🔹 به‌جز سعید زینالی، چند نفر دیگر در جریان حمله به کوی دانشگاه مفقود شدند؟

بیست‌ویک سال از واقعه هجدهم تیر ۱۳۷۸ که در تاریخ معاصر ایران به حادثه حمله به «کوی دانشگاه» مشهور شده، می‌گذرد. در تمام این سال‌ها این واقعه از زوایای مختلف بازخوانی و مرور شده، اما کماکان اسامی گمشدگان قهری این اتفاق در تاریکی و ابهام باقی مانده است.

دانشجویان دانشگاه تهران روز هجدهم تیر در اعتراض به توقیف روزنامه «سلام» تجمع اعتراضی برگزار کردند، تجمعی که با دخالت نیروی انتظامی و نیروهای امنیتی به خشونت کشیده شد. دانشجویان زیادی مورد ضرب‌وشتم قرار گرفتند، عده‌ای دستگیر و عده‌ای هم مفقود شدند، مفقودانی که تا امروز مشخص نشده چه بر آن‌ها گذشته است.

آن روزها مطالبات و اخبار دانشجویان معترض، توسط شورایی به نام «شورای منتخب متحصنین» که متشکل از نمایندگان برگزیده دانشجویان دانشگاه تهران بود اعلام می‌شد و یکی از شرایطی که این شورا برای طرف مقابل تعیین کرده بود، تحویل اجساد شهدای دانشجو به دانشجویان بود.

کلمه «اجساد» به‌خوبی نشان‌دهنده کشته شدن چند دانشجو است درحالی‌که مراجع رسمی به ذکر نام «عزت‌الله ابراهیم‌نژاد» بسنده کردند. رقمی که بعدها از سوی فعالان حقوق بشر و حاضران در این فاجعه بین هفت تا یازده نفر تخمین زده می‌شد.

علاوه بر «سعید زینالی» که خانواده‌اش دست از جستجو برنداشتند و کماکان از سرنوشت او هیچ اطلاعی در دست نیست، اسامی دیگری نیز مطرح شده‌اند؛ دختر دانش‌آموزی به نام «تامی حامی‌فر»، دانشجویی به نام «فرشته علیزاده» که فعال دانشجویی دانشگاه الزهرا و همچنین مسئول شورای انجمن این دانشگاه بود، دو شهروندی که در جریان اعتراضات به دانشجویان معترض خیابان امیرآباد پیوسته یا شاید هم رهگذر بودند به نام‌های «بهروز فرح‌زاده شاکر» و «محمود چناران» و همچنین شهروندی به نام «محمدجواد فرهنگی»، از اهالی تبریز که در جریان اعتراضات هم‌زمان دانشجویان دانشگاه تبریز، توسط نیروهای لباس شخصی در کف خیابان‌های این شهر به قتل رسید و البته مرگ مظلومانه دانشجویی به نام «اکبر محمدی» که از سربند فاجعه کوی دانشگاه وارد زندان شد و هشت سال بعد به شیوه مشکوکی در زندان درگذشت.

ادامه گزارش ماهرخ غلامحسین‌پور را بخوانید 👇

#اطلاع_رسانی #حادثه_کوی_دانشگاه #کوی_دانشگاه #۱۸تیر #حقوق_شهروندی #اخبار_ایران #مفقودشدگان
@Farsi_Iranwire

🔹 به‌جز سعید زینالی، چند نفر دیگر در جریان حمله به کوی دانشگاه مفقود شدند؟

بیست‌ویک سال از واقعه هجدهم تیر ۱۳۷۸ که در تاریخ معاصر ایران به حادثه حمله به «کوی دانشگاه» مشهور شده، می‌گذرد. در تمام این سال‌ها این واقعه از زوایای مختلف بازخوانی و مرور شده، اما کماکان اسامی گمشدگان قهری این اتفاق در تاریکی و ابهام باقی مانده است.

دانشجویان دانشگاه تهران روز هجدهم تیر در اعتراض به توقیف روزنامه «سلام» تجمع اعتراضی برگزار کردند، تجمعی که با دخالت نیروی انتظامی و نیروهای امنیتی به خشونت کشیده شد. دانشجویان زیادی مورد ضرب‌وشتم قرار گرفتند، عده‌ای دستگیر و عده‌ای هم مفقود شدند، مفقودانی که تا امروز مشخص نشده چه بر آن‌ها گذشته است.

آن روزها مطالبات و اخبار دانشجویان معترض، توسط شورایی به نام «شورای منتخب متحصنین» که متشکل از نمایندگان برگزیده دانشجویان دانشگاه تهران بود اعلام می‌شد و یکی از شرایطی که این شورا برای طرف مقابل تعیین کرده بود، تحویل اجساد شهدای دانشجو به دانشجویان بود.

کلمه «اجساد» به‌خوبی نشان‌دهنده کشته شدن چند دانشجو است درحالی‌که مراجع رسمی به ذکر نام «عزت‌الله ابراهیم‌نژاد» بسنده کردند. رقمی که بعدها از سوی فعالان حقوق بشر و حاضران در این فاجعه بین هفت تا یازده نفر تخمین زده می‌شد.

علاوه بر «سعید زینالی» که خانواده‌اش دست از جستجو برنداشتند و کماکان از سرنوشت او هیچ اطلاعی در دست نیست، اسامی دیگری نیز مطرح شده‌اند؛ دختر دانش‌آموزی به نام «تامی حامی‌فر»، دانشجویی به نام «فرشته علیزاده» که فعال دانشجویی دانشگاه الزهرا و همچنین مسئول شورای انجمن این دانشگاه بود، دو شهروندی که در جریان اعتراضات به دانشجویان معترض خیابان امیرآباد پیوسته یا شاید هم رهگذر بودند به نام‌های «بهروز فرح‌زاده شاکر» و «محمود چناران» و همچنین شهروندی به نام «محمدجواد فرهنگی»، از اهالی تبریز که در جریان اعتراضات هم‌زمان دانشجویان دانشگاه تبریز، توسط نیروهای لباس شخصی در کف خیابان‌های این شهر به قتل رسید و البته مرگ مظلومانه دانشجویی به نام «اکبر محمدی» که از سربند فاجعه کوی دانشگاه وارد زندان شد و هشت سال بعد به شیوه مشکوکی در زندان درگذشت.

ادامه گزارش ماهرخ غلامحسین‌پور را بخوانید 👇

#اطلاع_رسانی #حادثه_کوی_دانشگاه #کوی_دانشگاه #۱۸تیر #حقوق_شهروندی #اخبار_ایران
@Farsi_Iranwire