️ گــارد شـــاهــنــشــاهــی ️

⭕ قسمتی از مصاحبه قهرمان جنگ سرتیپ خلبان علیرضا نمکی در مورد قدرت نیروی هوایی ارتش شاهنشاهی ایران .

🔻ارتش ایران خیلی قوی شده بود ، ما با پایگاه بوشهر ، تمام اقیانوس هند ، دریای سرخ و خلیج فارس را کنترل می‌کردیم ،حتماً اسم مانورهایی را که انجام می‌دادیم شنیده‌اید ، همان‌میدلینگ‌هایی که برای بحث ژاندارمی خلیج‌فارس بودند ، یعنی اگر کشتی‌ای ، اسلحه و جنگ‌افزار و نفت قاچاق می‌کرد ما باید شناسایی‌اش می‌کردیم.

🔻کنترل این‌مسائل در اقیانوس هند و دریای سرخ با ما و پایگاه‌های بندرعباس و چابهار بود.
همه رسانه‌های بیگانه می‌گفتند چرا شما این‌همه گردان دارید ؟ چرا ۴۸ تا ؟ کجا را می‌خواهید بکوبید ؟ کی را می‌خواهید بزنید ؟ آن هم فانتوم و اف‌پنج! به همین‌دلیل آمدند سیاستی اختصاص کردند که درست هم بود. آمدند گردان‌ها را ۲۵ فروندی کردند. تیپ بود ولی اسمش را گذاشته بودند گردان. در نتیجه تعداد گردان‌های نیروی هوایی از ۴۸ تا رسید به ۲۰ تا. رسانه‌ها هم گفتند خب تعداد گردان‌های نیروی هوایی ایران هم با عربستان و اسراییل مساوی شد. در نتیجه گردان‌های نگهداری در پایگاه‌ها ۳ هزار نفر نیرو داشتند.

🔻شمار پرسنل یک‌تیپ نیروی زمینی هم ۳ هزار نفر است. بنابراین این‌گردان نگهداری ما، در واقع تیپ بود ولی گردان صدایش می‌کردند. چهارگردان را داخل خودش جا داده بود؛ اسلحه، الکترونیک، تعمیرگاه و خط پرواز ، بوشهر ۴ گردان داشت. من آن‌زمان خیلی پیشرفت کرده بودم. معلم و رییس یکنواختی بودم. طرح‌هایی آمده بود که عراق در حال تحرک است. یک‌خاطره را از دوران کابین‌عقبی‌ام نگفتم. سال ۱۳۴۷ سر اروندرود با عراق درگیر شدیم. کشتی ابن‌سینا و آریا می‌خواستند وارد شوند و عراق می‌گفت باید پرچم عراق رویشان باشد.

🔻خط تالوگ بود و استدلال ایران هم روی همان بود. آن‌زمان ۱۵ اف فور D داشتیم. به ما دستور آماده باش دادند. من کابین عقب ستوان یکم ایرج خرم بودم و حسین فاتحی کابین عقب سروان (جواد) فکوری. همه ۱۵ تا آماده شده‌اند. بمب زدند و بلند شدیم. رفتیم پایگاه الرشید را بمباران کنیم. نزدیک که شدیم ، دستور برگشت دادند. فرمانده‌مان سرگرد ( عبدالحسین ) مینوسپهر بود. فرمانده گردانمان بود. این‌مساله بعداً تبدیل به آشتی، آشتی نه بهتر است بگوییم قرداد الجزایر شد.

@gurd_shah

3.6K views21:05