امروز، هنگامه هفتم دی ماه است؛ سالروز برآمدن ناگهانی و سراسری ملت در دی ماه سال ۹۶، آنگاه که زنجیر سکوت از هم گسست و طنین شعارهای اصیل ملی، همچون نجوا یا فریادِ رهایی، در فضای میهن طنین‌انداز شد. در میان این زمزمه‌های تاریخی، فراخوان ملکوتی #رضاشاه_روحت_شاد به مثابه نشانه‌ای از احیای پیوند ریشه‌ای و هویت ناب، به وضوح شنیده شد؛ این صدا، پژواک عطش آزادی بود که از اعماق تاریخ برمی‌خاست.

این تاریخ است که داور نهایی خواهد بود.

قیام دی ماه ۹۶، نه یک رویداد مقطعی، بلکه بذری بود که در خاکِ هویت ایرانی کاشته شد. امروز، در پسِ هر هشدار و هر تلاشی برای انحراف مسیر، باید بار دیگر به همان کرامت احیا شده تکیه کرد. تعهد به تمامیت، تنها با وحدت در کثرت میسر است؛ پذیرش تفاوت‌ها، اما ایستادن بر سر اصولی که همگان را زیر سایه یک سقف نگه می‌دارد. اجازه ندهیم فریادهای اصیل دی‌ماه، در هیاهوی شعارهای وارداتی گم شوند. تاریخ ایران منتظر است تا ببینیم آیا می‌توانیم پاسدار میراثی باشیم که با شجاعت برای آن قیام شد، یا اجازه می‌دهیم این پیوند مقدس، با غفلت ما، برای همیشه گسسته شود. آینده این سرزمین، در گرو همین تعهد امروز به یکپارچگی است.

✍ #الف

طی کن راهو بده صداتو،زنده کن نگاه‌ تو وسط شکست
نفس بکش و مست طی کن حصار تارو
تن لت و پار و این زخم رو برقص
بده به ترس، تن بده به ترک هر منطقه امن
تن بده خطر، بده به دره، بده به رنگ
تن بده به صحنه شکنجه نفس،تن بده به عرصه ای که جنگه

جوین شو کانال خودت هموطن👇❤️:

https://t.me/ASHOOZA