🔹روز جهانی زن و زنان خانه‌دار

روز جهانی زن روزی برای شنیدن همه چالش‌ها و رنج‌هایی است که زنان در جهان با آن مواجه می‌شوند. از نابرابری‌های شغلی تا جنسی، از نادیده گرفته شدن در اجتماع تا جنگیدن برای دست‌یافتن به بدیهی‌ترین حقوق انسانی و بشری. در این میان اما برخی زنان پذیرفته‌اند که «خانه‌داری» کنند. سهم آن‌ها، جایگاه آن‌ها، در این روز کجاست و چقدر در روایت‌های این روز بزرگ و مهم جای دارند؟ در این گزارش روایت‌هایی از دو زن می‌خوانید که به نسل‌های متفاوتی تعلق دارند؛ اما دغدغه‌هایشان درباره نادیده‌گرفته شدن در این روز به هم شبیه است.
***
«روح‌انگیز» حالا در آستانه ۶۰ سالگی است. مادر چهار فرزند که هر کدام مسیر زندگی خود را یافته و به راه خود رفته‌اند. او به ایران وایر از روزهای جوانی و تصمیم‌گیری‌اش برای در خانه ماندن حرف می‌زند. تصمیمی که آن روزها گمان می‌کرد موجب رضایت او از خودش خواهد شد؛ اما با گذر ایام از آن پشیمان شده است: «مغبون شدم. من معلم بودم. دختر بزرگم که به دنیا آمد، گفتم چندماه می‌نشینم خانه برای بزرگ کردن بچه‌ام. احتیاج مالی نداشتیم و وضع همسرم خوب بود. این چند ماه تبدیل شد به همه عمر و بعد بچه‌های دیگر آمدند. تبدیل شدم به زنی خانه‌دار که از صبح تا شب بی‌وقفه بدون مرخصی و مزد به امور خانه و بچه‌ها می‌رسید. آخرش هم می‌شنیدم که می‌گویند فلانی راحت طلب است که نشسته توی خانه.»

«خانه‌داری» یکی از مشاغلی است که تعداد زیادی از زنان در جهان به آن مشغول هستند. شغلی پرزحمت که لزوما هیچ دستمزد مستقیمی به آن تعلق نمی‌گیرد و گاه موجب وابستگی تمام و کمال زنان به دیگر اعضای خانواده می‌شود.

در قوانین ایران «خانه‌داری» تعریفی جنسیت‌زده است. به طور مشخص به «زنان» نسبت داده می‌شود و شامل افرادی است که رتق‌‌وفتق امور خانه را عهده‌دار بوده و به امور خانه‌داری مشغول باشند. این افراد می‌توانند تحت تکفل پدر یا همسر باشند.

#آن_سوی_خبر #بیمه_و_بازنشستگی #زنان_خانه‌دار #روز_جهانی_زن #خانه‌داری

ادامه گزارش مریم دهکردی را در اینجا بخوانید:👇
@Farsi_Iranwire