🌐 یاران و همراهان ایران آزادی
آدرس منابع خبری ایران آزادی و راه‌های ارتباطی با ما را به اشتراک می‌گذاریم
برای اتحاد و تشکل مشتاقان تحقق آرمان آزادی

📱 کانال تلگرامی ایران آزادی
https://t.me/IranAzadie

📱 کانال تلگرامی کنفرانس زنده ایران آزادی
https://t.me/conference96

📱 کانال تلگرامی تلویزیون ایران آزادی
https://t.me/TV_IranAzadi

📱 اینستاگرام ایران آزادی
https://www.instagram.com/iranazadie

📱 اینستاگرام تلویزیون ایران آزادی
https://www.instagram.com/iranazad_tv/

📱 ایران آزادی خبر
https://www.instagram.com/iranazadinews/

📱 توییتر ایران آزادی
@iranazadi1395

📱 توییتر تلویزیون ایران آزادی
@IranAzad_TV

📱 یوتیوب ایران آزادی
https://www.youtube.com/@IranAzadiNews

📱 یوتیوب تلویزیون ایران آزادی
https://www.youtube.com/@iranazaditv/featured

📱 فیسبوک ایران آزادی
https://www.facebook.com/iranazadi.tv1400/

📱 ساندکلود ایران آزادی
https://soundcloud.com/iranazadi/popular-tracks

📱 سایت ایران آزادی
https://iranfreedom.net

📱 واتساپ ارتباط با مدیریت سایت ایران آزادی
+17077023860

📱 @IranAzadie

🔴اینم واقعیت بازار امروزه؛

کوچه‌ای که زمانی هشت‌متریش هم جا برای نفس کشیدن نداشت، حالا ماشین توش دور می‌زنه. بازار خلوت، بی‌رمق و داغون. با دلار ۱۳۸ هزار تومنی، با این قیمت‌ها، با این فشار… واقعاً آدم می‌مونه چرا صدایی درنمیاد. نه اعتراضی، نه فریادی. این وضع با سکوت درست نمی‌شه. خودِ ما کاسب‌ها هم اگر همین‌طور دست روی دست بذاریم، بعیده تا یکی دو ماه دیگه چیزی به اسم کاسبی باقی بمونه. تاریخ رو که مرور کنی، می‌بینی بازاری‌ها همیشه وزن تعیین‌کننده بودن؛ کنار مردم، نه زیر بار تحقیر. با این شرایط نه می‌شه زندگی کرد وقتشه بازار طرف درستش بایسته

اوضاع از «تحمل» گذشته.
کاسبی خوابیده، بازار خالیه، دخل‌ها منفی شده و فشار هر روز سنگین‌تر می‌شه.

بازاری، کاسب، کارگر، راننده، نانوا، کشاورز، معلم، پرستار، بازنشسته، تولیدکننده و هر کسی که زیر بار گرانی، مالیات، اجاره و بی‌عدالتی له شده—

اگر فکر می‌کنید دیگه با گلایه فردی چیزی درست نمی‌شه،
اگر باور دارید حق باید گرفته بشه نه التماس—

باید کنار هم بایستیم،
یا یکی‌یکی حذف می‌شیم.



📱 @IranAzadie

🔴اعتصاب کارگران شرکت پارمیس طراحان پتروپالایش کنگان

به گزارش شبکه های محلی؛ دیروز شنبه ۶ دی؛ کارگران شرکت "پارمیس طراحان پتروپالایش کنگان" در اعتراض به عدم پرداخت حقوقهای معوقه خود، دست به اعتصاب و اعتراض زدند و خواهان پرداخت مطالبات خود شدند.

یکشنبه ۷ دی‌ماه ۱۴۰۴

📱 @IranAzadie

دویچه وله فارسی
🔴 پزشکیان، رئیس‌جمهور رژیم ایران، می‌گوید نظام درگیر یک "جنگ تمام‌عیار" با آمریکا، اروپا و اسرائیل است؛ جنگی که به گفته او از نظر پیچیدگی و فشار، حتی از جنگ هشت‌ساله ایران و عراق نیز سخت‌تر است.

این اظهارات در مصاحبه‌ای با وب‌سایت دفتر خامنه‌ای مطرح شده که روز شنبه ۶ دی‌ماه ۱۴۰۴ منتشر شد. پزشکیان در این مصاحبه گفت،رژیم ایران همزمان از چند جهت، از اقتصاد و امنیت گرفته تا سیاست و فضای رسانه‌ای، تحت فشار قرار دارد و قدرت‌های غربی نمی‌خواهند ایران سر پا بایستد.

او با مقایسه وضعیت کنونی با جنگ ایران و عراق گفت: «در جنگ با عراق، وضعیت معلوم بود؛ آنها موشک می‌زدند، ما هم معلوم بود کجا را می‌زنیم. اینجا اما از هر لحاظ دارند ما را محاصره می‌کنند، دارند ما را در مضیقه و تنگنا قرار می‌دهند.»

📱 @IranAzadie

🔴 اختلاف دستمزد و تورم؛ ابزار چپاول خامنه‌ای

🔹 پزشکیان لایحهٔ بودجه ۱۴۰۵ را به مجلس ارتجاع برد؛ از اول روشن بود که باز هم قرار است یک غارت بزرگ از جیب کارگران، کارمندان و بازنشستگان انجام شود. چرا که سخنگوی او از قبل با وقاحت خط‌کشی کرده بود که: «برای کنترل تورم، افزایش حقوق زیادی نخواهیم داشت. افزایش حقوق بیش از ۲۰ درصد تورم‌ز‌ا است!»
🔹 این جمله، پیشاپیش حکم را صادر کرده بود: سرکوب دستمزد به بهانه سخیف مهار تورم!
🔹 و حالا لایحهٔ بودجه دقیقاً همان را اجرا کرد. افزایش عمومی حقوق کارمندان تنها ۲۰درصد پیشنهاد شد و کف حقوق برای سال ۱۴۰۵ بین ۱۴ تا ۱۵میلیون و ۶۰۰هزار تومان تعیین گردید.
🔹 ارقام برای کارگران نیز در همین حدود می‌چرخد. این اعداد شاید در تیترها «افزایش» نام بگیرد، اما در زندگی واقعی، اعلام رسمیِ کاهش کیفی دستمزد و یک فاجعه دیگر است.
🔹 چرا فاجعه؟ چون
تورم رسمی چیز دیگری می‌گوید. بنا‌ به گزارش‌های رسمی و البته کوچک‌شدهٔ حکومتی در آذرماه، تورم تا ۴۱درصد رسیده و تورم اقلام خوراکی، یعنی سفرهٔ مردم، ۶۶ تا ۷۰درصد است.
🔹 مقایسهٔ ساده نشان می‌دهد افزایش ۲۰درصدی حقوق، نیمی از تورم سالانه را هم پوشش نمی‌دهد و بیش از ۳بار از تورم مواد غذایی کمتر است. نتیجه مستقیم این شکاف، سقوط دوباره قدرت خرید و فرورفتن بیشتر اقشار مختلف مردم، زیر لایه‌های زیرین‌تر خط فقر است.
🔹 ابعاد فاجعه چنان است که کارشناسان و رسانه‌های حکومتی نیز به فشار بی‌سابقه اذعان کرده‌اند. اصلانی می‌گوید: «امسال با توجه به تورم کلان... جامعهٔ کارگری به‌شدت تحت فشار قرار گرفته است. قیمت‌ها در حوزه‌هایی مانند درمان و مواد غذایی افزایش سرسام‌آور داشته است».
🔹 همشهری نوشت: «خط فقر بیش از ۵۵میلیون تومان است در حالی که متوسط پرداخت حقوق حدود ۱۷میلیون تومان»(اول دی). این فاصله‌های مرگبار را هیچ «افزایش اسمی» پر نمی‌کند.
🔹 اما پرسش اساسی: وقتی ارزش کار ثابت است، ارزش ازدست‌رفته کجا می‌رود؟ کارمند و کارگر همان ساعات کار را می‌گذارند و همان بازده را می‌دهند. اگر قدرت خریدشان کم می‌شود، این تفاوت به کجا منتقل می‌شود؟
🔹 پاسخ روشن است: این همان مالیات پنهان تورم و سرکوب دستمزد است که ثروت را از پایین جامعه به جیب حکومت و بالایی‌ها و به‌طور مشخص بیت خامنه‌ای می‌کشد. صادق‌زاده یک کارشناس اذعان می‌کند: «دستمزد پیش از آن‌که به حساب کارگر واریز شود، ارزش خود را از دست می‌دهد. دستمزد ۱۴۰۴ بر مبنای دلار ۸۵هزار تومانی تعیین شد، در حالی که اکنون دلار به ۱۳۱هزار تومان رسیده است»(ایلنا ۳۰ آذر).
🔹 اختلاف دستمزد و تورم ابزاری است که رژیم دزدسالار هر دو سویش را در دست دارد. با یک دست حقوق را اندکی افزایش می‌دهد، با دست دیگر، از طریق تورم چند برابرش را پس می‌گیرد. تا وقتی که این رژیم بر سر کار است، هر سال همین چرخه تکرار می‌شود: افزایش اسمی، سقوط واقعی، فقر عمیق‌تر. خبرگزاری حکومتی ایلنا می‌نویسد: «واقعیت این است که کارگران دیگر سفره‌یی ندارند»(۳۰ آذر).
🔹 اما روزی می‌رسد که این برگهٔ سیاه ورق می‌خورد و در ایران آزاد فردا و رها شده از ستم و تبعیض شیخ و شاه، برابری و عدالت اجتماعی تضمین می‌شود.

📱 @IranAzadie

🔴ماست و پنیر هم شد کالای لوکس.
سفره‌ی مردم را ذره‌ذره جمع کردند و اسمش را گذاشتند «کنترل بازار».
گرانی ماست و پنیر فقط گرانیِ دو تا کالا نیست؛ سند رسمیِ فروپاشی معیشت است.

وقتی ساده‌ترین خوراک مردم هم از دسترس خارج می‌شود،
یعنی یک حاکمیت رسماً از تأمین حداقل زندگی ناتوان است—
یا بدتر، بی‌اعتناست.

سکوت، فقط این فاجعه را عادی می‌کند.


📱 @IranAzadie

🔴چهار ماه بی‌حقوقی، اسمش «تاخیر» نیست؛ دزدیِ آشکار از سفره‌ی کارگر است.

در پتروپالایش کنگان سایت ۲، کارگرانی که چرخ تولید را می‌چرخانند، مجبور شدند درِ کارخانه را ببندند تا شاید صدایشان شنیده شود.

حقوق ماه‌های ۶، ۷، ۸ و ۹ پرداخت نشده،
اما انتظار دارند کارگر ساکت بماند، کار کند و له شود.
این همان منطق حاکمیتی است که کارگر را مصرفی می‌بیند، نه انسان.

اعتصاب نتیجه‌ «بی‌صبری» نیست؛
نتیجه‌ی تحقیر، بی‌عدالتی و بی‌پاسخ‌گویی است.
وقتی حق را نمی‌دهند، اعتراض تنها راه باقی‌مانده است.

کارگران گفته‌اند عقب‌نشینی نمی‌کنند—
و حق هم همین است.

یکشنبه ۷ دی‌ماه ۱۴۰۴

📱 @IranAzadie

🔴 کشمکش بین مجلس و دولت آخوندی بر سر سقوط ارز رسمی و بودجه ورشکسته

🔹 به‌دنبال کشمکش‌های درونی رژیم بر سر سقوط ارز رسمی و افزایش قیمت دلار از مرز ۱۳۶هزار تومان، ۱۶۵تن از اعضای مجلس ارتجاع با ارسال نامه‌یی به سران سه‌قوه رژیم، سیاست‌های ارزی را عامل تشدید تورم و تضعیف ریال دانستند.
🔹 در قسمتی از این نامه آمده است: سیاست‌گذاری فعلی که نرخ‌های رسمی را به بهانه کاهش فاصله با بازار آزاد افزایش می‌دهد، عملاً به باز تولید چرخه ویرانگر «افزایش نرخ ارز - تورم» منجر شده و انگیزه‌ٔ بازگشت ارز صادراتی را کاهش داده است.
🔹 بر اساس اطلاعات و داده‌های موجود از ابتدای سال ۱۳۹۷ تاکنون(تا تاریخ ۲۵آذرماه ۱۴۰۴) بالغ بر ۱۱۷میلیارد دلار از ارزهای حاصل از صادرات غیرنفتی به چرخه رسمی اقتصاد کشور بازنگشته است.
🔹 این وضعیت به‌طور مستقیم موجب شکل‌گیری صف‌های طولانی و اختلالات مستمر در فرآیند تخصیص ارز برای واردات نهاده‌های تولیدی و کالاهای مورد نیاز بخش مولد شده است.


📱 @IranAzadie

🔴گزارش‌ها از شهرهای مختلف یک واقعیت تلخ را فریاد می‌زنند:

مردم دیگر توان خرید ندارند.
بازار قفل شده، کالا ها فاسدمی شود،

نمونه‌ی تازه‌اش استان بوشهر است؛
۲ تُن تخم‌مرغ فاسد و معدوم شد.
این فقط هدررفت غذا نیست—
سند رسمیِ فروپاشی اقتصاد، بی‌کفایتی حاکمیت و فشار مستقیم بر مردم است.
وقتی مردم گرسنه‌اند و کالا نابود می‌شود،
مشکل بازار نیست؛
مشکل سیاستی است که علیه مردم عمل می‌کند.


📱 @IranAzadie

🔴 چالش
– برکات تحریم از زبان عراقچی ؛ نمک‌پاشی اشراف حکومتی بر زخم مردم؟

وقتی مقامی مرفه مانند عراقچی از «برکات تحریم» سخن می‌گوید، خشم جامعه‌ای را نادیده می‌گیرد که زیر بار فقر، گرانی و ناامنی معیشتی خرد شده است.
این سخنان نه تحلیل اقتصادی، بلکه توجیه رنجی است که مردم هر روز با گوشت و پوست خود لمس می‌کنند.
محمد طبیبیان، اقتصاددان حکومتی، با یادداشتی صریح این شکاف را عریان کرد؛ شکافی میان زندگی اشرافی حاکمان و سفره‌های خالی مردم. او یادآور شد که از جایگاه رفاه، سخن گفتن از صبر و تحمل، چیزی جز تحقیر نیست.
مثال راکفلر و شعر باباطاهر، پیام روشنی داشت: درد را کسی می‌فهمد که آن را می‌چشد. طبیبیان صریح نوشت: از جانب مردم حرف نزنید. اگر تحریم «برکت» دارد، چرا فقط برای اقلیتی خاص است؟



▫️▫️▫️

🔴 #پادکست - تفسیر سیاسی روز
پیام هم‌زمان فشارها؛ غرب و آمریکا در آستانه بستن حلقه مهار رژیم ولایت فقیه

تحولات هم‌زمان اخیر، از تشدید تحریم‌های خزانه‌داری آمریکا تا فشار برای خلع سلاح نیروهای نیابتی، نشان‌دهنده ورود سیاست غرب به فازی تازه علیه رژیم ولایت فقیه است. هدف‌گیری شبکه‌های مالی پنهان، ناوگان سایه و بانکداری غیررسمی، توان اقتصادی رژیم را تضعیف کرده است. در عراق، روند الزام‌آور خلع سلاح گروه‌های وابسته، نفوذ منطقه‌ای تهران را عقب می‌راند. هم‌زمان، کشف قاچاق موشکی و تداوم بحران هسته‌ای در شورای امنیت، بی‌اعتمادی جهانی را تشدید کرده است. این مجموعه فشارها، بن‌بست ساختاری رژیم و ضرورت یک راه‌حل بنیادین را برجسته می‌کند.


به ساندکلود ایران آزادی بپیوندید


▫️▫️▫️

🔴این تصویر واقعی اقتصادِ ویران‌شده‌ی امروز است؛

بازاری که نفسش را بریده‌اند، چراغش را خاموش کرده‌اند و بعد با وقاحت می‌پرسند «چرا رکود است؟»

دلار ۱۴۰هزار تومانی، قیمت‌های افسارگسیخته، مالیات‌های خفه‌کننده، اجاره‌های جنایت‌کارانه و فشاری که لحظه‌ای قطع نمی‌شود—
و در مقابل، حاکمیتی که یا کر است یا خود را به کری زده.

سؤال تلخ اینجاست:
چطور این همه ویرانی را می‌بینیم و هنوز صدایی درنمی‌آید؟
نه فریادی، نه اعتراضی، نه ایستادنی.
اما حقیقت را باید گفت: این جهنم با سکوت درست نمی‌شود.

اگر بازار—اگر خودِ کاسب—همچنان تماشاگر بماند،
تا یکی دو ماه دیگر چیزی به اسم «کاسبی» باقی نمی‌ماند؛
نه از سر تنبلی، بلکه چون عمداً نابودش کرده‌اند.

تاریخ را که ورق بزنی، می‌بینی بازار همیشه ستون جامعه بوده؛
کنار مردم، نه زیر چکمه‌ی تحقیر و غارت.
اما امروز می‌خواهند بازار را به موجودی بی‌جان، ترسو و مطیع تبدیل کنند.

این وضعیت دیگر «سخت» نیست؛
از مرحله‌ی تحمل گذشته.
کاسبی خوابیده، بازار خالی است، دخل‌ها منفی شده و فشار هر روز وحشی‌تر می‌شود—
در حالی که بالا‌نشین‌ها فقط آمار می‌سازند و دروغ تحویل می‌دهند.

بازاری، کاسب، کارگر، راننده، نانوا، کشاورز، معلم، پرستار، بازنشسته، تولیدکننده—
همه‌ی ما که زیر گرانی، مالیات، اجاره و بی‌عدالتی له شده‌ایم،
در یک صف ایستاده‌ایم؛ صف قربانیان یک حاکمیت ناتوان و بی‌پاسخ‌گو.

اگر هنوز فکر می‌کنید با غر زدنِ فردی چیزی عوض می‌شود، اشتباه است.
اگر باور دارید حق را باید گرفت، نه التماس کرد—
پس وقت انتخاب است:

یا کنار هم می‌ایستیم،
یا یکی‌یکی حذف می‌شویم.


📱 @IranAzadie