آنتی شبهات

امام فخر رازی فرموده‌اند:

« آنچه در طول عمرم تجربه کرده‌ام این است که هرگاه انسان در امری، به غیر خدا توکل کند مایه بلا و مصیبت و سختی و گرفتاری‌اش می‌شود و اگر بنده بر خدای متعال توکل کند و قلب‌اش به سمت هیچ یک از مخلوقات رو نکند، آن وقت آن امرِ مطلوب، به بهترین وجه برای او اتفاق می‌افتد.
و این تجربه برای من از ابتدای زندگی تا زمانی که به سن پنجاه و هفت سالگی رسیدم ادامه داشت.»

توکل می‌کنم بر تو که تو کافی هستی برای هر متوکلی.
وصبر می‌گیرم بخاطرِ تو، که تو همراه و دوست‌دارِ صابرانی...

✾•┈••✦❀✦••┈✾
✅ @zeinoullah
✅️ @anti_shobahat

❤48👍9👏4🔥3👎1

3.85K views13:40

آنتی شبهات

سلسله‌‌ی اثباتِ نبوّتِ سیّدنا محمّدﷺ {24}

مرحله‌ی سوم: ردِّ انتسابِ وحی به غیرِ خدا

● توضیحی کوتاه درباره‌ی شکاکیتی
نامعقول:
در واقع این مرحله ضرورتی نداشت و امروزه کمتر می‌بینیم ملحدینی به چنین فرضیه‌های عجیبی روی آورند و تقریباً همه‌ی آن‌ها یکی از دو فرضیه‌ی پیشین را قبول دارند: دروغ‌گویی یا توهم. امّا چون گاهاً چنین شکاکیت‌های عجیبی از سوی برخی از بزرگانِ آن‌ها دیده می‌شود، برای تکمیلِ استدلال، چند خطی هم پیرامونِ آن توضیح می‌دهیم و بحث را تمام می‌کنیم. در این فرض، وجدانِ ملحد راضی نشده تا به پیامبرﷺ دو اتّهامِ سستِ دروغ‌گویی یا توهم را وارد کند و وحی را می‌پذیرد امّا آن را به موجودی ماورایی غیر از خداوند نسبت می‌دهد. چنین اعتراضی بینِ مشرکینِ صدرِ اسلام هم رواج داشت. مشکلی که در این شکاکیتِ نامعقول وجود دارد، این است که آن‌چه در مراحلِ قبل پذیرفته شده بود، فراموش می‌شود. در واقع ملحدی که ما را تا این‌جا همراهی کرده و استدلال‌مان را پذیرفته، امّا در مقابلِ انتسابِ وحی به خدا تسلیم نمی‌شود، باید بداند همان پیامبری که او را صادق و به دور از بیماری‌های روانی می‌داند، بارها از واقعه‌ی «معراج» صحبت کرده بود [الاسراء: ١ و النجم: ١٣-١٨] و در آن تمامِ حقایقِ پنهانِ جهان و انبیاءِ سابق و بهشت و جهنّم و ملائکه را دیده بود و حتّی نزدِ خداوند رفت و با او سخن گفت و این یعنی نازل‌کننده‌ی وحی او را مطمئن کرده بود که "کیست" و حقایقی را که به او الهام می‌کرد، عیناً نشانش داده بود. بنابراین وقتی صداقت و سلامتِ روانیِ پیامبرﷺ را پذیرفتیم شکِّ معقولی دراین‌باره روا نیست.

● خاتمه:
استدلالی که در این سلسله بررسی کردیم، تنها یک مورد از ادلّه‌ی فراوان و متنوّعِ نبوّتِ پیامبرﷺ بود. ما به دلایلِ مهمّی مثلِ اعجازِ ادبیِ قرآن، خبردادن از جزئیاتِ عهدین، معجزاتِ حسّی، اعجازِ تاریخی، اعجازِ علمی، پیشگویی‌های قرآن و سنّت، بشارت‌های کتبِ سابق به پیامبرﷺ و... اشاره نکردیم و فقط یکی از دلایل که به «سه‌راهی» مشهور است را بررسی کردیم. در این استدلال حالِ مدّعیِ نبوّت از سه فرضِ معقولِ ۱. پیامبری، ۲. دروغ‌گویی و ۳. توهّم بررسی می‌شود و با ردِّ دو گزینه‌ی دیگر، فرضِ پیامبری پذیرفته می‌شود (البته ما برای تکمیلِ استدلال اشاره‌ای کوتاه به یک فرضِ نامعقول که گاهاً تکرار می‌شد هم داشتیم). این استدلال، به دلیلِ صلابتی که دارد حتّی میانِ نواندیشان و به اصطلاح «روشنفکرانِ دینی» که به سایرِ ادلّه‌ی نبوت اهمیت نمی‌دهند، در کانونِ توجّه است. به همین دلیل، از میانِ دلایلِ موجود، روی آن دست گذاشتیم و با تفصیلی که شاید جای دیگری دیده نشود، توضیحش دادیم. به‌امیدِ آن‌که مورد رضایتِ الله سبحانه وتعالی قرار گیرد...

والسّلام على من إتبع الهدى

- پایان

#اثبات_نبوت
#رد_انتساب_وحى_به_غير_خدا

✅

@anti_shobahat | آنتی شبهات

Please open Telegram to view this post