🔴بخش دوم
#پرهیز_از_همکاری_اجتماعی
پرهیز از همکاری اجتماعی،ساده ترین شکل پرهیز از همکاری است که هر فردی میتواند آنرا انجام دهد. به عنوان نمونه خودداری از معاشرت اجتماعی با خانواده های افرادی که به اشکال مختلف با حاکمیت همکاری میکنند. مانند دعوت نکردن آنها به گردهمایی مردمی یا روش های مشابه. این عملکرد به تضعیف جایگاه اجتماعی آنها و اعضا خانواده شان می انجامد. نخبگان و برگزیدگان امور اجتماعی مانند نویسندگان،محققان و ...میتوانند با تشکیل نشست ها وگردهمایی ها در زمینه های کاری خویش و نه الزاما سیاسی،با دعوت نکردن مقامات حکومتی و با شرکت نکردن در گردهمایی های مشابه، که توسط حکومت برگزار میشود، اعتراض و نارضایتی خویش را ابراز کنند. این دوری کردن و عدم معاشرت این پیام را به حاکمیت منتقل میکند که مردم،کسانی را که از حاکمیت حمایت میکنند،نمیتوانند تحمل کنند. البته این شیوه باید با دقت و احتیاط انجام شود. استفاده نا بجا از شیوه ممکن است باعث دلسردی افرادی از حاکمیت شود که در حال تغییر نگرش خود و گرایش به حمایت از مردم هستند. نمونه ای دیگر خودداری ورزشکاران و افراد برجسته از شرکت در مسابقات و عرصه های بین المللی است که میتوانند در آنها برای رژیم افتخار آفرینی کنند. حتی پوشیدن لباس های خاص میتواند بیانگر نارضایتی باشد. تمامی این شیوه ها حامل پیام مورد نظر مردم به حاکمیت است. در زمان استعمار آمریکا،نماینده محلی حکومت انگلیس اعتراف کرد که با وجود تمامی اختیارات و قدرت،احساس شخصی او این است که با او مانند زندانی رفتار میشود. از دستورات و فرمان های او پیروی نمیشود،نیروهای نظامی محلی اورا به رسمیت نمیشناسند،اعضای کلیسا از او دوری میکنند،و مردم تمایلی به اطاعت از او ندارند. پرهیز از همکاری #اجتماعی در ایران هم انجام شده است برای مثال تحریم مراسم افطار دولتی توسط برخی هنرمندان؛ گامی کوچک به سوی مردم بود، و پرهیز از همکاری #اجتماعی بشمار میرود.
https://t.me/joinchat/AAAAAEFfTeEwBlEKjszgVQ
#پرهیز_از_همکاری_اجتماعی
پرهیز از همکاری اجتماعی،ساده ترین شکل پرهیز از همکاری است که هر فردی میتواند آنرا انجام دهد. به عنوان نمونه خودداری از معاشرت اجتماعی با خانواده های افرادی که به اشکال مختلف با حاکمیت همکاری میکنند. مانند دعوت نکردن آنها به گردهمایی مردمی یا روش های مشابه. این عملکرد به تضعیف جایگاه اجتماعی آنها و اعضا خانواده شان می انجامد. نخبگان و برگزیدگان امور اجتماعی مانند نویسندگان،محققان و ...میتوانند با تشکیل نشست ها وگردهمایی ها در زمینه های کاری خویش و نه الزاما سیاسی،با دعوت نکردن مقامات حکومتی و با شرکت نکردن در گردهمایی های مشابه، که توسط حکومت برگزار میشود، اعتراض و نارضایتی خویش را ابراز کنند. این دوری کردن و عدم معاشرت این پیام را به حاکمیت منتقل میکند که مردم،کسانی را که از حاکمیت حمایت میکنند،نمیتوانند تحمل کنند. البته این شیوه باید با دقت و احتیاط انجام شود. استفاده نا بجا از شیوه ممکن است باعث دلسردی افرادی از حاکمیت شود که در حال تغییر نگرش خود و گرایش به حمایت از مردم هستند. نمونه ای دیگر خودداری ورزشکاران و افراد برجسته از شرکت در مسابقات و عرصه های بین المللی است که میتوانند در آنها برای رژیم افتخار آفرینی کنند. حتی پوشیدن لباس های خاص میتواند بیانگر نارضایتی باشد. تمامی این شیوه ها حامل پیام مورد نظر مردم به حاکمیت است. در زمان استعمار آمریکا،نماینده محلی حکومت انگلیس اعتراف کرد که با وجود تمامی اختیارات و قدرت،احساس شخصی او این است که با او مانند زندانی رفتار میشود. از دستورات و فرمان های او پیروی نمیشود،نیروهای نظامی محلی اورا به رسمیت نمیشناسند،اعضای کلیسا از او دوری میکنند،و مردم تمایلی به اطاعت از او ندارند. پرهیز از همکاری #اجتماعی در ایران هم انجام شده است برای مثال تحریم مراسم افطار دولتی توسط برخی هنرمندان؛ گامی کوچک به سوی مردم بود، و پرهیز از همکاری #اجتماعی بشمار میرود.
https://t.me/joinchat/AAAAAEFfTeEwBlEKjszgVQ
Forwarded from کمپین بازگشت شاهزاده
🔴بخش دوم
#پرهیز_از_همکاری_اجتماعی
پرهیز از همکاری اجتماعی،ساده ترین شکل پرهیز از همکاری است که هر فردی میتواند آنرا انجام دهد. به عنوان نمونه خودداری از معاشرت اجتماعی با خانواده های افرادی که به اشکال مختلف با حاکمیت همکاری میکنند. مانند دعوت نکردن آنها به گردهمایی مردمی یا روش های مشابه. این عملکرد به تضعیف جایگاه اجتماعی آنها و اعضا خانواده شان می انجامد. نخبگان و برگزیدگان امور اجتماعی مانند نویسندگان،محققان و ...میتوانند با تشکیل نشست ها وگردهمایی ها در زمینه های کاری خویش و نه الزاما سیاسی،با دعوت نکردن مقامات حکومتی و با شرکت نکردن در گردهمایی های مشابه، که توسط حکومت برگزار میشود، اعتراض و نارضایتی خویش را ابراز کنند. این دوری کردن و عدم معاشرت این پیام را به حاکمیت منتقل میکند که مردم،کسانی را که از حاکمیت حمایت میکنند،نمیتوانند تحمل کنند. البته این شیوه باید با دقت و احتیاط انجام شود. استفاده نا بجا از شیوه ممکن است باعث دلسردی افرادی از حاکمیت شود که در حال تغییر نگرش خود و گرایش به حمایت از مردم هستند. نمونه ای دیگر خودداری ورزشکاران و افراد برجسته از شرکت در مسابقات و عرصه های بین المللی است که میتوانند در آنها برای رژیم افتخار آفرینی کنند. حتی پوشیدن لباس های خاص میتواند بیانگر نارضایتی باشد. تمامی این شیوه ها حامل پیام مورد نظر مردم به حاکمیت است. در زمان استعمار آمریکا،نماینده محلی حکومت انگلیس اعتراف کرد که با وجود تمامی اختیارات و قدرت،احساس شخصی او این است که با او مانند زندانی رفتار میشود. از دستورات و فرمان های او پیروی نمیشود،نیروهای نظامی محلی اورا به رسمیت نمیشناسند،اعضای کلیسا از او دوری میکنند،و مردم تمایلی به اطاعت از او ندارند. پرهیز از همکاری #اجتماعی در ایران هم انجام شده است برای مثال تحریم مراسم افطار دولتی توسط برخی هنرمندان؛ گامی کوچک به سوی مردم بود، و پرهیز از همکاری #اجتماعی بشمار میرود.
https://t.me/joinchat/AAAAAEFfTeEwBlEKjszgVQ
#پرهیز_از_همکاری_اجتماعی
پرهیز از همکاری اجتماعی،ساده ترین شکل پرهیز از همکاری است که هر فردی میتواند آنرا انجام دهد. به عنوان نمونه خودداری از معاشرت اجتماعی با خانواده های افرادی که به اشکال مختلف با حاکمیت همکاری میکنند. مانند دعوت نکردن آنها به گردهمایی مردمی یا روش های مشابه. این عملکرد به تضعیف جایگاه اجتماعی آنها و اعضا خانواده شان می انجامد. نخبگان و برگزیدگان امور اجتماعی مانند نویسندگان،محققان و ...میتوانند با تشکیل نشست ها وگردهمایی ها در زمینه های کاری خویش و نه الزاما سیاسی،با دعوت نکردن مقامات حکومتی و با شرکت نکردن در گردهمایی های مشابه، که توسط حکومت برگزار میشود، اعتراض و نارضایتی خویش را ابراز کنند. این دوری کردن و عدم معاشرت این پیام را به حاکمیت منتقل میکند که مردم،کسانی را که از حاکمیت حمایت میکنند،نمیتوانند تحمل کنند. البته این شیوه باید با دقت و احتیاط انجام شود. استفاده نا بجا از شیوه ممکن است باعث دلسردی افرادی از حاکمیت شود که در حال تغییر نگرش خود و گرایش به حمایت از مردم هستند. نمونه ای دیگر خودداری ورزشکاران و افراد برجسته از شرکت در مسابقات و عرصه های بین المللی است که میتوانند در آنها برای رژیم افتخار آفرینی کنند. حتی پوشیدن لباس های خاص میتواند بیانگر نارضایتی باشد. تمامی این شیوه ها حامل پیام مورد نظر مردم به حاکمیت است. در زمان استعمار آمریکا،نماینده محلی حکومت انگلیس اعتراف کرد که با وجود تمامی اختیارات و قدرت،احساس شخصی او این است که با او مانند زندانی رفتار میشود. از دستورات و فرمان های او پیروی نمیشود،نیروهای نظامی محلی اورا به رسمیت نمیشناسند،اعضای کلیسا از او دوری میکنند،و مردم تمایلی به اطاعت از او ندارند. پرهیز از همکاری #اجتماعی در ایران هم انجام شده است برای مثال تحریم مراسم افطار دولتی توسط برخی هنرمندان؛ گامی کوچک به سوی مردم بود، و پرهیز از همکاری #اجتماعی بشمار میرود.
https://t.me/joinchat/AAAAAEFfTeEwBlEKjszgVQ