ترجمه فارسی متن کامل سخنرانی در نشست حقوق بشر در ژنو
خانمها و آقایان، دوستان، و مدافعان خستگیناپذیر حقوق بشر:
برای من افتخار بزرگی است که امروز اینجا با شما صحبت کنم. حضور در ژنو، خانه شورای حقوق بشر سازمان ملل، به این خطابه اهمیت ویژهای میبخشد. من صمیمانه از دکتر نوئر و اعضای تیمش تشکر میکنم که این کنفرانس را به نمادی از امید برای صداهای سرکوبشده در سراسر جهان تبدیل کردهاند. من اینجا به نمایندگی از هممیهنانم حضور دارم که صدایشان مدتهاست که به شدت سرکوب شده است، نه تنها به دست رژیم ستمگری که کشور ما را اشغال کرده، بلکه از سوی تعصب ایدئولوژیکی که حقیقت را درباره ایران تحریف میکند.
داستان جمهوری اسلامی داستان فریب است. یکی از پیامدهای این فریب، که با توهمات رهبران رژیم همراه شد، رهبران غربی و بسیاری در رسانهها را واداشت تا خمینی را به عنوان یک «قدیس» به تصویر بکشند و انقلاب را به عنوان جنبشی در مسیر عدالت و آزادی نشان دهند. اما آنچه پس از انقلاب آمد، جهنمی بر روی زمین بود.
حتی پیش از به قدرت رسیدن، شورش خمینی و پیروانش با آتش زدن سینما رکس در آبادان، که بیش از ۴۰۰ نفر در آن کشته شدند، چهره واقعی خود را نشان داد؛ پیشدرآمدی از آنچه قرار بود بر سر مردم بیاید.
پس از قدرت گرفتن، تواناترین و وطنپرستترین ایرانیان اولین هدفهای رژیم بودند: افسران نظامی، کارآفرینان، روشنفکران، متخصصان، و کارمندان دولتی که همگی به ساخت یک ملت پرافتخار و در حال توسعه کمک کرده بودند. من بسیاری از آنها را شخصاً میشناختم. قتلعام آنها در روزنامههای انقلابی جشن گرفته و حتی تشویق میشد، در حالی که در رسانههای غربی هیچ خبری درباره آنها نبود.
بسیاری از این مردان و زنان هنوز برای جهان ناشناخته هستند زیرا هیچ لابی یا پشتیبان سیاسی نداشتند. در عوض، در قبرهای بینام و نشان دفن شدهاند و از خانوادههایشان حتی حق سوگواری برای آنها دریغ شده است. اما یاد آنها در عزم و اراده نسل جدید ایران، و در قلبهای کسانی که به مبارزه آنها ادامه میدهند زنده میماند.
رژیم پس از آن، جنگ خود را علیه زنان ایرانی آغاز کرد. اولین قانونی که خمینی لغو کرد، قانون مترقی حمایت از خانواده بود. قانون اجباری حجاب، که بلافاصله پس از انقلاب اعمال شد، به ابزاری برای سرکوب تبدیل شد و نماد وسواس جمهوری اسلامی برای کنترل بدن و زندگی زنان بود.
با این حال، از همان روزهای اول تا به امروز، زنان ایرانی در حال مبارزه بودهاند. اما بگذارید واضح بگویم: زنان ایرانی فقط علیه حجاب اجباری نمیجنگند. مبارزه آنها برای یک تکه پارچه نیست: بلکه برای بازپسگیری برابری و کشورشان است. زنان شجاعی مانند فاطمه سپهری، نسرین شاهکرمی و ناهید شیرپیشه، با وجود زندان، بدرفتاری و آزار بیوقفه، کماکان به مقاومت ادامه میدهند. اما من میبینم که نامهایشان برای بسیاری از حاضران در این جمع ناآشنا است. چرا؟ زیرا برخی سازمانهای حقوق بشر تحت تاثیر تعصبات سیاسی و ترجیحات ایدئولوژیک تصمیم میگیرند که کدام صداها تقویت شوند و کدامها خاموش شوند. این به هیچ وجه اخلاقی و قابل قبول نیست. تمام کسانی که برای یک ایران سکولار و دموکراتیک مبارزه میکنند، باید بدون توجه به پیشینه یا وابستگیهای سیاسیشان شناخته شوند.
خوشحالم که نشست ژنو براساس همین روحیه عمل میکند، و از آنها بابت میزبانی از چندین تن از شجاعترین معترضان ایران و خانوادههایشان در اینجا سپاسگزارم. از نازنین افشینجم برای تسهیل حضور آنها و از نشست ژنو برای میزبانی از آنها ممنونم.
جمهوری اسلامی مردم را از هر ایدئولوژی و همچنین هر دینی هدف سرکوب قرار میدهد. بهائیان به طور سیستماتیک تحت تعقیب قرار گرفتهاند، رهبرانشان زندانی شدهاند، گورستانهایشان نبش قبر و جوانانشان از تحصیل محروم شدهاند. مسیحیان، به خصوص مسلمانان مسیحیشده، در ترس دائمی زندگی میکنند. مسلمانان سنی، دراویش، یهودیان، و زرتشتیان نیز مانند هموطنان مسیحی خود، با محدودیتها و تبعیضهای گسترده روبرو هستند. تضاد نهادینهشده رژیم با هرگونه تنوع، از جمله تنوع مذهبی، قرنها همزیستی و وحدت منحصر به فرد در ایران را تهدید کرده است.
جنگ رژیم با میراث فرهنگی ما نیز از طریق هدف قرار دادن تاریخ ایران پیش از اسلام دنبال میشود. مکانهایی مانند تخت جمشید و پاسارگاد، نمادهای تمدن باستانی ایران، در اثر بیتوجهی در معرض نابودی هستند و دسترسی به این مکانها اغلب توسط رژیم مسدود میشود. با ...
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
🔗 @PahlaviReza:
...
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
@gurd_shah
خانمها و آقایان، دوستان، و مدافعان خستگیناپذیر حقوق بشر:
برای من افتخار بزرگی است که امروز اینجا با شما صحبت کنم. حضور در ژنو، خانه شورای حقوق بشر سازمان ملل، به این خطابه اهمیت ویژهای میبخشد. من صمیمانه از دکتر نوئر و اعضای تیمش تشکر میکنم که این کنفرانس را به نمادی از امید برای صداهای سرکوبشده در سراسر جهان تبدیل کردهاند. من اینجا به نمایندگی از هممیهنانم حضور دارم که صدایشان مدتهاست که به شدت سرکوب شده است، نه تنها به دست رژیم ستمگری که کشور ما را اشغال کرده، بلکه از سوی تعصب ایدئولوژیکی که حقیقت را درباره ایران تحریف میکند.
داستان جمهوری اسلامی داستان فریب است. یکی از پیامدهای این فریب، که با توهمات رهبران رژیم همراه شد، رهبران غربی و بسیاری در رسانهها را واداشت تا خمینی را به عنوان یک «قدیس» به تصویر بکشند و انقلاب را به عنوان جنبشی در مسیر عدالت و آزادی نشان دهند. اما آنچه پس از انقلاب آمد، جهنمی بر روی زمین بود.
حتی پیش از به قدرت رسیدن، شورش خمینی و پیروانش با آتش زدن سینما رکس در آبادان، که بیش از ۴۰۰ نفر در آن کشته شدند، چهره واقعی خود را نشان داد؛ پیشدرآمدی از آنچه قرار بود بر سر مردم بیاید.
پس از قدرت گرفتن، تواناترین و وطنپرستترین ایرانیان اولین هدفهای رژیم بودند: افسران نظامی، کارآفرینان، روشنفکران، متخصصان، و کارمندان دولتی که همگی به ساخت یک ملت پرافتخار و در حال توسعه کمک کرده بودند. من بسیاری از آنها را شخصاً میشناختم. قتلعام آنها در روزنامههای انقلابی جشن گرفته و حتی تشویق میشد، در حالی که در رسانههای غربی هیچ خبری درباره آنها نبود.
بسیاری از این مردان و زنان هنوز برای جهان ناشناخته هستند زیرا هیچ لابی یا پشتیبان سیاسی نداشتند. در عوض، در قبرهای بینام و نشان دفن شدهاند و از خانوادههایشان حتی حق سوگواری برای آنها دریغ شده است. اما یاد آنها در عزم و اراده نسل جدید ایران، و در قلبهای کسانی که به مبارزه آنها ادامه میدهند زنده میماند.
رژیم پس از آن، جنگ خود را علیه زنان ایرانی آغاز کرد. اولین قانونی که خمینی لغو کرد، قانون مترقی حمایت از خانواده بود. قانون اجباری حجاب، که بلافاصله پس از انقلاب اعمال شد، به ابزاری برای سرکوب تبدیل شد و نماد وسواس جمهوری اسلامی برای کنترل بدن و زندگی زنان بود.
با این حال، از همان روزهای اول تا به امروز، زنان ایرانی در حال مبارزه بودهاند. اما بگذارید واضح بگویم: زنان ایرانی فقط علیه حجاب اجباری نمیجنگند. مبارزه آنها برای یک تکه پارچه نیست: بلکه برای بازپسگیری برابری و کشورشان است. زنان شجاعی مانند فاطمه سپهری، نسرین شاهکرمی و ناهید شیرپیشه، با وجود زندان، بدرفتاری و آزار بیوقفه، کماکان به مقاومت ادامه میدهند. اما من میبینم که نامهایشان برای بسیاری از حاضران در این جمع ناآشنا است. چرا؟ زیرا برخی سازمانهای حقوق بشر تحت تاثیر تعصبات سیاسی و ترجیحات ایدئولوژیک تصمیم میگیرند که کدام صداها تقویت شوند و کدامها خاموش شوند. این به هیچ وجه اخلاقی و قابل قبول نیست. تمام کسانی که برای یک ایران سکولار و دموکراتیک مبارزه میکنند، باید بدون توجه به پیشینه یا وابستگیهای سیاسیشان شناخته شوند.
خوشحالم که نشست ژنو براساس همین روحیه عمل میکند، و از آنها بابت میزبانی از چندین تن از شجاعترین معترضان ایران و خانوادههایشان در اینجا سپاسگزارم. از نازنین افشینجم برای تسهیل حضور آنها و از نشست ژنو برای میزبانی از آنها ممنونم.
جمهوری اسلامی مردم را از هر ایدئولوژی و همچنین هر دینی هدف سرکوب قرار میدهد. بهائیان به طور سیستماتیک تحت تعقیب قرار گرفتهاند، رهبرانشان زندانی شدهاند، گورستانهایشان نبش قبر و جوانانشان از تحصیل محروم شدهاند. مسیحیان، به خصوص مسلمانان مسیحیشده، در ترس دائمی زندگی میکنند. مسلمانان سنی، دراویش، یهودیان، و زرتشتیان نیز مانند هموطنان مسیحی خود، با محدودیتها و تبعیضهای گسترده روبرو هستند. تضاد نهادینهشده رژیم با هرگونه تنوع، از جمله تنوع مذهبی، قرنها همزیستی و وحدت منحصر به فرد در ایران را تهدید کرده است.
جنگ رژیم با میراث فرهنگی ما نیز از طریق هدف قرار دادن تاریخ ایران پیش از اسلام دنبال میشود. مکانهایی مانند تخت جمشید و پاسارگاد، نمادهای تمدن باستانی ایران، در اثر بیتوجهی در معرض نابودی هستند و دسترسی به این مکانها اغلب توسط رژیم مسدود میشود. با ...
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
🔗 @PahlaviReza:
...
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
@gurd_shah
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
تصاویر ارسالی همراهان میهنپرست و پادشاهیخواه از لحظه ورود و سخنرانی اعلیحضرت #رضاشاه_دوم در سالن کنفرانس #ژنو
@gurd_shah
@gurd_shah
Forwarded from زنان مشروطه خواه و پیشرو در انقلاب سفید شاه و مردم
رضاشاه دوم در سخنرانی ژنو: «ما هیچوقت و به هیچ وجه اجازه نخواهیم داد که ملتمان تکه تکه بشود»