ما ایرانیان هر موقع که شکست می‌خوردیم اولین چیزی که به ذهنمون می‌رسید #تغییرخدا بود! (شاید بزگترین مشکل فرهنگی) و فقط در زمان #مشروطه از این تجربه تلخ درس گرفتیم و بزرگان ولو به خاطر منافع خودشون اجازه تغیبر خدا را ندادن.
پ.ن: توانی باشد دلیل این پدر سوختگی‌ها را بزودی توضیح میدم

🖋️ در هفته‌ای که گذشت، سه خبر و رویداد تاسف‌آور موجب خشم و تاثر همه ایرانیان میهن‌دوست شد.

نخست، خشونت رژیم علیه دلاوران آزاده‌ای که در جنگ هشت‌ساله با دشمن متجاوز بعثی، جان‌شان را برای دفاع از خاک ایران در کف دست‌شان گرفتند. ضرب و شتم این جانبازان وطن به دست عوامل رژیم در مقابل نهادی رخ داد که نامش را «بنیاد شهید و امور ایثارگران» گذاشته‌اند؛ اما هم‌چون دیگر «بنیاد»ها و «ستاد»ها و «آستان‌»های تحت کنترل رهبر جمهوری اسلامی، نهادی‌ست به شدت فاسد و غیرشفاف که رژیم از آن برای چپاول اموال ملت ایران و سرکوب آنها، و نیز پول‌شویی و صدور تروریسم استفاده می‌کند.

این رخداد شرم‌آور، سند دیگری از ماهیت عمیقا ضدایرانی جمهوری اسلامی است که از کودک ۹ساله تا کارگر نوجوان ۱۷ساله تا کهنه‌سرباز ازجان‌گذشته‌ی مدافع وطن را با گلوله و گاز اشک‌آور و باتون می‌کشد و سرکوب می‌کند. این رژیم نه ملت ایران را به رسمیت می‌شناسد که کاهش رنج کودکان محروم ایران را مسئولیت خود بداند و نه به میهن‌مان، عِرق و تعصبی دارد که سربازی و جانبازی برای حفاظت از مرزهای آن را شایسته ارج و سپاس فراوان ببیند. بر اساس چنین بی‌مهری به ملت و میهن است که جمهوری اسلامی نه از قتل محسن محمدپور ۱۷ ساله در خرمشهر ابایی دارد و نه از ضرب و شتم دلاورانی که خرمشهر را از چنگ بعثی‌ها آزاد کردند و به آغوش میهن باز گرداندند.

اینجاست که شعار ملی-میهنی «ایران را پس می‌گیریم» که از دی‌ماه ۱۳۹۶ به این سو به طور مداوم در خیابان‌های ایران شنیده شده، اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. ایران تمام آن چیزی است که ما داریم، و مبارزه برای آزادی آن، محل همبستگی آحاد ملت ایران است. اگر امروز، محسن‌ها و نیکاها، و هزاران هزار جوان و نوجوان برای بازپس‌گیری ایران از رژیم اسلامی مبارزه و جان‌شان را فدا می‌کنند، دیروز، سربازان و دلاوران جنگ بودند که با دلیری، ایران را در مقابل دشمن متجاوز حفظ کردند. رشادت میهن‌پرستانه‌ی مردم ایران در خیابان‌ها مقابل پاسداران علی خامنه‌ای، به معنای واقعی کلمه، تداوم جان‌فدایی و جانبازی سربازان جنگ در جبهه‌ها مقابل نیروهای صدام است.

اما خبر تاسف‌آور و مرتبط دوم، اعلام ورود شبه‌نظامیان حشدالشعبی به دانشگاه‌های ایران به بهانه تحصیل است. جمهوری اسلامی به واسطه رویکردهای ضدملی و استبدادی، نه تنها پاسخ تجمع مسالمت‌آمیز سربازان جنگ در خیابان‌های تهران را با گاز اشک‌آور می‌دهد، بلکه بر اساس باورهای امت‌گرایانه خود که در تقابل تام و تمام با رویکردهای ایران‌گرایانه قرار دارد، امکانات داخلی کشور را نیز در اختیار مزدوران خارجی خود می‌گذارد. مزدورانی که با پول ملت ایران، عامل آتش‌افروزی و تروریسم و بی‌ثباتی در منطقه بوده‌اند، حالا قرار است جای دانشجویان اخراج‌شده ایرانی را نیز در دانشگاه‌های ایران بگیرند.

به عبارت دیگر، رژیم خامنه‌ای نه تنها به وظیفه بدیهی خود در تامین نیازهای حداقلی کهنه‌سربازان و جانبازان جنگ هشت‌ساله با عراق تن نمی‌دهد، بلکه در یک دهن‌کجی آشکار، پای نیروهای شبه‌نظامی عراقی را به دانشگاه مادر کشور باز می‌کند تا در وقت لزوم بتواند در محیط دانشگاه و خیابان از این مزدوران غیرایرانی برای سرکوب ایرانیان بهره بگیرد؛ که پیش از این نیز، اخباری در خصوص مشارکت آنها در سرکوب و کشتار مردم ایران منتشر شده بود. این خبر در عین حال نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی برای مقابله با خیزش‌های مردمی با کاهش نیروی داخلی مواجه است و نیروهای ایرانی کمتری حاضرند علیه هم‌میهنان خود در خیابان‌ها اسلحه و باتون به دست بگیرند.

اینجاست که به آن دسته از نیروهای نظامی و انتظامی کشور که درد میهن و مردم دارند بار دیگر می‌گویم که حساب خود را از این رژیم که مایه ننگ تاریخ ایران است جدا سازید. همراهی با این شرارت محض، به معنای همکاری شما با رویکردهای خائنانه و ضدایرانی آن است که تنها دو مورد آن را در بالا یادآور شدم.

اما رویداد تاسف‌آور سوم، ضعف و ناتوانی رژیم در دفاع از خاک و تمامیت ارضی کشور است که تازه‌ترین نمونه آن را می‌توان در واکنش ضعیف و خفت‌بار به ادعای اخیر روسیه در خصوص جزایر سه‌گانه ایرانی و استفاده از نام جعلی برای «خلیج فارس» مشاهده کرد. همراهی روسیه با ادعاهای واهی کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس درباره سه جزیره‌ی همیشه‌ایرانی تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی، تاییدی‌ست بر اینکه چگونه جمهوری اسلامی با سیاست‌های نابخردانه و خیانتکارانه خود، ثروت و خاک و تمامیت ارضی ایران را به حراج گذاشته است. همانطور که پیش از این نیز در خصوص قراردادهای ننگ‌آور و ضدملی جمهوری اسلامی با چین و روسیه گفتم، این رژیم مفهوم استقلال را نیز چون بسیاری مفاهیم دیگر از معنا تهی و امنیت و منافع ملی ایران را وابسته‌ی چین و روسیه کرده است.

ادامه و نسخه کامل یادداشتم در کیهان لندن:

https://kayhan.london/1402/04/23/325071/

هزاران هزار ایرانی به دلایل سیاسی و عقیدتی یا هم‌اکنون در زندان‌های جمهوری اسلامی هستند و یا پرونده‌های باز قضایی دارند. روزی نیست که خبر بازداشت شهروندان فقط به دلیل بیان و نشان دادن اعتراض‌شان منتشر نشود. شماری از فرزندان ایران زیر تیغ اعدام قرار دارند و جان‌شان در خطر فوری است. در چنین شرایطی، تلاش برای نجات و آزادی همه زندانیان سیاسی-عقیدتی فارغ از دیدگاه و گرایش سیاسی‌شان باید در اولویت همه ما باشد. دفاع از حق آزادی کسی که مورد ظلم قرار گرفته و به ناحق زندانی شده، به معنای دفاع از طرز فکر و گرایش سیاسی او نیست. از همه هم‌میهنان می‌خواهم که در کوشش‌های‌شان در دفاع از حقوق مبارزان در بند، به این اصل مهم و کلیدی توجه بیشتری کنند. هم‌چنین از رسانه‌ها و نهادهای حقوق بشری می‌خواهم در بازتاب وضعیت زندانیان سیاسی-عقیدتی بی‌طرفی سیاسی را لحاظ کنند و ازجمله بیش از پیش از آنانی بگویند که متاسفانه در گمنامی به سر می‌برند.

همه ما برای روزی تلاش می‌کنیم که دیگر کسی در ایران به دلیل فعالیت سیاسی و یا بیان عقیده و ابراز اعتراضش زندانی نشود و تحت تعقیب قضایی قرار نگیرد. برای رسیدن به چنین روزی -که تنها با سرنگون کردن جمهوری اسلامی ممکن است- امروز باید تفاوت‌های‌مان را در چارچوب اصول مشترک حداقلی‌مان به رسمیت بشناسیم و روی هدف اصلی متمرکز شویم؛ به‌ویژه در این روزها که ایرانیان در داخل و خارج کشور برای #روز_مهسا آماده می‌شوند.

Thousands of Iranians currently languish in the Islamic Republic’s prisons or have pending judicial cases against them for political and ideological reasons. There is not a day that we don’t hear news of citizens being arrested merely for protesting. Other Iranian youth are in immediate danger and face the executioner’s blade. In such circumstances, efforts to save and release all prisoners of conscience regardless of their ideology or political orientation, must be our collective priority. Defending the freedom of those who have been oppressed and unjustly imprisoned does not necessarily mean defending their ideology or political orientation. I call on all of my compatriots to consider this key principle in their efforts to defend the rights of our imprisoned fellow citizens. I also call on the media and human rights organizations to consider their political neutrality when covering political prisoners and to tell the stories of those who unfortunately suffer in anonymity.

We all strive for the day when no one in Iran will be imprisoned or prosecuted for political activity or the expression of opinion and protest. In order to reach such a day - which is possible only by overthrowing the Islamic Republic - today we must respect ideological differences within the framework of our basic, common principles and focus on our ultimate goal. This is especially critical as Iranians both inside and outside the country prepare for #MahsaDay.

@OfficialRezaPahlavi

تقارن #پنجم_امرداد سالروز آسمانی شدن #شاهنشاه_آریامهر با #تاسوعا که بهترین فرصت برای مبارزه خشونت پرهیز با نافرمانی مدنی به جهت ضربه زدن به حکومتی که داعیه‌ دار پاسداری از مذهبه میباشد‌ را از دست نمیدیم
همراه با #رضا_شاه_دوم #ایران_را_پس_میگیریم
#شاهنشاه_روحت_شاد
#کارزار_سه_ماهه

امروز ۳۱ تیرماه، زادروز قهرمان جاویدنام وطن، نوید افکاری است. او امروز ۳۰ساله می‌شد اگر که رژیم جوان‌کش خامنه‌ای، جانش را نمی‌گرفت. یاد نوید زنده و همیشگی است و راهش تا آزادی ایران ادامه دارد.

Today is the birthday of Navid Afkari, Iran’s eternal hero. Had Khamenei’s youth-killing regime not taken his life, he would have turned 30 today. Navid’s memory is alive and eternal and his path continues until Iran’s liberation.

@OfficialRezaPahlavi