باب (8): دجال وارد مدينه نخواهد شد


906- «عَنْ أَبِي بَكْرَةَ (رض) عَنِ النَّبِيِّ (ص) قَالَ: «لا يَدْخُلُ الْمَدِينَةَ رُعْبُ الْمَسِيحِ الدَّجَّالِ لَهَا يَوْمَئِذٍ سَبْعَةُ أَبْوَابٍ عَلَى كُلِّ بَابٍ مَلَكَانِ»». (بخارى: 1879)


ترجمه:از ابوبكره (رض) روایت است كه نبی اكرم (ص) فرمود: «خطر ورود دجال مسیح به مدینه وجود ندارد. (زیرا) درآن زمان، مدینه دارای هفت دروازه خواهد بود كه بر هر یک از آنها دو فرشته، نگهبان خواهد بود»».


907- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ (رض) قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): «عَلَى أَنْقَابِ الْمَدِينَةِ مَلائِكَةٌ لا يَدْخُلُهَا الطَّاعُونُ وَلا الدَّجَّالُ»». (بخارى: 1880)


ترجمه: «ابو هریره روایت می‌كند كه رسول الله (ص) فرمود: «در گوشه وكنار مدینه، فرشته‌هایی وجود دارند كه مانع ورود طاعون و دجال در آن، می‌شوند»».


908- «عَنِ أَنَس بْنُ مَالِكٍ (رض) عَنِ النَّبِيِّ (ص) قَالَ: «لَيْسَ مِنْ بَلَدٍ إِلاَّ سَيَطَؤُهُ الدَّجَّالُ إِلاَّ مَكَّةَ وَالْمَدِينَةَ لَيْسَ لَهُ مِنْ نِقَابِهَا نَقْبٌ إِلاَّ عَلَيْهِ الْمَلائِكَةُ صَافِّينَ يَحْرُسُونَهَا ثُمَّ تَرْجُفُ الْمَدِينَةُ بِأَهْلِهَا ثَلاثَ رَجَفَاتٍ فَيُخْرِجُ اللَّهُ كُلَّ كَافِرٍ وَمُنَافِقٍ»». (بخارى: 1881)


ترجمه: «از انس بن مالک (رض) روایت است كه نبی اكرم (ص) فرمود: «هیچ شهری در دنیا وجود ندارد كه دجال وارد آن نشود مگر مكه و مدینه. فرشتگان بر تمام راه‏های ورودی مكه و مدینه صف بسته، آنها را حراست می‌كنند. مدینه سه بار به لرزه درخواهد آمد و خداوند هركافر و منافقی را از آنجا، بیرون خواهد راند»».


909- «عَنِ أبي سَعِيدٍ الْخُدْرِيَّ (رض) قَالَ: حَدَّثَنَا رَسُولُ اللَّهِ (ص) حَدِيثًا طَوِيلاً عَنِ الدَّجَّالِ فَكَانَ فِيمَا حَدَّثَنَا بِهِ أَنْ قَالَ: «يَأْتِي الدَّجَّالُ وَهُوَ مُحَرَّمٌ عَلَيْهِ أَنْ يَدْخُلَ نِقَابَ الْمَدِينَةِ. يَنْزِلُ بَعْضَ السِّبَاخِ الَّتِي بِالْمَدِينَةِ فَيَخْرُجُ إِلَيْهِ يَوْمَئِذٍ رَجُلٌ هُوَ خَيْرُ النَّاسِ أَوْ مِنْ خَيْرِ النَّاسِ فَيَقُولُ: أَشْهَدُ أَنَّكَ الدَّجَّالُ الَّذِي حَدَّثَنَا عَنْكَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) حَدِيثَهُ، فَيَقُولُ الدَّجَّالُ: أَرَأَيْتَ إِنْ قَتَلْتُ هَذَا ثُمَّ أَحْيَيْتُهُ هَلْ تَشُكُّونَ فِي الأَمْرِ؟ فَيَقُولُونَ: لا فَيَقْتُلُهُ ثُمَّ يُحْيِيهِ فَيَقُولُ حِينَ يُحْيِيهِ: وَاللَّهِ مَا كُنْتُ قَطُّ أَشَدَّ بَصِيرَةً مِنِّي الْيَوْمَ، فَيَقُولُ الدَّجَّالُ: أَقْتُلُهُ. فَلا يُسَلَّطُ عَلَيْهِ»». (بخارى:1882)


ترجمه: «ابوسعید خدری (رض) می‌گوید: رسول ‏الله (ص) درباره دجال، زیاد سخن گفت. از جمله فرمود: «دجال كه ورودش به مدینه حرام شده است در یكی از شوره زارهای نزدیک مدینه فرود می‌آید. شخصی از بهترین مردم آن زمان، نزدش می‌رود و می‌گوید: من گواهی می‌دهم كه تو دجال هستی. همان كسی كه رسول الله (ص) در مورد تو ما را باخبر ساخته است. دجال می‌گوید: اگر من این شخص را بكشم و دوباره زنده كنم بازهم در كار من شک می‌كنید؟ مردم می‌گویند: خیر. دجال او را می‌كشد و دوباره، زنده می‌كند. آن شخص، پس از زنده شدن، می‌گوید: بخدا سوگند! هیچگاه من به اندازه امروز، بصیرت نداشته‌‌ام. (من یقین دارم كه تو دجال هستی). دجال تصمیم می‌گیرد كه دوباره او را بكشد، ولی نمی‌تواند»».
ارسال از طریق برنامه موبایل صحیح مسلم به زبان فارسی
@THEHADIIS

رسول الله ﷺفرموده

@THEHADIIS

باب (1): آفرينش آدم و فرزندانش


1385- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ (رض) عَنِ النَّبِيِّ (ص) قَالَ: «خَلَقَ اللَّهُ آدَمَ وَطُولُهُ سِتُّونَ ذِرَاعًا، ثُمَّ قَالَ: اذْهَبْ فَسَلِّمْ عَلَى أُولَئكَ مِنَ الْمَلائكَةِ فَاسْتَمِعْ مَا يُحَيُّونَكَ، تَحِيَّتُكَ وَتَحِيَّةُ ذُرِّيَّتِكَ، فَقَالَ: السَّلامُ عَلَيْكُمْ، فَقَالُوا: السَّلامُ عَلَيْكَ وَرَحْمَةُ اللَّهِ، فَزَادُوهُ: وَرَحْمَةُ اللَّهِ، فَكُلُّ مَنْ يَدْخُلُ الْجَنَّةَ عَلَى صُورَةِ آدَمَ، فَلَمْ يَزَلِ الْخَلْقُ يَنْقُصُ حَتَّى الانَ»». (بخاری: 3326)


ترجمه: «ابوهریره (رض) می‌گوید: نبی اكرم (ص) فرمود: «خداوند، آدم را آفرید كه قامتش، شصت ذراع بود. سپس به او گفت: برو و به آن جمع از فرشتگان، سلام بده و بشنو كه چه جوابی به تو می‌دهند. این، سلام تو و سلام فرزندان تو خواهد بود. آدم (نزد آنها رفت و) گفت: السلام علیكم. فرشتگان گفتند: السلام علیک و رحمة الله. و جمله «و رحمة الله» را به آن، افزودند. پس تمام كسانی كه وارد بهشت می‌شوند، به شكل آدم خواهند بود. (خصوصیات آدم را خواهند داشت) و مردم از آن زمان تا كنون، در حال كوتاه شدن هستند»».


1386- «عَنْ أَنَسٍ (رض) قَالَ: بَلَغَ عَبْدَاللَّهِ بْنَ سَلامٍ مَقْدَمُ رسول الله (ص) الْمَدِينَةَ فَأَتَاهُ، فَقَالَ: إِنِّي سَائلُكَ عَنْ ثَلاثٍ لا يَعْلَمُهُنَّ إِلا نَبِيٌّ، قَالَ: مَا أَوَّلُ أَشْرَاطِ السَّاعَةِ؟ وَمَا أَوَّلُ طَعَامٍ يَأْكُلُهُ أَهْلُ الْجَنَّةِ؟ وَمِنْ أَيِّ شَيْءٍ يَنْزِعُ الْوَلَدُ إِلَى أَبِيهِ؟ وَمِنْ أَيِّ شَيْءٍ يَنْزِعُ إِلَى أَخْوَالِهِ؟ فَقَالَ رسول الله (ص): «خَبَّرنِي بِهِنَّ آنِفًا جِبْرِيلُ». قَالَ: فَقَالَ عَبْدُاللَّهِ: ذَاكَ عَدُوُّ الْيَهُودِ مِنَ الْمَلائكَةِ. فَقَالَ رسول الله (ص): «أَمَّا أَوَّلُ أَشْرَاطِ السَّاعَةِ: فَنَارٌ تَحْشُرُ النَّاسَ مِنَ الْمَشْرِقِ إِلَى الْمَغْرِبِ، وَأَمَّا أَوَّلُ طَعَامٍ يَأْكُلُهُ أَهْلُ الْجَنَّةِ: فَزِيَادَةُ كَبِدِ حُوتٍ، وَأَمَّا الشَّبَهُ فِي الْوَلَدِ: فَإِنَّ الرَّجُلَ إِذَا غَشِيَ الْمَرْأَةَ فَسَبَقَهَا مَاؤُهُ؛ كَانَ الشَّبَهُ لَهُ، وَإِذَا سَبَقَ مَاؤُهَا؛كَانَ الشَّبَهُ لَهَا». قَالَ: أَشْهَدُ أَنَّكَ رَسُوْلُ الله، ثُمَّ قَالَ: يَا رَسُوْلَ الله، إِنَّ الْيَهُودَ قَوْمٌ بُهُتٌ؛ إِنْ عَلِمُوا بِإِسْلامِي قَبْلَ أَنْ تَسْأَلَهُمْ بَهَتُونِي عِنْدَكَ، فَجَاءَتِ الْيَهُودُ، وَدَخَلَ عَبْدُاللَّهِ الْبَيْتَ، فَقَالَ رسول الله (ص): «أَيُّ رَجُلٍ فِيكُمْ عَبْدُاللَّهِ بْنُ سَلامٍ»؟ قَالُوا: أَعْلَمُنَا وَابْنُ أَعْلَمِنَا، وَأَخْيَرُنَا وَابْنُ أَخْيَرِنَا، فَقَالَ رسول الله (ص): «أَفَرَأَيْتُمْ إِنْ أَسْلَمَ عَبْدُاللَّهِ»؟ قَالُوا: أَعَاذَهُ اللَّهُ مِنْ ذَلِكَ، فَخَرَجَ عَبْدُاللَّهِ إِلَيْهِمْ؛ فَقَالَ: أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ، وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُوْلُ الله، فَقَالُوا: شَرُّنَا وَابْنُ شَرِّنَا، وَوَقَعُوا فِيهِ». (بخاري:3329)


ترجمه: «انس (رض) می‌گوید: خبر تشریف فرمایی رسول الله (ص) به مدینه به عبد الله بن سلام رسید. او نزد آنحضرت (ص) رفت و گفت: سه چیز از شما می‌پرسم كه غیر از پیامبران، كسی دیگر آنها را نمی‌داند: 1ـ نخستین علامت قیامت چیست؟ 2 ـ نخستین غذایی كه بهشتیان می‌خورند، چیست؟ 3ـ به چه دلیل، فرزند به پدرش، شباهت دارد و چرا به دایی‌هایش، شباهت دارد؟ رسول خدا (ص) فرمود: «هم اكنون، جبریل مرا از این امور، با خبر ساخت». عبد الله گفت: از میان فرشتگان، او دشمن یهود است. رسول الله (ص) فرمود: «نخستین علامت قیامت، آتشی است كه مردم را از مشرق بسوی مغرب، سوق می‌دهد. و نخستین غذایی كه بهشتیان می‌خورند، زایده جگر ماهی است. اما در مورد شباهت فرزند، اگر هنگام همبستری، مرد زودتر انزال شود، فرزند، شبیه او خواهد شد و اگر زن، زودتر انزال شود، فرزند شبیه او خواهد شد». عبد الله گفت: گواهی می‌دهم كه تو پیامرخدا هستی. سپس افزود: ای رسول خدا! همانا یهود قومی بسیار دروغگو و تهمت زننده است. اگر قبل از اینكه از آنان سؤال كنی، بدانند كه من مسلمان شده‌ام، نزد شما مرا متهم می‌سازند. آنگاه، یهودیان آمدند و عبد الله در خانه، پنهان شد. رسول اكرم (ص) پرسید: «عبدالله بن سلام در میان شما چگونه شخصی است»؟ گفتند: او داناترین ما و فرزند داناترین ما، و بهترین ما و فرزند بهترین ما است. رسول الله (ص) فرمود: «اگر عبدالله، مسلمان شود، چه می‌گویید»؟ گفتند: خدا او را از آن، پناه دهد. در این هنگام، عبد الله، بیرون آم

د و گفت: گواهی می‌دهم كه معبودی بجز الله، وجود ندارد و گواهی می‌دهم كه محمد، فرستاده خدا است. آنگاه، یهودیان گفتند: او بدترین ما و فرزند بدترین ما است. و به او بد و بیراه گفتند».


1387- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ (رض) عَنِ النَّبِيِّ (ص) قَالَ: «لَوْلا بَنُو إِسْرَائيلَ لَمْ يَخْنَزِ اللَّحْمُ، وَلَوْلا حَوَّاءُ لَمْ تَخُنَّ أُنْثَى زَوْجَهَا»». (بخارى:3330)


ترجمه: «ابوهریره (رض) می‌گوید: نبی اكرم (ص) فرمود: «اگر بنی اسرائیل نمی‌بود، گوشت، فاسد نمی‌شد. و اگر حوا نمی‌بود، هیچ زنی به شوهرش، خیانت نمی‌كرد»». (مقصود از خیانت در اینجا اینست كه شیطان، درخت را برای حوا، خوب جلوه داد و او نیز به نوبه خود، آنرا به آدم، خوب نشان داد. و زنان نیز كه مادرشان حوا است به او شباهت دارند).


1388- «عَنْ أَنَسٍ (رض) يَرْفَعُهُ: «إِنَّ اللَّهَ يَقُولُ لاهْوَنِ أَهْلِ النَّارِ عَذَابًا: لَوْ أَنَّ لَكَ مَا فِي الارْضِ مِنْ شَيْءٍ كُنْتَ تَفْتَدِي بِهِ؟ قَالَ: نَعَمْ. قَالَ: فَقَدْ سَأَلْتُكَ مَا هُوَ أَهْوَنُ مِنْ هَذَا وَأَنْتَ فِي صُلْبِ آدَمَ؛ أَنْ لا تُشْرِكَ بِي فَأَبَيْتَ إِلا الشِّرْكَ»». (بخارى: 3334)


ترجمه: «انس (رض) روایت می‌كند كه رسول خدا (ص) فرمود: «همانا خداوند از میان دوزخیان، به كسی كه كمترین عذاب، نصیبش می‌شود، می‌گوید: اگر تمام آنچه كه روی زمین است، از آنِ تو می‌بود، برای نجات خود می‌دادی؟ می‌گوید: بلی. خداوند می‌فرماید: هنگامی كه تو در صلب آدم بودی، من كمتر از این را از تو خواستم كه با من كسی را شریک نسازی. ولی تو نپذیرفتی و شرک ورزیدی»».


1389- «عَنْ عَبْدِ اللَّهِ (رض) قَالَ: قَالَ رَسُوْلُ الله (ص): «لا تُقْتَلُ نَفْسٌ ظُلْمًا إِلا كَانَ عَلَى ابْنِ آدَمَ الاوَّلِ كِفْلٌ مِنْ دَمِهَا، لانَّهُ أَوَّلُ مَنْ سَنَّ الْقَتْلَ»». (بخاری: 3335)


ترجمه: «عبد الله بن مسعود (رض) می‌گوید: رسول الله (ص) فرمود: «هر انسانی كه به ناحق، كشته شود، نخستین فرزند آدم (قابیل) با گناهش، شریک است. زیرا او اولین كسی است كه سنت قتل را بنا نهاد»».
ارسال از طریق برنامه موبایل صحیح مسلم به زبان فارسی
@THEHADIIS

رسول الله ﷺفرموده

@THEHADIIS

باب (2): اوقات نماز وتر


534- «عَنْ عَائِشَةَ (رض) قَالَتْ: كُلَّ اللَّيْلِ أَوْتَرَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) وَانْتَهَى وِتْرُهُ إِلَى السَّحَرِ». (بخارى:996)


ترجمه: «عایشه (رض) می‌گوید: رسول الله (ص) در تمام بخشهای شب، نماز وتر را می‏خواند. و آخرین وقت خواندن وتر، هنگام سحر بود».
ارسال از طریق برنامه موبایل صحیح مسلم به زبان فارسی
@THEHADIIS

باب (1): آنچه درباره نماز وتر آمده است


532- «عَنِ ابْنِ عُمَرَ (رض): أَنَّ رَجُلا سَأَلَ رَسُولَ اللَّهِ (ص) عَنْ صَلاةِ اللَّيْلِ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): «صَلاةُ اللَّيْلِ مَثْنَى مَثْنَى، فَإِذَا خَشِيَ أَحَدُكُمُ الصُّبْحَ صَلَّى رَكْعَةً وَاحِدَةً، تُوتِرُ لَهُ مَا قَدْ صَلَّى»». (بخارى:990)


ترجمه: «ابن عمر (رض) می‌گوید: شخصی از رسول الله (ص) درباره نماز شب، سؤال كرد. آنحضرت (ص) فرمود: «نماز شب، دو ركعت، دو ركعت خوانده شود. اگر كسی احتمال داد كه طلوع فجر نزدیک است، یک ركعت بخواند تا نمازهایی را كه خوانده است، وتر شوند»».


533- «عَنْ عَائِشَةَ ل: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ (ص) كَانَ يُصَلِّي إِحْدَى عَشْرَةَ رَكْعَةً، كَانَتْ تِلْكَ صَلاتَهُ-تَعْنِي بِاللَّيْلِ- فَيَسْجُدُ السَّجْدَةَ مِنْ ذَلِكَ قَدْرَ مَا يَقْرَأُ أَحَدُكُمْ خَمْسِينَ آيَةً، قَبْلَ أَنْ يَرْفَعَ رَأْسَهُ، وَيَرْكَعُ رَكْعَتَيْنِ قَبْلَ صَلاةِ الْفَجْرِ، ثُمَّ يَضْطَجِعُ عَلَى شِقِّهِ الايْمَنِ حَتَّى يَأْتِيَهُ الْمُؤَذِّنُ لِلصَّلاةِ». (بخارى:994)


ترجمه: «ام المومنین ؛عایشه (رض)؛ می‏فرماید: رسول الله (ص) یازده ركعت، نماز شب می‏خواند و سجده را در آنها به اندازه‌ای كه یک نفر از شما پنجاه آیه بخواند، طولانی می‌كرد. و قبل از نماز فجر، دو ركعت می‌خواند. سپس، به پهلوی راست، دراز می‌كشید. تا اینكه مؤذن می‌آمد و او را برای نماز صبح، فرا می‌خواند».
ارسال از طریق برنامه موبایل صحیح مسلم به زبان فارسی
@THEHADIIS





#احکام_روزه_رمضان

جستجوی شب قدر، در هفت شب آخر رمضان

«عَنِ ابْنِ عُمَرَ رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُمَا أَنَّ رِجَالاً مِنْ أَصْحَابِ النَّبِيِّ ﷺ أُرُوا لَيْلَةَ الْقَدْرِ فِي الْمَنَامِ فِي السَّبْعِ الأَوَاخِرِ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ﷺ : «أَرَى رُؤْيَاكُمْ قَدْ تَوَاطَأَتْ فِي السَّبْعِ الأَوَاخِرِ فَمَنْ كَانَ مُتَحَرِّيهَا فَلْيَتَحَرَّهَا فِي السَّبْعِ الأَوَاخِرِ».

ترجمه: «عبد الله بن عمر رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُمَا روایت میكند كه: چند تن از اصحاب پیامبر ﷺ خواب دیدند كه شب قدر، در هفت شب آخر رمضان است. رسول خدا ﷺ فرمود: «می بینم كه خوابهای شما در باب اینكه شب قدر در هفت شب آخر رمضان می‌باشد، موافق یكدیگر است. پس كسی كه در صدد یافتن شب قدر می‌باشد، آنرا در هفت شب آخر رمضان، جستجو نماید».

صحیح بخاری (2015)

@THEHADIIS

برای هم دعا کنیم



محتاج دعای شپا خواهران و برادران ایمانی هستم


جزاکم الله خیرا

- «وعنْ أبي زيْد أُسامَة بن زيد حَارثَةَ موْلَى رسُول الله ص وحبَّهِ وابْنِ حبِّهِ ب، قالَ: أَرْسلَتْ بنْتُ النَّبِيِّ ص: إنَّ ابْنِي قَدِ احتُضِرَ فاشْهدْنَا، فأَرسَلَ يقْرِئُ السَّلامَ ويَقُول: «إن للَّه مَا أَخَذَ، ولهُ مَا أعْطَى، وكُلُّ شَيْءٍ عِنْدَهُ بأجَلٍ مُسمَّى، فلتصْبِر ولتحْتسبْ» فأرسَلَتْ إِليْهِ تُقْسمُ عَلَيْهِ ليأْتينَّها. فَقَامَ وَمَعَهُ سَعْدُ بْنُ عُبادَةَ، وَمُعَاذُ ابْنُ جَبَلٍ، وَأُبَيُّ بْنَ كَعْبٍ، وَزَيْدُ بْنِ ثاَبِتٍ، وَرِجَالٌ ش، فَرُفِعَ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ ص الصبيُّ، فأقعَدَهُ في حِجْرِهِ ونَفْسُهُ تَقعْقعُ، فَفَاضتْ عَيْناهُ، فقالَ سعْدٌ: يَا رسُولَ الله مَا هَذَا؟ فقالَ: «هَذِهِ رَحْمةٌ جعلَهَا اللَّهُ تعَلَى في قُلُوبِ عِبَادِهِ» وفي روِايةٍ: «في قُلُوبِ منْ شَاءَ مِنْ عِبَادِهِ وَإِنَّمَا يَرْحَمُ اللَّهُ منْ عِبَادِهِ الرُّحَمَاءَ»» مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ.

وَمَعْنَى «تَقَعْقَعُ»: تَتحَرَّكُ وتَضْطَربُ.

۲۹. «از ابویزید اسامه بن زید بن حارثه غلام پیامبر ص و دوست و پسر دوست او ب روایت شده است که دختر [۵۶] پیامبر ص به ایشان سفارش فرستاد که فرزندم در حال مرگ است؛ تشریف بیاورید؛ پیامبر ص به او سلام فرستادند و فرمودند: «خداوند، هرچه را که می‌گیرد یا عطا می‌کند، از آن او و ملک اوست و هر چیز نزد او، وقت معینی دارد؛ بگویید صبر کند و به امید پاداش خداوند باشد»؛ باز سفارش فرستاد و سوگند داد که پیامبر ص تشریف ببرد، پیامبر ص برخاست و «سعدبن عباده و معاذ بن جبل و ابی بن کعب و زید بن ثابت» و مردانی دیگر ل در خدمت وی بودند؛ کودک را در حالی که تند نفس می‌زد و سینه‌اش بالا و پایین می‌رفت، به پیامبر ص دادند، او را در آغوش گرفت، چشمان مبارک پیامبر ص پر از اشک شد، سعد س گفت: ای رسول خدا ص! این چیست؟ پیامبر ص فرمودند: «این رحم است که خداوند متعال، در دل بندگانش قرار می‌دهد» و در روایتی دیگر آمده است: «خداوند متعال آن را در دل هر بنده‌ای که بخواهد، قرار می‌دهد و خداوند، تنها به بندگانی رحم می‌کند که دارای رحم باشند»»

@THEHADIIS

- «وَعَنْ أبي هَرَيرَةَ س أَنَّ رَسُولَ اللَّه ص قالَ: «يَقولُ اللَّهُ تَعَالَى: مَا لِعَبْدِي المُؤْمِنِ عِنْدِي جَزَاءٌ إِذَا قَبضْتُ صَفِيَّهُ مِنْ أَهْلِ الدُّنْيَا ثُمَّ احْتَسَبهُ إِلاَّ الجَنَّة»» رواه البخاری.

۳۲. «از ابوهریره س روایت شده است که پیامبر ص فرمودند: خداوند متعادل، می‌فرماید: «من برای بنده‌ی مؤمن خود ـ وقتی که فرد دلبند و برگزیده‌اش از اهل دنیا را از او می‌گیرم و او برای رضا و به امید جزای من، صبر می‌کند ـ پاداشی جز بهشت ندارم»» [۵۸].
@THEHADIIS

رسول الله ﷺفرموده


@THEHADIIS

عَنْ ثَوْبَانَ مولي رَسُولُ اللَّهِ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنَّهُ قَالَ «مَنْ صَامَ سِتَّةَ أَيَّامٍ بَعْدَ الْفِطْرِ کان تَمَامِ السَّنَةِ مِنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا
(صحیح ابن ماجه)

ثوبان غلام آزاد شده ی پیامبر صلی الله علیه وسلم می گوید، پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند
هر کس بعد از عید فطر، شش روز از ماه شوال را روزه بگیرد مانند این است که تمام سال را روزه گرفته باشد، و هر کس کار نیکی انجام دهد به او ده برابر پاداش داده خواهد شد

شرح حدیث:
بعد از عید فطر، میتوان این شش روز را پشت سرهم یا در طول ماه شوال روزه گرفت و برای کسانیکه قضای روزه های رمضان را برعهده دارند، باید ابتدا قضای روزه های واجب را ادا کنند و سپس این شش روز از شوال را روزه بگیرند
@THEHADIIS

رسول الله ﷺفرموده

@THEHADIIS

باب (21): نهی از روزه‌ی وصال


595- عن أَبَی هُرَيْرَةَ (رضي الله عنه) قَالَ: نَهَى رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله وسلم) عَنْ الْوِصَالِ، فَقَالَ رَجُلٌ مِنْ الْمُسْلِمِينَ: فَإِنَّكَ، يَا رَسُولَ اللَّهِ تُوَاصِلُ،قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: «وَأَيُّكُمْ مِثْلِي؟ إِنِّي أَبِيتُ يُطْعِمُنِي رَبِّي وَيَسْقِينِي». فَلَمَّا أَبَوْا أَنْ يَنْتَهُوا عَنْ الْوِصَالِ وَاصَلَبِهِمْ يَوْمًا ثُمَّ يَوْمًا، ثُمَّ رَأَوْا الْهِلاَلَ فَقَالَ: «لَوْ تَأَخَّرَ الْهِلاَلُ لَزِدْتُكُمْ». كَالْمُنَكِّلِ لَهُمْ حِينَ أَبَوْا أَنْيَنْتَهُوا. (م/1103)


ترجمه: از ابوهریره (رضي الله عنه) روایت است که رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) از وصل کردن روزه به روزه‌ی دیگر، منع فرمود. یکی از مسلمانان پرسید: یا رسول الله! شما خود، روزه‌ی وصالمی‌گیرید؟ (بدون افطار و سحری، روز بعد هم، روزه می‌گیرید؟) رسول ‏الله (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «چه کسی از شما مانند من است!؟ مرا شبانه، الله متعال آب و غذا می‌دهد». اماوقتی مشاهده کرد که آنان از روزه‌ی وصال باز نمی‌آیند، سه روز پی در پی، همراه آنان، روزه گرفت تا اینکه هلال ماه نو (شوال) را رؤیت کردند. آنگاه، پیامبر اکرم صفرمود: «اگر هلال، رؤیت نمی‌شد، چند روز دیگر، بر آن می‌افزودم». راوی می‌گوید: این عمل پیامبرص به خاطر مجازات آنها بود که حاضر نشدند از روزه‌ی وصال، بازآیند.
ارسال از طریق برنامه موبایل صحیح مسلم به زبان فارسی

@THEHADIIS

باب (4): روزه گرفتن با دیدن ماه


574- عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ سقَالَ: ذَكَرَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله وسلم) الْهِلاَلَ فَقَالَ: «إِذَا رَأَيْتُمُوهُ فَصُومُوا، وَإِذَا رَأَيْتُمُوهُ فَأَفْطِرُوا، فَإِنْأُغْمی‌عَلَيْكُمْ ،فَعُدُّوا ثَلاَثِينَ». (م/1081)


ترجمه: ابوهریره (رضي الله عنه) می‌گوید: رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) سخن از هلال رمضان به میان آورد و فرمود: «هر گاه، هلال رمضان را دیدید، روزه بگیرید. و هر گاه، هلال شوال را مشاهدهکردید، افطار کنید. و اگر آسمان، ابری بود، (و هلال را ندیدید) سی روز را کامل نمایید». ترشابی
ارسال از طریق برنامه موبایل صحیح مسلم به زبان فارسی
@THEHADIIS

الوداع يا شهر_رمضان

خواننده: محمد ايوب كركوك
@THEHADIIS

دعای بسیار زیبای ختم قرآن
با صدای بسیار دلنشین شیخ محمد جبریل

@THEHADIIS

باب(5): ایمان چیست؟ و بیان خصلت‌های ایمان


15- عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ س: أَنَّ أُنَاسًا مِنْ عَبْدِ الْقَيْسِ قَدِمُوا عَلَى رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله وسلم) فَقَالُوا: يَا نَبِيَّ اللَّهِ، إِنَّا حَيٌّ مِنْ رَبِيعَةَ، وَبَيْنَنَا وَبَيْنَكَ كُفَّارُ مُضَر،َ وَلاَ نَقْدِرُ عَلَيْكَ إِلاَّ فِي أَشْهُرِ الْحُرُمِ، فَمُرْنَا بِأَمْرٍ نَأْمُرُ بِهِ مَنْ وَرَاءَنَا وَنَدْخُلُ بِهِ الْجَنَّةَ إِذَا نَحْنُ أَخَذْنَا بِهِ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: «آمُرُكُمْ بِأَرْبَعٍ، وَأَنْهَاكُمْ عَنْ أَرْبَعٍ: اعْبُدُوا اللَّهَ وَلاَ تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا، وَأَقِيمُوا الصَّلاَةَ، وَآتُوا الزَّكَاةَ، وَصُومُوا رَمَضَانَ، وَأَعْطُوا الْخُمُسَ مِنَ الْغَنَائِمِ، وَأَنْهَاكُمْ عَنْ أَرْبَعٍ: عَنِ الدُّبَّاءِ وَالْحَنْتَمِ وَالْمُزَفَّتِ وَالنَّقِيرِ». قَالُوا: يَا نَبِيَّ اللَّهِ مَا عِلْمُكَ بِالنَّقِيرِ؟ قَالَ: «بَلَى، جِذْعٌ تَنْقُرُونَهُ فَتَقْذِفُونَ فِيهِ مِنَ الْقُطَيْعَاءِ - قَالَ سَعِيدٌ: أَوْ قَالَ: مِنَ التَّمْرِ - ثُمَّ تَصُبُّونَ فِيهِ مِنَ الْمَاءِ، حَتَّى إِذَا سَكَنَ غَلَيَانُهُ شَرِبْتُمُوهُ، حَتَّى إِنَّ أَحَدَكُمْ - أَوْ: إِنَّ أَحَدَهُمْ - لَيَضْرِبُ ابْنَ عَمِّهِ بِالسَّيْفِ». قَالَ: وَفِي الْقَوْمِ رَجُلٌ أَصَابَتْهُ جِرَاحَةٌ كَذَلِكَ، قَالَ: وَكُنْتُ أَخْبَؤُهَا حَيَاءً مِنْ رَسُولِ اللَّهِ ص، فَقُلْتُ: فَفِيمَ نَشْرَبُ يَا رَسُولَ اللَّهِ؟ قَالَ: «فِي أَسْقِيَةِ الأَدَمِ الَّتِي يُلاَثُ عَلَى أَفْوَاهِهَا». قَالُوا: يَا رَسُولَ اللَّهِ، إِنَّ أَرْضَنَا كَثِيرَةُ الْجِرْذَانِ، وَلاَ تَبْقَى بِهَا أَسْقِيَةُ الأَدَمِ، فَقَالَ نَبِيُّ اللَّهِ ص: «وَإِنْ أَكَلَتْهَا الْجِرْذَانُ، وَإِنْ أَكَلَتْهَا الْجِرْذَانُ، وَإِنْ أَكَلَتْهَا الْجِرْذَانُ». قَالَ: وَقَالَ نَبِيُّ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله وسلم) لأَِشَجِّ عَبْدِ الْقَيْسِ: «إِنَّ فِيكَ لَخَصْلَتَيْنِ يُحِبُّهُمَا اللَّهُ: الْحِلْمُ وَالأَنَاةُ». (م/18)


ترجمه: ابوسعید خدری (رضي الله عنه) می‌گوید: چند نفر از قبیله‌ی عبدالقیس نزد رسول اللهص آمدند و عرض کردند: ای پیامبر الله! ما تیره‌ای از قبیله‌ی ربیعه هستیم. میان ما و شما کفار قبیله‌ی مضر، قرار دارند. به همین خاطر، فقط در ماه‌های حرام می‌توانیم خدمت شما بیاییم. لذا به ما دستوری بدهید که اگر به آن عمل کنیم، وارد بهشت شویم و همچنین آنرا به کسانی که همراه ما نیامده‌اند، برسانیم. رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «شما را به چهار چیز، دستور می‌دهم و از چهار چیز، برحذر می‌دارم: 1- الله را پرستش کنید و با او هیچ چیز، شریک قرار ندهید 2- نماز را برپا دارید 3- زکات بدهید 4- ماه رمضان را روزه بگیرید 5- خمس یعنی یک پنجم غنایم جنگ را به بیت المال پرداخت کنید. و چهار چیزی که شما را از آنها برحذر می‌دارم عبارتند از: 1- ظرف کدو 2- خم 3- ظرف قیراندود 4- نقیر». (ظرف‌هایی بودندکه از آنها درآن زمان، برای درست کردن شراب استفاده می‌کردند). آنها پرسیدند: ای پیامبر الله! شناخت شما از نقیر چیست؟ فرمود: «بلی، همان تنه‌ی درخت خرمایی است که شما آنرا سوراخ می‌کنید و درآن خرماهای کوچک می‌اندازید». سعید می‌گوید: یا اینکه فرمود: «خرما می‌اندازید. سپس در آن آب می‌ریزید و صبر می‌کنید تا از جوش و خروش بیفتد. سپس آن را می‌نوشید و کار بجایی می‌رسد که یکی از شما پسر عمویش را با شمشیر می‌زند». راوی می‌گوید: قابل یادآوری است که در میان آنان، مردی وجود داشت که زخمی ‌شده بود. من در حالی که زخم‌اش را به علت شرم و حیا، از رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) پنهان می‌کردم، گفتم: یا رسول الله! پس در چه چیزی آب بنوشیم؟ فرمود: «در مشک‌های دباغی شده که دهانه‌ی آنها با نخ، بسته می‌شود». آنان گفتند: یا رسول الله! موش در سرزمین ما زیاد است و مشک‌های دباغی شده در آن، دوام ندارد. رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «اگر چه موش‌ها آنها را بخورند، اگر چه موش‌ها آنها را بخورند، اگر چه موش‌ها آنها را بخورند». همچنین رسول اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) به أشجّ قبیله‌ی عبدالقیس فرمود: «تو از دو خصلت برخورداری که الله متعال آنها را دوست دارد: خرد و بردباری».
ارسال از طریق برنامه موبایل صحیح مسلم به زبان فارسی
@THEHADIIS

باب(7): هنگام وسوسه‌ی شیطان، ایمان بیاورید و به الله پناه ببرید


17- عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ (رضي الله عنه) عَنِ النَّبِيِّ (صلی الله علیه وآله وسلم) قَالَ: «لاَ يَزَالُ النَّاسُ يَسْأَلُونَكُمْ عَنِ الْعِلْمِ حَتَّى يَقُولُوا: هَذَا اللَّهُ خَلَقَنَا، فَمَنْ خَلَقَ اللَّهَ»؟ قَالَ: وَهُوَ آخِذٌ بِيَدِ رَجُلٍ، فَقَالَ: صَدَقَ اللَّهُ وَرَسُولُهُ، قَدْ سَأَلَنِي اثْنَانِ وَهَذَا الثَّالِثُ، أَوْ قَالَ: سَأَلَنِي وَاحِدٌ، وَهَذَا الثَّانِي. (م/135)


ترجمه: ابوهریره (رضي الله عنه) می‌گوید: نبی اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمود: «همچنان مردم از شما در مورد علم می‌پرسند تاجایی که می‌گویند: این الله است که ما را آفریده است؛ پس الله را چه کسی آفریده است»؟ راوی می‌گوید: ابوهریره در حالی این سخنان را می‌گفت که دست مردی را گرفته بود و گفت: الله و رسولش درست می‌گویند. دو نفر از من در این باره پرسیدند و این، سومی‌است. و یا گفت: یک نفر از من پرسید و این، دومی ‌است.


17ب ـ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ (رضي الله عنه) قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص. «لاَ يَزالَُوْنَ يَسْأَلُونَکَ يَا أَبَا هُرَيْرَةَ حَتَّى يَقُولُوا: هَذَا اللَّهُ ، فَمَنْ خَلَقَ اللَّهَ»؟ قَالَ: فَبَيْنَا أَنَا فِي الْمَسْجِدِ إِذْ جَاءَنِي نَاسٌ مِنَ الأَعْرَابِ، فَقَالُوا: يَا أَبَا هُرَيْرَةَ هَذَا اللَّهُ خَلَقنا، فَمَنْ خَلَقَ اللَّهَ؟ قَالَ: فَأَخَذَ حَصًى بِكَفِّهِ فَرَمَاهُمْ بِهِ ثُمَّ قَالَ: قُومُوا قُومُوا صَدَقَ خَلِيلِي (صلی الله علیه وآله وسلم) (م/135).


ترجمه: ابوهریره (رضي الله عنه) می‌گوید: رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «همچنان مردم از شما در مورد علم می‌پرسند تا جایی که می‌گویند: این الله است (که ما را آفریده است) پس الله را چه کسی آفریده است»؟ ابوهریره (رضي الله عنه) می‌گوید: روزی در مسجد بودم که تعدادی بادیه نشین نزد من آمدند و گفتند: ای ابوهریره! این الله است که ما را آفریده است پس الله را چه کسی آفریده است؟ ابوهریره (رضي الله عنه) یک مشت سنگریزه برداشت و بسوی آنها پرتاب کرد و گفت: بلند شوید، بلند شوید، حقا که دوستم (صلی الله علیه وآله وسلم) راست گفت. توضیح: آنچه در عنوان باب، مطرح شده است، در احادیث فوق، نیامده است اما در روایات دیگر صحیح مسلم آمده است که هرگاه، چنین سخنانی مطرح شد، شخص باید بگوید: «به الله ایمان آوردم و از شیطان به الله پناه ببرد و جلوتر نرود».
ارسال از طریق برنامه موبایل صحیح مسلم به زبان فارسی
@THEHADIIS

رسول الله ﷺفرموده


@THEHADIIS