علیرضا بختیار، فرزند زندانی سیاسی و جانباز جنگ محمدباقر بختیار، از بازگرداندن پدرش به زندان اوین، با وجود حال وخیمش در پی تزریق یک داروی اشتباه، خبر داد

به گزارش پسر آقای بختیار، وضعیت جسمانی حاج محمدباقر بختیار، زندانی سیاسی و جانباز شیمیایی جنگ ایران و عراق، پس از تزریق داروی ممنوعه و برخوردهای غیرانسانی نیروهای امنیتی، به شدت وخیم است. وی که به دلیل مشکلات حاد جسمی، کاهش شدید وزن و ضعف جسمانی از زندان اوین به بیمارستان طالقانی تهران منتقل شده بود، در شرایطی غیرانسانی تحت فشار و شکنجه قرار گرفت و نهایتاً به اجبار به زندان اوین بازگردانده شد.

محمدباقر بختیار، بنیانگذار نیروی دریایی سپاه پاسداران و فرمانده تیپ ۱۱۴ امیرالمؤمنین ایلام در دوران جنگ، سال‌هاست به دلیل عوارض شیمیایی، اصابت ترکش و موج انفجار با مشکلات جدی جسمانی دست به گریبان است. به همین دلیل نیز پلاک فلزی بر گردن دارد که حساسیت‌های دارویی‌اش روی آن درج شده است. با وجود این، به جای انتقال به بیمارستان‌های تخصصی جانبازان شیمیایی مانند ساسان یا خاتم‌الانبیا، او به بیمارستان طالقانی منتقل شد؛ اقدامی که از همان آغاز، نگرانی خانواده و پزشکان متخصص را برانگیخت.

در بدو بستری، بختیار وضعیت جسمی خود را برای پزشکان شرح داد و بر حساسیت شدید به برخی داروها تأکید کرد. اما ساعاتی بعد نیروهای امنیتی وارد اتاق او شدند و در حالی که وی در شرایط جسمی نامساعد بود، با خشونت تلاش کردند دستبند و پابند به او بزنند؛ اقدامی که با مقاومت بختیار مواجه شد. پزشکان در همان زمان آزمایش‌های مختلف از جمله اکو، نوار قلب و سی‌تی‌اسکن را تجویز کردند اما مأموران امنیتی مانع انجام برخی آزمایش‌ها، از جمله سی‌تی‌اسکن شدند.

یک متخصص کلیه نیز به دلیل کاهش کارکرد کلیه‌ها و خطر جدی، دستور استفاده از سوند پزشکی داده بود اما باز هم نیروهای امنیتی دخالت کرده و مانع اجرای دستور پزشک شدند. فشارها به همین‌جا ختم نشد: مأموران هر دو تا سه ساعت به اتاق او هجوم می‌بردند تا وی را مجبور به بستن دستبند و پابند کنند؛ اقدامی که در دو روز اول با مقاومت بختیار مواجه شد.

اما وضعیت زمانی بحرانی شد که شبانه و در حالی که بختیار در خواب بود، دارویی از نوع آنتی‌بیوتیک به او تزریق شد؛ دارویی که نامش در لیست حساسیت‌های دارویی او ثبت شده بود. پس از تزریق، بختیار با سوزش شدید در سراسر بدن از خواب بیدار شد و بدنش به سرعت دچار تاول‌های وسیع، به‌ویژه در مفاصل و کشاله ران، گردید. ابتدا پرستاران ماجرا را «اشتباه» توصیف کردند، اما پس از وخیم‌تر شدن شرایط، اصل تزریق را انکار کردند.

در پی این وضعیت، توان جسمانی بختیار تحلیل رفت و دیگر نتوانست در برابر فشار نیروهای امنیتی مقاومت کند. آنان نهایتاً توانستند دستبند و پابند به بدن او بزنند و ظهر سه‌شنبه، در حالی که بدنش پر از تاول‌های عفونی بود، وی را برخلاف نظر پزشکان و در شرایطی بسیار نامناسب، از بیمارستان طالقانی به زندان اوین منتقل کردند.

این در حالی است که پزشکان متخصص بیمارستان ساسان بارها درباره خطرات جانی تزریق داروهای اشتباه به جانبازان شیمیایی هشدار داده بودند. انتقال اجباری بختیار در چنین شرایطی، به معنای نادیده گرفتن عمدی جان او و تشدید فشارهای امنیتی بر وی ارزیابی می‌شود.

خانواده بختیار می‌گویند نه تنها اجازه ملاقات با او در بیمارستان داده نشده، بلکه خود آنان نیز از سوی مأموران با رفتارهای توهین‌آمیز مواجه شده‌اند. آنان تأکید می‌کنند این اقدامات بخشی از سیاست عامدانه حکومت برای فشار مضاعف بر زندانیان سیاسی و حتی جانبازانی است که حاضر به سکوت در برابر ظلم و فساد نیستند.

اکنون که بختیار به زندان اوین بازگردانده شده، عفونت ناشی از تاول‌های گسترده سراسر بدن او را تهدید می‌کند و جانش در خطر جدی است. این در حالی است که او، به عنوان جانباز شیمیایی و فردی با شرایط خاص پزشکی، نیازمند بستری فوری در مراکز درمانی تخصصی است.

جمهوری اسلامی حتی نسبت به کسانی که سال‌ها از بدن و جان خود برای دفاع از کشور هزینه داده‌اند، نه تنها کوچک‌ترین احترامی قائل نیست، بلکه آنان را نیز به ابزاری برای انتقام‌گیری سیاسی تبدیل کرده است. روایت دردناک بختیار، بار دیگر پرده از خصومت حاکمیت با زندانیان سیاسی، خانواده‌های شهدا و حتی جانبازانی برمی‌دارد که نام و رنجشان سال‌ها دستمایه تبلیغات حکومتی بوده است.

متن کامل توییت فرزند آقای بختیار را اینجا بخوانید

#محمدباقر_بختیار #زندان_اوین #زندانی_سیاسی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

بیانیه جمعی از فعالان سیاسی درباره لزوم آزادی زندانیان سالخورده و بیمار

جمعی از فعالان سیاسی داخل و خارج از ایران که در بین آن‌ها اسامی چند زندانی سیاسی کنونی و سابق به چشم می‌خورد، با انتشار بیانیه‌ای خواستار آزادی فوری زندانیان سیاسی سالمند و بیمار شدند.

متن این بیانیه به شرح زیر است:

در شرایطی که زندان‌های جمهوری اسلامی حتی پاسخگوی ابتدایی‌ترین نیازهای انسانی نیستند، تداوم بازداشت زندانیان سیاسی و عقیدتیِ سالخورده و بیمار، چیزی جز نقض آشکار حقوق بشر و نقض صریح قوانین داخلی و بین‌المللی نیست.

زندانیانی چون ابوالفضل قدیانی، کیوان رحیمیان، فریبا کمال‌آبادی، فاطمه سپهری، ماشاالله کرمی، کاظم علی‌نژاد، ناهید شیرپیشه، رضا سلمان‌زاده، علی معزی، علی‌اصغر حسنی، اسدالله هادی، محمد نوریزاد، رضا اکبری‌منفرد، یوسف یونسی، معصومه عسکری، هاشم خواستار، جواد لعل‌محمدی، عباس واحدیان شاهرودی، عبدالرسول مرتضوی، ابوالحسن منتظر، کمال جعفری یزدی، محمد باقر بختیار، ناهید خداجو، نسرین جوادی، آذر کوروندی موسی‌زاده، مولود صفایی، کبری بیگی، مینا خواجوی، زهرا صفایی، مهران رئوف، محمدباقر بختیار و بسیاری زندانیان دیگر، یا در سنین بالا هستند یا به بیماری‌های مزمن و جدی دچارند. محروم‌کردن آنان از حق درمان، در حقیقت نوعی «اعدام خاموش» است که به تدریج جان و سلامتی آنان را می‌گیرد.

قوانین ایران نیز بر «حق دسترسی به درمان مناسب برای همه زندانیان» تأکید دارد. جمهوری اسلامی حتی به همین قوانین خود نیز پایبند نیست. امروز خانواده‌های بسیاری در نگرانی و اضطراب دائمی به‌سر می‌برند، زیرا عزیزان‌شان با وجود بیماری‌های قلبی، ریوی، کلیوی و یا شرایط جسمی خاص، در زندان رها شده و از دارو و مراقبت پزشکی محرومند.

در حال حاضر اکثریت زندانیان سیاسی به مشکلات گوارشی و بیماری‌هایی مانند دردهای مفصلی، مشکلات بینایی، مشکلات دندان، ا‌عصاب و روان که بر اثر شکنجه‌ها و فشارهای شدید امنیتی ایجاد شده، دچار هستند.

ما تأکید می‌کنیم که آزادی فوری این زندانیان نه فقط یک ضرورت انسانی بلکه یک مطالبه حقوقی و مدنی است. زندانی‌کردن افراد به خاطر عقیده و اعتراض، خود غیرقانونی است؛ اما زندانی‌کردن بیماران و سالخوردگان و محروم‌کردن آنان از درمان، مصداق روشن شکنجه است.

از جامعه مدنی، نهادهای حقوق بشری، و وجدان‌های بیدار می‌خواهیم که بر این خواسته پافشاری کنند:
آزادی فوری زندانیان سالخورده و بیمار، پیش از آنکه دیر شود.

امضاکنندگان:
زهره سرو
گلاره عباسی
پریوش مسلمی
مسعود وظیفه
پیام باستانی
سامان رضایی
عبدالله عالیجانی اردشیر
حامد وظیفه
خلیل جعفری
مینو روزه‌دار
پرفسور سیف اهدایی
دکتر نیما بهرامی
دکتر ندا پلار
سرهنگ پولاد علی‌آبادی
هاشم امینی
مظاهر حیدری
ابراهیم رحیمی
کامران چاه‌تل
ژیلا عمرانی
اریاسب باوند
محمد رضا خسروی
روح الله سلیمانی دشتکی
سیروس کرکی
سینا مالکی
آرش مرادی

#زندانی_سیاسی #حق_درمان #آزادی #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech