2. این‌جا هم نمی‌خواهیم از خبردادنِ قرآن از محتوای عهدین -با توجّه به شرایطی که پیامبرﷺ داشت- به عنوانِ دلیلی مستقل برای نبوّت استفاده کنیم. این هم می‌تواند موضوعِ خوبی برای یک سلسله‌ی دیگر باشد، امّا اکنون زمانش نیست. چیزی که قصد داریم به آن استناد کنیم فقط همین است که حملاتِ صرع نمی‌توانستند جزئیاتِ دقیقِ عهدین را به پیامبرﷺ منتقل کنند‌. دقّت کنید این‌جا نیازی نیست این فرضیات را رد کنیم که پیامبرﷺ یواشکی از یک‌نفر این مسائل را می‌آموخته یا خودش سواد داشته و پنهانی عهدین را مطالعه می‌کرده؛ این‌ها مربوط به فرضِ دروغ‌گویی بود که قبلاً رد کردیم. چیزی که این‌جا با آن سروکار داریم، فقط همین فرضِ سست است که حملاتِ صرع، از محتوایِ جزئیِ عهدین به پیامبرﷺ خبر داده‌اند! آیا چنین چیزی ممکن است؟ قطعاً نه! تنها پاسخی که ملحدین می‌توانند بدهند این است که داستان‌های عهد قدیم به قدری در مکّه رواجِ شدید داشته که در ناخودآگاهِ پیامبرﷺ مانده بود و حملاتِ صرع، این محتوا را بر او القاء می‌کرد. یعنی بدونِ رواجِ شدیدِ محتوای عهدین در مکّه، این واقعیت با فرضیه‌ی صرع سازگار نیست. خب آیا واقعاً داستان‌های عهدین به شدّت در مکّه رایج بودند؟ همین کافی‌ست بدانیم مستشرقینی چون تام هالند (Tom Holland)، پاتریشیا کرون (Patricia Crone)، جان ونز برو (JohnWansbrough)، دن گیبسون (Dan Gibson) و... تمامِ تلاشِ خود را کرده‌اند تا محیطِ زندگیِ پیامبرﷺ را به‌جای مکّه، شام و اردن و فلسطین معرّفی کنند یا زمانِ زندگی‌اش را به‌جای قرنِ هفتم، قرنِ نهم بدانند و انگیزه‌ی خود را همین دانسته‌اند که ممکن نبود پیامبرﷺ در آن محیط تا این حد از مطالبِ کتبِ پیشین مطّلع باشد! این به خوبی ثابت می‌کند حدّاقل جزئیاتِ عهدین هیچ رواجی در مکّه نداشته است. امّا مگر در قرآن چه جزئیاتی از کتابِ مقدّس آمده است که مستشرقین چنین ادّعاهای عجیبی مطرح کرده‌اند؟ مثلاً قرآن از زبور (همان مزامیر) نقل می‌کند که «صالحان زمین را به ارث خواهند برد» (الأنبياء: ١٠٥) و این دقیقاً با همین لفظ در مزامیر موجود است (مزامیر 37:‏29) درحالی که حتّی بزرگترین مفسّرینِ مسلمان با وجود گذشتِ قرن‌ها از نزولِ قرآن و رواجِ ترجمه‌ی عربیِ عهدین و مناظره با اهل کتاب، از این واقعیت که این بشارت واقعاً در فلان قسمتِ مزامیر آمده خبر نداشتند و گاهاً آیه را نادرست تأویل می‌کردند. یا قرآن به داستانِ الیاس و بتِ بعل اشاره می‌کند (الصّافات: ۱۲۳-۱۲۵) که إلياس، همان ایلیاست. در واقع ایلیا، در عبری "ایلیاهو" (אֵלִיָּהוּ) و در یونانی "ایلیاس" (Ηλίας) و در سریانی "إلیاس" (ܐܸܠܝܼܵܐ) خوانده می‌شود. ماجرای این پیامبر و بت بعل هم در عهد قدیم آمده (اوّل پادشاهان: ۱۸:۱۸) امّا باز هم بزرگترین مفسّرینِ مسلمان بعدِ گذشتِ صدها سال نمی‌دانستند إلياس کیست و آن را به اشتباه همان "ادریس" می‌دانستند و بعل را نیز به "رب" يا "سیّد" ترجمه می‌کردند! گابریل سعید رِینولدز (Gabriel Said Reynolds) کتابی دارد به نامِ «قرآن و بایبل: متن و تفسیر» (The Quran and Holy Bible: Text and Commentary) و در این کتاب نشان می‌دهد هرجای قرآن به کدام قسمت از عهدین اشاره دارد و این‌طور نیست که در قرآن فقط کلیاتِ داستان‌ها را ببینیم، قرآن حتّی به جزئیاتِ تلمود و اسفارِ مشکوک (اپوکریفا) نیز واقف بوده است. مثلاً داستانِ زنده‌کردنِ پرندگان توسّطِ عیسی در اناجیلِ رسمی نیست امّا در انجیلِ توماس (Gospel of Thomas) آمده است. [۲] پس دیوانگی نیست چیزی را به صرع ربط دهیم که مستشرقین برای توجیهش، تمام حقایق متواتر تاریخی را انکار کرده‌اند؟

ادامه دارد...

3. اعرابِ زمانِ پیامبرﷺ بیماریِ صرع را می‌شناختند و حتّی در صحیحِ مسلم آمده زنی مبتلا به صرع نزدِ پیامبرﷺ آمد و از او خواست دعا کند [۳] با این حال‌، چطور ممکن است این‌همه مسلمان متوجّهِ صرعِ پیامبرﷺ نشوند و به او ایمان آورند و برای حمایت از او در ده‌ها جنگِ طاقت‌فرسا جان‌ و مال‌ و ناموسِ خود را فدا کنند؟ در قرآن هم با این‌که به اتّهاماتِ زیاد و متنوّعِ مشرکین اشاره شده و پیامبرﷺ را از آن افتراءات تنزیه نموده، امّا میانِ آنان هیچ ذکری از اتّهامِ صرع نمی‌بینیم. این نشان می‌دهد حتّی مشرکین هم با این‌که پیامبرﷺ را خوب می‌شناختند و حرصِ زیادی برای افتراءبستن به ایشان داشتند، چنین اتّهامی نسبت ندادند یا چندان روی آن جدی نبودند. به یاد داشته باشید «أَضۡغَٰثُ أَحۡلَٰمِۭ» (=خواب‌های پریشان) [الأنبياء: ٥] چیزی متفاوت از حملاتِ صرع است و این کلام‌شان که می‌گفتند: «إِنَّكَ لَمَجۡنُونٞ» (=تو جنون داری) [الحجر: ۶] نیز به جن‌زده‌شدنِ پیامبرﷺ اشاره داشت نه بیماریِ روانی. [۴] امّا چرا برای آنان روشن بود که پیامبرﷺ از این تهمت به دور است؟ کافی‌ست نگاهِ مختصری به زندگیِ ایشان و اعراض و ویژگی‌های وحی بیندازیم و آن را با کسی که دچارِ صرع و حملاتِ آن است مقایسه کنیم. دکتر سامی عامری در جدولی برخی از تفاوت‌های صرع و حالاتِ نزولِ قرآن طبقِ منابعِ تاریخی را ذکر می‌کند (هر ویژگی از صرع را بر حسبِ شماره با ویژگیِ نزولِ قرآن مقایسه کنید):

○ اعراضِ صرع:
¹ باعثِ عودِ بیماریِ جسمی‌ست
² باعثِ دردِ بدن است
³ بر حافظه اثرِ منفی دارد
⁴ باعثِ آزارِ روانی‌ست
⁵ با ترس و اضطراب همراه است
⁶ باعثِ عودِ بیماریِ ذهنی‌ست
⁷ تنها یک چهره دارد

○ اعراضِ نزولِ قرآن:
¹ بر سلامتِ بدن تأثیری ندارد
² با درد همراه نیست
³ با حافظه‌ی قدرتمندی‌ همراه است
⁴ اثرِ منفی‌ای بر سلامتِ روان ندارد.
⁵ با گشادگیِ روح (رهایی از اندوه و اضطراب) همراه است
⁶ با اشراقِ ذهنی همراه است
⁷ وحی گاهی با شدّت بود و گاهی بدونِ آن؛ مثلاً فرشته در قالبِ مردی ظاهر می‌شد و پیامبرﷺ را خطاب قرار می‌داد. [۵]

همچنین وحی با صدایی همراه بود که صحابه آن را به صدایِ زنبور تشبیه می‌کردند [۶] اگر قرار است براساسِ منابعِ تاریخی ویژگی‌های حالتِ نزولِ قرآن را با ویژگی‌های صرع مقایسه کنیم، پس باید این مقایسه همه‌جانبه باشد؛ نه این‌که یک‌سری ویژگی‌های خاص را دل‌بخواه انتخاب کنیم و بقیه را چنان نادیده بگیریم که گویا نقل نشده‌اند. همان‌طور که اشاره شد، وحی انواعِ گوناگونی داشت و با اسنادِ صحیحِ فراوان -که ملحدین در میانِ استنادات‌شان برای انتسابِ صرع، حدیثی صحیح‌تر از این نمی‌یابند- آمده جبرئیل گاه در قالبِ انسان درمی‌آمد و نزدِ صحابه با پیامبرﷺ سخن می‌گفت و دین را آموزش می‌داد [۷] همچنین پیامبرﷺ هنگامِ وحی دچارِ یک سنگینیِ عینی‌ می‌شد (یعنی فقط صرفِ احساسِ سنگینی نبود) که وقتی روی شتر بود، شتر هم از شدّتِ سنگینی خم می‌شد [۸] و یکی از صحابه می‌گفت پای پیامبرﷺ هنگامِ وحی روی پای من بود و از سنگینیِ وحی نزدیک بود پایم بشکند [۹] اگر چنین مواردی، با اعتباری به اعتبارِ همان اسناد نقل شده‌اند که ملحدین متمسّک به آن‌ها می‌شوند و بلکه وثاقتِ بیشتری نیز دارند، پس این رویکردِ گزینشی چه توجیهی دارد؟ چرا به یک روایت استناد می‌کنند امّا درباره‌ی روایاتی معتبرتر که خلافِ میل‌شان است حتّی صحبت نمی‌کنند؟

ادامه دارد...

مداسکیپ (Medscape) از مراجع اصلیِ اطّلاعاتِ پزشکی به عنوان ویژگی‌های صرع از اختلال در گوراش، پرخاشگری، بی‌قراری، رنگ‌پریدگی، ترس، اختلال در دستگاه تنفّسی، اختلال در حافظه، اختلال در آگاهی و ویژگی‌های شناختی و... نام می‌برد [۱۰] که هیچ‌کدام از آن‌ها با سیره‌ی پیامبرﷺ مطابقت ندارد. WebMD نیز به تشنّج و اختلالاتِ حرکتی رفتارهای غیرطبیعی دهان و حرکاتِ غیرطبیعیِ سر و توهّماتِ بویایی و چشایی و بینایی و... اشاره می‌‌کند [۱۱] که هرگز از پیامبرﷺ چنین علائمی دیده نشد. Mayo Clinic در توضیحِ حملاتِ صرع از دشواریِ تکلّم و سردرگمی و عدمِ یادآوریِ آن‌چه در حمله‌ی صرع گذشت و حتّی بی‌خبریِ کامل از آن و خواب‌آلودگیِ شدید بعد از آن حکایت می‌کند [۱۲] که ویژگی‌های وحی کاملاً خلافِ این علائم بود. در مقاله‌ای که PubMed منتشر کرده آمده تعدّدِ حملاتِ صرع می‌تواند به از بین رفتنِ حافظه و از دست‌دادنِ معلومات منجر شود [۱۳] که این ۱۸۰درجه با وحی و به‌خاطر سپردنِ آن‌همه آیات متفاوت است و در مقاله‌ای دیگر به اختلال در توانایی‌های عقلی و شناختی و اجتماعی و عملی اشاره شده است [۱۴] حال آن‌که به گواه دوست‌ودشمن پیامبرﷺ در تمام این حوزه‌ها از برترین و موفّق‌ترین افرادِ تاریخ بود. صرع همان‌طور که اشاره شد باعثِ ناتوانی در گفتار می‌شود با این حال‌ چطور ممکن است هزاران آیه در نهایتِ فصاحت و بلاغت و زیبایی و معانیِ عمیق و دلربا حاصلِ حملاتِ صرع باشند؟ دکتر هیثم طلعت به مطلبِ دقیقِ دیگری می‌پردازد:

صرع، به دلیلِ طبیعتی که دارد، در هر زمانی و بدونِ علّت حمله می‌کند. مثلاً در سرویس بهداشتی و در هر حالتی. در حالی که وحی بر پیامبرﷺ از زمانی که مبعوث شد به صورتی منظّم برای پاسخ به سؤالات نازل می‌شد. [١۵]

و این نیز مانندِ بسیاری از آن‌چه گفته شد خود دلیلی مستقل و کافی برای ردِّ توهّماتِ ملاحده است. ایشان همچنین به نکته‌ای مهم و دردناک برای ملحدین اشاره می‌کند:

اگر حمله به مریضِ صرعِ لبِ تمپورال بیشتر از دو دقیقه طول بکشد، یعنی دچارِ مشکلِ پزشکیِ بزرگی‌ست و مریض نیازمندِ مراقبت‌های ویژه است. [۱۶]

در واقع گاهی چندین آیه‌ی طولانی و حتّی مطابقِ روایاتِ صحیحِ فراوانی بسیاری از سوره‌ها یک‌جا بر پیامبرﷺ نازل می‌شدند و بدین‌ترتیب وحی زمانِ خیلی بیشتری از دو دقیقه به طول می‌انجامید و اگر آن را صرع بدانیم، شرایطِ پیامبرﷺ باید بسیار حاد باشد و به انواع‌واقسامِ این علائم تا حدِّ زیادی مبتلا باشد درحالی‌که نه تنها چنین نیست بلکه سیره‌ی پیامبرﷺ به‌کل با این علائم بیگانه و بلکه کاملاً مخالفِ آن‌هاست.

همان‌طور که می‌بینید، فرضیه‌ی صرع همانندِ تارِ مویی‌ست که در مقابلِ ادلّه‌ای همچون تَبَر قرار دارد و پذیرشِ آن، همانندِ فرضیه‌ی دروغ‌گویی، از جهل یا عناد خارج نیست. در ادامه به بررسیِ دلایلِ پوشالی‌ای که ملحدین برای این فرضیه آورده‌اند می‌پردازیم. از آن‌جایی که بنیانِ ادلّه‌ی اسلام‌ستیزان بر آب است نیازی به اطنابِ سخن نیست. بسیار عجیب است که این افراد از تفاوتِ فاحشِ نشانه‌های مهمِّ صرع و وحی -که توضیح دادیم- کاملاً چشم‌پوشی می‌کنند و از آن‌سو دست‌آویزِ دلایلی به غایت سست می‌شوند. مثلاً یکی از ملحدینِ مشهورِ ایرانی ادّعا می‌کرد از نشانه‌های صرع، گرفتگیِ زبان و ناتوانی در سخن‌گفتن است و پیامبرﷺ هم در آیه‌ای (آل عمران: ۹۶) وقتی می‌خواسته بگوید «مکّه» به اشتباه گفته «بکّه»! جالب است که این ملحدک با خود نیندیشیده اگر ناتوانی در گفتار نشانه‌ی صرع است، پس با فصاحت و بلاغتِ بی‌نظیرِ قرآن چه باید کرد و آیا همین یک‌مورد به تنهایی تمامِ زحماتش را بر باد نمی‌دهد؟

ادامه دارد...

در کار محمد [صلی الله علیه وسلم] اندیشیدم و از این مرد بزرگ به شگفت آمدم. به کارهای او بنگرید و ببینید که چگونه میان نجیب زادگان و اشراف با فرودستان ِ به حاشیه رانده شده الفت ایجاد کرد تا آنکه برادرانی صمیمی شدند؟ حال آنکه ما اینجا در هند تا الان برای آنکه یکی دست دیگری را لمس کرده به جان هم می‌افتیم!

- سادهو واسوانی (نویسنده و مربی معنوی هندی)

ماااشاءاللّه، چه صحنه زیبایی ☝🏻

گشایش و آسانی وعده خداست
برای کسانی که با برنامه خدا جلو می‌روند

✾•┈••✦❀✦••┈✾
✅ @zeinoullah
✅️ @anti_shobahat

من می‌خواهم بی‌خدایی حقیقت داشته باشد. این واقعیت که برخی از باهوش‌ترین و آگاه‌ترین افرادی که می‌شناسم مؤمن هستند مرا ناراحت می‌کند. این تنها برای آن است که من به خدا اعتقاد ندارم و طبیعتا امیدوارم که باورم درست باشد و خدایی نباشد! من نمی‌خواهم خدا وجود داشته باشد.

- تامس نِیگل (فیلسوف بی‌خدای آمریکایی)

منبع:
The Last Word, Oxford University Press, 1997, P. 130

جنایت پشت جنایت...

در حمله‌ی وحشیانه‌ی #تروریسم_اسرائیلی به مسجدی در دیر البلح، که پناهگاه صدها غیرنظامی بود، دست‌کم ۲۴ نفر شهید و ۱۰ها نفر دیگر بشدت مجروح شدند.

ألا لعنة الله على الظالمين

@anti_shobahat

افزایش ایمان 🕋❤️🤲☝️

چرا اکثریت قریب‌به‌اتفاق #اسلام_ستیزان ایرانی، همگی حامی #تروریسم_اسرائیلی و کشتار کودکان بیگناه‌اند؟

چرا هرکدامشان از اسلام خارج می‌شود، دشمن انسان و بشریت، و حامی قتل و توحش و جنایت می‌شود؟

آیا غیر از این است که اسلام، دین پاکی‌ها و خوبی‌ها و الحاد دین پستی‌ها و وحشی‌ها است؟


#اسلام_ستیزی = #انسان_ستیزی


@anti_shobahat

با اهل زمین مهربان باشید و رحم کنید
تا اهل آسمان بر شما رحم کنند
✾•┈••✦❀✦••┈✾
✅ @zeinoullah
✅️ @anti_shobahat

😓درحالی که اشک چشمای معصومش روی گونه‌هاش جاریه:

خواهرای کوچیکم همیشه گرسنه‌ن...


@anti_shobahat