🔹سخن‌گوی قوه قضاییه دروغ می‌گوید؛ هم تبعید داریم و هم تبعیدگاه

می‌گویند نباید عنوان «اقامت‌اجباری» را «تبعید» بنامیم و استان‌های کشور را که برای این نوع اقامت معین شده‌اند، «تبعیدگاه» بخوانیم. گفته‌اند «همه ایران سرای من است» اما وقتی در اسناد و مدارک سرک می‌کشیم، اتفاقا نه تمامی ایران که برخی مناطق مشخص «سرای» سردم‌داران جمهوری اسلامی شده‌اند و چه‌بسا لیست کرده‌اند که کجاها از نظر شرایط اجتماعی، سیاسی و امنیتی می‌توانند تبعیدگاه نام بگیرند. در این میان، می‌مانند مردمانی که ساکنان آن مناطق هستند و از زمان حکومت شاه تاکنون، در محرومیت و فقر، زیر چتری امنیتی نگه داشته‌ شده‌اند؛ کسانی که برای زنده ماندن تقلا می‌کنند اما به حکم حکومتی، چه شاه باشد و چه آخوند، محکوم به محرومیت‌ هستند.

در این گزارش، با چند تن از شهروندان ایران که با احکام قضایی، برای اقامت اجباری به استان سیستان و بلوچستان فرستاده شده‌اند، گفت‌وگو می‌کنیم. هم‌چنین ویدیوهایی از این مناطق داریم که در مقایسه با زمان تبعید آیت‌الله «علی خامنه‌ای»، رهبر جمهوری اسلامی، به نظر می‌رسد که هیچ تغییری نکرده و هم‌چنان به عنوان تبعیدگاه مورد استفاده حاکمان قرار گرفته‌اند؛ مناطقی سرشار از محرومیت و فقر.
***

اوایل شهریور ۱۳۹۹ بود که «غلامحسین اسماعیلی»، سخن‌گوی قوه قضاییه اعلام شماری از شهرهای ایران را به عنوان تبعیدگاه رد کرد و گفت: «همه ایران سرای من است.»
او به ماده ۲۳ «قانون جدید مجازات اسلامی» اشاره کرد و گفت که هیچ‌ شهری در ایران به عنوان تبعیدگاه شناخته نمی‌شود.
اسماعیلی درباره احکام تبعید هم گفت: «]این مساله[ بیشتر در قالب ممنوعیت از اقامت در یک شهر و نقطه مطرح می‌شود.»

اشاره او به «قانون کاهش مجازات حبس تعزیری» بود که در خرداد ۱۳۹۹ تصویب شده است: «دادگاه می‌تواند فردی را كه به حد، قصاص يا مجازات تعزيری محكوم كرده است، با رعايت شرايط مقرر در اين قانون، متناسب با جرم ارتكابی و خصوصيات وی، به يك يا چند مجازات از مجازات‌های تكميلی بندها و تبصره‌های اين ماده محكوم کند.»

ادامه گزارش آیدا قجر را اینجا بخوانید👇

#اخبار_ایران #تبعیدگاه #تبعید #راستی_آزمایی #حقوق_شهروندی #قوه_قضاییه
@Farsi_Iranwire

🔹سخن‌گوی قوه قضاییه دروغ می‌گوید؛ هم تبعید داریم و هم تبعیدگاه

می‌گویند نباید عنوان «اقامت‌اجباری» را «تبعید» بنامیم و استان‌های کشور را که برای این نوع اقامت معین شده‌اند، «تبعیدگاه» بخوانیم. گفته‌اند «همه ایران سرای من است» اما وقتی در اسناد و مدارک سرک می‌کشیم، اتفاقا نه تمامی ایران که برخی مناطق مشخص «سرای» سردم‌داران جمهوری اسلامی شده‌اند و چه‌بسا لیست کرده‌اند که کجاها از نظر شرایط اجتماعی، سیاسی و امنیتی می‌توانند تبعیدگاه نام بگیرند. در این میان، می‌مانند مردمانی که ساکنان آن مناطق هستند و از زمان حکومت شاه تاکنون، در محرومیت و فقر، زیر چتری امنیتی نگه داشته‌ شده‌اند؛ کسانی که برای زنده ماندن تقلا می‌کنند اما به حکم حکومتی، چه شاه باشد و چه آخوند، محکوم به محرومیت‌ هستند.

در این گزارش، با چند تن از شهروندان ایران که با احکام قضایی، برای اقامت اجباری به استان سیستان و بلوچستان فرستاده شده‌اند، گفت‌وگو می‌کنیم. هم‌چنین ویدیوهایی از این مناطق داریم که در مقایسه با زمان تبعید آیت‌الله «علی خامنه‌ای»، رهبر جمهوری اسلامی، به نظر می‌رسد که هیچ تغییری نکرده و هم‌چنان به عنوان تبعیدگاه مورد استفاده حاکمان قرار گرفته‌اند؛ مناطقی سرشار از محرومیت و فقر.
***

اوایل شهریور ۱۳۹۹ بود که «غلامحسین اسماعیلی»، سخن‌گوی قوه قضاییه اعلام شماری از شهرهای ایران را به عنوان تبعیدگاه رد کرد و گفت: «همه ایران سرای من است.»
او به ماده ۲۳ «قانون جدید مجازات اسلامی» اشاره کرد و گفت که هیچ‌ شهری در ایران به عنوان تبعیدگاه شناخته نمی‌شود.
اسماعیلی درباره احکام تبعید هم گفت: «]این مساله[ بیشتر در قالب ممنوعیت از اقامت در یک شهر و نقطه مطرح می‌شود.»

اشاره او به «قانون کاهش مجازات حبس تعزیری» بود که در خرداد ۱۳۹۹ تصویب شده است: «دادگاه می‌تواند فردی را كه به حد، قصاص يا مجازات تعزيری محكوم كرده است، با رعايت شرايط مقرر در اين قانون، متناسب با جرم ارتكابی و خصوصيات وی، به يك يا چند مجازات از مجازات‌های تكميلی بندها و تبصره‌های اين ماده محكوم کند.»

ادامه گزارش آیدا قجر را اینجا بخوانید👇

#اخبار_ایران #تبعیدگاه #تبعید #راستی_آزمایی #حقوق_شهروندی #قوه_قضاییه
@Farsi_Iranwire