‍‍ رفیقان، من درین بیره به ره وامانده بس دیدم
فغان از درد تنهایی که تن ها بی نفس دیدم

ز دست تیشه دستان خون گُل بر خاک میبارید
چو دست سارق گلخانه بر دوش عسس دیدم

یکی در حبس جان داد و یکی اعدام شد امّا
امامانی فریب الله در عیش و هوس دیدم

به گِرد ناکسان بیگانه مهمان بود ومن حیران
کسان را دردیار خود بسی بی یار وکس دیدم

بسان چشمه میمانست اشک مادران اما
نه یاری و نه غمخواری و نه یک دادرس دیدم

فغان از درد بی درمان که دراین شهر درد آباد
به جولانگاه سیمرغان هزاران خرمگس دیدم

مرا آنچه ز سر بگذشت از هم میهنان آمد
بگریم تابه حال خویش کزخویش این عبث دیدم

چو گفتم آنچه نتوان گفت در هر جا و با هرکس
بناگه سایهِ شیطان به خود چون بازرس دیدم

مرا باخویشتن برد وچو پشت سر نگه کردم
درین آشفته ویرانی خدا را در قفس دیدم

مسعود آذر
🔹@azar_massoud