✍ فرهاد قنبری ( اقتصاددان )
نحوه ادارۀ مملکت ما بیشتر به یک شوخی تلخ شبیه است تا کشورداری و شاید ایران در خیلی چیزها یک نمونۀ خاص و عجیب در دنیا باشد ، مدلی که احتمالا آقایان با همین شیوه قصد مدیریت جهان را نیز دارند
🚨 یکی از این عجایب پرداخت یارانه ۴۵هزار تومانی به #تمام شهروندان است . یعنی کسی که در ماه یک میلیارد تومان درآمد دارد با کسی که ۵٠٠ هزار تومان درآمد دارد از نظر حکومت هیچ تفاوتی با هم ندارند و هردو نفر میتوانند این چهل و پنج هزار تومان را طلب کرده و دریافت کنند
🚨 مورد بعدی مالیات است ، شاید ایران تنها کشوری باشد که پرداخت مالیات در آن با سطح درآمد رابطه معکوس دارد به این معنا که هر چه درآمد شما کمتر باشد پرداخت و محاسبه مالیات شما آسانتر و دقیقتر انجام میشود ، یک کارگر ، یک معلم یا کارمند قبل از دریافت حقوق در هر ماه مالیاتشان کسر میشود ولی یک پزشک ، بساز بفروش ، دلال بازار و بسیاری دیگر که درآمدهای میلیاردی دارند گاهی یک ریال مالیات نمیپردازند
🚨 مورد خاص و عجیب دیگر بانک ها و موسسات مالیست ، اولا ایران یکی از معدود کشورهای دنیاست که هنوز موسسات مالی و بانکهای #دولتی در آن فعالیت میکنند چون در صورت ورشکستگی آنها دولت مجبور است برای جبران خسارات وارد شده از بیتالمال هزینه کند ، دوما ایران تنها کشور دنیاست که در آن حتی در صورت ورشکستگی یا اختلاس بانکها و مؤسسات #خصوصی هم دولت دوباره از جیب مردم جبران مافات میکند ، در حقیقت خصوصیسازی در جهان به منظور کوچککردن حجم دولت و کاستن نقش آن در اقتصاد انجام میگیرد اما در ایران خصوصی سازی #گزینشی به منظور غارت حرفهای و برنامهریزی شده از بیتالمال است
🚨 یکی دیگر از عجایب موجود ورزشی کاملا دولتیست یعنی اگر یک باشگاه فوتبالی در فلان شهر ورشکست شود یا اگر فلان بازیکن خارجی سابق پرسپولیس یا استقلال به فیفا شکایت کند دولت بلافاصله دست خود را در #جیب_مردم فرو کرده و بدهی آنها را از #بیت_الحال میپردازد یا اگر فلان ملیپوش در فلان رشتۀ ورزشی هوس قرارداد پنج میلیارد تومانی کرده باشد این وزارت ورزش است که باید بودجه آن را سریعا از جیب مردم پرداخت کند
🚨 مورد بعدی دو نرخی بودن کالاهاییست که کاملا در انحصار دولت قرار دارد ولی به صورت قطره چکانی به جامعه تزریق میشود و دو نرخ متفاوت #دولتی و #آزاد را ایجاد میکند که این اتفاق باعث عروج یک شبه برخی از فرش به عرش میشود ، نمونۀ ارز و سکه در ماههای اخیر یک مدل از این مدیریت خاص ایرانی بود که در دنیا لنگه ندارد ، نمونه دیگر قیمت اعلام شده خودرو در کارخانه و بازار است که بین قیمت کارخانه و بازار چیزی بین هشت تا پنجاه میلیون تومان اختلاف وجود دارد ، یعنی به راحتی میتوان خودرویی را از کارخانه خرید و آن را با پنجاه میلیون سود در بازار فروخت حال اینکه چه کسانی میتوانند این خودروها را ثبتنام کنند و گردانندگان حقیقی این بازار سیاه چه کسانی هستند سوالیست که احتمالا آیندگان در تاریخ به آن پاسخ خواهند داد
🔚 البته مدلها و الگوهای مدیریت در ایران به این موارد خلاصه نمیشود و موارد بسیاری مانند جریمهها ، قیمت و نحوۀ توزیع انرژی ، شیوۀ پرداخت و بازپرداخت وامهای دولتی و ... همه به نوعی یک سیستم کاملا برنامهریزی شده ، حرفهای و هدفمند برای چپاول و غارت مردم ایران است پس تا زمانی که به فرآیندهای دولتی که مهمترین عامل بروز فساد در کشور است رسیدگی نشود تمام شعارها و هیاهوهای حول مبارزه با فساد یک شوی آزاردهنده و مضحک بیش نیست که تنها میتواند عوام را بفریبد !!
خانه از پایبست ویران است
خواجه در بند نقش ایوان است ...
@Library_Telegram
نحوه ادارۀ مملکت ما بیشتر به یک شوخی تلخ شبیه است تا کشورداری و شاید ایران در خیلی چیزها یک نمونۀ خاص و عجیب در دنیا باشد ، مدلی که احتمالا آقایان با همین شیوه قصد مدیریت جهان را نیز دارند
🚨 یکی از این عجایب پرداخت یارانه ۴۵هزار تومانی به #تمام شهروندان است . یعنی کسی که در ماه یک میلیارد تومان درآمد دارد با کسی که ۵٠٠ هزار تومان درآمد دارد از نظر حکومت هیچ تفاوتی با هم ندارند و هردو نفر میتوانند این چهل و پنج هزار تومان را طلب کرده و دریافت کنند
🚨 مورد بعدی مالیات است ، شاید ایران تنها کشوری باشد که پرداخت مالیات در آن با سطح درآمد رابطه معکوس دارد به این معنا که هر چه درآمد شما کمتر باشد پرداخت و محاسبه مالیات شما آسانتر و دقیقتر انجام میشود ، یک کارگر ، یک معلم یا کارمند قبل از دریافت حقوق در هر ماه مالیاتشان کسر میشود ولی یک پزشک ، بساز بفروش ، دلال بازار و بسیاری دیگر که درآمدهای میلیاردی دارند گاهی یک ریال مالیات نمیپردازند
🚨 مورد خاص و عجیب دیگر بانک ها و موسسات مالیست ، اولا ایران یکی از معدود کشورهای دنیاست که هنوز موسسات مالی و بانکهای #دولتی در آن فعالیت میکنند چون در صورت ورشکستگی آنها دولت مجبور است برای جبران خسارات وارد شده از بیتالمال هزینه کند ، دوما ایران تنها کشور دنیاست که در آن حتی در صورت ورشکستگی یا اختلاس بانکها و مؤسسات #خصوصی هم دولت دوباره از جیب مردم جبران مافات میکند ، در حقیقت خصوصیسازی در جهان به منظور کوچککردن حجم دولت و کاستن نقش آن در اقتصاد انجام میگیرد اما در ایران خصوصی سازی #گزینشی به منظور غارت حرفهای و برنامهریزی شده از بیتالمال است
🚨 یکی دیگر از عجایب موجود ورزشی کاملا دولتیست یعنی اگر یک باشگاه فوتبالی در فلان شهر ورشکست شود یا اگر فلان بازیکن خارجی سابق پرسپولیس یا استقلال به فیفا شکایت کند دولت بلافاصله دست خود را در #جیب_مردم فرو کرده و بدهی آنها را از #بیت_الحال میپردازد یا اگر فلان ملیپوش در فلان رشتۀ ورزشی هوس قرارداد پنج میلیارد تومانی کرده باشد این وزارت ورزش است که باید بودجه آن را سریعا از جیب مردم پرداخت کند
🚨 مورد بعدی دو نرخی بودن کالاهاییست که کاملا در انحصار دولت قرار دارد ولی به صورت قطره چکانی به جامعه تزریق میشود و دو نرخ متفاوت #دولتی و #آزاد را ایجاد میکند که این اتفاق باعث عروج یک شبه برخی از فرش به عرش میشود ، نمونۀ ارز و سکه در ماههای اخیر یک مدل از این مدیریت خاص ایرانی بود که در دنیا لنگه ندارد ، نمونه دیگر قیمت اعلام شده خودرو در کارخانه و بازار است که بین قیمت کارخانه و بازار چیزی بین هشت تا پنجاه میلیون تومان اختلاف وجود دارد ، یعنی به راحتی میتوان خودرویی را از کارخانه خرید و آن را با پنجاه میلیون سود در بازار فروخت حال اینکه چه کسانی میتوانند این خودروها را ثبتنام کنند و گردانندگان حقیقی این بازار سیاه چه کسانی هستند سوالیست که احتمالا آیندگان در تاریخ به آن پاسخ خواهند داد
🔚 البته مدلها و الگوهای مدیریت در ایران به این موارد خلاصه نمیشود و موارد بسیاری مانند جریمهها ، قیمت و نحوۀ توزیع انرژی ، شیوۀ پرداخت و بازپرداخت وامهای دولتی و ... همه به نوعی یک سیستم کاملا برنامهریزی شده ، حرفهای و هدفمند برای چپاول و غارت مردم ایران است پس تا زمانی که به فرآیندهای دولتی که مهمترین عامل بروز فساد در کشور است رسیدگی نشود تمام شعارها و هیاهوهای حول مبارزه با فساد یک شوی آزاردهنده و مضحک بیش نیست که تنها میتواند عوام را بفریبد !!
خانه از پایبست ویران است
خواجه در بند نقش ایوان است ...
@Library_Telegram
Forwarded from همه چی، هیچی
🔴 #جنگ برای #جیب
در یکی از کتابهای برتولت برشت نوشته شده است؛ ابتدا فکر میکنی منظور از جنگ، حفظ خداپرستی، حفظ عفت و عصمت، حفظ خوبی و از این حرفاست؛ اما وقتی خوب فکر میکنی، می بینی که "#جنگ برای #جیب" است.
سالها کشور ما به موجبِ سیاست های منطقه ای و برنامه اتمی، گرفتارِ تنش و جنگی است که هر چند تیر و شلیک ندارد اما آسیب ها و قربانیان آن به مراتب از یک رویاروئی نظامی بیشتر است و اصرار بر تداوم این سیاستها و برنامه ها، امکان درگیریهای نظامی را هم، فراهم کرده است که اگر واقع شود، می شود قوز بالا قوز.
تحریم هایِ ناشی از این تنش ها برای عده ای، آقائی بر مردم، ریاست، قدرت، ثروت، کاخ نشینی، اشرافیت، زیستن در کشورهای مرفه و ویزای آمریکا به ارمغان آورده است، اما فقر و فلاکت را برای باقیِ مردم.
از سوئی دیگر، بعد از ترور اخیر، نزاع های سیاسیِ همیشگی، شدت گرفت. یک جنگِ سیاسی تمام عیار نه برای حفظ عصمت، عفت، منفعت و رفاه مردم که برای قدرت، منافع جناحی، عقده گشائی سیاسی، تصاحبِ ریاست جمهوری آینده و انداختن آتش در خرمن سوخته مردم.
مجلسِ پابرجا شده از نظارت استصوابی، ترور فخری زاده را بستری مناسب برای تصویب طرحی با نام "اقدام راهبردی برای رفع تحریمها"، یافت تا توافق برجام پایان یافته تلقی شود و دولت روحانی بدون دستاوردی به نام برجام به پایان برسد و اگر قرار است توافقی باشد باید با همین مجلس انقلابی و دولت انقلابیِ آینده صورت بندی گردد و یادآوری شود؛ رسم نبوده و نیست که نظر مردم و رای آنها که بر مبنای شعار "بهبود روابط جهانی"، روحانی به صندوق ریخته شد، ارزشمند تلقی شود، بعد از آن مصوبه، دولتیان، حامیان دولت، مخالفان دولت، متنفران از ظریف، منزجران از روحانی، رانت خواران، منتسبان به قدرتهای پیدا و پنهان، سفلگان و فرصت طلبانِ قدرت خواه، مطیعانِ چشم و گوش بسته ئ ایدئولوژی، وابستگان به جناحهای در قدرت، مافیای مذهبی، رسانه های جیره خوارِ وابسته به باندهای قدرت، تهی مغزانِ شخصیت پرست و ساده لوحان ناآگاه به جان هم افتادند. در این بین، عدهء قلیلی وطن خواه، چون همیشه هشدار می دهند، توصیه به درایت، هوشمندی و پیروی از خرد و منطق دارند.
در میانِ گرد و خاک برخاسته از این جنگ ها، مردمی که در تامین نیازهای ابتدائی زندگی در مانده اند، زیر بار سنگین سختی های معیشت، مچاله شده اند و برای زنده ماندن تقلا می کنند، صف های ارزاق، شرافتشان را لکه دار نموده و جوانانی که فرسوده می شوند و در آرزوی برقراری یک زندگی ساده، افسوس می خورند، فراموش شدگانی هستند که فریادرسی ندارند و بازنده نهائی این نزاع ها هستند. #گشاد_جیبان، قدرت خواهانِ بی انصاف و فاسدانِ سیاسی هم، برندگان هستند.
✍ علی نصیری
@hychy
در یکی از کتابهای برتولت برشت نوشته شده است؛ ابتدا فکر میکنی منظور از جنگ، حفظ خداپرستی، حفظ عفت و عصمت، حفظ خوبی و از این حرفاست؛ اما وقتی خوب فکر میکنی، می بینی که "#جنگ برای #جیب" است.
سالها کشور ما به موجبِ سیاست های منطقه ای و برنامه اتمی، گرفتارِ تنش و جنگی است که هر چند تیر و شلیک ندارد اما آسیب ها و قربانیان آن به مراتب از یک رویاروئی نظامی بیشتر است و اصرار بر تداوم این سیاستها و برنامه ها، امکان درگیریهای نظامی را هم، فراهم کرده است که اگر واقع شود، می شود قوز بالا قوز.
تحریم هایِ ناشی از این تنش ها برای عده ای، آقائی بر مردم، ریاست، قدرت، ثروت، کاخ نشینی، اشرافیت، زیستن در کشورهای مرفه و ویزای آمریکا به ارمغان آورده است، اما فقر و فلاکت را برای باقیِ مردم.
از سوئی دیگر، بعد از ترور اخیر، نزاع های سیاسیِ همیشگی، شدت گرفت. یک جنگِ سیاسی تمام عیار نه برای حفظ عصمت، عفت، منفعت و رفاه مردم که برای قدرت، منافع جناحی، عقده گشائی سیاسی، تصاحبِ ریاست جمهوری آینده و انداختن آتش در خرمن سوخته مردم.
مجلسِ پابرجا شده از نظارت استصوابی، ترور فخری زاده را بستری مناسب برای تصویب طرحی با نام "اقدام راهبردی برای رفع تحریمها"، یافت تا توافق برجام پایان یافته تلقی شود و دولت روحانی بدون دستاوردی به نام برجام به پایان برسد و اگر قرار است توافقی باشد باید با همین مجلس انقلابی و دولت انقلابیِ آینده صورت بندی گردد و یادآوری شود؛ رسم نبوده و نیست که نظر مردم و رای آنها که بر مبنای شعار "بهبود روابط جهانی"، روحانی به صندوق ریخته شد، ارزشمند تلقی شود، بعد از آن مصوبه، دولتیان، حامیان دولت، مخالفان دولت، متنفران از ظریف، منزجران از روحانی، رانت خواران، منتسبان به قدرتهای پیدا و پنهان، سفلگان و فرصت طلبانِ قدرت خواه، مطیعانِ چشم و گوش بسته ئ ایدئولوژی، وابستگان به جناحهای در قدرت، مافیای مذهبی، رسانه های جیره خوارِ وابسته به باندهای قدرت، تهی مغزانِ شخصیت پرست و ساده لوحان ناآگاه به جان هم افتادند. در این بین، عدهء قلیلی وطن خواه، چون همیشه هشدار می دهند، توصیه به درایت، هوشمندی و پیروی از خرد و منطق دارند.
در میانِ گرد و خاک برخاسته از این جنگ ها، مردمی که در تامین نیازهای ابتدائی زندگی در مانده اند، زیر بار سنگین سختی های معیشت، مچاله شده اند و برای زنده ماندن تقلا می کنند، صف های ارزاق، شرافتشان را لکه دار نموده و جوانانی که فرسوده می شوند و در آرزوی برقراری یک زندگی ساده، افسوس می خورند، فراموش شدگانی هستند که فریادرسی ندارند و بازنده نهائی این نزاع ها هستند. #گشاد_جیبان، قدرت خواهانِ بی انصاف و فاسدانِ سیاسی هم، برندگان هستند.
✍ علی نصیری
@hychy