✅بحث قبل از خواب:

بینتون کسی هست که از دامن کفر به اسلام برگشته باشه؟ صادقانه جواب بدید

💬نظرتون رو بصورت 👍 / 👎و یا کامنت بیان کنید

✅@anti_shobahat | آنتی شبهات

⭕️مخاطبین گرامی

اگر می‌خواهید به اکثر شبهات اسلام ستیزان در یک نگاه دسترسی داشته باشید، کانال آرشیو آنتی شبهات را دنبال کنید.

🌀لینک آرشیو کانال↓
✅@Antii_shobahaat

سلسله‌‌ی اثباتِ نبوّتِ سیّدنا محمّدﷺ {7}

مرحله‌ی نخست: اثباتِ صداقتِ پیامبرِ اسلام (ص) از طریق سیره

5. عباداتِ بیش‌از‌اندازه

توضیح: پیامبرﷺ شب‌ها به اندازه‌‌ی بسیار زیادی عبادت می‌کردند به حدّی که حتّی گاهی پاهای‌ ایشان زخم می‌شد. نقل است حدّاقل ۱۱ رکعت در تمامِ شب‌ها نمازِ تهجّد می‌خواندند که هر سجده‌ی آن در حدّ تلاوتِ ۵۰ آيه طول می‌کشید!

وجهِ استدلال: اگر محمّد بن عبدالله واقعاً به ادّعای خود باور نداشت، هیچ دلیلی نبود که تا این‌اندازه به خودش زحمت بدهد و خدایِ خیالیِ خودساخته‌اش را بپرستد. او صبح تا شب مشغولِ جنگ‌و‌جدالِ فیزیکی و کلامی و روانی با کفّار و مشرکین بود و شب‌ها، فرصتِ کم‌یابی برای تسکینِ روح و کسبِ آرامشِ او به شمار می‌رفت؛ پس چرا ایشان باید به‌جای استراحت و رفعِ خستگی، چنین رفتاری داشته باشند؟! فقط کافی‌ست از مسلمانانِ اطراف‌تان بپرسید که برای نمازِ صبح با چه زجری بیدار می‌شوند و چه زود آن را تمام می‌کنند و سریعاً به تختِ خوابِ خود برمی‌گردند! این رفتارِ کسانی است که می‌دانیم به اسلام اعتقاد دارند، آن‌وقت حیرت نخواهید کرد اگر بدانید محمّد (ص) هر شب حدودِ ۱۱ یا ۱۳ رکعت نماز می‌خواند و باز برای نمازِ صبح برمی‌خواست و هر نمازِ ایشان هم بسیار طول می‌کشید تا جایی که پایِ مبارکِ‌شان ورم می‌کرد و آن وقت عدّه‌ای معتقدند که او هیچ باوری هم به این اعمالِ خود نداشته است؟! روشن است که این دلیل، به وضوح به ما می‌فهماند که سیّدنا محمّد صلّی الله علیه وآله وسلّم، عمیقاً به ادّعای وحی باور داشتند.

وثاقتِ تاریخی: در قرآن که متواتراً نقل شده است، آمده که نمازِ شب برای پیامبر (ص) واجب بود! [۱] در روایتِ صحیحی که حدّاقل ۶ تن از صحابه (عایشه، انس بن مالک، ابوسعید خدری، عبدالله بن عمر، ابوهریره، مغیره بن شعبه) آن را روایت کرده‌اند، آمده است که پاهایِ پیامبر (ص) از شدّتِ عبادت زخم می‌شد و در پاسخ به این‌ سوال که چرا خودت را این‌همه به زحمت می‌اندازی می‌فرمود: آیا بنده‌ای سپاس‌گزار نباشم؟! [۲] در این روایت از آن‌جایی که مضمونی سهل‌الحفظ دارد و هم‌چنین توسّط افرادِ زیادی روایت شده، احتمالِ نسيان منتفی است. احتمالِ دروغ‌گویی را نیز به دلیلِ تعدّدِ روّات و هم‌چنین عدمِ وجودِ انگیزه‌ای خاص برای جعلِ روایت، باید منتفی دانست. البته مفهومِ کلّیِ این روایت، در احادیثِ بسیاری به شیوه‌های دیگری تکرار شده است. مثلاً حدیثِ صحیحِ دیگری وجود دارد که سیّدتنا عایشه در آن تعدادِ رکعات و میزانِ طول‌کشیدنِ سجده‌ها را چنان که ذکر شد بیان می‌کنند. [٣] و از این دست روایات با الفاظ و مضامینِ مختلف و یا مشابه و با تعدّدِ روّات، فراوان است که در مجموع شکّی در صحتِ تاریخیِ آن‌چه گفته شد باقی نمی‌گذارد.

📚ارجاعات
[۱] الإسراء - ٧٩
[۲] صحيح البخاري ح ١١٣٠
[۳] صحيح البخاري ح ٩٩٤

#اثبات_نبوت
#اثبات_صداقت_پیامبر



✅@anti_shobahat | آنتی شبهات

📚عنوان کتاب:
مگر در سنت شکی هست؟
📝نویسنده: احمد بن یوسف السید
🖊️مترجم: واحد ترجمهٔ بینش
📑تعداد صفحات: ۱۷۲

معرفی اجمالی:
در این کتاب، نویسنده سعی کرده با استناد به آیات قرآن و دلائل عقلی، حجیت حدیث و سنت رسول اکرم(ص) را اثبات کنند و به شبهات منکرین سنت(قرآنییون) پاسخی جامع بدهند.


✅@anti_shobahat | آنتی شبهات

سلسله‌‌ی اثباتِ نبوّتِ سیّدنا محمّدﷺ {8}

مرحله‌ی نخست: اثباتِ صداقتِ پیامبرِ اسلام (ص) از طریق سیره

6. موردِ تکالیفِ متعدّدِ اسلام

توضیح: در اسلام، اوامر و نواهیِ زیادی برای مسلمین وجود دارد. روزانه پنج‌بار نماز به همراهِ مقدّماتی چون وضو، تیمّم، غسل، دوری از نجاسات، روی‌آوردن به قبله و... یک‌ماه روزه‌گرفتن در سال، نهی از خوردنِ گوشتِ خوک و شراب‌خواری، نهی از استعمالِ طلا و ابریشم برای مردان و...

وجهِ استدلال: اگر پیامبرِ اسلام (ص) به ادّعایِ وحی باور نداشت و با هدفِ دیگری غیر از ابلاغِ دینِ حقیقیِ خداوند مثلاً منافعِ شخصی به تبلیغِ اسلام می‌پرداخت، مسلّماً نباید با امر‌و‌نهی‌های متعدّد و جزئی، احتمالِ گرایشِ مردم به دینش را کاهش می‌داد. برای کسی که می‌خواهد از دین برای رسیدن به زن‌و‌زیور و مال‌و‌منال و جاه‌و‌مقامِ دنیا استفاده کند، چه اهمیّتی دارد که مردم هر روز پنج‌بار نماز بخوانند؟! چه فایده‌ای برای ایشان داشت که مردم را مجبور به یک‌ماه روزه‌داری کنند؟! مخصوصاً این‌که چنین حکمی برای بسیاری افراد سخت و موجبِ گریزِ آنان از دین می‌شد. چرا ایشان باید شرابی که برای اعراب بسیار محبوب بود و حتّی در اشعارشان آن را مدح می‌کردند را به‌طورِ مطلق حرام می‌کردند؟! در این‌صورت قطعاً مانعِ بزرگی برای اسلام‌آوردنِ افرادِ بسیاری که با می‌گساری خو گرفته بودند پدید می‌آمد! مسلّماً با این فرض که سیّدنا محمّد به‌دنبالِ سوءاستفاده‌ی شخصی از دین بودند، پاسخی برای این سؤالات نمی‌یابیم امّا شاید برخی بگویند: "قبول که هدفِ محمّد منافعِ شخصی نبود، امّا قصدِ اصلاحِ جامعه را داشت و از این طریق می‌خواست اخلاقِ مردم را تصحیح کند!" در پاسخ می‌گوییم پس با نواهی‌ای مثلِ نهی از خوردنِ گوشتِ خوک و حیواناتِ دیگر، منعِ نگه‌داریِ سگ، حرمتِ برداشتنِ ابرو برای زنان و استعمالِ طلا و ابریشم برای مردان و... چه می‌کنید؟! چنین احکامی چه فایده‌ای برای اصلاحِ جامعه داشت؟! آیا ملحدی از میانِ ملاحده پیدا می‌شود که به ما پاسخ دهد چرا محمّد بن عبدالله (ص) برای یک‌روز روزه‌خواری کفّاره‌ی دوماهِ تمام روزه‌گرفتن را قرار داد؟! فایده‌ی شخصی و غیرشخصیِ این حکم برای محمّد (ص) چه بود؟! خلاصه این‌که چرا احکامِ بسیار جزئی‌ای در مباحثِ طهارت، نجاسات، نماز، روزه، زکات، ازدواج، بیع و معاملات، خوراک‌و‌پوشاک و... وجود دارد که حتّی مسلمین حکمتِ بسیاری از آن‌ها را نمی‌دانند؟! کدام حقّه‌بازی که قصدِ فریبِ مردم را دارد و یا کدام اصلاح‌گری چنین رفتار می‌کند و برای تثبیتِ همین اعمالِ ساده در میانِ مردم، ده‌ها‌هزار عربِ وحشی را به جانِ خود می‌اندازد و سببِ وقوعِ ده‌ها جنگِ طاقت‌فرسا علیهِ خود را فراهم می‌کند و هزاران تهمت و توهین و سختی را متحمّل می‌شود؟! جز این است که اشتیاقِ بی‌اندازه‌ی پیامبرِ اسلام (ص) به ترویجِ این اعمال در میانِ مسلمین، ناشی از باورِ عمیق به وحی بوده است؟!

وثاقتِ تاریخی: بسیاری از مواردِ ذکرشده در قرآنی هستند که متواتراً نقل شده و مابقی نیز در سنّتِ صحیحِ پیامبر (ص) متعدّداً نقل شده‌اند به‌طوری که شیعه و سنّی با وجودِ اختلافاتِ فراوان، همگی بر این مسائل متّفق‌القول هستند. از طرفی، گذشته از آن‌که دلیلِ خاصّی ندارد کسی به جعلِ این موارد بپردازد، چنین مسائلی به‌صورتِ عملی، نسل‌به‌نسل منتقل می‌شد و احتمالِ وقوعِ تحریف در این موارد بسیار کم است.

#اثبات_نبوت
#اثبات_صداقت_پیامبر


✅@anti_shobahat | آنتی شبهات

✅بحث قبل از خواب:

با چه روشی به حفظِ عزتِ امتِ اسلامی کمک می‌کنید؟ (به غیر از موردِ صدقه و تربیت فرزندان صالح)

💬نظرتون رو بصورت 👍 / 👎و یا کامنت بیان کنید

✅@anti_shobahat | آنتی شبهات

سلسله‌‌ی اثباتِ نبوّتِ سیّدنا محمّدﷺ {9}

مرحله‌ی نخست: اثباتِ صداقتِ پیامبرِ اسلام (ص) از طریق سیره

7. موردِ گریستن به هنگامِ استماعِ قرآن و عبادات!

توضیح: روایاتِ زیادی از پیامبرِ اسلامﷺ نقل شده است که ایشان هنگامِ عبادتِ خداوند و نمازگزاری و یا حتّی شنیدنِ قرآن، از شدّتِ تأثّر به گریه می‌افتادند و اشک‌هایشان جاری می‌شد.

وجهِ استدلال: یکی از بهترین راه‌های ممکن برای پی‌بردن به صداقتِ افراد، بررسیِ رفتارهایی است که از حالاتِ درونیِ آن‌ها خبر می‌دهند و بی‌شک‌ یکی از بهترینِ این موارد، گریه‌کردن است! اگر پیامبرﷺ به نبوّتِ خودش ایمانِ راسخ نداشت و می‌دانست که آن خدایی که با او سخن می‌گوید، توهّمی بیش نیست و قرآنی که تلاوت می‌شود فقط ساخته‌و‌پرداخته‌های دروغینِ خودش است، هرگز چنین متأثّر نمی‌شد‌. اگر به مسلمانانِ اطراف‌مان نگاه کنیم، آن‌هایی که ایمانِ کمی دارند هرگز بر اثرِ انجامِ اعمالِ دینی احساسات‌شان برانگیخته نمی‌شود؛ در مقابل کسانی که ایمانِ راسخی دارند گاهی هنگامِ تلاواتِ قرآن و یا نماز از روی خشوع و خضوع به تضرّع‌ و گریه‌و‌زاری می‌افتند. حال به نقلِ عبدالله بن مسعود نگاه کنید که می‌گوید: پیامبرﷺ به من فرمود: «برایم قرآن بخوان». گفتم: چگونه برایت قرآن بخوانم در حالی كه قرآن بر تو نازل شده است؟! فرمود: ‌«دوست دارم آن‌را از دیگران بشنوم». پس سوره‌ی نساء را برایش تلاوت كردم تا به این آیه رسیدم كه: ﴿فَكَيۡفَ إِذَا جِئۡنَا مِن كُلِّ أُمَّةِۢ بِشَهِيدٖ وَجِئۡنَا بِكَ عَلَىٰ هَٰٓؤُلَآءِ شَهِيدٗا ٤١﴾ [النساء: 41]. یعنی: «چگونه خواهد بود آنگاه كه از هر ملتی، گواهی بیاوریم و تو را به عنوانِ گواه اینان، بیاوریم». پیامبر ﷺ فرمود: «بس كن». پس دیدم كه اشک از چشمانِ مباركش، سرازیر است. [۱] از عایشه (رض) روایت است که از ایشان در مورد عجیب‌ترین چیزی که از پیامبرﷺ دیده‌اند پرسیدند. ایشان اندکی سکوت نمودند و سپس فرمودند: یکی از شب ها، پیامبرﷺ فرمود: «ای عایشه! امشب مرا بگذار که به عبادتِ پروردگارم بپردازم». عایشه (رض) فرمودند به خدا سوگند که من در کنارِ شما بودن و آنچه را که باعثِ خوشحالی شما شود دوست دارم. به هر حال پیامبرﷺ برخاست و وضو گرفت و به نماز ایستاد و آن قدر گریه نمود که پیراهنش خیس شد. سپس نشست و به اندازه ای گریه نمود که ریشش خیس شد. بعد از آن، آن‌قدر گریه نمود که زمین خیس شد. آن گاه بلال آمد و وقتِ نماز اعلام نمود و چون دید رسول الله ﷺ گریه می‌نماید، گفت: ای رسول خدا! شما گریه می کنید در حالی که خداوند گناهانِ گذشته و آینده‌ی شما را مغفرت نموده است؟! پیامبرﷺ فرمود: «آیا بنده‌ی سپاسگزاری نباشم؟ آیه‌ای بر من نازل شده است؛ وای به حالِ کسی که آن را بخواند و در آن، تدبّر نکند (إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ لَآيَاتٍ لِأُولِي الْأَلْبَابِ﴾ [٢] عبدالله بن الشخیر (رض) می‌گوید پیامبرﷺ را دیدم که نماز می‌خواند و صدای گریه از سینه‌ی او به گوش می‌رسید مانند دیگی که می‌جوشد! [٣] در این رفتارهای پیامبرﷺ به وضوح تأثیرِ عمیقی که قرآن بر ایشان گذاشته آشکار است.

وثاقتِ تاریخی: چنان‌که دیدید، روایاتِ گریستنِ پیامبرﷺ به هنگامِ عبادات بسیار هستند و علاوه‌براین چند موردی که ذکرِ آن رفت و اسنادِ همه‌ی آن‌ها نیز صحیح بود، مواردِ دیگری نیز در سنّتِ صحیح و معتبر وجود دارد؛ مثلِ گریه‌ی ایشان هنگامِ نمازِ کسوف، گریستنِ حضرت از روی دل‌سوزی برای امّت، گریه‌ی ایشان بعد از نزولِ آیه‌ی ۶۸ انفال و... تمامِ این روایاتِ متعدّد، همگی به چند طریقِ مختلف نقل شده‌اند و گاهاً الفاظِ متفاوتی دارند که در مجموع، ثبوتِ آن‌ها مسلّم است.

📚ارجاعات
[۱] صحیح بخاری - ح ٤٥٨٢
[۲] صحیح ابن حبّان- ح ٦٢٠
[۳] سنن أبوداوود - ح ٩٠٤

#اثبات_نبوت
#اثبات_صداقت_پیامبر


✅@anti_shobahat | آنتی شبهات