✅ نوروز پیروز ؛ کوتاه شده یک عبارت دعایی کهن در هنگام جشن نوروز بوده است ( روزت نوروز و بختت پیروز ). چون « پیروزی » مفهوم خوشبختی و مبارکی و همایونی به همراه دارد :

🔺 فردوسی :
همه ساله بخت تو پیروز باد
همه روزگار تو نوروز باد

🔺 قطران تبریزی :
همیشه روز تو نوروز و بخت تو پیروز
مخالفانت بی آرام و کار تو پدرام

باد نوروزت فرخنده و پیروزت روز
تو بشادی ز بر گاه و عدو در ته چاه

🔺 فرخی سیستانی :
ازین فرخنده فروردین و خرم جشن نوروزی نصیب خسرو عادل سعادت باد و پیروزی

🔺 سعدی شیرازی :
برآمد باد صبح و بوی نوروز
به کام دوستان و بخت پیروز
مبارک بادت این سال و همه سال
همایون بادت این روز و همه روز

🔺 ادیب صابر ( سده ۶ ق ) :
نوروز باد روزت و پیروز باد بخت
جودت ولی نواز و جلالت عدو فکن

🔺 امیر معزی :
جشن نوروزت مبارک بخت پیروزت دلیل
مجلس تو بزم خرم همچنین تا جاودان

جشن نوروزت همایون‌ بخت پیروزت ندیم
خوشتر امروزت زِ دی و بهتر امسالت زِ پار

#نوروز
#نوروز_پیروز
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

@Naeene_Ma

#نوروز_پیروز
💥نيايش نوروزی اصیل آریایی برای نوگشت سال

💎پروردگارا به‌نام تو امروز را
💎سپاس آورم بخت پیروز را
💎بیارایم آیین نوروز را

💎خدایا که تنها توانا تویی
💎که دانای پنهان و پیدا تویی
💎که بخشنده زشت و زیبا تویی

💎خداوندا، مرا بخش اندیشه نیک
💎روان خردمند و گفتار نیک
💎توان برومند و کردار نیک

💎مرا بخش از فره ایزدی
💎بزرگی و فرزانگی و ردی
💎همه زندگی، شادی و بخردی

💎مرا بخش اندیشه بارور
💎به تن تندرستی، به دستان هنر
💎به دل مهربانی، به گنجینه زر

💎در این گردش سال، هنگام نیک
💎بدین سال نو، بخش فرجام نیک
💎به آغاز نیک و به انجام نیک

💎چنان کن که هر روز نوروز باد
💎که فردا نکوتر ز دیروز باد
💎که همواره نوروز پیروز باد.

👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma

#نیایش #نوگشت_سال
#نائین_ما

🆔 @Naeene_Ma

‍ ‌‍❤نوروز باستانی، جشنی سراسر آکنده از شادمانی بر همهٔ مردمان این سرزمین فرخنده و خجسته باد.

‌‌نوروز به عنوان یک جشن قدیمی و کهن از ایران باستان به ارث رسیده است و از آن به عنوان نماد پیوند دهنده افراد و اقوام ایران‌زمین و ملت ایران یاد می‌شود. ایرانیان نوروز را آغازگر رستاخیز طبیعت، گاه رویش و زایش باغ و بوستان می‌دانند و بر این باور هستند که در نوروز، همزمان با طبیعت، باید روزگار نو و جدیدی را با روان و نگرش نو، در تن‌پوش تازه‌ای آغاز کنند.

💫‌‌به نقل از فردوسی حکیم در این روز باستانی در بخشی از شاهنامه چنین روایت شده است:
‌‌
‌‌
چو خورشید تابان میان هوا 
 نشسته بر او شاه فرمانروا

جهان انجمن شد بر تخت او 
 شگفتی فرو مانده از بخت او

به جمشید بر گوهر افشاندند
مران روز را «روز نو» خواندند

سر سال نو هرمز فرودین
بر آسوده از رنج روی زمین
‌‌
                        ‌‌➖➖
‌
🌺 فرا رسیدن نوروز باستانی،
سرآغاز سال ۱۴۰۴ خورشیدی، یادآور شکوه ایران و یگانه یادگار جمشید جم
بر همه ایرانیان نیک اندیش، راست گفتار و درست کردار خجسته باد ❤

#نوروز_پیروز
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

امروز آدینه #ناهید_شید
یکم فروردین ماه ۱۴۰۴خورشیدی

#روزشمار_ایران
رویدادهای کهن در نوروز

📖نوروز و آيين‌های باشكوه آن، راهی سه هزار ساله را پيموده تا به ما رسيده است.
"نوروز" كهنسال‌ترين آیین مردمی در جهان است كه جاودانه مانده و يکی از یادمانهای ماندگار فرهنگ ايرانيان(آرین‌های ایرانی) است.

💫"کوروش بزرگ" بنیادگذار امپراتوری ايران نخستين فرمانروای ايرانی بود كه نوروز را جشن آیینی نامید.

💫"شاه عباس يکم" آيين نوروز را در ساختمان "نقش جهان" برگزار كرد و در سخنرانی خود در اين جشن گفت كه اسپهان پايتخت هميشگی ايران است و می‌خواهیم آن را به زيباترين و بهترین‌ شهر جهان درآوریم(۹۷۶ خ)

💫نادرشاه در روز "نوروز" به دهلی رفت(۱۱۱۳ خ)
"نادر شاه"به "نوروز" و آيينهای آن نگاه فراوان داشت.
وی پول خود بنام "سكه نادری" را در سال ۱۱۱۳ خورشیدی، در جشن«سلام نوروز» گسترش داد كه در يک جام پول دیده شده بود: "نادر ايران زمين"
اين کار نشان ميدهد كه نادر يک میهن‌پرست ايرانی و خواهان زنده کردن امپراتوری ايران در چارچوب مرزهای زمان ساسانيان، اشكانيان و هخامنشيان بود.
نادرشاه در سال ۱۱۱۳ خورشیدی در روند لشكركشی به هند پس از شكست دادن ارتش اين كشور و دريافت تاج پادشاه هند برای آمدن به دهلی چشم براه فرارسيدن نوروز شده بود تا در روزی خوب به اين آرزو برسد و در نوروز به دهلی رفت و جشن نوروز را در كاخ"شاهجهان" (امپراتور پيشين هند) برگزار كرد.

💫 در سال ۱۲۹۰ خورشیدی برای آمدن خودسرانه نیروهای روس و انگلیس بخاک ایران، جشن نوروز برپا نشد.
در برابر سوگ سراسری انجام شد.

💫 برپایه پیشنهادی که به مجلس رسيده بود تاريخ كشور بر ماه‌های خورشیدی نوشته شد و به كار بردن ماه‌های هجری قمری در نوشتن بن‌چاک‌های کشور ناروا شد. (۱۳۰۴ خ)

💫به گفته"رضا خان" وزارت بیرونی ایران به دیگر کشورها گفت که پرشیا، پرسا و پرسه را "ایران" و پرشیان و پرسان را "ایرانی" بنویسند و بگویند(۱۳۱۴ خ)

💫بهره برداری از راه‌آهن سراسری ايران آغاز شد و نخستین ترن گردشگری از تهران به اهواز راهی شد این پیمانی شد كه مانند زمان ساسانيان كارهای مهند در نوروز آغاز شود(۱۳۱۸ خ)

💫روز جهانی"نوروز"
📖نشست سازمان جهانی در روز سه‌شنبه ۴ اسپند ۱۳۸۸ برابر با ۲۳ فوریه ۲۰۱۰ با نوشتن پیمانی این روز را در چارچوب ماده ۴۹ و با نام فرهنگ آشتی به"روز جهانی نوروز" نوشته شد و در سالنامه خود جای داد.

💫مِهستان ايران در زمان اشكانيان نخستين نشست خود را با باشندگی "مِهرداد يكم" شاه ایران برگزار كرد(173 پ.زایش)
📖نخستین کار آن برگزیدن سرپرست كشور (شاه) بود.
برکناری شاه نيز در دست همين سنا بود،
در هنگامی مانند پشت‌پا زدن به كشور، ابراز ناتوانی و نيز دیوانگی، بيماری سخت و از كار افتادگی. ايران در آن زمان دارای دو انجمن بود.
شاهزادگان و انجمن بزرگان كه نشست آنها را "مِهستان" می‌گفتند.

💫"اردشير پاپكان" كه در سال ۲۲۶ ترسایی پادشاهی ساسانيان را ساخته بود و چهار سال پس از آن، از روم كه در جنگ از وی شكست خورده بود خواست كه نوروز ايرانی را بشناسد و سنای روم نيز آن را پذيرفت و از آن پس، نوروز ما در مرز روم به"Lupercal" نامیده شد.

💫در جشن نوروز چند ترسایی ايرانی كه توانستند به كاخ "يزدگرد" شاه ساسانی بروند، از او درخواست آزادی دین برای خود كردند.
اين آزادی كه خواست کشور روم هم بود به همه ترسایان ايران داده شد(399 زایشی)

💫پيمان"آشتی پايدار" ايران و روم كه به دید "خسرو انوشيروان ساسانی" و "ژوستی نی اَن" امپراتور روم رسيده بود در جشن نوروزی كه در تالار كاخ تيسفون با باشندگی شاه ايران برپا شده بود دست بدست شد(532 زایشی)

💫"خسروانوشيروان" پس از برگزاری جشن نوروز دستور ساختن تالار بزرگی را در کاخ پادشاهی تيسفون فرمان داد(549 زایشی)
📖اين تالار و ساختمان آن نهم مارس سال ۵۵۱ زایشی آماده بهره‌برداری شد.
مانده تالار"خسرو انوشيروان" که به"تاق کسرا" و"ايوان مداین" نامیده  شده همچنان هست و پايدار مانده و از کارهای تاريخی مهند جهان بشمار می‌آيد.

💫"دانشگاه گندی شاپور" که به دستور "خسروانوشيروان" برای آموزش پزشکی و دانش ساخته شده بود در نوروز گشايش يافت(550 زایشی)

#گاهشمار_ایرانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

@Naeene_Ma

#آیین_نوروز_نایین_قدیم

قسمت اول،

پنج روز آخر سال را در گذشته پنجه دزدیده یا خمسه مسترفه می نامیدند، چون در ایران باستان سال را ۳۶۰ روز یعنی ۱۲ ماه سی روزه حساب می‌کردند و پنج روزه آخر سال را به حساب نمی آوردند.
مردم نایین نیز این محاسبه را داشتند و این پنج روز را در زندگی خود لحاظ می داشتند و به شادی و نشاط می پرداختند و در انتظار تحویل سال هر روز آن را به یکی از کارهای تدارکاتی ایام عید اختصاص داده به این ترتیب که:
روز اول، اختصاص داشت به تهیه نان مصرفی ایام عید هر خانواده همه در خانه خود بساط نانوایی برپا میکردند.
روز دوم، روز آب ریختن یا خیساندن گردو، بادام، انجیر، برگه های زرد آلو و هلو و قیسی بود. این مواد جزء مجمعه هفت آجیل بود، این مجمعه در نایین هم به مرور زمان تبدیل به سفره هفت سین شد که اکنون معمول می باشد.
روز سوم، روز اصلاح سر بود و این کار را دلاکان حمام که به آنها سلمانی می‌گفتند انجام می دادند.
روز چهارم، اختصاص داشت به حمام رفتن و شستن سر و تن در آن زمان حمام رفتن درد سر داشت چرا که در همه محله ها حمام وجود نداشت و بسیاری از افراد از ترس مبتلا شدن به تراخم و کچلی و بیماری‌های پوستی از رفتن به حمام که خزینه ای بود امتناع می‌کردند و در خانه به نحوی خود را می شستند.
روز پنجم، روز عرفه که آخرین روز از سال بود اختصاص داشت به صلح و آشتی بین افرادی که باهم کدورتی داشتند و توسط یکی از بزرگان محله که آنها را باهم آشتی میداد اختلاف از دل خانواده ها و طایفه ها زدوده می شد.

   ادامه دارد...🌷باماهمراه باشید

👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma

#فرهنگ_نایین
#نائین_ما

🆔 @Naeene_Ma

@Naeene_Ma

#آیین_نوروز_نایین_قدیم

قسمت دوم،

تحویل سال و رسومات آن
روز عرفه، روز انتظار هم بود. انتظار تحویل سال و آن بستگی داشت به ساعت‌تحویل.
سابقاً اهالی هر محله در نایین بخصوص مردان سعی می کردند هنگام تحویل سال در حرم امامزاده سلطان سید علی باشند، برای همین با پوشیدن لباس نو به حرم رفته و به نماز، زیارت و قرائت قرآن مشغول بودند اگر تحویل سال در ساعتی از آخر شب بود به خانه بر می گشتند و اگر در روز اتفاق می‌افتاد از همان لحظه دید و بازدیدها شروع میشد و به دیدن پدربزرگ ها و مادربزرگ ها و بزرگترهای فامیل برای عرض تبریک می‌رفتند. بزرگان هر محله در روز اول عید در خانه می‌نشستند و اهل محل برای تبریک عید به خانه آنها می رفتند و با چای و شیرینی و آجیل پذیرایی می شدند. بزرگان محله به زیردستان خود عیدی می دادند که بیشتر به صورت کالا بود جوانان و بچه های هر محله نیز در میدان محل جمع می‌شدند و به انواع بازی های مخصوص چون تخم مرغ بازی و گردو بازی می‌پرداختند.

ادامه دارد...🌷باماهمراه باشید

👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma

#فرهنگ_نایین
#نائین_ما 

🆔 @Naeene_Ma

@Naeene_Ma

#آیین_نوروز_نایین_قدیم

قسمت سوم،

پلو پزون ، در شب عید رسم بر این بود که در هر خانه حتماً پلو پخته شود این برای اکثر خانواده‌ها تازگی داشت چرا که در آن دوره پلو غذای استثنایی بود و فقط سالی یکی دو بار پخته می شد (شب اول اسفند و شب اول عید) پخت پلو یک ضرورت بود پس باید به اطلاع اهل محل می رسید و به همین جهت برای اثبات این رسم، قاعده بر این بود که آب برنج آبکشی شده را حتماً به در خانه خود در کوچه بریزند که اگر نمی ریختند دلیل بر این بود که در آن خانه پلو نپختند و تکلیف میشد برای همسایگان که هرکدام بشقابی از برنج و کاسه ای از خورشت که معمولاً قورمه سبزی بود می بردند.
می گویند در آن دوره خیلی از خانواده ها توانایی تهیه مواد و پخت آن را نداشتند و برای حفظ آبرو کمی برنج خیس کرده و به در خانه می ریختند و به این معنا بود که ما پلو خورده ایم، در طول سال شام و نهار بسیار محدود بود بیشتر غذاهایی چون آش جو، آش ترش، کله‌جوش، ماقوت، اشکنه و بعضی فراورده های لبنی محلی بود، تنها شاهکار هر خانواده این بود که آبگوشتی تهیه کنند و نانی در آن خیس کنند و بخورند.

👌 که البته اکنون آبگوشت، یکی از گرانترین غذاها بحساب می آید.😉

ادامه دارد...🌷باماهمراه باشید

👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma

#فرهنگ_نایین
#نائین_ما

🆔 @Naeene_Ma

@Naeene_Ma

#آیین_نوروز_نایین_قدیم

قسمت چهارم،

میر نوروزی در نایین قدیم،
یکی از جشن هایی که ایرانیان در ایام نوروز برگزار می کردند جشن میرنوروزی بود که در ادب فارسی به آن (دولت زودگذر) نیز می‌گفتند و آن این گونه بود که در ایام عید در هر شهر و دیاری برای تفریح و نشاط و شادی اهالی موقتاً امیر یا حاکم وقت شهر را به ظاهر از امارت خلع و به جای او میرنوروزی برای چند روزی انتخاب می‌شد، این مراسم در بیشتر شهرهای ایران برگزار می شده چنان که حافظ نیز در یکی از غزلیات خود اشاره به آن دارد آنجا که می گوید؛

سخن در پرده می گویم چو گل از غنچه بیرون آی
که بیش از پنج روزی نیست حکم میر نوروزی

در نایین هم این جشن برگزار می شده و آن به این گونه بوده که ابتدا شخصی را به عنوان حاکم یا شاه موقت از بین افراد شاخصی با داشتن شرایط خاص انتخاب می کردند او به محض انتخاب دو نفر را به عنوان وزیر دست راست و وزیر دست چپ و یک میرزا که فرد باسوادی بوده و همچنین هفت نفر که هر کدام نماینده هفت محله نایین بودند تعیین می‌کرد این حاکم در نایین به شاه معروف بود.

ادامه دارد...🌷باماهمراه باشید

👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma

#فرهنگ_نایین
#نائین_ما

🆔 @Naeene_Ma

@Naeene_Ma

#آیین_نوروز_نایین_قدیم

قسمت پنجم،

میر نوروز نایین، از روز سوم عید به مدت ۷ روز در محله پنجاهه بر کرسی حکومت می نشست، حکم شاه بدون چون و چرا به وسیله یکی از وزیران اجرا می‌شد و اگر کسی سرپیچی می کرد برای او حکم حبس و جریمه صادر می‌شد، نمایندگان هر محله وظیفه داشتند که اگر در محله ای بین افراد یا خانواده‌ای کدورتی بود گزارش نمایند. شاه دستور می داد تا آنها را احضار کنند و پس از شنیدن مشکل آنها دستور به صلح و آشتی میداد. یا اگر در محله ای فردی در طول سال باج‌خواهی کرده بود و شاکی داشت باید مقدار پول یا جنسی که گرفته بود بازپرداخت نماید از این رو هر شهروندی سعی می‌کرد که در طول سال مرتکب خلاف نشود یا خاطر کسی را بی‌جهت آزرده نسازد چرا که به یقین در ایام حکومت میر نوروزی در حضور تماشاچیان جریمه می‌شد و یا اگر کسی بدهکار بود و نمی توانست بدهی خود را پرداخت نماید یکی از وزیران می بایست به طور محرمانه به یکی از ثروتمندان شهر مراجعه و تقاضای کمک برای شخص مقروض نماید که بسیاری از آن انجام می شد. متاسفانه این جشن امروز کاملاً مطرود شده و کمتر کسی آن را به یاد دارد.
این رسم زیبا، باعث میشد که اربابها و خوانین و عموم مردم به خاطر حفظ آبرویشان کمتر مرتکب خطا شوند و در طول سال حقوق دیگران را رعایت کنند.

ادامه دارد...🌷باماهمراه باشید

👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma

#فرهنگ_نایین
#نائین_ما

🆔 @Naeene_Ma

@Naeene_Ma

#آیین_نوروز_نایین_قدیم

قسمت ششم،

حال چرا مراسم میرنوروزی در محله پنجاهه نایین برگزار می‌شده علتی داشته که برای روشن شدن آن از مطلبی که مرحوم امامی نایینی در کتاب نایین قدیم نوشته مدد می گیریم. ایشان می نویسد:
« در یکی از سال ها اسماعیل نامی که نوکر یکی از رجال و خوانین محله پنجاه بوده به شاهی انتخاب و به نام شاه اسماعیل معروف می شود او دارای هیبتی مردانه بود لذا در ایام پادشاهی خود به عرایض مردم که بیشتر از طرف رعایا و کسبه بود رسیدگی می‌کرد. اینان از ظلم اربابان و متنفذین شهر شکایت داشتند.
منجمله شخصی به نام حاجی علی از زارعین کوی پنجاهه در میدان آن محله ظاهر می‌شود و از خان بزرگ محل که ساکن آن محل بود شکایت می‌کند و مدعی می شود که خوان مزبور کاهم را برده و وجه آن را نمی دهد شاه اسماعیل فوراً امر به احضار خان می‌دهد خان به ناچار حاضر می‌شود، شاه اسماعیل می‌گوید شما چرا کاه این شخص را برده اید و وجه آن را نمی رسانید.
خان پاسخ می‌دهد: قربان خلاف عرض کرده و من کاه او را نبرده ام، شاه اسماعیل می گوید خان، دروغ چرا ؟ حاملش خودم بودم چرا خلاف عرض می کنید؟
آنگاه به وزیران خود فرمان می دهد که خان را نگه دارید تا موقعی که تمام و کمال پول کاه را بدهد و بعداً مرخص شود خان در می ماند و فوراً ترتیب پرداخت وجه کاه را می دهد تا مرخص شود.

  ادامه دارد...🌷باماهمراه باشید

✍ مرحوم حسین امامی نایینی
📖 نایین قدیم

👈اینستاگرام، https://Instagram.com/naeene_ma

#فرهنگ_نایین #نایین_قدیم
#نائین_ما

🆔 @Naeene_Ma