#رشته_توییت: فن دیوانگی
۱- با تریتا یا بی‌تریتا، مهم اینست که در بین سیاستمداران و بوروکرات‌های آمریکایی که در زمینه سیاست خارجی کار می‌کنند، سابقه حمایت از برجام را به شکل یک مایه ننگ و به زبان فرنگی liability در بیاوریم.
مثالی داخلی و خودمانی می‌زنم تا منظورم روشن شود:
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
آیواس
گیرم که اعتراض کردید و به خاطر اعتراض شما تریتا پارسی منتسب نشد (البته اگر نشه طبق مسبوق به تجربه 99% ربطی به شما نداشته)، با شبه تریتایی که جایگزینش می‌شود چه خواهید کرد؟
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
۲- من و خیلی‌های دیگر از چند سال پیش اصطلاح #بنفش_انگشت را برای کسانی به کار بردیم که نه تنها در سال‌های سیاه ۱۳۹۲ و ۱۳۹۶ به #روباه_بنفش رای دادند، که تازه با نمایش انگشت بنفش خود برای این پتیارگی تبلیغ و بازارگرمی هم کردند.
۳- کم‌کم و شوخی‌شوخی، و با کمی ترول‌بازی و طنز، این اصطلاح جا افتاد و حتی بنفش‌انگشتانی که صادقانه یا چه بسا از روی فرصت‌طلبی، از زشتکاری خود شرمنده شده بود، کوشیدند آن پیشینه سیاه را پنهان یا توجیه کنند. مثلا گفتند آن زمان تحیل‌مان اشتباه بود یا امید دیگری داشتیم یا هرچه.
۴- بدیهیست که ما براندازان دنبال این نبودیم که مثلا بنفش‌انگشتان را اعدام یا برای همیشه از فعالیت اجتماعی-سیاسی حذف کنیم. همینکه بابت نادانی یا بدکاری خود کمی شرمنده باشند، کافی بود. اصولا کارزارهای naming and shaming بر اساس شرمنده کردن افراد در اذهان عمومی است.
۵- در فضای غرب هم اتفاقا روش‌های naming and shaming خوب جواب می‌دهد، و از قضا خود چپول‌ها هم اغلب استادش هستند.
حالا فرض کنید هر سیاستمدار و کارشناس غربی که از برجام در گذشته دفاع کرده، مدام بابت این افتضاح در سطوح مختلف کوبیده شود.
۶- کسی که نفوذ و سوادش را دارد، برود در نیویورک تایمز و نیوزویک مقاله بنویسد و طرف را بکوبد. دیگری دو تا ویدیوی کوتاه به انگلیسی در این مورد تولید کند. در کمترین حالت در همین توییتر ترول‌شان کنید.
۷- مثال می‌زنم: فرض کنید همین بن رودز پفیوز (معمار برجام در دولت اوباما) تا توییت می‌زند که این دستاورد پلیدش را زنده کند، صدها و هزاران ایرانی هر کدام عکس یک آخوند - هرچه شپشو و پشمالوتر بهتر، از همین‌هایی که دکتر سکویی بهشان می‌گوید «پدرسگ‌ها شما از کجا اومدید» - زیر توییتش ...
۸- ...کامنت کنند با یک هشتگ و کپشن کوتاه #MullahLover #آخوندلیس و بگویند: آخوند دارم، می‌لیسی؟😅
طرف پس از مدتی خواه‌ناخواه می‌رود توی قوطی!
در پایان دو اندرز:
الف- خیلی مهم است که از کار سخت و مبارزه خود لذت هم ببرید. خوبی طنز اینست که از تلخی روزگار تلخ‌تر از زهر می‌کاهد.
ب-در بند اینکه وای من مقام و مدرک فلان دارم و اگر کمی ترول کنم یا جوادبازی دربیاورم بی‌آبرو می‌شوم، نباشید.
۱۰- ول کنید این قید و بندها را. بی‌آبرویی از این بالاتر نیست که سرزمینی که هزاران سال سرچشمه تمدن و فرهنگ جهان بود و فَرَش جهان را فروزان می‌کرد، زیر فرمان بوزینگان باشد.
آزمودم عقل دوراندیش را
بعد از این دیوانه سازم خویش را
عاشقم من بر فن دیوانگی
سیرم از فرهنگ و از فرزانگی
Shervan Fashandi
@TwitterMamnoe
۱- با تریتا یا بی‌تریتا، مهم اینست که در بین سیاستمداران و بوروکرات‌های آمریکایی که در زمینه سیاست خارجی کار می‌کنند، سابقه حمایت از برجام را به شکل یک مایه ننگ و به زبان فرنگی liability در بیاوریم.
مثالی داخلی و خودمانی می‌زنم تا منظورم روشن شود:
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
آیواس
گیرم که اعتراض کردید و به خاطر اعتراض شما تریتا پارسی منتسب نشد (البته اگر نشه طبق مسبوق به تجربه 99% ربطی به شما نداشته)، با شبه تریتایی که جایگزینش می‌شود چه خواهید کرد؟
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
۲- من و خیلی‌های دیگر از چند سال پیش اصطلاح #بنفش_انگشت را برای کسانی به کار بردیم که نه تنها در سال‌های سیاه ۱۳۹۲ و ۱۳۹۶ به #روباه_بنفش رای دادند، که تازه با نمایش انگشت بنفش خود برای این پتیارگی تبلیغ و بازارگرمی هم کردند.
۳- کم‌کم و شوخی‌شوخی، و با کمی ترول‌بازی و طنز، این اصطلاح جا افتاد و حتی بنفش‌انگشتانی که صادقانه یا چه بسا از روی فرصت‌طلبی، از زشتکاری خود شرمنده شده بود، کوشیدند آن پیشینه سیاه را پنهان یا توجیه کنند. مثلا گفتند آن زمان تحیل‌مان اشتباه بود یا امید دیگری داشتیم یا هرچه.
۴- بدیهیست که ما براندازان دنبال این نبودیم که مثلا بنفش‌انگشتان را اعدام یا برای همیشه از فعالیت اجتماعی-سیاسی حذف کنیم. همینکه بابت نادانی یا بدکاری خود کمی شرمنده باشند، کافی بود. اصولا کارزارهای naming and shaming بر اساس شرمنده کردن افراد در اذهان عمومی است.
۵- در فضای غرب هم اتفاقا روش‌های naming and shaming خوب جواب می‌دهد، و از قضا خود چپول‌ها هم اغلب استادش هستند.
حالا فرض کنید هر سیاستمدار و کارشناس غربی که از برجام در گذشته دفاع کرده، مدام بابت این افتضاح در سطوح مختلف کوبیده شود.
۶- کسی که نفوذ و سوادش را دارد، برود در نیویورک تایمز و نیوزویک مقاله بنویسد و طرف را بکوبد. دیگری دو تا ویدیوی کوتاه به انگلیسی در این مورد تولید کند. در کمترین حالت در همین توییتر ترول‌شان کنید.
۷- مثال می‌زنم: فرض کنید همین بن رودز پفیوز (معمار برجام در دولت اوباما) تا توییت می‌زند که این دستاورد پلیدش را زنده کند، صدها و هزاران ایرانی هر کدام عکس یک آخوند - هرچه شپشو و پشمالوتر بهتر، از همین‌هایی که دکتر سکویی بهشان می‌گوید «پدرسگ‌ها شما از کجا اومدید» - زیر توییتش ...
۸- ...کامنت کنند با یک هشتگ و کپشن کوتاه #MullahLover #آخوندلیس و بگویند: آخوند دارم، می‌لیسی؟😅
طرف پس از مدتی خواه‌ناخواه می‌رود توی قوطی!
در پایان دو اندرز:
الف- خیلی مهم است که از کار سخت و مبارزه خود لذت هم ببرید. خوبی طنز اینست که از تلخی روزگار تلخ‌تر از زهر می‌کاهد.
ب-در بند اینکه وای من مقام و مدرک فلان دارم و اگر کمی ترول کنم یا جوادبازی دربیاورم بی‌آبرو می‌شوم، نباشید.
۱۰- ول کنید این قید و بندها را. بی‌آبرویی از این بالاتر نیست که سرزمینی که هزاران سال سرچشمه تمدن و فرهنگ جهان بود و فَرَش جهان را فروزان می‌کرد، زیر فرمان بوزینگان باشد.
آزمودم عقل دوراندیش را
بعد از این دیوانه سازم خویش را
عاشقم من بر فن دیوانگی
سیرم از فرهنگ و از فرزانگی
Shervan Fashandi
@TwitterMamnoe