عید غدیر خم هم با هیاهوی بلندگو های دلواپسان اسلام و پخش شربت در لیوان های پلاستیکی سرطان زا، در بی تفاوتی عموم مردم گذشت . بجز جای چند سیلی و مشت و لگد بر تن دانشجویان معترض به صدای بلندگوها در تبریز دستاورد ایدلوژیکی دیگری نداشت. شاید علت عدم استقبال عوام از این کارناوال مندرس و فاقد اهمیت ، چرب شدن سبیل هایشان در حوزه های انتخاباتی بود . این مردم تبدیل به رونوشتی شدند از باورهای مادر، پدر، جامعه و مذهب. همه تمایلات طبیعی شان در فرایند اهلی شدن از دست رفته است. جامعه سنتی عمیقاً بر این باور است که متولیان دین هرگز نبايد دامن خود را به شرارتها و آلودگی‌های عالم سیاست بیالایند، ولی بی‌شک این "جمعِ نقیضِین" از دین بعنوان ابزار قدرت بهره برداری کردند و چه خوب که سفره های خالی دین را هم بیگانه کرد با شکم های گرسنگان! در حکومتی که ملایان علی را جانشین ، محمد میدانند و خود را جانشین علی
رهبر ، فاسد به روباهی بدعتگزار، ،،مسجد و حسینیه ها به فاحشه‌ای زاینده‌ی "هفت گناه کبیره" و حامیان این دو به هیولا و اوباشی وحشی و بی‌مغز مبدل شدند که نقش سیاه لشگران خوش باور را بازی می‌کنند .


#دین_سیاسی
@alzaymerissm