📸 عکس آتلیه‌ای دوران پس از جنگ از «فرانیا دویچ»
«کاساندرا لاپراد-زوئتا»، نمایشگاه‌گردان در «#موزه_هولوکاست آمریکا»:
«انتخاب من عکسی است که احتمالاً در دهه‌ی ۱۹۵۰ در یک استودیوی عکاسی از «فرانیا روزنبران دویچ» گرفته شده. فرانیا در سال ۱۹۲۸ در شهر «لوبلین» متولد شد. وقتی فقط ۱۲ سال داشت که با خانواده‌اش به گتو فرستاده شد. درباره زندگی‌اش پیش از «هولوکاست» خیلی کم می‌دانیم، چون درباره‌اش حتی با خانواده جدیدش بعد از جنگ هم حرف نزد. با فرزندانش هم چیزی از والدین و خواهران و برادران متعددش نگفت. هر چه را بر سرش آمده بود، پیش خود نگه داشت. ولی ما می‌دانیم که او جزء گروه کوچکی از زنان بود که از «مایدانک»، «تراونیکی» و بعدتر «آشوویتز» نجات یافتند. او در این عکس آستین لباسش را بالا زده تا شماره‌ای که در «آشوویتز» روی دستش حک شده دیده شود. شماره A-۱۳۹۲۷ را تمام عمر بر بدنش داشت. و کاملا آگاهانه تصمیم گرفت در آن لحظه عکسی با آن بگیرد که این شماره را نشان می‌دهد. این عکس را انتخاب کردم چون ما معمولا از عکس برای بیان چیزی استفاده می‌کنیم که گفتنش در کلام دشوار است. این تصویر زنی است که ترجیح داده درباره چیزی که تجربه کرده حرفی نزند. در دهه ۱۹۹۰ از او خواسته شد علیه «یان دمیانیوک»، از هم‌دستان رژیم نازی، شهادت دهد، اما فرانیا این درخواست را رد کرد. او از معدود بازماندگان «تراونیکی» بود که می‌توانست «دمیانیوک» را دیده باشد».
ایران‌وایر در پروژه سرداری با همکاری با «موزه یادبود هولوکاست ایالات متحده آمریکا» به بررسی جنبه‌های مختلف #هولوکاست، #یهودی‌ستیزی، تبعیض و تئوری‌های توطئه می‌پردازد. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره موضوع این ویدیو به سایت زیر مراجعه کنید:
http://www.sardariproject.com
#پروژه_سرداری به یاد «عبدالحسین سرداری»، دیپلمات ایرانی نامگذاری شده که در جریان جنگ جهانی دوم برای نجات یهودیان ایرانی و غیرایرانی ساکن پاریس تلاش کرده بود.
#یهودیان #نسل_کشی #جنایت_علیه_بشریت #اطلاع_رسانی #یهودی_ستیزی
@Farsi_Iranwire
«کاساندرا لاپراد-زوئتا»، نمایشگاه‌گردان در «#موزه_هولوکاست آمریکا»:
«انتخاب من عکسی است که احتمالاً در دهه‌ی ۱۹۵۰ در یک استودیوی عکاسی از «فرانیا روزنبران دویچ» گرفته شده. فرانیا در سال ۱۹۲۸ در شهر «لوبلین» متولد شد. وقتی فقط ۱۲ سال داشت که با خانواده‌اش به گتو فرستاده شد. درباره زندگی‌اش پیش از «هولوکاست» خیلی کم می‌دانیم، چون درباره‌اش حتی با خانواده جدیدش بعد از جنگ هم حرف نزد. با فرزندانش هم چیزی از والدین و خواهران و برادران متعددش نگفت. هر چه را بر سرش آمده بود، پیش خود نگه داشت. ولی ما می‌دانیم که او جزء گروه کوچکی از زنان بود که از «مایدانک»، «تراونیکی» و بعدتر «آشوویتز» نجات یافتند. او در این عکس آستین لباسش را بالا زده تا شماره‌ای که در «آشوویتز» روی دستش حک شده دیده شود. شماره A-۱۳۹۲۷ را تمام عمر بر بدنش داشت. و کاملا آگاهانه تصمیم گرفت در آن لحظه عکسی با آن بگیرد که این شماره را نشان می‌دهد. این عکس را انتخاب کردم چون ما معمولا از عکس برای بیان چیزی استفاده می‌کنیم که گفتنش در کلام دشوار است. این تصویر زنی است که ترجیح داده درباره چیزی که تجربه کرده حرفی نزند. در دهه ۱۹۹۰ از او خواسته شد علیه «یان دمیانیوک»، از هم‌دستان رژیم نازی، شهادت دهد، اما فرانیا این درخواست را رد کرد. او از معدود بازماندگان «تراونیکی» بود که می‌توانست «دمیانیوک» را دیده باشد».
ایران‌وایر در پروژه سرداری با همکاری با «موزه یادبود هولوکاست ایالات متحده آمریکا» به بررسی جنبه‌های مختلف #هولوکاست، #یهودی‌ستیزی، تبعیض و تئوری‌های توطئه می‌پردازد. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره موضوع این ویدیو به سایت زیر مراجعه کنید:
http://www.sardariproject.com
#پروژه_سرداری به یاد «عبدالحسین سرداری»، دیپلمات ایرانی نامگذاری شده که در جریان جنگ جهانی دوم برای نجات یهودیان ایرانی و غیرایرانی ساکن پاریس تلاش کرده بود.
#یهودیان #نسل_کشی #جنایت_علیه_بشریت #اطلاع_رسانی #یهودی_ستیزی
@Farsi_Iranwire
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎥 «جوزف بائور»، عضو گردان پلیس آلمان، هنگام تعرض به دو زن به‌خاطر نپوشیدن بازوبندی که یهودی بودن‌شان را مشخص می‌کند
«کاساندرا لاپراد-زوئتا»، نمایشگاه‌گردان در «#موزه_هولوکاست آمریکا»:
«عکسی که این‌جا می‌بینیم صحنه‌ای در «گرودنو» در ژوئيه ۱۹۴۱ را نشان می‌دهد. عکس سه نفر را در خیابان نشان می‌دهد در دورانی که شهر در اشغال نیروهای آلمان بود. یکی از آن‌ها عضو یک گردان پلیس آلمان است که دو زن یهودی را از موهایشان گرفته و سرشان را به هم می‌کوبد، چون بازوبند ستاره داوود را نبسته‌اند. ما این را از توضیحاتِ یک افسر پلیس می‌فهمیم که آن عکس را همراه با نامه‌ای به همسرش فرستاده است. او در این نامه توضیح می‌دهد که چرا و چگونه این‌طور رفتار کرده است. در این عکس می‌توان دید که ایده مردم درباره یهودیان چطور شکل می‌گرفت، و می‌توان فهمید که برای جمعیت یهودیان، پاکسازی چه تبعاتی در دوران جنگ داشت.»
ایران‌وایر در پروژه سرداری با همکاری با «موزه یادبود هولوکاست ایالات متحده آمریکا» به بررسی جنبه‌های مختلف #هولوکاست، #یهودی‌ستیزی، تبعیض و تئوری‌های توطئه می‌پردازد. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره موضوع این ویدیو به سایت زیر مراجعه کنید:
http://www.sardariproject.com
#پروژه_سرداری به یاد «عبدالحسین سرداری»، دیپلمات ایرانی نامگذاری شده که در جریان جنگ جهانی دوم برای نجات یهودیان ایرانی و غیرایرانی ساکن پاریس تلاش کرده بود.
#یهودیان #نسل_کشی #جنایت_علیه_بشریت #اطلاع_رسانی #یهودی_ستیزی
@Farsi_Iranwire
«کاساندرا لاپراد-زوئتا»، نمایشگاه‌گردان در «#موزه_هولوکاست آمریکا»:
«عکسی که این‌جا می‌بینیم صحنه‌ای در «گرودنو» در ژوئيه ۱۹۴۱ را نشان می‌دهد. عکس سه نفر را در خیابان نشان می‌دهد در دورانی که شهر در اشغال نیروهای آلمان بود. یکی از آن‌ها عضو یک گردان پلیس آلمان است که دو زن یهودی را از موهایشان گرفته و سرشان را به هم می‌کوبد، چون بازوبند ستاره داوود را نبسته‌اند. ما این را از توضیحاتِ یک افسر پلیس می‌فهمیم که آن عکس را همراه با نامه‌ای به همسرش فرستاده است. او در این نامه توضیح می‌دهد که چرا و چگونه این‌طور رفتار کرده است. در این عکس می‌توان دید که ایده مردم درباره یهودیان چطور شکل می‌گرفت، و می‌توان فهمید که برای جمعیت یهودیان، پاکسازی چه تبعاتی در دوران جنگ داشت.»
ایران‌وایر در پروژه سرداری با همکاری با «موزه یادبود هولوکاست ایالات متحده آمریکا» به بررسی جنبه‌های مختلف #هولوکاست، #یهودی‌ستیزی، تبعیض و تئوری‌های توطئه می‌پردازد. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره موضوع این ویدیو به سایت زیر مراجعه کنید:
http://www.sardariproject.com
#پروژه_سرداری به یاد «عبدالحسین سرداری»، دیپلمات ایرانی نامگذاری شده که در جریان جنگ جهانی دوم برای نجات یهودیان ایرانی و غیرایرانی ساکن پاریس تلاش کرده بود.
#یهودیان #نسل_کشی #جنایت_علیه_بشریت #اطلاع_رسانی #یهودی_ستیزی
@Farsi_Iranwire