🔹مراد ویسی،«یکی از معدود تفریحات خانواده های ایرانی بیرون رفتن‌های ساده آخر هفته مانند رستوران یا خوردن یک پیتزا و ساندویچ بوده. امروز اما بسیاری از خانواده‌ها می‌گویند از بیرون رفتن با بچه‌ها می‌ترسند، چون ممکن است فرزندانشان چیزی بخواهند که توان خریدش را ندارند. این وضعیت نشان‌دهنده فشار هم‌زمان اقتصادی و روانی سنگینی است که والدین را با حس شرمندگی دائمی روبه‌رو کرده است»

🔻«بسیاری از خانواده‌ها مجبور شده‌اند از اقلام ضروری زندگی بزنند این به معنای گرسنگی پنهان و فقر واقعی است. صحبت از نخریدن لوازم لوکس یا لوازم خانگی نیست بلکه از ناتوانی در تامین خوراک چندروزه و لباس مورد نیاز یا تفریح ساده یکی دوساعته است. این سطح از محرومیت و فشار معیشتی به روشنی یک فاجعه اجتماعی است»

🔻«قبلا مردم می‌گفتند سفر نمی‌رویم، مهمانی نمی‌دهیم، لباس کمتر می‌خریم و صرفه‌جویی می‌کنیم. اما حالا این صرفه‌جویی به حدی رسیده که خوراک روزمره هم به سختی تأمین می‌شود و خیلی‌ها توان خرید حداقل غذا را ندارند. جامعه به مرحله‌ای رسیده که بخش بزرگی از مردم به گوشه‌نشینی و حذف ابتدایی‌ترین نیازهای زندگی مجبور شده‌اند»

@Paykan_Iranshahr 🏹