✅آتئیسم (Atheism) و پیامدهای خطرناکِ عقیده‌ای ویران‌‌گر! (1)

1. توهّمِ اخلاق!

اگر ما مسلمین برای اثباتِ خوبیِ صداقت و عدالت یا بدیِ قتل و تجاوز به خداوند به عنوانِ حقیقتِ مطلقِ جهان استناد می‌کنیم، ملحدین چنین مزیّتی ندارند و نمی‌توانند از چنین باورهایی دفاعِ معقولی ارائه دهند؛ زیرا باور به اینکه امری مطلق است، نیازمندِ کسی یا چیزی است که این امورِ مطلق را دیکته کند امّا آن‌ها فقط به طبیعت معتقدند و از طبیعت هم امرِ مطلق برون نخواهد آمد و می‌دانیم هم تجاوز و قتل و غارت و هم نیکی و عدالت‌ورزی خواستگاهی طبیعی دارند. دلیل دیگر در این گفته‌‌ی استیون پینکر خلاصه می‌شود که می‌گوید: «تفاوتِ کیفیِ بینِ سبز و قرمز، طعمِ میوه و کراهت از مردار، ترس از ارتفاع و زیباییِ دل‌انگیزِ گُل‌ها از ویژگی‌هایِ طرّاحیِ سیستمِ عصبیِ مشترکِ ماست و اگر گونه‌یِ ما در اکوسیستم و شرایطِ زیستیِ دیگری دگرگشت می‌یافت یا فقط چند ژن را از دست می‌دادیم، اعمال و کردارِ ما به‌طورِکامل تغییر می‌کرد. حال، اگر تمایزِ بینِ درست و غلط محصولِ سیم‌کشیِ مغز و تغییر در مسیرِ ژنی است، چرا باید باور کنیم چنین تمایزی واقعی‌تر از تمایزِ بینِ قرمز و سبز است؟ وانگهی اگر این فقط توهّمی جمعی‌ست، چگونه می‌توانیم دلیل بیاوریم که شرارت‌هایی مانندِ نسل‌کُشی و برده‌داری و تجاوز برایِ همه اشتباه است، نه این‌که فقط برایِ ما ناپسند باشد؟» برای همین است که وقتی از پروفسور داوکینز می‌پرسند چرا هیتلر انسانِ بدی بوده است در پاسخ می‌گوید واقعاً پرسشِ مشکلی است! پیتر سینگر می‌گوید سکس با لاشه‌ی مردگان غیراخلاقی نیست! لارنس کراوس می‌گوید رابطه‌ی پسر با مادرش را خطا نمی‌بینم! رندی تورنهیل و کریگ پالمر می‌گویند تجاوزِ جنسی به زنان مثلِ بیماری‌هایِ اپیدمیک و سیل و حتّی بازیِ فوتبال طبیعی‌ست. این دو می‌نویسند:
«ما شدیداً باورمندیم همان‌گونه که خال‌هایِ پلنگ و گردنِ کشیده‌یِ زرّافه نتیجه‌یِ دوره‌هایِ انتخابِ داروینیستیِ گذشته است، تجاوز هم همان‌طور است.»
مارکس و همکارانش که سرمست از دیدگاه‌هایِ داروین بودند، به‌همین بهانه‌ها مخالفانِ خود را «سگِ بورژوازی» و «دشمنِ خلق» و «نوکرِ سرمایه‌داری» می‌نامیدند و تا جایی این دشمنی پیش رفت که ژان‌پل سارتر می‌گفت: «هر ضدِّکمونیستی یک سگ است». مارکس در جوانی می‌گفت: «ما برایِ وحشت و قتل و ترور هیچ عذر و بهانه‌ای نمی‌آوریم»! کمونیست‌ها کُشتنِ مخالفان‌شان را برایِ انقلاب، اخلاقی می‌دانستند، زیرا تجاوز و غارت و کُشتنِ ضعیف‌تری که نتوانسته خودش را با شرایط تطبیق دهد همه روندی تکاملی‌ست. خودِ مارکس چاپِ دوّم از کتابِ "Das Capital" را با امضایِ خودش برایِ داروین فرستاد.

این چنین است که «Atheism»، همان‌که نامِ دلربایِ آن قلب‌های جوانانِ کوته‌اندیشِ ایرانی را ربوده و بر چشم و گوشِ آنان پرده افکنده به مهلک‌ترین و ترسناک‌ترین باورِ ممکن برای بشر مبدّل می‌شود که شاید انسانی خطرناک‌تر و جزم‌اندیش‌تر از یک تکفیریِ داعشی تولید کند!

در قسمتِ بعد به جایگاهِ اختیار در باورِ ملاحده می‌پردازیم.

ان شاءالله ادامه دارد...

#تناقضات_ملحدین #تهافت_الملاحده

✅@anti_shobahat | آنتی شبهات

✅ بحث قبل از خواب:

قوی ترین و بزرگ ترین دلیل از آیات قرآن یا سنت پیامبر که باعث شده همچنان مسلمان بمونید چیه؟

💬نظرتون رو بصورت 👍 / 👎و یا کامنت بیان کنید

✅@anti_shobahat | آنتی شبهات

✅آتئیسم (Atheism) و پیامدهای خطرناکِ عقیده‌ای ویران‌گر! (2)

2. افسانه‌ی اختیار!

در الحاد، تمامِ جهانِ ما فقط اجتماعِ مقداری اتم در کنارِ هم دانسته می‌شود و هر اتّفاقی هم که در این دنیا رخ دهد ناشی از حرکتِ این اتم‌هاست. انسان هم هیچ تفاوتی با سایرِ اشیای این جهان ندارد و او هم جز پیکری کوچک که حاصلِ تجمّعِ مشتی مواد است نخواهد بود؛ بنابراین، هر فعلی که انسان انجام می‌دهد ناشی از تحرّکِ همان سلول‌هایش خواهد بود و هیچ اراده‌ی آزادی وجود نخواهد داشت. در واقع ملحدین می‌گویند از همان آغاز که جهان شکل گرفت، ذرّاتِ تشکیل‌دهنده‌ی آن به این سو و آن سو حرکت می‌کردند و سلسله‌ای از اتّفاقاتی را پدید می‌آوردند که اعمالِ انسان هم زیرمجموعه‌ی جبرآمیزِ همان سلسله‌ است. به همین خاطر است که ملحد الکساندر روزنبرگ می‌گفت: «آیا اراده‌ی آزاد وجود دارد؟ البته که وجود ندارد!» و فرانسیس کریک در کتابش نوشته است که: «تو، شادی‌هایت، غم‌هایت، خاطراتت، آرزوهایت، احساست نسبت به خودت و اراده‌ی آزاد، در واقع همه‌ی اینها چیزی جز رفتار تجمع بزرگی از سلول‌های عصبی و بخشهای مرتبط با آن نیست.» استیون هاوکینگ نیز این‌گونه سخنانِ ملاحده را تایید می‌کرد: «اگر رفتار ما تحت یک قانون فیزیکی باشد، به سختی میتوان دید که اراده‌ی آزاد چگونه عمل میکند. بنابراین به نظر میرسد که ما چیزی بیش از آلات بیولوژیکی نیستیم و ارادهی آزاد تنها یک توهم است.» پروفسور آنتونی کشمور می‌گوید: «واقعیّت این است ما نه‌تنها از یک مگس یا باکتری اراده‌یِ آزادتری نداریم، بلکه از یک کاسه شکر هم آزادانه‌تر رفتار نمی‌کنیم!» همه آن سخنِ مشهورِ ریچارد داوکینز را شنیده‌ایم که می‌گوید: «ما فقط به سازِ DNA می‌رقصیم» و همه از کتابی که سم هریس برای نفیِ وجودِ اختیار از انسان با نامِ «Free_will» نگاشته آگاهی داریم. در این میان آلفرد متر هم به واضح‌ترین نحو ممکن برای ما توضیح می‌دهد که: «اعتقادِ شخص به بیگ‌بنگ و گسترشِ جهان و ارتباطِ علّت و معلولی بینِ آنها، اجازه نمی‌دهد که اراده‌ی آزاد برای خود جایی پیدا کند؛ زیرا تمامِ عملکردهای ما، چیزی جز اثری از آثارِ حرکتِ اوّل در جهان نیست و هر چیزی که پس از اوّلین انفجار رخ می‌دهد، مظاهرِ اجباری برای حرکت است.» در این خصوص دکتر سامی عامری به خوبی شناعتِ باورِ ملاحده را توصیف می‌کند و می‌گوید: «در الحاد ما تنها قطعه‌های دومینو هستیم که حرکاتشان پی‌درپی از هم می‌پاشد، بدونِ اینکه تواناییِ مقاومت در برابرِ ضربه‌های رویدادهای تکوینیِ قبلی به سوی سرنوشتِ اعمال و افکارمان را داشته باشیم.» حال که این ‌ها را دانستیم، نوبت به خراشیدنِ عقایدِ پوشالیِ کفّار می‌رسد. کدام ملحدِ نابغه‌ای با این باورهایش می‌تواند معتقد باشد که عقایدش حاصلِ تفکّراتِ خودش و گزینشِ یک باور از میانِ سایرِ باورها و در نتیجه صحیح است؟! کدام ملحد می‌تواند حروفی که از دهانش خروج می‌کنند را ناشی از اندیشه‌ورزی‌هایِ عمیقی بداند که او را از گردابِ دین بیرون کشیده و به حقیقت نایل کرده؟! گزاف نیست اگر بگوییم یاوه‌های آن ملحدِ بددهانی که به عقایدِ دیگران توهین و با شعارِ گفتارِ نیک مرز‌های وقاحتِ سخن را جا به جا می‌کند ارزشی برتر از «تِر تِر» کردنِ یک تراکتورِ قدیمیِ فرسوده نخواهند داشت. این حرف‌ها توهین نیستند و ما هم آن‌ها را این‌قدر بی‌ارزش نمی‌پنداریم، بلکه خودشان به خود چنین جایگاهی داده‌اند و حال باید تحمّل شنیدنش را داشته باشند!

در قسمتِ بعدی به بررسیِ کرامتِ ذاتیِ انسان در باورِ پستِ الحادی خواهیم پرداخت.

ان شاءالله ادامه دارد...

#تناقضات_ملحدین #تهافت_الملاحده

✅@anti_shobahat | آنتی شبهات

آتئیسم (Atheism) و پیامدهای خطرناکِ عقیده‌ای ویران‌گر! (3)

3. سرابِ کرامتِ انسانی!

اگر در اسلام، انسان خلیفه‌ی خداوند بر روی زمین دانسته می‌شود و سایرِ حیوانات موجوداتی رام‌شده برای او و در اختیارِ منافعِ او در نظر گرفته می‌شوند، در الحاد چنین نیست؛ زیرا الحاد بر این باور است که تمامِ موجوداتِ زنده‌ی زمین، از جمله انسان و دیگر حیوانات، همگی از یک منشأِ واحد به وجود آمده‌اند و هیچ تفاوتِ کیفی و بنیادینی بینِ آن‌ها برقرار نیست. به‌خاطرِ همین استیو ویلیامز، روان‌شناسِ خداناباور می‌گوید: «ما کسانی که در تاریخ مرتکبِ قتلِ عام می‌شوند را در جمعِ جنایتکارانِ شیطان‌صفت محکوم می‌کنیم، پس چرا وقتی که انسان، برادرانِ حیوانی‌اش همانندِ گوسفند، گاو و مرغ را می‌کُشد، ملحد او را تحتِ همین معیار قرار نداده و محکوم نمی‌کند؟!» تنها وجهِ تمایزِ موجودات این است که هر موجودی ویژگی‌هایی از طبیعت دریافت کرده‌است تا به سببِ آن بقای خودش را حفظ کند. اگر بخواهیم آن موجودی که ویژگی‌های مطلوب‌تری برای بقا دریافت کرده و در حفظِ حیاتش ماهرتر است را نسبت به دیگران برتری دهیم، مشکلاتِ زیادی برای الحاد پدید می‌آید. در این صورت باید پذیرفت انسان‌های ضعیفی که تواناییِ زیادی برای بقا ندارند، مانندِ حیوانات، بی‌ارزش هستند. باید قبول کرد که قدرتمندان می‌توانند به ضعفاء هر ظلمی که می‌خواهند تحمیل کنند چون به سببِ قدرتِ بالاتر، ارزشمندتر هستند. مثلاً در این صورت جایز است که از کودکان و سالمندان و مبتلایانِ به بیماری‌های ذهنی مانندِ سایرِ حیوانات برای تهیّه‌ی خوراک و پوشاک استفاده کنیم زیرا در بقای خود ناتوان‌تر و در نتیجه بی‌ارزش‌تر هستند. جیمز ریچلز فیلسوفِ ملحدِ آمریکایی در کتابِ خود «انسان خلق شده از حیوانات؛ اخلاقیاتِ لازمیِ داروینیسم» می‌گوید: «برخی انسان‌ها بدشانس‌اند؛شاید به این دلیل که دچار آسیب مغزی شده‌اند و موجوداتِ عاقلی نیستند. ما در مورد آنها چه بگوییم؟ نتیجه‌ی طبیعی، طبقِ باوری که ما مطالعه می‌کنیم این است که آن‌ها فقط جزوِ حیوانات هستند و گاهی بر ما لازم است نتیجه بگیریم می‌توان از آنها همان‌گونه استفاده گرفت که از حیواناتِ غیرِانسانی استفاده می‌شود؛ گاهی به عنوانِ وسیله‌ی آزمایشگاهی یا به عنوانِ یک خوراکی.» ملحدین باید بپذیرند کشتنِ هر انسانی و هر جرم و جنایتی که به حفظِ بقای ما کمک کند پسندیده است چون آن‌چه موجبِ ارزش‌ است چیزی جز بقا نیست. به‌خاطرِ همین در نقلِ مورّخ هیکمن از هیتلر می‌خوانیم که: «او به تکامل باورِ محکمی داشت و به سوی آن دعوت میداد و کتابِ «نبرد من» او به وضوح به تعدادی از ایده‌های تکاملی اشاره می‌کند، به‌ویژه ایده‌هایی که بر مبارزه، بقای قوی‌ترین‌ها و نابودی ضعیف‌ها برای ایجاد جامعه‌ای بهتر تأکید دارد.» داوبیگین می‌گوید: «محوری‌ترین نقطه‌ی تحوّل در تاریخِ اولیه‌ی حرکتِ مرگِ آسان، ورودِ داروینیسم به آمریکا است» به قولِ دکتر سامی عامری: «داروینیسم به تنهایی باعثِ جنایت‌های نازی‌ها نشد؛ اما نازی‌ها بدونِ داروینیسم، مبنایی علمی برای تأسیس و ترویجِ مذهبشان و جلبِ ستایش نداشتند.» موقعی که داروین کتابِ "The Origin of Species" را نشر داد، مارکس با ذوق و بی‌تابی در نامه‌ای به‌او نوشت: «حالا دیگر الگویی طبیعی هم برایِ تشریحِ خاستگاهِ مبارزاتِ طبقاتی در اختیار دارم!» نتیجه‌ی این باورها چنین می‌شود که انسان، به صرفِ انسان بودنش دارای هیچ مکانتی نیست و ارزشِ موجودِ زنده فقط برمبنای تواناییِ او در حفظِ بقاست. بدین‌ترتیب مقدّمه‌ی حقوقِ بشر که با فرضِ کرامتِ ذاتیِ انسان نوشته شده باطل می‌شود و به دنبالِ آن بندبندِ این بیانیّه از هم گسسته خواهد شد و سپس کسی حق ندارد هیچ جرم و جنایتی را محکوم کند. البته اگر ملحدی هم بخواهد این ملاک یعنی "مهارت در بقا" را نادیده بگیرد، دیگر هیچ معیارِ معقولی نخواهد داشت و ناچار باید تمامِ جانداران را برابر فرض کند. به‌ همین‌خاطر آنتونی‌کشمور انسان را با کاسه‌ی شکر هم‌تراز می‌دانست و ژوزف برانوسکی او را بر کاکتوس هم برتری نمی‌داد. با این دیدگاه انسان حتّی با باکتری هم تفاوتِ ذاتی‌ای نخواهد داشت و کشتنِ انسان‌ها مانندِ شستنِ دست و از بین‌بردنِ میکروب‌های آن خواهد بود. اوجِ ابتذال را زمانی می‌بینیم که امروزه همان ملحدینی که بدین نحوِ سخیفانه انسان را از آن موجودِ ملکوتی به پست‌مانده‌ای شیمیایی و بی‌ارزش تبدیل کرده‌اند، اسلام و سایرِ ادیان را در مقابلِ حقوقِ و کرامتِ ذاتیِ بشر قرار می‌دهند و خود را یگانه‌حامیِ واقعیِ آن تلّقی می‌کنند!

در قسمتِ بعد جایگاهِ عقلانیّت در نگاهِ الحادی را بررسی می‌کنیم.

إن شاء الله ادامه دارد...

#تناقضات_ملحدین #تهافت_الملاحده


✅@anti_shobahat | آنتی شبهات

پاسخ به شبهه:
❌ آیا ایرانیان با زور شمشیر مسلمان شده اند؟ (بخش پنجم) «زندگی مسالمت آمیز مسلمان ها با زرتشتی ها»

- چرا زرتشتی ها سالیان سال در بین مسلمان ها زندگی کرده اند و هم اکنون نیز شهر ها و روستا هایی برای خود در بین بلاد اسلامی دارند؟

قسمت های قبلی:
قسمت اول
قسمت دوم
قسمت سوم
قسمت چهارم

🎤انجمن آنتی شبهات

برای شنیدن پاسخ به شبهات بیشتر، به کانال «آنتی شبهات» بپیوندید.


✅@anti_shobahat | آنتی شبهات

✅ بحث قبل از خواب:

بهترین کتاب تفسیر از نظر شما کدوم کتابه؟

💬نظرتون رو بصورت 👍 / 👎و یا کامنت بیان کنید

✅@anti_shobahat | آنتی شبهات

⭕️مخاطبین گرامی

اگر می‌خواهید به اکثر شبهات اسلام ستیزان در یک نگاه دسترسی داشته باشید، کانال آرشیو آنتی شبهات را دنبال کنید.

🌀لینک آرشیو کانال↓
✅@Antii_shobahaat

✅آتئیسم (Atheism) و پیامدهای خطرناکِ عقیده‌ای ویران‌گر! (4)

4. انهدامِ عقلانیت!

اگر مسلمانان و سایرِ خداباوران معتقدند که خالقشان با ظرافتی بی‌نظیر به طرّاحیِ مغزِ آن‌ها پرداخته و نعمتِ عقلی بدانها بخشیده که به وسیله‌ی آن حقیقت را از گمراهی تشخیص دهند، ملحدینی که وجودِ آن خالق را نفی می‌کنند قادر به ایجادِ مبنایی برای اعتماد به داده‌های عقلانیِ خویش نیستند و در نتیجه تمامِ باورهای آن‌ها از جمله همین خداناباوریِ‌شان زیرِ سوال خواهد رفت. آن‌ها می‌گویند که قوّه‌ی تفکّرِ انسان فقط برای حفظِ بقای او تشکیل شده و در مسیرِ فرگشت، فهمِ حقیقت هیچ اهمیّتی برای طبیعت و انتخاباتِ او نداشته است‌. در واقع یگانه ملاکِ حفظِ گونه‌ها توسّطِ طبیعت این است که بتوانند بهتر خود را با محیط سازگار کنند و حیاتِ خود را نگه‌دارند و بدیهی است که حفظِ زندگی با باورهای اشتباه هم ممکن است. تصوّر کنید آهویی به هنگامِ حمله‌ی پلنگ گمان کند که فقط قصدِ بازی دارد و باید از دستش بگریزد تا در این مسابقه شکست نخورد! این باور اگرچه بسیار مضحک است امّا از آنجایی که موجبِ بقایِ آهو می‌شود، طبیعت آن را حفظ می‌کند. در تأييدِ این سخن اریک باوم در گفته‌اش تأکید کرده است که: «گاهی اوقات اگر به چیزی نادرست اعتقاد داشته باشید، صلاحیتِ بیشتری برای زنده‌ماندن و تکثیر دارید تا اینکه به واقعیت باور داشته باشید.» این مطلب چیزی نیست که خداباوران بگویند و ملحدین انکار کنند، بلکه آن‌ها به خوبی واقفِ این مسئله هستند و دائماً به آن اعتراف می‌کنند. به‌طورِ مثال فرانسیس کریک می‌گفت: «سرانجام مغزهای پیشرفته‌ی ما تحتِ فشارِ نیاز به افشای حقایقِ علمی، رشد نکردند؛ بلکه تنها به اندازه‌ای تکامل یافتند تا ما را قادر سازند به اندازه‌ای باهوش باشیم که بتوانیم زنده بمانیم.» فیلسوفِ ملحد و مشهور، توماس نیگل می‌گوید: «هیچ سببی برای اعتماد به نتایجِ ریاضیّات و ساینس وجود ندارد و از آن جایی که فرضیه‌ی تکامل دارای پشتوانه‌ی عقلی می‌باشد، پس لزوما فرضیه‌ای خودمتناقض خواهد بود.» خودِ داروین می‌گفت: «من همواره شک دارم که آیا اعتقاداتِ ذهنِ انسان -که از حیواناتِ پستی تکامل یافته است- دارای ارزش و یا حتّی سزاوارِ تأیید می‌باشد؟ آیا ممکن است یکی از ما اعتقاداتِ ذهنِ یک میمون را تصدیق کند؟!» داوکینز، پیشوای الحادِ نوین و سرسخت‌ترین حامیِ کنونیِ دگرگشت می‌گوید: «ما موجوداتی تکامل‌یافته از میمون‌ها هستیم و مغزِ ما فقط برای درکِ جزئیاتِ پایینی از لحاظ چگونگیِ زنده‌ماندن در بیابان‌های آفریقاییِ عصرِ حَجَر طرّاحی شده است.» الکساندر روزنبرگ این مطلب را در گفته‌اش تکرار نمود: «پایه‌گذاریِ انتخابِ طبیعی براساسِ گزینشِ باورهای صحیح نیست و اینکه در اینجا یک استدلالِ قوی وجود دارد که انتخابِ طبیعی، سبب به وجود آمدنِ بسیاری از باورهای نادرست و مفید می‌شود.» فیلسوفِ ملحد، جان گری می‌گوید: «اومانیسمِ مدرن اعتقاد به این است که بشر از طریقِ علم می‌تواند حقیقت را بشناسد و باید که آزاد باشد. اما اگر نظریه‌ی داروین در موردِ انتخاب طبیعی صحیح باشد، آنگاه مطلبِ فوق ناممکن خواهد بود؛ زیرا عقلِ انسانی در خدمت موفقیت‌های  تکاملی می‌باشد، در حالی که آن حقیقت نیست.» سم هریس، یکی از چهار کاهنِ معبدِ الحادِ نوین می‌گوید: «تصوّراتِ منطقی، ریاضی و فیزیکیِ ما توسّطِ انتخابِ طبیعی برای پیروی از حقیقت، طراحی نشده‌اند.» این مشکل، بزرگ‌ترین نقدی است که مدّت‌هاست به الحاد وارد می‌شود و هیچ پاسخِ اقناع‌بخشی به آن داده نشده است. در واقع از میانِ باورهای مخالفِ اسلام، آسان‌ترین باور برای درهم‌شکستن همین الحاد یا آتئیسم به شمار می‌رود چرا که فرضیه‌ای «Self refting claim» یا خودشکن است که قبل از اینکه به‌طورِ کامل تشکیل شود، خودش ریشه‌ی خود را قطع می‌کند. ملحدینی که خود را "خردگرا" می‌دانند و تصوّر می‌کنند با روشنفکریِ بی‌بدیلِ خود از باتلاقِ ضلالتِ دین خارج شده‌اند در حقیقت آتشی به اصلِ خردورزی زده‌اند که خاکسترِ آن جز خیالاتی وهم‌آلود و فریبنده نخواهد شد و به تناقضی عمیق برمی‌خورند که در هیچ مکتبِ فکریِ دیگری پیدا نمی‌شود. پس هر وقت این کوته‌نظرانِ پرمدّعا که باورشان به مثالی برای تفهیمِ پارادوکس تبدیل شده باد در غبغب انداختند و با غرور خواستند انتقادی به اعتقاداتِ شما وارد کنند، آن‌ها را در این دریایِ پرعمقِ جهالت و تناقض‌ِ‌شان غرق کنید و اجازه‌ی نفس‌کشیدن به آنها ندهید! آن‌ها حقِ اظهار نظر در هیچ چیزی ندارند تا وقتی که از الحادِ خود دست بکشند!


#تناقضات_ملحدین
#تهافت_الملاحده


✅@anti_shobahat | آنتی شبهات

✅ بحث قبل از خواب:

چند وقته آنتی شبهات رو دنبال میکنید؟ به بالای چهار سال میرسه؟

💬نظرتون رو بصورت 👍 / 👎و یا کامنت بیان کنید

✅@anti_shobahat | آنتی شبهات

📚نام کتاب: راهنمای گفتگو با ملحد
✍️نویسنده: دکتر هشام عزمی‌
✅مترجم: ماموستا سعید قادری
😀تعداد صفحات: ۱۳۹

🗡معرفی کتاب

فصل اول کتاب تحت عنوان "الحاد نوین" با تعریف از پدیده الحاد نوین در غرب، پیدایش و تشریح برجسته‌ترین نمادهای آن آغاز می‌گردد.
بخشی از این فصل در مورد پدیده‌ی الحاد میان جوانان مسلمان است‌ که نویسنده برجسته‌ترین دلائلی که توسط محققان و متخصصان در این حوزه ذکر شده‌است را آورده و دلایل دیگری را نیز بدان افزوده و به صورت موضوعی تقسیم‌بندی کرده است.

بخش دیگر این فصل بررسی ویژگی‌های عقلانیت یک ملحد در مقابل عقلانیت یک مومن است.

فصل دوم: با عنوان "دلایلی در مورد اثبات وجود خدا" به سه بخش تقسیم می‌شود:
۱. فطرت و دلالت آن بر وجود خدا
۲. دلایل عقلی بر وجود خدا
۳. احتمالات موجود در دیدگاه‌های فلسفی غربی دال بر وجود خدا
در این فصل تقسیم و طبقه‌بندی مرتبط به دلایل، به ویژه دلایل عقلیِ ناشی از دیدگاه‌های عقلی رعایت شده است.

فصل سوم: با عنوان "دیدگاه‌های الحاد در مخالفت با دلایل وجود خدا" چهار بخش است:
۱. سؤال ملحدین در مورد اینکه چه کسی خدا را خلق کرده است؟
۲. پرسش آن‌ها در مورد مشکل شر
۳. گمان آنان در مورد اینکه وجود شر با وجود خدا در تناقض است
۴. تناقض شر با علم الهی
که در هر بخش به صورتی که ملحد منصف را قانع سازد، نویسنده نسبت به پاسخِ شبهات الحادی اهتمام ورزیده است.

فصل چهارم: با عنوان "نقد دیدگاه‌های الحاد" دو بخش است:
١. اخلاق
۲. آزادی اراده
این فصل با انتقاد از موضع الحاد در رابطه با دو مقوله‌ی ذکرشده، نشان‌دهنده‌ی تضاد درونی الحاد و تضاد آن با عقل، فطرت و حس است.

فصل پنجم: تحت عنوان "راه‌های مبارزه با الحاد" نویسنده به اهمیت بررسی این مسئله و سپس به چگونگی مقابله با الحاد به صورت تقسیم محورهای کار و یا طرح و پیشنهاد برخی از روش‌های مفید برای محققان و کسانی که در این زمینه تلاش می‌کنند، پرداخته‌‌است.


✅@anti_shobahat | آنتی شبهات

توکل کن به الله☝️

وَمَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ ۚ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْرًا

هر که بر خدا توکل کند خدا او را کفایت خواهد کرد، قطعا خدا امرش را نافذ و روان می‌سازد و بر هر چیز قدر و اندازه‌ای مقرّر داشته است

سوره طلاق، آیه ۳


✅@anti_shobahat | آنتی شبهات

زندگی کوتاهه؛ در هر حال "الحمدلله"

چرا دایم بخوابی ای دل ای دل
ز غم در اضطرابی ای دل ای دل

بوره کنجی نشین شکر خدا کن
که شاید کام یابی ای دل ای دل

✍️" باباطاهر "


✅@anti_shobahat | آنتی شبهات