سال گذشته این یادداشت را نوشتم و بماند که بابت از دست دادن مانوک بسیار ناراحت بودم ولی چیزی که بر آن اندوه می‌افزود انگ مرده پرستی بود. کسانی که عاشق مانوک بودند و هر که مستقل فکر می‌کرد را برنمی‌تابیدند و متاسفانه حتی متن را نخوانده بودند که علیرغم ناراحتی بابت رفتن مانوک ولی دلیلی نمی‌دیدم و هنوز نمی‌بینم که استقلال رای نداشته باشم.
شاید روزی چت خصوصی‌ام با مانوک را که بیشتر تبادل نظر بود و...، منتشر کردم. به هر حال جای مانوک خالی و یاد و نام او همراهم خواهد بود.


پ.ن: و نکته‌ جالب این ماجرا #دوقطبی_عشق_و_نفرت بود. باور دارم که اگر ما براندازان، مثل هوداران مانوک خدابخشیان که به او عشق می‌ورزیدند بودیم و مقابل جمهوری اسلامی موجی از #نفرت سراسر وجودمان را گرفته بود، اکنون اثری از جمهوری اسلامی نبود.

وظیفه اپوزیسیون بدلی و رسانه‌های همسو با ملایان این است که اجازه ندهند این نفرت پدید آید و در حد همان خشم، بماند. فراموش نکنید که براندازی یک جنگ است و جنگجو بدون انگیزه توان مبارزه ندارد. و بزرگترین انگیزه در جهان، نفرت است که متأسفانه ما از آن بهره‌ای نمی‌بریم.

الان شکم به یقین تبدیل شد که رئیسی جانشین مناسبی برای خامنه‌ای هست.
رئیسی کسی که در خونریزی می‌تواند دست خلخالی، خمینی و خامنه‌ای را از پشت ببندد و کاری کنه که آنها روسفید شوند.
#نویدمان_را_کشتند اما امیدمان را هرگز قادر به کشتنش نیستند

#نویدمان_را_کشتند و نفرت سراسر وجودمان را فرا گرفت.
و آنها که در این سالها تلاش داشتند خشم‌مان به #نفرت تبدیل نشود، بزودی سزای عمل خود را خواهند چشید
رخت عزا بر تن کنید که #نویدمان_را_کشتند.
#نویدمان_را_کشتند
@KhiresarMotamared