ارتجاعِ سیاه علیه ارتجاعِ سرخ

اظهارات عبدالرحیم جعفری، مدیر «نشر نو»، دربارهٔ گزارشی که مصطفی تاجزاده در سال ۱۳۶۲ به سیدمحمد خاتمی ـ وزیر وقتِ فرهنگ و ارشاد اسلامی ـ ارائه کرده بود، نمونه‌ای روشن از سانسورِ درون‌جریانی اسلام‌گرایان علیه چپ‌ها پس از به‌قدرت‌رسیدن است.

به روایت جعفری، تاجزاده با تنظیم و تسلیم آن گزارش، در پی «فلج‌کردن» فعالیت‌های نشر نو برآمد؛ اقدامی که نشان می‌دهد جریان‌هایی که پیش‌تر خود را با شعارهای آزادی‌خواهانه و روشنفکرانه معرفی می‌کردند، به‌محض دست‌یافتن به اهرم قدرت، به ابزار حذف، فشار و سانسور متوسل شدند.

این رویارویی، بازتاب همان پدیده‌ای است که محمدرضاشاه پهلوی ـ آریامهر شادروان ـ از آن با تعبیر «ارتجاعِ سرخ و ارتجاعِ سیاه» یاد می‌کرد: دو جریانی که با همهٔ تفاوت‌های ظاهری، در دشمنی با آزادی، نوگرایی و جامعهٔ باز هم‌مسیر بودند و پس از فتنهٔ ۵۷، کارشان چنان به تنگنا کشید که حتی علیه یکدیگر نیز به میدانِ حذف و سرکوب کشانده شدند.

لطفا بنیاد فرشگرد را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید.

ایکس | اینستاگرام | یوتیوب

🆔 @FarashgardFDN

کریستی نوئم، وزیر امنیت داخلی ایالات متحده، از اجرای طرحی تازه برای ترغیب مهاجران غیرقانونی به ترک داوطلبانه آمریکا خبر داد. بر پایه این طرح، کمک‌هزینه خروج که پیش‌تر هزار دلار بود، هم‌زمان با نزدیک‌شدن به تعطیلات کریسمس به سه هزار دلار افزایش یافته است.

به‌گفته وزارت امنیت داخلی، مهاجران غیرقانونی که از راه برنامه کاربردی CBP Home به‌صورت داوطلبانه خاک آمریکا را ترک کنند، افزون بر دریافت این مبلغ، از بلیت رایگان پرواز به کشور مبدا نیز بهره‌مند خواهند شد. اعتبار این طرح تا پایان سال میلادی اعلام شده است.

نوئم با تاکید بر رویکرد سخت‌گیرانه دولت آمریکا در برابر مهاجرت غیرقانونی هشدار داد افرادی که از این فرصت استفاده نکنند، در صورت شناسایی و بازداشت، با اخراج اجباری و محرومیت همیشگی از بازگشت به ایالات متحده روبه‌رو خواهند شد. او افزود ترک داوطلبانه می‌تواند امکان بازگشت قانونی در آینده را برای این افراد حفظ کند.

لطفا بنیاد فرشگرد را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید.

ایکس | اینستاگرام | یوتیوب

🆔 @FarashgardFDN

در میان تصویرهای به‌جامانده از سفر محمدرضاشاه پهلوی و شهبانو فرح پهلوی به فنلاند در سال ۱۹۷۰ میلادی، قاب‌هایی دیده می‌شود که هنوز لبخند بر لب می‌نشاند؛ دیداری صمیمانه با مردی در پوشش بابانوئل که بی‌هیچ تشریفات رسمی، با دفترچه‌هایی در دست، به پیشواز شاه و شهبانوی ایران می‌آید.

این تصویرها روایتگر روزگاری‌اند که ایران با چهره‌ای آرام، آبرومند و انسانی در جهان شناخته می‌شد؛ زمانی که دیپلماسی تنها به سیاست فروکاسته نمی‌شد، بلکه آمیزه‌ای بود از ادب، لبخند و احترام دوسویه.
قاب‌هایی ساده، اما ماندگار؛ یادگارِ ایرانی که بود، و می‌توانست بماند.

لطفا سازمان فیلر را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید.

ایکس | اینستاگرام | یوتیوب

🆔 @FarashgardFDN

حمید قره‌حسنلو، پزشک و زندانی سیاسیِ دربندِ زندان مرکزی یزد، در اعتراض به شرایط «غیرانسانی و نگران‌کننده» محل نگاهداری خود دست به اعتصاب غذا زده است.

به گفتهٔ او، این اعتصاب از پنج‌شنبه ۴ دی‌ماه آغاز شده و او با پافشاری بر بی‌گناهی‌اش می‌گوید سال‌هاست ناعادلانه در بند و تبعید است و در این سال‌ها پیوسته با بی‌داد و پایمالیِ حق روبه‌رو بوده است.

قره‌حسنلو همچنین می‌گوید با گذشت بیش از دو سال و نیم از جابه‌جایی به زندان یزد، همچنان در بندِ قرنطینه نگاه داشته می‌شود؛ وضعیّتی که آن را زیر پا گذاشتنِ آشکارِ حقوق زندانیان می‌داند.

لطفا بنیاد فرشگرد را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید.

ایکس | اینستاگرام | یوتیوب

🆔 @FarashgardFDN

۶ دی‌ماه؛ سالروز عاشورای ۸۸

شانزده سال پیش، در چنین روزی، شمار بسیاری از مردم ایران با گذر از شعارهایی چون «یا حسین، میرحسین» و «رأی ما رو دزدیدن، دارن باهاش پُز می‌دن» و دیگر گفتارهای همانند، از چارچوبِ خودِ نظام جمهوری اسلامی فراتر رفتند و در شمار گسترده، بی‌اعتنا به دوگانهٔ ساختگیِ اصلاح‌طلب و اصولگرا، چیزی جز فروپاشیِ جمهوری اسلامی نخواستند.

ششم دی‌ماه ۱۳۸۸، روزی بود که مردم ایران بذرِ شعارِ
«اصلاح‌طلب، اصولگرا، دیگه تمومه ماجرا»
را کاشتند؛ بذری که نشان می‌داد مسئله، نه شاخه‌های درونِ نظام، که خودِ بنیان آن است.

لطفا بنیاد فرشگرد را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید.

ایکس | اینستاگرام | یوتیوب

🆔 @FarashgardFDN

بهرام بیضایی؛ خاموشیِ ستونی از فرهنگِ ایران

بهرام بیضایی، نمایشنامه‌نویس، فیلم‌ساز و پژوهشگر برجستهٔ ایرانی، در روز ۵ دی‌ماه ۲۵۸۴ شاهنشاهی و هم‌زمان با هشتادوهفت‌سالگی، چشم از جهان فروبست. خبرِ درگذشتِ او را همسرش، مژده شمسایی، آگاهی داد؛ خبری که اندوهی ژرف در میان دوستدارانِ فرهنگ و هنر ایران برانگیخت.

بیضایی، زادهٔ ۱۳۱۷ خورشیدی در تهران، از اثرگذارترین چهره‌های نمایش و سینمای ایرانِ روزگار ما بود؛ هنرمندی که آثاری چون «مرگِ یزدگرد»، «باشو، غریبهٔ کوچک»، «چریکهٔ تارا» و «مسافران» را به یادگارِ همگانیِ ایرانیان سپرد. او تنها هنرمند نبود، بلکه اندیشه‌ورزی ژرف‌نگر در پهنهٔ اسطوره، شاهنامه و تاریخِ نمایش ایران به‌شمار می‌رفت.

سال‌های پایانی زندگی‌اش به دور از میهن و به آموزگاری در دانشگاه استنفورد گذشت؛ جایی که از او به‌عنوان مایهٔ سرافرازیِ ادب و هنر ایران یاد می‌شد.
بیضایی رفت، اما جهانِ روایت، زبان و اسطوره‌ای که آفرید، در فرهنگ ایران پایدار و ماندگار خواهد ماند.

لطفا بنیاد فرشگرد را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید.

ایکس | اینستاگرام | یوتیوب

🆔 @FarashgardFDN