سال ۵۷، دنیا بسیج شد که شاه دیکتاتوره، خون‌ریزه، باید برود! خون نریخت و رفت! نتیجه؟!
‏از ۵۷ تاکنون، میلیون‌ها انسان در خاورمیانه کشته شد!
‏و حالا دنیا فهمید پهلوی یعنی صلح! دیر که آریامهر ندید! ‏اما بالاخره خورشید پهلوی از پشت ابر بیرون آمد!
‏نام شاه را ترند کنیم!

#پادشاهی_پهلوی
#جاوید_شاهان_پهلوی

#اتحاد_ملی_ایران
🌐 خبرهای بیشتر را از اینجا دنبال کنید👇👇
@OmidIranAzad

بار ها گفتیم بدون شاهزاده رضا پهلوی ائتلاف کنید
اما نه تنها نتونستن ائتلاف کنن حالا به جان هم افتادن
جمهوری اسلامی سقوط کنه به شما قول میدم سر رسیدن به قدرت اینا همدیگرو پاره میکنن

#پادشاهی_خواهان

#اتحاد_ملی_ایران 🤝
🌐 خبرهای بیشتر را از اینجا دنبال کنید👇👇
@OmidIranAzad

.
🔹توضیح: از آنجا که این متن در پاسخ به یکی از مزدوران وزارت اطلاعات جمهوری پنجاه و هفت نوشته شده، نام مخاطب از این متن حذف می‌شود.

❇️ چرا باید از جریان غالب در نیروهای چپ‌گرای ایران ترسید؟

خانم ... مدعی است «#محمدرضاشاه هم از ترس چپ و قدرت گرفتن کمونیسم خودش و ما را یکجا انداخت توی بغل ملاها بی‌اینکه بترسد از سوار شدن ملاها...» خانم ... گرایش چپ دارد و تلاش می‌کند لابلای برخی سخنان درست، ادعاهایی گزاف و خلافِ واقع بیان کند که از قضا، تلاش برخی از فعالان و حامیان گفتمان ۵۷ نیز، القای چنین برداشت‌هایی به مخاطبان است تا خودشان را از اشتباه‌های فاجعه‌بارشان و از گذشته تباه‌شان تبرئه کنند. با این ترفند گناه پیروی روشنفکران و فعالان سیاسی چپ‌‌گرا از آیت‌الله خمینی و اسلام‌سیاسی را می‌شویند و مشکلات و خطاها را گردن شاه بیاندازند. برای این کار به دروغگویی، تحریف تاریخ و جعل، و بیان روایتی غیرواقعی از تاریخ معاصر روی می‌آورند.

کافی است نطق خسرو گلسرخی را بشنوید و تحقیق کنید که تبعید خمینی و خامنه‌ای، زندانی‌بودن طالقانی، منتظری و رفسنجانی کار چه کسانی بود. جریانات به اصطلاح "روشنفکری" از اسلام‌سیاسی حمایت ‌کردند یا شاه؟ خانم ... بایستی بدانند مقاله‌ای به درخواست شاه در دی‌ماه ۱۳۵۶ منتشر شد علیه خمینی، همان ملایی که رهبر محبوب چپ‌گرایان شد. محمدرضاشاه از مهرماه ۱۳۵۷ به جبهه ملی برای تشکیل کابینه پیام داده بود و دست آخر هم آخرین نخست‌وزیر #مشروطه، شاپور بختیار از اعضای جبهه ملی بود؛ نه از روحانیان افراطی. شاه، آخوندها/روحانیان افراطی را بازداشت کرد؛ ولی وکلای مدافع‌شان همان چپ‌ها بودند. کافی است کمی تاریخ خوانده باشید تا این واقعیت‌های آشکار را ببینید؛ مگر آنکه چون اهالی ایدئولوژی چشمان‌تان را بر روی واقعیت بسته باشید. این چپ‌گرایان بودند که برای نابود کردن حکومت قانون و نظام #پادشاهی_مشروطه به اسلام‌سیاسی پناه بردند. این چپ‌گرایان بودند که با بسط ایدئولوژی مخرب‌شان، اموال صاحبان صنایع را مصادره کردند؛ چون با بازار آزاد و رقابتی مشکل دارند. این روشنفکران چپ‌گرا بودند که بر تنور امپریالیسم‌ستیزی/امریکاستیزی می‌دمیدند.

اما به راستی، چرا باید از چپ ایرانی ترسید؟
چون عمده چپ‌گرایان،‌ مسئولیت کارهایشان را نمی‌پذیرند، سهم‌شان در تباهی امروز را نمی‌پذیرند و بدتر: با گفتن چنین اباطیلی که "شاه ممکلت را تحویل آخوندها داد" مشغول فرافکنی‌اند. چون عمده آنها با هویت و نمادهای ایرانی مشکل دارند. چون نه‌ تنها با تجزیه‌طلبان مرزبندی نمی‌کنند، که به بهانه و ذیل تکثرگرایی، نیروهای ارتجاعی و تروریستی را هم وارد معادلات می‌کنند.

گفتمان ۵۷ و جمهوری اسلامی کاملا تحت‌تاثیر اندیشه‌های چپ شکل گرفت. اقتصاد دستوری نمونه بارز آن است که از ابتدای روی کارآمدن انقلابیون، دنبال شد و منشا فسادهای گسترده‌ای شده و خواهد شد. اینکه همچنان فعالیت‌های تروریستی چریک‌های فدایی خلق و مجاهدین خلق را محکوم نمی‌کنند و ای بسا توجیهاتی هم برایش می‌آورند، نشان‌دهنده عدم پشیمانی از تبهکاری‌ است. اما به لحاظ نظری، موضوع ازین قرار است که جریان چپ در سال ۵۷ به‌لحاظ گفتمانی هژمونی یافت؛ اما در سیاست عملی، عرصه را به تندروان اسلام‌گرا (کمونیست‌های مسلمان/مارکسیست‌های اسلامی) باخت. همان‌طور که اشاره شد، چپ‌ها موفق شدند اندیشه‌شان را در سطوح مختلف نظام انقلابی برآمده از گفتمان ۵۷ چیره سازند. بابت همین شکست، جریان چپ در صدد است تا برای به‌دست گرفتن قدرت در ایران آینده، بار دیگر با #پهلوی مبارزه کند و روایت‌های جعلی دیگری عرضه کند، روایت‌های خلاف روایت‌های غالب پیشین. برای مثال پیش از انقلاب، #شاه را بی‌دین معرفی می‌کردند؛ حال مسلمانی با ایمان که ایمانش تنها در حوزه شخصی محدود نمی‌ماند؛ که هر دو غلط است. اکنون که جمهوری اسلامی - یعنی صورتی از صورت‌های ممکن گفتمان ۵۷ - به دلایل مختلفی از قبیل ناکارآمدی، فساد و تبعیض، غیر پاسخگو بودن، بی‌اعتبار شده، برخی‌شان آماده‌اند تا از جمهوری اسلامی عبور کنند تا گفتمان ۵۷ را نجات دهند. به لحاظ نظری، موضوع از این قرار است که جریان چپ در سال ۵۷ به‌ لحاظ گفتمانی هژمونی یافت؛ اما در سیاست، عرصه را به تندروان اسلام‌گرا باخت. بابت همین شکست، جریان چپ درصدد است تا برای به‌دست گرفتن قدرت در ایران آینده، با هر دو تاریخ پهلوی و جمهوری اسلامی یک‌جا تسویه‌حساب کند. اختراع اصطلاح "شاه‌ و شیخ" در برابر "سرخ‌ ‌و سیاه" از همین نیاز جریان چپ ناشی می‌شود. جالب آنکه این اصطلاح را تروریست‌هایی باب کردند که عمیقاً نشان‌دهنده گفتمان ۵۷اند و نمونه بارز مارکسیست‌های اسلامی/کمونیست‌های مسلمان، یعنی سازمان تروریستی مجاهدین خلق‌اند که از در عرصه عمل توسط شعبه دیگر گفتمان ۵۷ تصفیه شدند.

برگرفته از توییتر "ایران بزرگ فرهنگی"