#تلنگر
به تازگی از مغولستان برگشتهام ، آنچه در این سفر چند هفتهای دیدم و برایم بسیار جالب بود شخصیت #چنگیز_خان در میان مردم مغولستان است ، شما ورودتان به این کشور با فرود آمدن در فرودگاه چنگیزخان آغاز میشود ، میدان مرکزی و خیابان اصلی تمام شهرهای بزرگ به نام چنگیرخان شناخته میشود ، روی اسکناسها تصویر چنگیزخان است ، صدها کتاب و هزاران مقاله دربارۀ بزرگی چنگیزخان نوشتهاند ، روی بیشتر سوغاتیهایشان تصویر چنگیزخان دیده میشود ، تصویر او را در بسیاری از خانهها ، فروشگاهها ، دانشگاهها و حتی ادارات میتوان دید ، مجسمۀ چهل متری وی سوار بر اسب را در جای جای کشور ساختهاند و یکی از جاذبههای گردشگریشان است ، همۀ کتابهای تاریخی و حتی یافتههای موزههایشان به دو دورۀ پیش و پس از چنگیز تقسیم میشود و ....
تمان اینها در حالیست که جهان هنوز با یاد حملات چنگیزخان به خود میلرزد و بسیاری از مورخان که حملات وی را در همان دوره به گونهای مستند ثبت کردهاند او را خونخوارترین انسان عصر خود میدانند اما امروز روشنفکران این کشور تمام تلاش خود را میکنند تا این تاریخ را به چالش بکشند ، وقتی با یک مورخ مغول گفتگو میکردم به شدت نسبت به تاریخنگاری ایرانی در دورۀ مغول با تردید مینگریست و تلاش داشت همۀ آن را زیر سؤال ببرد برای نمونه میگفت شما در کتابهایتان مینویسید لشکر چنگیزخان یک میلیون نفر اهالی نیشابور را قتل عام کردهاند در حالی که در آن دوره نیشابور اصلاً چنین جمعیتی نداشته !!
در اینجا کاری با درستی یا نادرستی ادعایش ندارم آنچه بر آن تاکید دارم تلاش مورخان و روشنفکران مغول برای پیراستن شخصیت چنگیز از آن چیزیست که جهانیان از او دیدهاند ، در همۀ موزههایی که در این مدت در مغوستان رفتم نقشۀ کشورگشاییهای چنگیزخان بود بدون آنکه اشارهای کرده باشند به اینکه چگونه و با چه بهایی این کشورها را گشوده است اما اندوه بزرگتر زمانیست که شخصیتی مانند چنگیز را با #کوروش مقایسه کنیم ، کسی که مورخان و جهانیان از او بهعنوان پادشاهی یاد میکنند به حقوق بشر احترام میگذاشت و برای نمونه بابل را پس از گشودن بدون خونریزی نگه داشت
اینکه کوروش پیش از طلوع اسلام میزیسته و فرمانروایی میکرده نه گناه اوست و نه بهانۀ خوبی برای حملۀ به وی توسط افراطیها ، یاد گفتههای علیاصغر رمضانپور معاون پیشین وزارت ارشاد افتادم که شخصا برایم شرح میداد چگونه کتابهای ضد کوروش و ضد ایرانی ناصر پورپیرار را در تیراژ چندهزار نسخه میخریدند و به کتابخانههای عمومی سراسر کشور #هدیه میدادند ، شما اکنون در بسیاری از کتابخانههای عمومی روستاهای دورافتاده کشور هم میتوانید کتابهای ضد ایرانی و ضد کوروش نوشتهشده توسط پورپیرار را بیابید !!
مخالفت با داشته های فرهنگی و تمدنی ایران پیش از اسلام تنها تداوم حماقتی ست که هیچ پشتوانۀ منطقی و اخلاقی ندارند و چه ما خوشمان بیاید چه نه هویتهای زبانی و فرهنگی در ایران مدتهاست از هویتهای دینی و مذهبی پیشی گرفتهاند و اگر همین گونه پیش برویم دیر نخواهد بود که آسیبهای جبرانناپذیر این اشتباه آشکارمان را با چشم خود خواهیم دید.
✍ امیر هاشمی مقدم
@Library_Telegram
به تازگی از مغولستان برگشتهام ، آنچه در این سفر چند هفتهای دیدم و برایم بسیار جالب بود شخصیت #چنگیز_خان در میان مردم مغولستان است ، شما ورودتان به این کشور با فرود آمدن در فرودگاه چنگیزخان آغاز میشود ، میدان مرکزی و خیابان اصلی تمام شهرهای بزرگ به نام چنگیرخان شناخته میشود ، روی اسکناسها تصویر چنگیزخان است ، صدها کتاب و هزاران مقاله دربارۀ بزرگی چنگیزخان نوشتهاند ، روی بیشتر سوغاتیهایشان تصویر چنگیزخان دیده میشود ، تصویر او را در بسیاری از خانهها ، فروشگاهها ، دانشگاهها و حتی ادارات میتوان دید ، مجسمۀ چهل متری وی سوار بر اسب را در جای جای کشور ساختهاند و یکی از جاذبههای گردشگریشان است ، همۀ کتابهای تاریخی و حتی یافتههای موزههایشان به دو دورۀ پیش و پس از چنگیز تقسیم میشود و ....
تمان اینها در حالیست که جهان هنوز با یاد حملات چنگیزخان به خود میلرزد و بسیاری از مورخان که حملات وی را در همان دوره به گونهای مستند ثبت کردهاند او را خونخوارترین انسان عصر خود میدانند اما امروز روشنفکران این کشور تمام تلاش خود را میکنند تا این تاریخ را به چالش بکشند ، وقتی با یک مورخ مغول گفتگو میکردم به شدت نسبت به تاریخنگاری ایرانی در دورۀ مغول با تردید مینگریست و تلاش داشت همۀ آن را زیر سؤال ببرد برای نمونه میگفت شما در کتابهایتان مینویسید لشکر چنگیزخان یک میلیون نفر اهالی نیشابور را قتل عام کردهاند در حالی که در آن دوره نیشابور اصلاً چنین جمعیتی نداشته !!
در اینجا کاری با درستی یا نادرستی ادعایش ندارم آنچه بر آن تاکید دارم تلاش مورخان و روشنفکران مغول برای پیراستن شخصیت چنگیز از آن چیزیست که جهانیان از او دیدهاند ، در همۀ موزههایی که در این مدت در مغوستان رفتم نقشۀ کشورگشاییهای چنگیزخان بود بدون آنکه اشارهای کرده باشند به اینکه چگونه و با چه بهایی این کشورها را گشوده است اما اندوه بزرگتر زمانیست که شخصیتی مانند چنگیز را با #کوروش مقایسه کنیم ، کسی که مورخان و جهانیان از او بهعنوان پادشاهی یاد میکنند به حقوق بشر احترام میگذاشت و برای نمونه بابل را پس از گشودن بدون خونریزی نگه داشت
اینکه کوروش پیش از طلوع اسلام میزیسته و فرمانروایی میکرده نه گناه اوست و نه بهانۀ خوبی برای حملۀ به وی توسط افراطیها ، یاد گفتههای علیاصغر رمضانپور معاون پیشین وزارت ارشاد افتادم که شخصا برایم شرح میداد چگونه کتابهای ضد کوروش و ضد ایرانی ناصر پورپیرار را در تیراژ چندهزار نسخه میخریدند و به کتابخانههای عمومی سراسر کشور #هدیه میدادند ، شما اکنون در بسیاری از کتابخانههای عمومی روستاهای دورافتاده کشور هم میتوانید کتابهای ضد ایرانی و ضد کوروش نوشتهشده توسط پورپیرار را بیابید !!
مخالفت با داشته های فرهنگی و تمدنی ایران پیش از اسلام تنها تداوم حماقتی ست که هیچ پشتوانۀ منطقی و اخلاقی ندارند و چه ما خوشمان بیاید چه نه هویتهای زبانی و فرهنگی در ایران مدتهاست از هویتهای دینی و مذهبی پیشی گرفتهاند و اگر همین گونه پیش برویم دیر نخواهد بود که آسیبهای جبرانناپذیر این اشتباه آشکارمان را با چشم خود خواهیم دید.
✍ امیر هاشمی مقدم
@Library_Telegram
📝 امیر هاشمی مقدم
به تازگی از مغولستان برگشتهام ، آنچه در این سفر چند هفتهای دیدم و برایم بسیار جالب بود شخصیت #چنگیز_خان در میان مردم مغولستان است ، شما ورودتان به این کشور با فرود آمدن در فرودگاه چنگیزخان آغاز میشود ، میدان مرکزی و خیابان اصلی تمام شهرهای بزرگ به نام چنگیرخان شناخته میشود ، روی اسکناسها تصویر چنگیزخان است ، صدها کتاب و هزاران مقاله دربارۀ بزرگی چنگیزخان نوشتهاند ، روی بیشتر سوغاتیهایشان تصویر چنگیزخان دیده میشود ، تصویر او را در بسیاری از خانهها ، فروشگاهها ، دانشگاهها و حتی ادارات میتوان دید ، مجسمۀ چهل متری وی سوار بر اسب را در جای جای کشور ساختهاند و یکی از جاذبههای گردشگریشان است ، همۀ کتابهای تاریخی و حتی یافتههای موزههایشان به دو دورۀ پیش و پس از چنگیز تقسیم میشود و ....
تمان اینها در حالیست که جهان هنوز با یاد حملات چنگیزخان به خود میلرزد و بسیاری از مورخان که حملات وی را در همان دوره به گونهای مستند ثبت کردهاند او را خونخوارترین انسان عصر خود میدانند اما امروز روشنفکران این کشور تمام تلاش خود را میکنند تا این تاریخ را به چالش بکشند ، وقتی با یک مورخ مغول گفتگو میکردم به شدت نسبت به تاریخنگاری ایرانی در دورۀ مغول با تردید مینگریست و تلاش داشت همۀ آن را زیر سؤال ببرد برای نمونه میگفت شما در کتابهایتان مینویسید لشکر چنگیزخان یک میلیون نفر اهالی نیشابور را قتل عام کردهاند در حالی که در آن دوره نیشابور اصلاً چنین جمعیتی نداشته !!
در اینجا کاری با درستی یا نادرستی ادعایش ندارم آنچه بر آن تاکید دارم تلاش مورخان و روشنفکران مغول برای پیراستن شخصیت چنگیز از آن چیزیست که جهانیان از او دیدهاند ، در همۀ موزههایی که در این مدت در مغوستان رفتم نقشۀ کشورگشاییهای چنگیزخان بود بدون آنکه اشارهای کرده باشند به اینکه چگونه و با چه بهایی این کشورها را گشوده است اما اندوه بزرگتر زمانیست که شخصیتی مانند چنگیز را با #کوروش مقایسه کنیم ، کسی که مورخان و جهانیان از او بهعنوان پادشاهی یاد میکنند به حقوق بشر احترام میگذاشت و برای نمونه بابل را پس از گشودن بدون خونریزی نگه داشت
اینکه کوروش پیش از طلوع اسلام میزیسته و فرمانروایی میکرده نه گناه اوست و نه بهانۀ خوبی برای حملۀ به وی توسط افراطیها ، یاد گفتههای علیاصغر رمضانپور معاون پیشین وزارت ارشاد افتادم که شخصا برایم شرح میداد چگونه کتابهای ضد کوروش و ضد ایرانی ناصر پورپیرار را در تیراژ چندهزار نسخه میخریدند و به کتابخانههای عمومی سراسر کشور #هدیه میدادند ، شما اکنون در بسیاری از کتابخانههای عمومی روستاهای دورافتاده کشور هم میتوانید کتابهای ضد ایرانی و ضد کوروش نوشتهشده توسط پورپیرار را بیابید !!
مخالفت با داشته های فرهنگی و تمدنی ایران پیش از اسلام تنها تداوم حماقتی ست که هیچ پشتوانۀ منطقی و اخلاقی ندارد زیرا چه ما خوشمان بیاید چه نه هویتهای زبانی و فرهنگی مدتهاست از هویتهای دینی و مذهبی پیشی گرفتهاند و اگر اینگونه پیش برویم دیر نخواهد بود که آسیبهای جبرانناپذیر این اشتباه را با چشم خود خواهیم دید.
@Library_Telegram
به تازگی از مغولستان برگشتهام ، آنچه در این سفر چند هفتهای دیدم و برایم بسیار جالب بود شخصیت #چنگیز_خان در میان مردم مغولستان است ، شما ورودتان به این کشور با فرود آمدن در فرودگاه چنگیزخان آغاز میشود ، میدان مرکزی و خیابان اصلی تمام شهرهای بزرگ به نام چنگیرخان شناخته میشود ، روی اسکناسها تصویر چنگیزخان است ، صدها کتاب و هزاران مقاله دربارۀ بزرگی چنگیزخان نوشتهاند ، روی بیشتر سوغاتیهایشان تصویر چنگیزخان دیده میشود ، تصویر او را در بسیاری از خانهها ، فروشگاهها ، دانشگاهها و حتی ادارات میتوان دید ، مجسمۀ چهل متری وی سوار بر اسب را در جای جای کشور ساختهاند و یکی از جاذبههای گردشگریشان است ، همۀ کتابهای تاریخی و حتی یافتههای موزههایشان به دو دورۀ پیش و پس از چنگیز تقسیم میشود و ....
تمان اینها در حالیست که جهان هنوز با یاد حملات چنگیزخان به خود میلرزد و بسیاری از مورخان که حملات وی را در همان دوره به گونهای مستند ثبت کردهاند او را خونخوارترین انسان عصر خود میدانند اما امروز روشنفکران این کشور تمام تلاش خود را میکنند تا این تاریخ را به چالش بکشند ، وقتی با یک مورخ مغول گفتگو میکردم به شدت نسبت به تاریخنگاری ایرانی در دورۀ مغول با تردید مینگریست و تلاش داشت همۀ آن را زیر سؤال ببرد برای نمونه میگفت شما در کتابهایتان مینویسید لشکر چنگیزخان یک میلیون نفر اهالی نیشابور را قتل عام کردهاند در حالی که در آن دوره نیشابور اصلاً چنین جمعیتی نداشته !!
در اینجا کاری با درستی یا نادرستی ادعایش ندارم آنچه بر آن تاکید دارم تلاش مورخان و روشنفکران مغول برای پیراستن شخصیت چنگیز از آن چیزیست که جهانیان از او دیدهاند ، در همۀ موزههایی که در این مدت در مغوستان رفتم نقشۀ کشورگشاییهای چنگیزخان بود بدون آنکه اشارهای کرده باشند به اینکه چگونه و با چه بهایی این کشورها را گشوده است اما اندوه بزرگتر زمانیست که شخصیتی مانند چنگیز را با #کوروش مقایسه کنیم ، کسی که مورخان و جهانیان از او بهعنوان پادشاهی یاد میکنند به حقوق بشر احترام میگذاشت و برای نمونه بابل را پس از گشودن بدون خونریزی نگه داشت
اینکه کوروش پیش از طلوع اسلام میزیسته و فرمانروایی میکرده نه گناه اوست و نه بهانۀ خوبی برای حملۀ به وی توسط افراطیها ، یاد گفتههای علیاصغر رمضانپور معاون پیشین وزارت ارشاد افتادم که شخصا برایم شرح میداد چگونه کتابهای ضد کوروش و ضد ایرانی ناصر پورپیرار را در تیراژ چندهزار نسخه میخریدند و به کتابخانههای عمومی سراسر کشور #هدیه میدادند ، شما اکنون در بسیاری از کتابخانههای عمومی روستاهای دورافتاده کشور هم میتوانید کتابهای ضد ایرانی و ضد کوروش نوشتهشده توسط پورپیرار را بیابید !!
مخالفت با داشته های فرهنگی و تمدنی ایران پیش از اسلام تنها تداوم حماقتی ست که هیچ پشتوانۀ منطقی و اخلاقی ندارد زیرا چه ما خوشمان بیاید چه نه هویتهای زبانی و فرهنگی مدتهاست از هویتهای دینی و مذهبی پیشی گرفتهاند و اگر اینگونه پیش برویم دیر نخواهد بود که آسیبهای جبرانناپذیر این اشتباه را با چشم خود خواهیم دید.
@Library_Telegram
Telegram
attach 📎