«اگر حکومتی، آموزش و پرورش را در اختیار داشته باشد، آینده را در اختیار دارد».
.
این سخن یکی از مشهورترین چهره‌های «فرهنگی» جمهوری اسلامی است؛ «غلامعلی حداد عادل». او با خامنه‌ای نسبت خانوادگی دارد، در دوره‌ای رییس مجلس شورای اسلامی بوده است، استاد دانشگاه تهران است، اشعار و نوشته‌های او در کتب درسی منتشر می‌شوند، رییس فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی است و موارد دیگری که حاکی از نفوذ گسترده او در لایه‌های قدرت و سیاست‌گذاری‌های فرهنگی در جمهوری اسلامی است. از این رو این سخن از زبان او بیان یک باور شخصی نیست؛ بلکه راوی ذهنیتی‌ست که بر تصمیم‌گیری‌های آموزشی جمهوری اسلامی مسلط است. .
.
بر این اساس است که این روند آموزشی ۴۰ ساله در جمهوری اسلامی را می‌توان فهمید و از آن تصویری کلی بدست آورد. روندی که دکتر «سعید پیوندی» - جامعه‌شناس و متخصص حوزه آموزش - درباره آن از تعبیر «لشکرکشی ایدئوژیک دولتی» به مدارس یاد می‌کند.
.
جمهوری اسلامی ولی در سال‌های اخیر حتی به این هم قانع نشده است و در حال تلاش است که مدارس را به شعبه‌هایی مقدماتی از حوزه‌های علمیه تبدیل سازد. در این راه حضور رسمی روحانیون و طلاب در مدارس در دستور کار بالاترین لایه‌های تصمیم‌گیری در آموزش و پرورش قرار دارد. چنانکه همین یک ماه پیش یعنی در بهمن ۹۸ مشاور وزیر آموزش‌وپرورش از ساماندهی و حضور بیشتر طلاب جوان در مدارس خبر داد و گفت: «حوزه علمیه با برخورداری از ظرفیت بزرگ و کاملاً موثر و توانمند در بخش‌های پژوهشی و تبلیغی، می‌تواند بازوی توانمند آموزش و پرورش در تربیت دینی و اعتقادی دانش آموزان باشد».
.
بیشتر بخوانید
https://tavaana.org/fa/Iranian_Schools_And_Clergy
.
#سیستم_آموزشی #مدارس_ایران #ایدئولوژی#آموزش #روحانیت #حدادعادل #جمهوری_اسلامی

@Tavaana_TavaanaTech