#ايران - بیانیه حمایت ۴تن از #زندانیان #سیاسی #زندان #اوین از #زندانی #اعتصاب کننده #جعفر #عظیم‌زاده
چهار تن از زندانیان سیاسی زندان اوین به نامهای زندانی سیاسی علی معزی پدر دو مجاهد اشرفی، آرش صادقی، علی امیر قلی و بهنام موسیوند و از همبندان زندانی سیاسی جعفر عظیم‌زاده طی بیانیه‌یی از خواسته‌های وی حمایت کردند. در این بیانیه با عنوان ”همه که نباید حتماً با اعدام بمیرند “آمده است: «هم بندی ما جعفر عظیم‌زاده پس از نزدیک به ۵۰ روز اعتصاب غذا، دارد نفسهای آخرش را خرج می‌کند. اما سیستم ضدانسانی قضایی رژیم ایران بر باطل خود ایستاده و حاضر نیست حتی از زبان افراد رده پایینش لااقل اعلام کند که در پرونده‌های صنفی با عنوان اتهام اقدام علیه امنیت ملی تجدید نظر می‌شود یا اعلام کند که اعاده دادرسی آنها پذیرفته می‌شود. چرا؟ چون قصد جان جعفر را دارند و هیچ شرمی از ارائه ماهیت خود و قتلهای درون زندان ندارند. چرا که زبونانه اقتدار نظامشان را در زجرکش کردن زندانیان و شلاق زدن کارگران و جوانان می‌بینند. آن از زهرا کاظمی، آن هم از محسن دگمه‌چی و منصور رادپور، آن هم از هدی صابر و آن هم از ستار بهشتی و شاهرخ زمانی و حالا اینک نوبت جعفر عظیم‌زاده. پس هشدار؛ که بی‌راه نبود آن جمله معروف دادستان رژیم در آستانه جان باختن دگمه‌چی که گفت: «همه که نباید حتماً با اعدام بمیرند».بله به نظر این جانیان مرگ تدریجی هم یکی از این راه هاست که می‌شود تقصیر را هم به گردن قربانی انداخت.
ننگ بر جلادان،
درود بر نگهبانان شرف آزادگی،
آرش صادقی، علی معزی، علی امیر قلی، بهنام موسیوند
چهار تن از زندانیان سیاسی زندان اوین به نامهای زندانی سیاسی علی معزی پدر دو مجاهد اشرفی، آرش صادقی، علی امیر قلی و بهنام موسیوند و از همبندان زندانی سیاسی جعفر عظیم‌زاده طی بیانیه‌یی از خواسته‌های وی حمایت کردند. در این بیانیه با عنوان ”همه که نباید حتماً با اعدام بمیرند “آمده است: «هم بندی ما جعفر عظیم‌زاده پس از نزدیک به ۵۰ روز اعتصاب غذا، دارد نفسهای آخرش را خرج می‌کند. اما سیستم ضدانسانی قضایی رژیم ایران بر باطل خود ایستاده و حاضر نیست حتی از زبان افراد رده پایینش لااقل اعلام کند که در پرونده‌های صنفی با عنوان اتهام اقدام علیه امنیت ملی تجدید نظر می‌شود یا اعلام کند که اعاده دادرسی آنها پذیرفته می‌شود. چرا؟ چون قصد جان جعفر را دارند و هیچ شرمی از ارائه ماهیت خود و قتلهای درون زندان ندارند. چرا که زبونانه اقتدار نظامشان را در زجرکش کردن زندانیان و شلاق زدن کارگران و جوانان می‌بینند. آن از زهرا کاظمی، آن هم از محسن دگمه‌چی و منصور رادپور، آن هم از هدی صابر و آن هم از ستار بهشتی و شاهرخ زمانی و حالا اینک نوبت جعفر عظیم‌زاده. پس هشدار؛ که بی‌راه نبود آن جمله معروف دادستان رژیم در آستانه جان باختن دگمه‌چی که گفت: «همه که نباید حتماً با اعدام بمیرند».بله به نظر این جانیان مرگ تدریجی هم یکی از این راه هاست که می‌شود تقصیر را هم به گردن قربانی انداخت.
ننگ بر جلادان،
درود بر نگهبانان شرف آزادگی،
آرش صادقی، علی معزی، علی امیر قلی، بهنام موسیوند