اوضاع ما و عربستان مثل دوتا همسایه دیوار به دیوار است، یکی فقیر و دیگری مرفه و ثروتمند.

هرروز توی خونه همسایه بغلی میهمانی و شادی است، اما توی خونه ما فقر و نداری، تازه برق مان هم رفته!
حسرت می خوریم کاش این ناپدری دیوث دارایی مان را خرج تریاک و هروئین و الواطی نمیکرد.

🔗 Robert (@mollah)

@C_B_SHAHZADEH

به نظرم مهمترین قسمت سخنرانی ترامپ در مورد جمهوری اسلامی اینجا بود:

وقتی که ریاست‌جمهوری را ترک کردم، تنها چیزی که هنوز بین این منطقه و پتانسیل باورنکردنی‌اش ایستاده بود، گروه کوچکی از عوامل یاغی و اوباش خشونت‌طلبی بودند که مدام در تلاش بودند خاورمیانه را به عقب بکشند و آشوب و هرج و مرج ایجاد کنند و البته به جنگ سوق دهند. و متأسفانه، به جای مقابله با این نیروهای مخرب، دولت قبلی ایالات متحده تصمیم گرفت آن‌ها را تقویت کند، به آن‌ها قدرت بدهد و میلیاردها و میلیاردها دلار در اختیارشان قرار دهد.

🔗 Cameron Behzadi (@CameronBehzadi)

@C_B_SHAHZADEH

باختیم…
غرورمون رو باختیم…
نه به حریف، به خودمون...
اصن قبل از اینکه دنیا بیایم باختیم، قبل از شروع بازی

تحقیر شدیم،
تحقیری به بزرگی نام نامی ایران.

پر از حسرت، نگاه به دیروز،
مثل پدرمرده‌ای که می‌دونه،
پدری در کار نیست…

تفو بر تو ای چرخ گردون تفو

🔗 LibAntiL / لیبانتیل (@LiberalAntiLeft)

@C_B_SHAHZADEH

ببخشید یعنی عربستان شاعر نداره شعر بنویسه “دلم مثل دلت خونه خاشقچی؟”

🔗 ‌موقعیتِ مقـــداد (@goat_Thecreator)

@C_B_SHAHZADEH

" در تاریخ فقط یکبار شانس بهت رو میاره؛ یا پس می‌زنی یا در آغوش میگیری " ( ختم کلام )🔥 جاوید شاه 👑

#KingRezaPahlavi

🔗 محمد (@ForadiMohammad)

@C_B_SHAHZADEH

⭕️اصلاح طلبان ، خائنین به مردم


🔸اصلاح‌طلبان که در ابتدا خود را حامی عدالت و مردم‌سالاری معرفی می‌کردند، امروز در سایه فساد و بی‌توجهی به درد و رنج مردم، گویی دیگر هیچ ارتباطی با شعارهایی که روزگاری فریاد می‌زدند ندارند.
آن‌ها که در آغاز با وعده‌های بهبود وضعیت اقتصادی، سیاسی و اجتماعی مردم به میدان آمدند، امروز در زیر فشار قدرت و منافع خود، به فراموشی سپرده‌اند آنچه که زمانی بر زبان می‌بردند. این گروه که خود را مصلح معرفی می‌کردند، در عمل هیچ‌گاه برای حل مشکلات اساسی مردم کاری نکردند؛ بلکه همواره به پشت‌گرمی قدرت، تنها در پی حفظ جایگاه خود بودند.
🔸چه کسی می‌تواند فراموش کند زمانی که اصلاح‌طلبان، در موقعیت‌هایی حساس، به‌جای ایستادگی در برابر فساد، فقط منافع خود را در نظر گرفتند؟ چه کسی می‌تواند باور کند که کسانی که زمانی از آزادی، عدالت و حقوق مردم سخن می‌گفتند، امروز در برابر مشکلات و ظلم‌هایی که بر سر مردم می‌آید، ساکت و بی‌تفاوت ایستاده‌اند؟
تاریخ شاهد خواهد بود که این گروه از کسانی که برای اصلاح کشور آمده بودند، به کسانی تبدیل شدند که به جای اصلاح، تنها به روند فساد و بی‌عدالتی دامن زدند. خیانت به مردم، دورویی در سیاست‌ها و بی‌توجهی به خواسته‌های واقعی مردم، چیزی است که از آن‌ها به یاد خواهد ماند.

🔸شما آمدید با نام "اصلاح" ، با لبخند، با وعده، با شعارهایی که طنین آن در دل‌های زخمی ما امید آفرید. اما آنچه بر جای گذاشتید، نه اصلاح بود، نه صداقت، نه شجاعت. فقط سکوت بود در وقت فریاد، فقط معامله بود در وقت مقاومت.

کاش همیشه سکوت می‌کردید...
روزی روزگاری، مردم دلشان را به وعده‌هایی خوش کردند؛ وعده آزادی، عدالت، شفافیت، و احترام به کرامت انسان. اصلاح‌طلبان آمدند با پرچم امید، با چهره‌هایی که حرف از تغییر می‌زدند، با شعارهایی که سال‌ها در دل‌های خسته ریشه دوانده بود. اما آنچه ماند، نه اصلاح بود و نه حتی تلاشی برای آن. فقط وعده ماند و ویرانی.
🔸شما که قرار بود زبان مردم باشید، چرا در بزنگاه‌ ها، زبانتان بریده شد؟
شما که مدعی شجاعت در برابر استبداد بودید، چرا در حساس‌ ترین لحظات، کنار مردم نایستادید؟
رای مردم را گرفتید، پشت تریبون‌ها رفتید، اما به‌جای ایستادگی، معامله کردید؛ با قدرت، با جناح مقابل، با منافع شخصی.
به‌جای ایستادن در کنار مردم، پشت میزهای قدرت نشستید، دست‌هایتان را با آنانی که فریاد مردم را خفه می‌کنند درهم گره زدید، و با نگاهی از بالا، به درد ما خندیدید.
🔸مردم نه از سر عشق، بلکه از سر ترس و ناچاری به شما امید بستند. شما را برگزیدند تا شاید، فقط شاید، کمی از رنج‌ شان کم شود. اما هر بار، وقتی وقت عمل رسید، شما یا جا خالی کردید یا به حاشیه امن قدرت پناه بردید. و باز مردم ماندند و سفره‌ های خالی‌ شان، و شما ماندید و کرسی های چسبانتان.
شما نه اصلاح کردید و نه حتی به مسیر اصلاح وفادار ماندید. شما تنها لباس متفاوتی از همان ساختار پوسیده شدید؛ تنها با کلماتی زیباتر، اما بی‌روح‌تر.
شما بازی را ادامه دادید، نقش اپوزیسیون دروغین را بازی کردید، و هر بار مردم را به پای صندوق‌ها کشاندید، برای هیچ. برای توجیهِ آن‌چه نباید توجیه می‌شد. برای دادن مشروعیت به ساختاری که خود، بخشی از فسادش بودید.
🔸شما نه فقط شکست خوردید، بلکه خیانت کردید؛ به اعتماد، به امید، به آینده.
ما مردم، نه فراموش میکنیم و نه میبخشیم. نه خیانت را، نه سکوت را، نه لبخندهای تلخی را که پشت آن هزار فریب نهفته بود.
شما را نه دشمن، بلکه خائنی می‌دانیم که از میان ما برخاست
روزی فرا خواهد رسید که همه چیز را بی‌ پرده بازگو خواهیم کرد.

روزی که باید پاسخ دهید.
نه به ما، بلکه به تاریخ.

https://t.me/IRAN_PAD

▪️تاریخ خیانت را فراموش نخواهد کرد...!!!

‏بخشی از این وضعیت و حسرت امروزمان به اعراب و تلاش ما در حفظ فقط اسم ⁧ #خلیج_فارس⁩ را مشتی نشئه ی هرویین در خماری میتوانستند رقم زنند.
‏او نوشت:
‏«۲۵۰۰سال نکبت به پایان میرسد»!
‏احمد شاملو معنی واقعی روشنفکر نشئه ی هرویینی بود،یکی از همانهاییکه گرد و مواد توهمایش را فزونی بخشید،
‏عقلش را زائل نمود،پس ‌انقلاب کرد!!نهایتا با خمینی،در خماری همان هرویین ناب در حالی مُرد حتی دندانی برایش باقی نگذاشته بود،
‏اما همچنان خود را شاعر انقلابی مینامید.

‏احمد شاملو سردبیر کتاب جمعه بود.در یک فصلش تیتر زده بود«۲۵۰۰ سال نکبت به پایان میرسید»!
‏👇

‏درجواب سارترمیگوید:انقلاب یعنی به جلو رفتن،شما به ارتجاعی ترین حکومت بازگشتید و در آنجا شاملو از چرت هرویین بیدار شده که وااااااو،چه عجب!!!
‏که این شایعه بار کج فهمی احمد را بیشتر👇

‏میکند(نامه تایید یا تکذیب نمیشود)

‏به این تصویر با دقت نگاه کنید:
‏برخی از بنیانگذاران انجمن شمع سوخته.
‏از راست به چپ: هوشنگ ابتهاج، سیاوش کسرایی، نیما یوشیج، احمد شاملو و مرتضی کیوان و سرنوشت هايي تقريبا مشابه در حالي كه خانه ي امن خود،ایران زیبا و عزیزمان را ويران كردند👇

‏سیاوش کسرائی در زمستان و اوج سرما و فلاکت از یک مسیر ناامن و نزدیک به نیستی و نابودی در سال ۱۳۶۲ به همراه خانواده‌اش از طریق زاهدان از ایران خارج شد.ابتدا در کابل و سپس در مسکو و پس از فروپاشی شوروی به وین مهاجرت کرد.
‏در مسكو به او شغل كار در كارگاه اجر پزي دادند👇

‏اگر هم میپرسی چرا اعضای توده به شوروی و کوبا نرفتند؟
‏ ⁧ #حزب_توده⁩ را از زبان سیاوش کسرایی برایتان پخش میکنم،اما پیشتر نوشتم که اعضای این حزب،تمامشان از الف ابتهاج و ارام گرفته تا ⁧ #شاملو⁩ و علوی کیانوری و نوشین و راد و یونسی و...مشتی بازنده ی دیگر👇