چنین گفت آذر

بیا تا ترا گویم از راستی
که آگه شوی زین خرد کاستی

تو یا پند مارا چو گوهر بگیر
ویا اینکه در تنگدستی بمیر

برین پند اندیشه میبایدت
وزین راستی پیشه میبایدت

گشا چشم و گوش ودل و هوش را
مده بر خرافات آغوش را

ترا گر خرد نیست در زندگی
کنی زندگی در سرافکندگی

نگر از تو بر من درین روزگار
جز از ننگ و پستی چه آمد به بار

همینان که فرمان دهندت بدان
هم آواره بودند و هم گشنگان

چه پیش آمدت کز سرایی بلند
به پستی ترا سرنگون ساختند

بتاراج بردند آزادی ات
مزاران گشودند بر شادی ات

گهی با زیارت گهی با شفا
چپاول کنندت بنام خدا

خرافه بتو بافتند و چرند
که دارو ندارت به یکجا برند

امام زمان گر بپا کرده اند
ترا برده و خود خدا کرده اند

بتو مذهب شیعه انداختند
ز پردیس تو دوزخی ساختند

حسینی که اینان بتو داده اند
چرا خویش از خود نزاییده اند

امانت گرفتتدش از کربلا
که ایران شود بلکه تازی سرا

به خاک و گِل امروز بنشاندنت
نگر با حسین ات چه چرخاندنت

کنون روی دریایی از دُر و زر
بکش خاک نادانی ات را به سر

زمانی سرای تو شاهانه بود
سرای بزرگان فرزانه بود

یکی بود یکتا بهشت برین
که نامیده شد مرز ایرانزمین

نیاکان برای تو جان باختند
گلستان ز ایران ما ساختند

که تو بی سرو پا شبانی کنی
چو آدم در آن زندگانی کنی

تو این خانه را خشک و تر سوختی
به آئین بیگانه بفروختی

دگر مرگ بر این و بر آن مکن
به خویش ات نگر خویش کتمان مکن

نباشد بجز تو ترا دشمنی
نداری بجز خویش اهریمنی

از آن روز میهن چو آمد پدید
به ما آنچه بگذشت از ما رسید

ز پیشین در ایران ما دشمنان
نبودند مشتی جز ایرانیان

همانان که اجداد نشناختند
که کشور به دین عرب باختند

ترا گفتم از راستی ها سخن
چو خواهی رها گردی از اهرمن

چه بهتر که در خود کنی جستجو
خرافات خود را دهی شستشو

هرآنکو ندارد خرد اندکی
نداند ره رستگاری یکی

نداری تو گر مهر بر میهنت
چه خوش تا نباشد سرت بر تنت

آذر مسعود
@azar_massoud