغاز شد.
وب‌سایت شهرداری تهران، فعالیت‌های غلامرضا نیکپی را این‌گونه نام برده است:
ساخت ۷ مجسمه و استقرار آنها در شهر، طرح احداث چهار واحد مسکونی در اراضی خارج از محدوده، تغيير نام رفتگر به کارگر خدمات شهری، ايجاد قسمت در آمدهای عمومی، ايجاد سازمان اداره کل بودجه، جانشين‌نمودن اتوبوس‌های لوکس به جای مينی‌بوس،تخصيص مبالغی برای ايجاد ساختمان و نگهداری اطفال معلول، اصلاح سازمان شهرداری پايتخت، تخصيص مبالغی برای احداث سيل‌بند غرب تهران، تجديد ساختمان مغازه‌های موجود شهر که قبل از تصويب طرح جامع وجود داشته است، ايجاد ساختمان اداره کل مکانوگرافی و آمار ۱۳۵۱، ايجاد پارک نياوران، ايجاد سازمان امور بازرسی،ايجاد سازمان موتوری، تغيير سازمان کشتارگاه و سردخانه تهران، تجديد نظر در سازمان معاونت شهر سازی و برنامه‌ريزی و شهرسازی مناطق،احداث پارکينگ‌های منطقه‌ای در جنوب خيابان تخت جمشيد (طالقانی)،ايجاد خانه‌های سازمانی و آپارتمان‌سازی برای کارمندان شهرداری، مصرف ۵۰ ميليون ريال اعتبار دولت جهت امور عمرانی و تنظيف جنوب شهر، احداث پارک و ساختمان درياچه مصنوعی در جنوب ميدان شهياد (آزادی)،طرح ايجاد خانه‌های سازمانی جهت کادر افراد پليس اداره راهنمائی و رانندگی پايتخت و طرح خانه‌های سازمانی، آسايشگاه سيصد تختخوابی سالمندان و حمام در کهريزک.
انقلابیان اما همه‌ی خدمات نیکپی را نادیده گرفتند و او را به اتهاماتی مانند «حل‌نکردن معضل ترافیک تهران» و «هم‌کاری با استعمار غرب و رژیم پهلوی» و «فساد مالی فراوان»
در تاریخ ۲۲ فروردین‌ماه ۱۳۵۸ تیرباران کردند.
برگزاری دادگاه چند نفر در چند ساعت و صدور حکم تیرباران نشان از فرمایشی‌بودن این دادگاه‌ها و روند ناعادلانه دادرسی دارد که در آن جو انقلابی که شور انقلابی همه‌گان را فراگرفته بود و عکس امام در ماه می‌دیدند عکس‌العمل‌های چندانی ایجاد نکرد و چه بسا گروه‌هایی که بعدها خود طعمه‌ی «دادگاههای عدل اسلامی» شدند از این اعدام‌ها حمایت کردند و خواهان گسترش‌یافتن این‌گونه اعدام‌ها شدند.
@C_B_SHAHZADEH
یکی از اتهامات: حل نکردن مشکل ترافیک تهران!
غلامرضا نیکپی از شهریور ۱۳۴۸ تا سال ۱۳۵۶ و به مدت هشتادونه ماه شهردار تهران بود. او در جریان دستگیری برخی از سران شاه توسط دولت ازهاری در پیش از انقلاب، بازداشت شد و به زندان افتاد. زمانی که انقلاب اسلامی در ۲۲ بهمن‌ماه ۱۳۵۷ به قدرت رسید و مردم به زندان قصر حمله کردند او نیز مانند دیگر زندانیان توانست که از زندان فرار کند اما پس از مدتی به دست انقلابیان اسیر شد و دوباره زندانی و سپس تیرباران شد.
روزنامه‌ی کیهان در تاریخ بیست‌ودوم فروردین‌ماه ۱۳۵۸ در تیتری نوشت که «سران رژیم شاه سابق تیرباران شدند که در میان نام اعدام شدگان، نام غلامرضا نیکپی نیز به چشم می‌خورد. کیهان نوشت که محکومان «دادگاه عدل اسلامی» در برابر جوخه‌ی اعدام قرار گرفتند. روزنامه‌ی کیهان از تیرباران‌شدگان با عنوان محاکمه‌ی «عناصر حلقه‌به‌گوش» رژیم منفور پهلوی نام می‌برد.
کیهان می‌آورد که کار دادگاه از نخستین ساعات صبح روز گذشته در چند شعبه دادگاه عدل اسلامی با تلاوت آیاتی از «کلام‌الله مجید» و با حضور خبرنگاران و عکاسان آغاز شد.
وب‌سایت شهرداری تهران، فعالیت‌های غلامرضا نیکپی را این‌گونه نام برده است:
ساخت ۷ مجسمه و استقرار آنها در شهر، طرح احداث چهار واحد مسکونی در اراضی خارج از محدوده، تغيير نام رفتگر به کارگر خدمات شهری، ايجاد قسمت در آمدهای عمومی، ايجاد سازمان اداره کل بودجه، جانشين‌نمودن اتوبوس‌های لوکس به جای مينی‌بوس،تخصيص مبالغی برای ايجاد ساختمان و نگهداری اطفال معلول، اصلاح سازمان شهرداری پايتخت، تخصيص مبالغی برای احداث سيل‌بند غرب تهران، تجديد ساختمان مغازه‌های موجود شهر که قبل از تصويب طرح جامع وجود داشته است، ايجاد ساختمان اداره کل مکانوگرافی و آمار ۱۳۵۱، ايجاد پارک نياوران، ايجاد سازمان امور بازرسی،ايجاد سازمان موتوری، تغيير سازمان کشتارگاه و سردخانه تهران، تجديد نظر در سازمان معاونت شهر سازی و برنامه‌ريزی و شهرسازی مناطق،احداث پارکينگ‌های منطقه‌ای در جنوب خيابان تخت جمشيد (طالقانی)،ايجاد خانه‌های سازمانی و آپارتمان‌سازی برای کارمندان شهرداری، مصرف ۵۰ ميليون ريال اعتبار دولت جهت امور عمرانی و تنظيف جنوب شهر، احداث پارک و ساختمان درياچه مصنوعی در جنوب ميدان شهياد (آزادی)،طرح ايجاد خانه‌های سازمانی جهت کادر افراد پليس اداره راهنمائی و رانندگی پايتخت و طرح خانه‌های سازمانی، آسايشگاه سيصد تختخوابی سالمندان و حمام در کهريزک.
انقلابیان اما همه‌ی خدمات نیکپی را نادیده گرفتند و او را به اتهاماتی مانند «حل‌نکردن معضل ترافیک تهران» و «هم‌کاری با استعمار غرب و رژیم پهلوی» و «فساد مالی فراوان»
در تاریخ ۲۲ فروردین‌ماه ۱۳۵۸ تیرباران کردند.
برگزاری دادگاه چند نفر در چند ساعت و صدور حکم تیرباران نشان از فرمایشی‌بودن این دادگاه‌ها و روند ناعادلانه دادرسی دارد که در آن جو انقلابی که شور انقلابی همه‌گان را فراگرفته بود و عکس امام در ماه می‌دیدند عکس‌العمل‌های چندانی ایجاد نکرد و چه بسا گروه‌هایی که بعدها خود طعمه‌ی «دادگاههای عدل اسلامی» شدند از این اعدام‌ها حمایت کردند و خواهان گسترش‌یافتن این‌گونه اعدام‌ها شدند.
@C_B_SHAHZADEH
Forwarded from بینام
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Forwarded from رضــــــاشاه روحــــــت شاد
⏺ روزنامه های بزرگ غربی نامه سرگشاده ای از پسر بختیار، خطاب به خمینی انتشار دادند که چنین ختم میشود:
"آقای خمینی، شما تشنه خون هستید، به دستور شما تاکنون صدها تن به قتل رسیده اند، بدون آنکه مورد اتهام و علت محکومیت آنها روشن باشد. شما چاقو کشان خود را برای غارت خانه پدرم اعزام داشتید. آیا شاپور بختیار جنایتکار است؟
پس شما که هستید که موجب مرگ هزاران جوان ایرانی شده اید؟
شما ننگ تاریخ هستید.
شما مانع شدید که ایران به دمکراسی نائل آید. شما مسئول شهادت هزاران جوان ایرانی هستید و هرگز یک قهرمان تاریخ نخواهید شد ".
🔹این نامه در هشتم مارس در روزنامه لوموند به چاپ رسید. در آن موقع هنوز، کار "دادگاههای" انقلاب اسلامی به اوج خود نرسیده بود. از آن پس بود که قتل و غارت و در تهران و شهرستانها، ابعاد گسترده تری یافت و کمیته ها با استفاده از جنگ افزارهای غارت شده، مسلح شده و به آزار و شکنجه مردم بی گناه پرداختند. یکی از کارگردانان اصلی این ماجراها، #ابراهیم_یزدی، دارنده یک گذرنامه آمریکایی بود که در دولت بازرگان ابتدا معاون نخست وزیر و سپس وزیر امور خارجه شد. در طی ماه اسفند و فروردین بی گناهان بسیاری محاکمه و اعدام شدند. برای آنها هیچ پرونده ای وجود نداشت موارد اتهام به آنان اعلام نشده بود، طبیعتا حق دفاع نداشتند. "محاکمات" بطور سری انجام می گرفت و "قضات" نقاب بر چهره داشتند. در نخستین روزهای بقدرت رسیدن پیرمرد مقیم قم، #امیرانتظام سخنگوی دولت بازرگان اعلام کرد:
"" دولت و مخصوصا "وزارت دادگستری" هیچگونه دخالت و نظارتی بر جریان دادرسیها و آراء صادره در دادگاههای اسلامی ندارند "".
🔹طی پائیز و زمستان گذشته، برنامه تبلیغاتی وسیعی به منظور لکه دار ساختن نظام سیاسی و اداری کشور ما، در ایران و جهان به مرحله اجرا در آمد. امیرعباس هویدا آماج و هدف بیشتر این تبلیغات سوء و مخرب بود. هنگامی که هویدا برای "محاکمه" احضار شد. او تقاضای یک ماه مهلت اضافی داشت که مورد موافقت حکام وقت قرار نگرفت. سحرگان وی را به دادگاه کشاندند و بدون اینکه حق دفاع داشته باشد به عنوان محاربه با خدا و رسول خدا محکوم به اعدامش کردند. هویدا در دادگاه گفت که نه تنها من هرگز با خدا و رسول خدا محاربه نکرده ام، بلکه مسلمان بوده و هستم و به زیارت خانه خدا رفته ام. اگر فکر می کنید من گناهکارم، هرچه لازم است بکنید، ولی فراموش نکنید که ما در کشوری زندگی می کنیم که قوانین آن به تصویب قوه مقننه میرسید و همه شما از حمایت آن برخوردارید. در اوایل بهار ۱۳۵۸ امیرعباس هویدا بدست جلادان با رگبار مسلسل به قتل رسید. هویدا شاهد و ناظر بسیاری از حقایق و وقایع درباره جلادانش بود و آنها میخواستند به هر قیمت هست او را از میان بردارند.
🔹با این حال جلادان، به کار خود ادامه دادند. در روز یازدهم آوریل یکی از "دادگاههای انقلاب اسلامی" پس از تشریفات بسیار کوتاهی، یازده نفر را محکوم به اعدام کرد که نیم ساعت بعد به جوخه آتش سپرده شدند. نخستین این گروه از جان باختگان #سرلشکر_حسن_پاکروان بود موافقین و مخالفین در شرافت و حس گذشت و مهربانی پاکروان اتفاق نظر داشتند. وی بارها از من عفو و آزادی زندانیان سیاسی و مخالفین و مخصوصا گروهی از ملاها را خواسته و بدست آورده بود.
در همان روز #سپهبد_ناصرمقدم رئیس پیشین ساواک که از طرف کریم سنجابی نزد من وساطت میکرد، #سپهبد_حجت_کاشانی رئیس سابق سازمان تربیت بدنی و تفریحات سالم ایران، #سرلشگر_علی_نشاط فرمانده گارد جاویدان، #سپهبد_تقی_مجیدی که پانزده سال پیش بازنشسته شده بود، #منصور_روحانی و #عباسعلی_خلعتبری وزیران سابق، #مهندس_عبدالله_ریاضی رئیس پیشین مجلس شورای ملی، #علامه_وحیدی سناتور صد ساله، #سرتیپ_علی_بیات نماینده مجلس و #غلامرضا_نیکپی شهردار سابق تهران، به قتل رسیدند. پس از این جنایتها بود که کمیسیون بین المللی حقوقدانان صریحا اعلام کرد که نحوه انجام محاکمات در دادگاههای اسلامی مخالف موازین حقوق بشر و قراردادها و موافقت نامه هائی است که ایران به آن ملحق شده.
🔹پاسخ "آن شخص" به این اعلامیه حقوقدانان بسیار کوتاه بود و گفت:
باید دست فاسدان را قطع کرد .......
باید خون ریخته شود ........
هرچه در ایران بیشتر خونریزی شود، انقلاب بیشتر پیش خواهد رفت....... !!
📚 پاسخ به تاریخ
✒ نوشته شاهنشاه محمدرضاشاه پهلوی
♡ ㅤ ❍ㅤ ⎙ㅤ ⌲
ˡᶦᵏᵉ ᶜᵒᵐᵐᵉⁿᵗ ˢᵃᵛᵉ ˢʰᵃʳᵉ
رضـــــا شـــــاه روحـــــت شـــاد
𓄂𓆃 @Rezapahlavism
"آقای خمینی، شما تشنه خون هستید، به دستور شما تاکنون صدها تن به قتل رسیده اند، بدون آنکه مورد اتهام و علت محکومیت آنها روشن باشد. شما چاقو کشان خود را برای غارت خانه پدرم اعزام داشتید. آیا شاپور بختیار جنایتکار است؟
پس شما که هستید که موجب مرگ هزاران جوان ایرانی شده اید؟
شما ننگ تاریخ هستید.
شما مانع شدید که ایران به دمکراسی نائل آید. شما مسئول شهادت هزاران جوان ایرانی هستید و هرگز یک قهرمان تاریخ نخواهید شد ".
🔹این نامه در هشتم مارس در روزنامه لوموند به چاپ رسید. در آن موقع هنوز، کار "دادگاههای" انقلاب اسلامی به اوج خود نرسیده بود. از آن پس بود که قتل و غارت و در تهران و شهرستانها، ابعاد گسترده تری یافت و کمیته ها با استفاده از جنگ افزارهای غارت شده، مسلح شده و به آزار و شکنجه مردم بی گناه پرداختند. یکی از کارگردانان اصلی این ماجراها، #ابراهیم_یزدی، دارنده یک گذرنامه آمریکایی بود که در دولت بازرگان ابتدا معاون نخست وزیر و سپس وزیر امور خارجه شد. در طی ماه اسفند و فروردین بی گناهان بسیاری محاکمه و اعدام شدند. برای آنها هیچ پرونده ای وجود نداشت موارد اتهام به آنان اعلام نشده بود، طبیعتا حق دفاع نداشتند. "محاکمات" بطور سری انجام می گرفت و "قضات" نقاب بر چهره داشتند. در نخستین روزهای بقدرت رسیدن پیرمرد مقیم قم، #امیرانتظام سخنگوی دولت بازرگان اعلام کرد:
"" دولت و مخصوصا "وزارت دادگستری" هیچگونه دخالت و نظارتی بر جریان دادرسیها و آراء صادره در دادگاههای اسلامی ندارند "".
🔹طی پائیز و زمستان گذشته، برنامه تبلیغاتی وسیعی به منظور لکه دار ساختن نظام سیاسی و اداری کشور ما، در ایران و جهان به مرحله اجرا در آمد. امیرعباس هویدا آماج و هدف بیشتر این تبلیغات سوء و مخرب بود. هنگامی که هویدا برای "محاکمه" احضار شد. او تقاضای یک ماه مهلت اضافی داشت که مورد موافقت حکام وقت قرار نگرفت. سحرگان وی را به دادگاه کشاندند و بدون اینکه حق دفاع داشته باشد به عنوان محاربه با خدا و رسول خدا محکوم به اعدامش کردند. هویدا در دادگاه گفت که نه تنها من هرگز با خدا و رسول خدا محاربه نکرده ام، بلکه مسلمان بوده و هستم و به زیارت خانه خدا رفته ام. اگر فکر می کنید من گناهکارم، هرچه لازم است بکنید، ولی فراموش نکنید که ما در کشوری زندگی می کنیم که قوانین آن به تصویب قوه مقننه میرسید و همه شما از حمایت آن برخوردارید. در اوایل بهار ۱۳۵۸ امیرعباس هویدا بدست جلادان با رگبار مسلسل به قتل رسید. هویدا شاهد و ناظر بسیاری از حقایق و وقایع درباره جلادانش بود و آنها میخواستند به هر قیمت هست او را از میان بردارند.
🔹با این حال جلادان، به کار خود ادامه دادند. در روز یازدهم آوریل یکی از "دادگاههای انقلاب اسلامی" پس از تشریفات بسیار کوتاهی، یازده نفر را محکوم به اعدام کرد که نیم ساعت بعد به جوخه آتش سپرده شدند. نخستین این گروه از جان باختگان #سرلشکر_حسن_پاکروان بود موافقین و مخالفین در شرافت و حس گذشت و مهربانی پاکروان اتفاق نظر داشتند. وی بارها از من عفو و آزادی زندانیان سیاسی و مخالفین و مخصوصا گروهی از ملاها را خواسته و بدست آورده بود.
در همان روز #سپهبد_ناصرمقدم رئیس پیشین ساواک که از طرف کریم سنجابی نزد من وساطت میکرد، #سپهبد_حجت_کاشانی رئیس سابق سازمان تربیت بدنی و تفریحات سالم ایران، #سرلشگر_علی_نشاط فرمانده گارد جاویدان، #سپهبد_تقی_مجیدی که پانزده سال پیش بازنشسته شده بود، #منصور_روحانی و #عباسعلی_خلعتبری وزیران سابق، #مهندس_عبدالله_ریاضی رئیس پیشین مجلس شورای ملی، #علامه_وحیدی سناتور صد ساله، #سرتیپ_علی_بیات نماینده مجلس و #غلامرضا_نیکپی شهردار سابق تهران، به قتل رسیدند. پس از این جنایتها بود که کمیسیون بین المللی حقوقدانان صریحا اعلام کرد که نحوه انجام محاکمات در دادگاههای اسلامی مخالف موازین حقوق بشر و قراردادها و موافقت نامه هائی است که ایران به آن ملحق شده.
🔹پاسخ "آن شخص" به این اعلامیه حقوقدانان بسیار کوتاه بود و گفت:
باید دست فاسدان را قطع کرد .......
باید خون ریخته شود ........
هرچه در ایران بیشتر خونریزی شود، انقلاب بیشتر پیش خواهد رفت....... !!
📚 پاسخ به تاریخ
✒ نوشته شاهنشاه محمدرضاشاه پهلوی
♡ ㅤ ❍ㅤ ⎙ㅤ ⌲
ˡᶦᵏᵉ ᶜᵒᵐᵐᵉⁿᵗ ˢᵃᵛᵉ ˢʰᵃʳᵉ
رضـــــا شـــــاه روحـــــت شـــاد
𓄂𓆃 @Rezapahlavism