لرزش دست نخست وزیر اسرائیل
هنگام پیام ویدئویی امشب😂

و باز هم اعتراف...

یورو نیوز جان تو که بیطرف بودی که🚶🏻‍♂

بالاخره جنگ‌ میشه یا نه؟!

✾•┈••✦❀✦••┈✾
✅ @zeinoullah
✅️ @anti_shobahat

خالد بن ولید بن مغیره مخزومی
سیف الله المسلول(شمشیر آخته الله )

فاتح حیره و دمشق و یرموک و درهم شکننده روم و ایران
فاتح جنگهای رده و قاتل پیامبران دروغین

فرماندهی که در هیچ نبردی شکست نخورد
و از طرف رسول الله صلی الله علیه وسلم ملقب به شمشیر الله شد

رضی الله تعالی عنه

قصه خودکشی یک فمنیست افراطی آمریکایی

▪️ «نورا وینسنت» یک فمنیست افراطی و نویسنده آمریکایی بود که تصمیم گرفت به مدت ۱۸ ماه، زندگی مردانگی را تجربه کند و برای تغییر شکل خود به جنسیت مرد، دست به عمل جراحی زد.
او پس از به پایان رسیدن تجربه‌اش، کتاب مشهورش با نام «Self-made man» در سال ۲۰۰۶ نوشت و در آن بسیاری از صفات مردانگی را پسندید و گفت که در این زمانه به مردان بسیار ظلم می‌شود.
اما او پس از این تجربه در مشکلات روانی شدیدی قرار گرفت و تحت درمان بیمارستان های مختلفی قرار گرفت اما بیماری روانی او بهبود پیدا نکرد و در آخر برای پایان دادن به این مشکلات و درد ها -به خاطر تجربه‌ و فمنیست افراطی بودنش- در سوئس دست به خودکشی زد.

سخن او قبل از اینکه خودکشی کند: (تجربه‌ام موجب شد که احساس ضعف و درد و سختی شدیدی بکنم، در حالی که همه ما در جنبش فمنیست باور داشتیم که زن‌ها دائما از بد‌ترین‌ها هستند و مرد ها نیز همیشه از بهترین‌ها هستند، مطلوب بود که پا جای پای آن ها بگذارم تا درک کنم که این به شکل مطلق صحیح نیست).


#فمنیزم
برگرفته از کانال وعی

نماز شب را ترک می کنی
و نماز صبح را به تاخیر می اندازی
و نماز ضحی را به جا نمی آوری
و اذکار صبحگاه و شامگاه را نمی خوانی
و از تلاوت روزانه ی قرآن باز می مانی
و استغفار را رها می کنی و تسبیح و تهلیل و تحمید نمی گویی
و از زمان های استجابت دعا غافل می شوی

سپس می آیی و شکایت می کنی که به سختی افتاده ای و گشایشی رخ نمی دهد!!
چه گشایشی رخ دهد وقتی تو بزرگ ترین راه های گشایش را ترک کرده ای!؟؟
✾•┈••✦❀✦••┈✾
✅ @zeinoullah
✅️ @anti_shobahat

▪️ (به عنوان مثال: روان‌شناسان، غالبا مشاهدات و تجربه‌های خود را در یک چهار چوب معین محدود می‌کنند و آن چهار چوب، انسان غربی است؛ سپس بر اساس نتایجی که به دست آورده‌اند بر تمام انسان‌ها تعمیم می‌دهند، در حدی که آن را از خصایصِ عمومیِ انسان -بدون هیچ استثنایی- قرار می‌دهند).

[الشرق والغرب، رینیه جینو -معروف به شیخ عبد الواحد یحیی- (۶۲)]

اینگونه برخی از مقالات آنها برای استدلال و تعمیم به اهل مشرق زمین، دارای ایراد و اشکال خواهد بود

#فوائد

ْ
📚 ماهیِ لغزنده! | !Slippery Fish

آیا علم برایِ هرچیزی جواب دارد؟

✍️ نویسنده: لئو شاهوفسکی

تگ‌هایِ کلیدی:
هورکهایمر | سکس با محارم | ساینتیسم | علم‌ پرستی | علم‌گرایی | پوزیتیویسم | ماکس‌پلانک | زبان | کوالیا | عدالت | قضاوت‌ ارزشی


@anti_shobahat | آنتی شبهات

11- قَالَ النَّبِيِّ ﷺ : «كلُّ شيءٍ ليس من ذِكْرِ اللهِ فهو لَهْوٌ أو سَهْوٌ إلا أربعَ خِصَالٍ : مَشْىُ الرجلِ بينَ الغَرَضَيْنِ - المَرْمَى - وتأديبُه فَرَسَهُ ومُلَاعَبَتُهُ أهلَه وتعليمُه السِّبَاحَةَ»
[اخرجه طبرانی (۱۷۸۵) ، بیهقی (۱۹۷۳۳) و ...] , حکم حدیث: صحیح

ترجمه: رسول خدا ﷺ فرمود: هرآنچه در آن ذکر و یاد الله تعالی نباشد، سرگرمی غافل کننده و بیهوده و باطل است مگر چهار چیز؛ تیراندازی، تربیت اسب، شنا، بازی و شوخی با اهل و عیال.

شرح:
ورزش در اسلام: ورزش در واقع امری مباح است اما اگر نیت شخص از انجام آن تقویت و سلامتی بدن و کسب قوه عضلانی برای انجام اموری باشد که رضای الله را در پی دارند، مستحب و شایسته است و در زمره سرگرمی های غافل و بیهوده قرار نمیگیرد زیرا پیامبر ﷺ در روایتی صحیح (مسلم ۲۶۶۴) میفرماید " مومن قوی از مومن ضعیف بهتر است " و مومن میتواند در جهاد فی سبیل الله در برابر کفار و دفاع از حقوق خود، خانواده و ... از مزایای فعالیت ورزشی خود بهره ببرد؛ اما در راس همه ورزش ها سه ورزش سوارکاری ، تیراندازی و شنا بسیار مورد تاکید و ترغیب هستند زیرا رشته هایی هستند که مستقیماً دربرگیرنده تمرینات و مهارت‌های جهادی می‌باشند ... (جهت مطالعه بیشتر کلیک کنید)
بازی و شوخی با اهل و عیال: خانه انسان مسلمان نباید از شوخی و شادمانی خالی شود علی رغم آنکه خانه‌ای است پر از کار و تلاش. رسول خدا ﷺ در این زمینه الگو بوده اند و شخصی خنده رو بوده اند چنانکه طبرانی از ابوامامه روایت می‌کند پیامبر ﷺ خنده رو ترین و خوش‌برخوردترین افراد بود. شور و نشاط در منزل مسلمان نباید منافاتی با شرم و حیا، عدم آزار همسایگان، عدم رنجاندن دل‌ها، عدم استهزاء و غیبت و ایرادگیری برکسی داشته باشد بلکه باید به نوعی باشد که کسالت و روزمرگی را از خانواده برطرف نماید.

#حدیث_شب

سلسله‌‌ی اثباتِ نبوّتِ سیّدنا محمّدﷺ {23}

مرحله‌ی دوم: ردِّ فرضیه‌‌ی متوهّم‌بودنِ پیامبرﷺ

● مقدّمه‌:
به لطفِ خداوند در مرحله‌ی قبل بیست‌دلیل برای ردِّ فرضیه‌ی دروغ‌گوییِ پیامبرﷺ آوردیم. گاهاً تنها یک‌دلیل از میانِ آن‌ها، برای افرادِ منصف کافی‌ست و بسیاری از مستشرقین با استناد به یکی از این دلایل، صداقتِ پیامبرﷺ را پذیرفته‌اند. در هر صورت، اگر این دلایل را کنارِ هم بگذاریم و مانندِ یک مجموعه نگاه کنیم، شکّی باقی نمی‌ماند؛ زیرا این دلایل نوعاً طوری هستند که می‌توان از آن‌ها برای تقویتِ همدیگر استفاده کرد. بسیاری از ملحدین و مستشرقین وقتی فهمیدند اتّهامِ دروغ‌گویی به پیامبرﷺ شدیداً با سیره‌ی ایشان و برخی حوادثی که در آن است، ناسازگار است، به آخرین پناه‌گاه‌شان روی می‌آورند: «پیامبرﷺ صادق بود، امّا توهّم می‌زد!». غافل از این‌که این فرضیه نیز مانندِ قبلی به سستیِ خانه‌ی عنکبوت است و «إِنَّ أَوۡهَنَ ٱلۡبُيُوتِ لَبَيۡتُ ٱلۡعَنكَبُوتِ». دلایلی که ملحدین برای صرعِ پیامبرﷺ و انتسابِ وحی به توهّم ارائه کرده‌اند به‌قدری از اثباتِ مطلوبِ خود دور هستند که پرداختنِ بیش از حد به آن‌ها روا نیست و باعث می‌شود شأنِ کاذبی به دست آورند. بنابراین، ابتدا چند دلیلِ ساده و کافی می‌آوریم که هرگونه تمایلی برای پذیرشِ این فرضیه را از ریشه بخشکاند و سپس آن خرده‌دلایلِ ناچیزشان را نقد می‌کنیم.

● دلایلی برای ردِّ این فرضیه:
1. در این موقعیت ادّعای ما این نیست که قرآن از نظرِ ادبی معجزه است؛ این بحث مفصّل است و فعلاً مجالِ پرداختن به آن را نداریم. در این مرحله همین امر برای‌مان کافی‌ست که بدانیم قرآن، به اعترافِ ادیبانِ بزرگِ مسلمان و نامسلمان، دارای اسلوبِ ادبی و فصاحت‌وبلاغتی شگفت‌انگیز است. ملحدین حتّی اگر بخواهند در برابرِ اعجازِ ادبیِ قرآن تسلیم نشوند -که این موضوعِ بحثِ فعلیِ ما نیست- بدونِ شک اگر فارغ از اعجاز، به عظمتِ ادبیِ قرآن اعتراف نکنند لایق وصفی جز بی‌انصاف و کوردل نخواهند بود. أمين نخلة شاعرِ مشهورِ مسیحیِ عرب که عضوِ «مجمع اللغة العربية» بود و حتّی أحمد شوقي لقبِ خود «أمير الشّعراء» (=پادشاهِ شاعران) را به او اعطا کرده بود می‌گفت:

هیچ چیزی از قرآن نخواندم مگر این‌که فصاحتش از همه جهت مرا دربرگرفت و معجزه‌ی تعقّل‌انگیزِ آن را دیدم و ناگهان از خوابِ غفلت بیدار شدم که: وای بر تو! که من بر دینِ نصرانی هستم. [۱]

حال این واقعیت چطور در برابرِ فرضیه‌ی توهّم می‌ایستد؟ لازم است یادآور شویم در این فرض، ما قرآن را حاصلِ ذوقِ هنریِ پیامبرﷺ نمی‌دانیم؛ بلکه ناچار باید قرآن را منفعل به شمار آورد. یعنی این‌گونه نیست که انسانی با ذوقِ ادبیِ بالا و با تلاشِ زیاد، متنِ شگفتی خلق کند. بلکه قرآن کاملاً بدونِ تأثیرِ ذائقه‌ی ادبیِ پیامبرﷺ حاصلِ حملاتِ صرع دانسته می‌شود. حال سؤال این است: آیا حملاتِ صرع می‌تواند چنین شاهکارِ ادبیِ بزرگی بسازد؟ قطعاً خیر. گاهاً برخی ملحدین بدونِ دقّتِ نظر پاسخ می‌دهند افرادی در تاریخ بودند که صرع داشته‌اند، امّا همزمان هنرمندانِ بزرگی بودند. این پاسخ هیچ ربطی ندارد؛ چون فرضیه‌ی صرع نمی‌گوید پیامبرﷺ -در عینِ داشتنِ صرع- با ذوقِ هنریِ خودش قرآن را نگاشته (چون این مرتبط با فرضِ فریبکاریِ پیامبر است که پیش‌تر رد کردیم) بلکه فرضیه‌ی صرع، مستقیماً آن را به خودِ حملاتِ صرع ربط می‌دهد! این فرق دارد با این‌که یک‌نفر -با وجودِ داشتنِ صرع- از ذوقِ هنریِ بالایی برخوردار باشد و سپس با استفاده از این ذوق، آثارِ زیبایی خلق کند؛ زیرا این‌جا ما نمی‌گوییم پیامبرﷺ با ذوقِ هنری‌اش قرآن را آفرید، بلکه پیدایشِ قرآن هیچ ربطی به تلاش‌های پیامبرﷺ ندارد و فقط حاصلِ توهّماتِ ذهنی بیمار دانسته می‌شود.

ادامه دارد...

2. این‌جا هم نمی‌خواهیم از خبردادنِ قرآن از محتوای عهدین -با توجّه به شرایطی که پیامبرﷺ داشت- به عنوانِ دلیلی مستقل برای نبوّت استفاده کنیم. این هم می‌تواند موضوعِ خوبی برای یک سلسله‌ی دیگر باشد، امّا اکنون زمانش نیست. چیزی که قصد داریم به آن استناد کنیم فقط همین است که حملاتِ صرع نمی‌توانستند جزئیاتِ دقیقِ عهدین را به پیامبرﷺ منتقل کنند‌. دقّت کنید این‌جا نیازی نیست این فرضیات را رد کنیم که پیامبرﷺ یواشکی از یک‌نفر این مسائل را می‌آموخته یا خودش سواد داشته و پنهانی عهدین را مطالعه می‌کرده؛ این‌ها مربوط به فرضِ دروغ‌گویی بود که قبلاً رد کردیم. چیزی که این‌جا با آن سروکار داریم، فقط همین فرضِ سست است که حملاتِ صرع، از محتوایِ جزئیِ عهدین به پیامبرﷺ خبر داده‌اند! آیا چنین چیزی ممکن است؟ قطعاً نه! تنها پاسخی که ملحدین می‌توانند بدهند این است که داستان‌های عهد قدیم به قدری در مکّه رواجِ شدید داشته که در ناخودآگاهِ پیامبرﷺ مانده بود و حملاتِ صرع، این محتوا را بر او القاء می‌کرد. یعنی بدونِ رواجِ شدیدِ محتوای عهدین در مکّه، این واقعیت با فرضیه‌ی صرع سازگار نیست. خب آیا واقعاً داستان‌های عهدین به شدّت در مکّه رایج بودند؟ همین کافی‌ست بدانیم مستشرقینی چون تام هالند (Tom Holland)، پاتریشیا کرون (Patricia Crone)، جان ونز برو (JohnWansbrough)، دن گیبسون (Dan Gibson) و... تمامِ تلاشِ خود را کرده‌اند تا محیطِ زندگیِ پیامبرﷺ را به‌جای مکّه، شام و اردن و فلسطین معرّفی کنند یا زمانِ زندگی‌اش را به‌جای قرنِ هفتم، قرنِ نهم بدانند و انگیزه‌ی خود را همین دانسته‌اند که ممکن نبود پیامبرﷺ در آن محیط تا این حد از مطالبِ کتبِ پیشین مطّلع باشد! این به خوبی ثابت می‌کند حدّاقل جزئیاتِ عهدین هیچ رواجی در مکّه نداشته است. امّا مگر در قرآن چه جزئیاتی از کتابِ مقدّس آمده است که مستشرقین چنین ادّعاهای عجیبی مطرح کرده‌اند؟ مثلاً قرآن از زبور (همان مزامیر) نقل می‌کند که «صالحان زمین را به ارث خواهند برد» (الأنبياء: ١٠٥) و این دقیقاً با همین لفظ در مزامیر موجود است (مزامیر 37:‏29) درحالی که حتّی بزرگترین مفسّرینِ مسلمان با وجود گذشتِ قرن‌ها از نزولِ قرآن و رواجِ ترجمه‌ی عربیِ عهدین و مناظره با اهل کتاب، از این واقعیت که این بشارت واقعاً در فلان قسمتِ مزامیر آمده خبر نداشتند و گاهاً آیه را نادرست تأویل می‌کردند. یا قرآن به داستانِ الیاس و بتِ بعل اشاره می‌کند (الصّافات: ۱۲۳-۱۲۵) که إلياس، همان ایلیاست. در واقع ایلیا، در عبری "ایلیاهو" (אֵלִיָּהוּ) و در یونانی "ایلیاس" (Ηλίας) و در سریانی "إلیاس" (ܐܸܠܝܼܵܐ) خوانده می‌شود. ماجرای این پیامبر و بت بعل هم در عهد قدیم آمده (اوّل پادشاهان: ۱۸:۱۸) امّا باز هم بزرگترین مفسّرینِ مسلمان بعدِ گذشتِ صدها سال نمی‌دانستند إلياس کیست و آن را به اشتباه همان "ادریس" می‌دانستند و بعل را نیز به "رب" يا "سیّد" ترجمه می‌کردند! گابریل سعید رِینولدز (Gabriel Said Reynolds) کتابی دارد به نامِ «قرآن و بایبل: متن و تفسیر» (The Quran and Holy Bible: Text and Commentary) و در این کتاب نشان می‌دهد هرجای قرآن به کدام قسمت از عهدین اشاره دارد و این‌طور نیست که در قرآن فقط کلیاتِ داستان‌ها را ببینیم، قرآن حتّی به جزئیاتِ تلمود و اسفارِ مشکوک (اپوکریفا) نیز واقف بوده است. مثلاً داستانِ زنده‌کردنِ پرندگان توسّطِ عیسی در اناجیلِ رسمی نیست امّا در انجیلِ توماس (Gospel of Thomas) آمده است. [۲] پس دیوانگی نیست چیزی را به صرع ربط دهیم که مستشرقین برای توجیهش، تمام حقایق متواتر تاریخی را انکار کرده‌اند؟

ادامه دارد...