#اندکی_تامل
#کارگران_ژاپنی در تهران مشغول به کار هستند ... این زیرنویس عکسی‌ست که در سال ١٣۵۴ در یکی از روزنامه های ایران چاپ شده اما خوب چرخ روزگار چرخید و کار به جایی رسید که ژاپنی‌ها حتی برای پذیرش کارگران ایرانی هزار شرط و شروط میگذارند
ژاپن اما تنها کشوری نیست که در طول ۴٠ سال اخیر به اندازۀ چهل هزار سال نوری از ما پیشی گرفته است ، زمانی که ایرانی‌ها در کارخانه ایران ناسیونال در کار تولید و مونتاژ پیکان بودند مردم #کره_جنوبی در کارخانه #کیا دلشان به تولید دوچرخه خوش بود اما امروز همان کره و همان کیا ، خودروهایی میسازد که در بازارهای آمریکا به فروش میرسد ، میگویند که سود خالص دو شرکت #ال‌جی و #سامسونگ کره از کل فروش نفت ایران بالاتر است !!
تا همین 40 سال پیش #چین هم حرفی برای گفتن نداشت و کشوری بود فقیر ، پرجمعیت ، هر لحظه در آستانۀ مصیبتی تازه اما #چین بدبخت دیروز ، امروز به جایی رسیده که از سوزن خیاطی تا ماهواره را میسازد و ما هم دلمان خوش است که از درون لپ‌لپ‌هایی که برای بچه‌ها میخریم کدام یک از اسباب بازی های چینی درمی آید ... چینی‌ها تا همین سه چهار دهه پیش حتی یک کیلومتر اتوبان نداشتند و اینک یکی از بزرگترین شبکه های بزرگراهی دنیا متعلق به چین است
#مالزی هم ماجرایی مشابه دارد ، ٢۵ سال پیش که دکتر ماهاتیر محمد مطب خود در آمریکا را به مقصد دفتر نخست وزیری مالزی ترک کرد روی تابلوی کوچکی بر در مطبش نوشت : دکتر برای معالجه به کشورش رفته و به زودی بازمیگردد ... و به زودی هم برگشت زیرا برای رساندن کشوری که اکثر از مردمانش بالای درخت زندگی میکردند به آنجایی که هم اکنون هست تنها ٢۵ سال تلاش و برنامه‌ریزی کافی بود که مالزیایی‌ها و معمار کشور نوین شان توانستند به آن دست یابند
#امارات_متحده هم نمونه‌ای دیگر است ، امارات هر چند کشوری صنعتی که دارای فناوری‌های خاص خود باشد نیست اما شیوخ عرب توانستند در کوتاه زمانی یک صحرای لم یزرع را به یکی از مراکز بزرگ تجاری - توریستی جهان تبدیل کنند ، یکی از ایرانیانی که از ده‌ها سال پیش در دوبی قهوه‌خانه داشت و هنوز هم دارد تعریف میکرد که تا ٣۵ سال پیش اهالی دوبی کنار ساحل می‌رفتند و به دریا نگاه میکردند تا ببینند لنج‌های ایرانی کی از راه میرسند تا برایشان آب شیرین بیاورند ... ولی امروز !!
ادامه دادن این فهرست کار چندان مشکلی نیست و افزودن نام کشورهای دیگری مثل هند، ترکیه، سنگاپور و آذربایجان و ارمنستان و ... چیزی جز حسرت بیشتر به دنبال نخواهد داشت ... ما هم در این میان یا واقعا نمی‌فهمیم یا خود را به نفهمی زده‌ایم و هنوز در بحث‌های کلان هم به اجماع نرسیده‌ایم ، هنوز بر سر این دعواست که اقتصادمان چه الگویی داشته باشد ، هنوز بعد از ۴٠ سال حکومتداری مانند الاغ در تعریف جمهوریت و اسلامیت بحث و جدل میکنیم ک درباره نقش و میزان مداخله حکومت در زندگی فردی افراد اختلاف نظر داریم ، هنوز در پیچ سنت و مدرنیته گیر کرده‌ایم و همایش برگزار میکنیم ..ـ شاید در شرایط فعلی گفتن چنین حرفی البته بیشتر به جک شباهت داشته باشد ولی باور کنید ما هم می‌توانیم اگر بخواهیم.
@Library_Telegram
#کارگران_ژاپنی در تهران مشغول به کار هستند ... این زیرنویس عکسی‌ست که در سال ١٣۵۴ در یکی از روزنامه های ایران چاپ شده اما خوب چرخ روزگار چرخید و کار به جایی رسید که ژاپنی‌ها حتی برای پذیرش کارگران ایرانی هزار شرط و شروط میگذارند
ژاپن اما تنها کشوری نیست که در طول ۴٠ سال اخیر به اندازۀ چهل هزار سال نوری از ما پیشی گرفته است ، زمانی که ایرانی‌ها در کارخانه ایران ناسیونال در کار تولید و مونتاژ پیکان بودند مردم #کره_جنوبی در کارخانه #کیا دلشان به تولید دوچرخه خوش بود اما امروز همان کره و همان کیا ، خودروهایی میسازد که در بازارهای آمریکا به فروش میرسد ، میگویند که سود خالص دو شرکت #ال‌جی و #سامسونگ کره از کل فروش نفت ایران بالاتر است !!
تا همین 40 سال پیش #چین هم حرفی برای گفتن نداشت و کشوری بود فقیر ، پرجمعیت ، هر لحظه در آستانۀ مصیبتی تازه اما #چین بدبخت دیروز ، امروز به جایی رسیده که از سوزن خیاطی تا ماهواره را میسازد و ما هم دلمان خوش است که از درون لپ‌لپ‌هایی که برای بچه‌ها میخریم کدام یک از اسباب بازی های چینی درمی آید ... چینی‌ها تا همین سه چهار دهه پیش حتی یک کیلومتر اتوبان نداشتند و اینک یکی از بزرگترین شبکه های بزرگراهی دنیا متعلق به چین است
#مالزی هم ماجرایی مشابه دارد ، ٢۵ سال پیش که دکتر ماهاتیر محمد مطب خود در آمریکا را به مقصد دفتر نخست وزیری مالزی ترک کرد روی تابلوی کوچکی بر در مطبش نوشت : دکتر برای معالجه به کشورش رفته و به زودی بازمیگردد ... و به زودی هم برگشت زیرا برای رساندن کشوری که اکثر از مردمانش بالای درخت زندگی میکردند به آنجایی که هم اکنون هست تنها ٢۵ سال تلاش و برنامه‌ریزی کافی بود که مالزیایی‌ها و معمار کشور نوین شان توانستند به آن دست یابند
#امارات_متحده هم نمونه‌ای دیگر است ، امارات هر چند کشوری صنعتی که دارای فناوری‌های خاص خود باشد نیست اما شیوخ عرب توانستند در کوتاه زمانی یک صحرای لم یزرع را به یکی از مراکز بزرگ تجاری - توریستی جهان تبدیل کنند ، یکی از ایرانیانی که از ده‌ها سال پیش در دوبی قهوه‌خانه داشت و هنوز هم دارد تعریف میکرد که تا ٣۵ سال پیش اهالی دوبی کنار ساحل می‌رفتند و به دریا نگاه میکردند تا ببینند لنج‌های ایرانی کی از راه میرسند تا برایشان آب شیرین بیاورند ... ولی امروز !!
ادامه دادن این فهرست کار چندان مشکلی نیست و افزودن نام کشورهای دیگری مثل هند، ترکیه، سنگاپور و آذربایجان و ارمنستان و ... چیزی جز حسرت بیشتر به دنبال نخواهد داشت ... ما هم در این میان یا واقعا نمی‌فهمیم یا خود را به نفهمی زده‌ایم و هنوز در بحث‌های کلان هم به اجماع نرسیده‌ایم ، هنوز بر سر این دعواست که اقتصادمان چه الگویی داشته باشد ، هنوز بعد از ۴٠ سال حکومتداری مانند الاغ در تعریف جمهوریت و اسلامیت بحث و جدل میکنیم ک درباره نقش و میزان مداخله حکومت در زندگی فردی افراد اختلاف نظر داریم ، هنوز در پیچ سنت و مدرنیته گیر کرده‌ایم و همایش برگزار میکنیم ..ـ شاید در شرایط فعلی گفتن چنین حرفی البته بیشتر به جک شباهت داشته باشد ولی باور کنید ما هم می‌توانیم اگر بخواهیم.
@Library_Telegram
#اندکی_تفکر
#کارگران_ژاپنی در تهران مشغول به کار هستند ... این زیرنویس عکسی‌ست که در سال ١٣۵۴ در یکی از روزنامه های ایران چاپ شده اما خوب چرخ روزگار چرخید و کار به جایی رسید که ژاپنی‌ها حتی برای پذیرش کارگران ایرانی هزار شرط و شروط میگذارند
ژاپن اما تنها کشوری نیست که در طول ۴٠ سال اخیر به اندازۀ چهل هزار سال نوری از ما پیشی گرفته است ، زمانی که ایرانی‌ها در کارخانه ایران ناسیونال در کار تولید و مونتاژ پیکان بودند مردم #کره_جنوبی در کارخانه #کیا دلشان به تولید دوچرخه خوش بود اما امروز همان کره و همان کیا ، خودروهایی میسازد که در بازارهای آمریکا به فروش میرسد ، میگویند که سود خالص دو شرکت #ال‌جی و #سامسونگ کره از کل فروش نفت ایران بالاتر است !!
تا همین 40 سال پیش #چین هم حرفی برای گفتن نداشت و کشوری بود فقیر ، پرجمعیت ، هر لحظه در آستانۀ مصیبتی تازه اما #چین بدبخت دیروز ، امروز به جایی رسیده که از سوزن خیاطی تا ماهواره را میسازد و ما هم دلمان خوش است که از درون لپ‌لپ‌هایی که برای بچه‌ها میخریم کدام یک از اسباب بازی های چینی درمی آید ... چینی‌ها تا همین سه چهار دهه پیش حتی یک کیلومتر اتوبان نداشتند و اینک یکی از بزرگترین شبکه های بزرگراهی دنیا متعلق به چین است
#مالزی هم ماجرایی مشابه دارد ، ٢۵ سال پیش که دکتر ماهاتیر محمد مطب خود در آمریکا را به مقصد دفتر نخست وزیری مالزی ترک کرد روی تابلوی کوچکی بر در مطبش نوشت : دکتر برای معالجه به کشورش رفته و به زودی بازمیگردد ... و به زودی هم برگشت زیرا برای رساندن کشوری که اکثر از مردمانش بالای درخت زندگی میکردند به آنجایی که هم اکنون هست تنها ٢۵ سال تلاش و برنامه‌ریزی کافی بود که مالزیایی‌ها و معمار کشور نوین شان توانستند به آن دست یابند
#امارات_متحده هم نمونه‌ای دیگر است ، امارات هر چند کشوری صنعتی که دارای فناوری‌های خاص خود باشد نیست اما شیوخ عرب توانستند در کوتاه زمانی یک صحرای لم یزرع را به یکی از مراکز بزرگ تجاری - توریستی جهان تبدیل کنند ، یکی از ایرانیانی که از ده‌ها سال پیش در دوبی قهوه‌خانه داشت و هنوز هم دارد تعریف میکرد که تا ٣۵ سال پیش اهالی دوبی کنار ساحل می‌رفتند و به دریا نگاه میکردند تا ببینند لنج‌های ایرانی کی از راه میرسند تا برایشان آب شیرین بیاورند ... ولی امروز !!
ادامه دادن این فهرست کار چندان مشکلی نیست و افزودن نام کشورهای دیگری مثل هند، ترکیه، سنگاپور و آذربایجان و ارمنستان و ... چیزی جز حسرت بیشتر به دنبال نخواهد داشت ... ما هم در این میان یا واقعا نمی‌فهمیم و یا خودمان را به نفهمی زده‌ایم و هنوز در بحث‌های کلان به اجماع هم نرسیده‌ایم ، هنوز بر سر این دعواست که اقتصادمان چه الگویی داشته باشد ، هنوز بعد از ۴٠ سال حکومتداری مانند الاغ در تعریف جمهوریت و اسلامیت بحث و جدل میکنیم یا دربارۀ نقش و میزان مداخله حکومت در زندگی فردی افراد اختلاف داریم ، هنوز در پیچ سنت و مدرنیته گیر کرده‌ایم و همایش برگزار میکنیم ... البته شاید در شرایط فعلی گفتن چنین حرفی بیشتر به جک شباهت داشته باشد ولی باور کنید ما هم می‌توانیم اگر بخواهیم.
@Library_Telegram
#کارگران_ژاپنی در تهران مشغول به کار هستند ... این زیرنویس عکسی‌ست که در سال ١٣۵۴ در یکی از روزنامه های ایران چاپ شده اما خوب چرخ روزگار چرخید و کار به جایی رسید که ژاپنی‌ها حتی برای پذیرش کارگران ایرانی هزار شرط و شروط میگذارند
ژاپن اما تنها کشوری نیست که در طول ۴٠ سال اخیر به اندازۀ چهل هزار سال نوری از ما پیشی گرفته است ، زمانی که ایرانی‌ها در کارخانه ایران ناسیونال در کار تولید و مونتاژ پیکان بودند مردم #کره_جنوبی در کارخانه #کیا دلشان به تولید دوچرخه خوش بود اما امروز همان کره و همان کیا ، خودروهایی میسازد که در بازارهای آمریکا به فروش میرسد ، میگویند که سود خالص دو شرکت #ال‌جی و #سامسونگ کره از کل فروش نفت ایران بالاتر است !!
تا همین 40 سال پیش #چین هم حرفی برای گفتن نداشت و کشوری بود فقیر ، پرجمعیت ، هر لحظه در آستانۀ مصیبتی تازه اما #چین بدبخت دیروز ، امروز به جایی رسیده که از سوزن خیاطی تا ماهواره را میسازد و ما هم دلمان خوش است که از درون لپ‌لپ‌هایی که برای بچه‌ها میخریم کدام یک از اسباب بازی های چینی درمی آید ... چینی‌ها تا همین سه چهار دهه پیش حتی یک کیلومتر اتوبان نداشتند و اینک یکی از بزرگترین شبکه های بزرگراهی دنیا متعلق به چین است
#مالزی هم ماجرایی مشابه دارد ، ٢۵ سال پیش که دکتر ماهاتیر محمد مطب خود در آمریکا را به مقصد دفتر نخست وزیری مالزی ترک کرد روی تابلوی کوچکی بر در مطبش نوشت : دکتر برای معالجه به کشورش رفته و به زودی بازمیگردد ... و به زودی هم برگشت زیرا برای رساندن کشوری که اکثر از مردمانش بالای درخت زندگی میکردند به آنجایی که هم اکنون هست تنها ٢۵ سال تلاش و برنامه‌ریزی کافی بود که مالزیایی‌ها و معمار کشور نوین شان توانستند به آن دست یابند
#امارات_متحده هم نمونه‌ای دیگر است ، امارات هر چند کشوری صنعتی که دارای فناوری‌های خاص خود باشد نیست اما شیوخ عرب توانستند در کوتاه زمانی یک صحرای لم یزرع را به یکی از مراکز بزرگ تجاری - توریستی جهان تبدیل کنند ، یکی از ایرانیانی که از ده‌ها سال پیش در دوبی قهوه‌خانه داشت و هنوز هم دارد تعریف میکرد که تا ٣۵ سال پیش اهالی دوبی کنار ساحل می‌رفتند و به دریا نگاه میکردند تا ببینند لنج‌های ایرانی کی از راه میرسند تا برایشان آب شیرین بیاورند ... ولی امروز !!
ادامه دادن این فهرست کار چندان مشکلی نیست و افزودن نام کشورهای دیگری مثل هند، ترکیه، سنگاپور و آذربایجان و ارمنستان و ... چیزی جز حسرت بیشتر به دنبال نخواهد داشت ... ما هم در این میان یا واقعا نمی‌فهمیم و یا خودمان را به نفهمی زده‌ایم و هنوز در بحث‌های کلان به اجماع هم نرسیده‌ایم ، هنوز بر سر این دعواست که اقتصادمان چه الگویی داشته باشد ، هنوز بعد از ۴٠ سال حکومتداری مانند الاغ در تعریف جمهوریت و اسلامیت بحث و جدل میکنیم یا دربارۀ نقش و میزان مداخله حکومت در زندگی فردی افراد اختلاف داریم ، هنوز در پیچ سنت و مدرنیته گیر کرده‌ایم و همایش برگزار میکنیم ... البته شاید در شرایط فعلی گفتن چنین حرفی بیشتر به جک شباهت داشته باشد ولی باور کنید ما هم می‌توانیم اگر بخواهیم.
@Library_Telegram
.
🔻 قیمت خودروی کیا مدل ۲۰۱٩ نسبت به مدل ۲۰۱۰ همین خودرو تنها ۱۰۵ دلار گران شده که با قیمت دلار ۱۵,۰۰۰ تومانی می‌شود یک میلیون و ۶۰۰ هزار تومان افزایش در 9 سال
🔻 در همین مدت , امتیاز کیفیت این خودرو از 78 امتیاز در سال ۲۰۱۰ به 94 امتیاز (از ۱۰۰) رسیده یعنی خودروی ۲۰۱٩ که ۱۰۵ دلار گران‌تر می‌خرید به مراتب از مدل ۲۰۱۰ آن با‌کیفیت‌تر است و امکانات بیشتری دارد . بگذریم که از انبوهی امکانات مثل فروش اقساطی بدون بهره هم برخوردار هستید
🔻 به‌عنوان نمونه فروش خودروهای #فورد و #کیا و #سیتروئن با اقساط بلندمدت و بدون سود برای خریداران خودرو در دنیا امری عادی‌ست یعنی بدون آنکه شورای رقابت و ستاد تنظیم بازاری در کار باشد و مردم با ذلت پشت کامپیوتر بنشینند و در مسابقۀ پیش‌خرید خودرو شرکت کنند هر #انسان می‌تواند با پرداخت ۶۹ یورو در ماه (درست خواندید ۶۹ یورو) و بدون پیش پرداخت به‌روزترین خودرو را سوار شود و در تصادف نمیرد .
🔺 حالا در همین دوره مشابه یعنی 2010 تا 2019 قیمت پراید از حدود هشت میلیون به حدود ۴۰ میلیون تومان رسید و تا 2020 هم که تا ٩٠ میلیون بالا رفت ولی از نظر کیفیت بین پراید مدل ٧٩ و ۸۹ و ٩٩ هیچ تفاوتی وجود ندارد (تازه شاید قدیمی‌ها بهتر هم باشند!!!)
🔺به‌طور خلاصه اگر دولت اینقدر انگشت مبارک را در اقتصاد نمی‌کرد و این همه انحصار برپا نمی‌شد در آن صورت مردم ایران مثل سایر مردم دنیا (به استثنای ونزوئلا و کره شمالی) می‌توانستند با قیمت ۱۰ سال پیش امروز خودرویی با‌کیفیت‌تر سوار شوند افسوس که آقایان اجازه نمی‌دهند مردم خودرو باکیفیت و ارزان برانند و تخم‌مرغ ارزان بخرند و پرتقال ارزان بخورند و اصرار دارند که قیمت سیب‌زمینی و چغندر هم توسط آنان تعیین شود
👈🏻 امروزه تقریباً در هیچ‌جای دنیا دولت اینقدر در قیمت‌گذاری دخالت نمی‌کند اما در عین حال در هیچ‌جای دنیا قیمت‌ها به اندازه ایران بالا نرفته و نمی‌رود و امید بستن به این دستگاه‌ها شبیه درمان بیماری با توسل به رمال و جادوگر است.
@Library_Telegram
🔻 قیمت خودروی کیا مدل ۲۰۱٩ نسبت به مدل ۲۰۱۰ همین خودرو تنها ۱۰۵ دلار گران شده که با قیمت دلار ۱۵,۰۰۰ تومانی می‌شود یک میلیون و ۶۰۰ هزار تومان افزایش در 9 سال
🔻 در همین مدت , امتیاز کیفیت این خودرو از 78 امتیاز در سال ۲۰۱۰ به 94 امتیاز (از ۱۰۰) رسیده یعنی خودروی ۲۰۱٩ که ۱۰۵ دلار گران‌تر می‌خرید به مراتب از مدل ۲۰۱۰ آن با‌کیفیت‌تر است و امکانات بیشتری دارد . بگذریم که از انبوهی امکانات مثل فروش اقساطی بدون بهره هم برخوردار هستید
🔻 به‌عنوان نمونه فروش خودروهای #فورد و #کیا و #سیتروئن با اقساط بلندمدت و بدون سود برای خریداران خودرو در دنیا امری عادی‌ست یعنی بدون آنکه شورای رقابت و ستاد تنظیم بازاری در کار باشد و مردم با ذلت پشت کامپیوتر بنشینند و در مسابقۀ پیش‌خرید خودرو شرکت کنند هر #انسان می‌تواند با پرداخت ۶۹ یورو در ماه (درست خواندید ۶۹ یورو) و بدون پیش پرداخت به‌روزترین خودرو را سوار شود و در تصادف نمیرد .
🔺 حالا در همین دوره مشابه یعنی 2010 تا 2019 قیمت پراید از حدود هشت میلیون به حدود ۴۰ میلیون تومان رسید و تا 2020 هم که تا ٩٠ میلیون بالا رفت ولی از نظر کیفیت بین پراید مدل ٧٩ و ۸۹ و ٩٩ هیچ تفاوتی وجود ندارد (تازه شاید قدیمی‌ها بهتر هم باشند!!!)
🔺به‌طور خلاصه اگر دولت اینقدر انگشت مبارک را در اقتصاد نمی‌کرد و این همه انحصار برپا نمی‌شد در آن صورت مردم ایران مثل سایر مردم دنیا (به استثنای ونزوئلا و کره شمالی) می‌توانستند با قیمت ۱۰ سال پیش امروز خودرویی با‌کیفیت‌تر سوار شوند افسوس که آقایان اجازه نمی‌دهند مردم خودرو باکیفیت و ارزان برانند و تخم‌مرغ ارزان بخرند و پرتقال ارزان بخورند و اصرار دارند که قیمت سیب‌زمینی و چغندر هم توسط آنان تعیین شود
👈🏻 امروزه تقریباً در هیچ‌جای دنیا دولت اینقدر در قیمت‌گذاری دخالت نمی‌کند اما در عین حال در هیچ‌جای دنیا قیمت‌ها به اندازه ایران بالا نرفته و نمی‌رود و امید بستن به این دستگاه‌ها شبیه درمان بیماری با توسل به رمال و جادوگر است.
@Library_Telegram
Telegram
attach 📎