■ رضاشاه به مثابه نظم؛ ساده زیستی #اقتدار
آریامهر در کتاب "ماموریت برای وطنم" در توصیف پدر چنین سخن ایراد می کند:
یکی از صفات مشخص و برجسته ی پدرم رعایت نظم و ترتيب و دقتی بود که در کليه امور داشت. شيوه ی او چنان بود که اغلب بدون خبر و به طور غير مترقبه از مؤسسات کشور بازدید
می کرد و این بازدیدها را بيشتر در اول وقت اداری انجام می داد تا به وضع حضور و غياب کارمندان نيز نظارت کرده باشد و هرگاه کارمندی دیر به محل خدمت خود حاضر می شد از نظر وی برکنار می ماند. مثلاً روزی رضاشاه اندکی پس از آغاز وقت اداری به وزارت دارایی رفت و دستور داد درهای آن وزارتخانه
را ببندند. چند تن از کارمندان و از جمله وزیر مسئول که دیر به سر کار خود رسيدند خود را پشت در بسته یافتند و در نتيجه از کار برکنار شدند. این قضایا نمونه هایی از مبارزات فراوانی است که پدرم بر عليه #کاهلی و #سُستی و #مسامحه در امور، مداوماً به عمل می آورد. از صفات مشخص او #سادگی و
و بيزاری از #تجمل بود. بسياری از مردمی که به نيروی شخصی به مقامی رسيده اند می خواهند بوسيله نمایش ثروت مادی خویش دیگران را تحت تأثير قرار دهند. از آن گذشته سلاطين مشرق بطور کلی در پی سادگی نبوده اند، اما پدرم با کمال سرافرازی از #تجملات مسرفانه سلاطين #قاجاریه پرهيز می کرد و در
تمام دوره ی سلطنت خود اغلب نظام ساده نظامی می پوشید. جوراب های او بافت ایران و از نوع متوسط و چکمه هایش کوتاه و کارکرده بود و محتویات جیبش معمولا از یک دستمال و یک قوطی سیگار نقره که در آن سیگارهای ایرانی می گذاشت تجاوز نمی کرد و در #نظافت و پاکیزگی دقت و مراقبت مخصوص داشت.
بدون تردید همه کس حتی دشمنان پدرم معترف بودند که وی دارای شخصیت بسیار عجیب و خارق العاده ای بود. در عین حال که ممکن بود پدرم نمونه ای از خوش خلق ترین مردم جهان محسوب شود می توانست از رعب آورترین افراد گیتی بشمار آید و چه بسیار مردم قوی الاراده و مقتدری بودند که از یک نگاه او

لرزه بر اندامشان می افتاد. در وی نیرویی عجیب در تعیین ارزش طبایع مردم وجود داشت و با یک برخورد نقاط ضعف و قدرت و درستی و نادرستی اشخاص را چنان تشخیص می داد که گویی از چشمانش #اشعه ای مرموز تا اعماق قلب نفوذ می کرد و به همین جهت بسیاری از اشخاص،

قدرت نگاه کردن مستقیم به چشمان #نافذ وی را نداشتند.

Thomas Hobbes

@TwitterMamnoe