‏از هر کسی که بو و نشانی از ۵۷ داره، متنفرم.

از اون انقلابیونی که با شعار آزادی و عدالت اومدن، ولی قفس و طناب دار تحویل دادن،از اونایی که هنوزم توهم اون روزا رو دارن و فکر می‌کنن تاریخ قراره براشون دست بزنه،از اون جا*ش هایی که میگن: انقلابمون دزدیده شد،متنفرم.

از مجاهد و تجزیه‌طلب و فاندخور ،از سازمان مجاهدین که خون جوونای این مملکت رو ریختن و حالا تو آلبانی با دلارهای سعودی و آمریکایی ادای اپوزیسیون درمیارن،از تجزیه‌طلبایی که به اسم قوم‌گرایی، تیشه به ریشه‌ی ایران می‌زنن و از جیب خارجی‌ها ارتزاق می‌کنن،از همین جانورانی که زنهاشون رو ختنه میکنن و بزرگترین قبرستان ناموسی دنیا رو صاحب هستند،اما پس از هر بار تجاوز به کودکانشون ،در حالی که شلوارشونو بالا میکشن فریاد ‎#زن_زندگی_آزادی سر میدن،متنفرم.

از کلاهبرداران حوزه‌ی حقوق بشر و برنده‌ی جایزه‌ی نوبل که از رژاوایی و تروریست منسوب به مددکار اجتماعی دفاع می‌کنه، متنفرم. از اونایی که با ژست روشنفکری و جایزه‌های فرنگی، جنایتکار رو قهرمان جلوه می‌دن و خون مردم رو زیر فرش قایم می‌کنن،از شیرین عبادی که با نوبلش، به جای ایران، برای کردستان سوریه سینه سپر کرد، حالم به هم می‌خوره.

از مریم رجوی که همنشین دیروز صدام حسین عرب و امروز جولیانی آمریکایی با روسری قرمز که یه روز زیر پرچم بعثی‌ها بود و حالا کنار وکیل‌های جنگ‌طلب آمریکایی ژست دموکراسی می‌گیره،از اون ادعاهای دموکراتیمش که به جای نماد آزادی، بوی خیانت و معامله می‌ده،متنفرم.

از قبیله‌گرایان سیاسی و حامیان انقلاب ایدئولوژیک که زنهاشونو طلاق دادن تا مسعود رجوی باهاشون بخوابه، متنفرم. از اونایی که به اسم رهایی خلق، زندگی آدما رو نابود کردن و هنوزم توهم رهبری دارن.،از اون دیکتاتوری سازمانی که به اسم مبارزه، انسانیت رو ذبح کرد،
از اون جبهه‌ی ملی که در برابر ‎#غرامت_گیت سکوت کرده،متنفرم. از اونایی که ادعای میهن‌پرستی دارن، ولی وقتی پای غارت بیت‌المال و خیانت به ملت می‌رسه، زبونشون قفل می‌شه،از ملی‌مذهبی‌هایی که با شعار دین و وطن، هم به خدا خیانت کردن هم به ایران،حالم بهم میخوره.
از خمینی که با وعده‌ی آب و برق مجانی، جهل و استبداد آورد،از خامنه‌ای که با چنگ و دندون قدرت رو نگه داشته و خون جوونا رو پای خودش ریخته.،از بسیجی و سپاهی که به اسم دفاع از انقلاب، به مردم خودشون شلیک می‌کنن،از سازمانهای امنیتی و اطلاعاتی و لباس شخصی که موقع سرکوب مردم،نمیدونه زن و دخترهاش کجا دارن سرویس میدن متنفرم.
از هنرمند و سلبریتی در اختیار حکومت جمهوری اسلامی متنفرم. از اونایی که با پول بیت‌المال و زیر سایه‌ی سانسور، نقش بازی می‌کنن و تو خیابونای تهران ادای روشنفکر درمیارن،از اون خواننده و بازیگری که تو بزم حکومتی می‌رقصن، ولی تو سکوتمون فریاد نمی‌زنن،من از اون دوزاری کمونیستی که تا دیروز سبیل قرامساقی استالین رو صورتش بود،اما تا فهمید فقط با پهلوی دوستی هست که سالن کنسرتاش پُر میشه،استفراغم میگیره.
من از اصلاحطلب الدنگی که تا دیروز جزیی از افراطی ترین ها بود،از خاتمی و روحانی و احمدی نژاد بی بوته،از ابراهیم رییسی که بالاخره نشون داد میشه عدالت در مورد یک جلاد اجرا بشه و قبل از مرگ،توسط خرس تکه و پاره بشه،از لاشی ترین رییس جمهوری ایران،همین مسعود پزشکیان و اون جلیلی قح*ه طینت متنفرم.

من از اون دزد و خائن و VPN فروش،از اون و اون بچه توده ای که زده تو کار AI و از اون متقلبی که بهمراه پدرش مسبب وضع امروز ایران هست،از رسانه ی مغرض و بنجلی که مهمانانش رو عمدا از قومگرایان انتخاب میکنه یا اونیکه میخواد باز بساطشو جمع بکنه،دنبال بهونه میگرده و توییت دو پهلو میزنه،بد جور متنفرم.

من از این چرخه‌ی دروغ و خیانت ،از هر کی که به اسم مردم، به جیب خودش و آرمان‌های پوچش فکر می‌کنه،از این تاریخ پر از زخم که هر روز یه نقاب جدید بهش می‌زنن،از این همه ادعا و این همه پوچی، و از این انگل هایی که بجای جمهوری اسلامی تمام انرژیشونو گذاشتند تا با پهلوی مبارزه کنند،حالم به هم می‌خوره.
‎#پسرعاقل_نوح