⏺شبهه: هرکس کافر باشد خونش حلال است!


یکی از شبهاتی که در محافل اسلام‌ستیزان بسیار منتشر شده است و همیشه علیه مسلمین بر آن اصرار دارند، این است که قرآن کشتن غیرمسلمین را حلال دانسته است؛ بنابراین ادعای اینکه اسلام، خواهان آزادی و صیانت از غیرمسلمین است، صحت ندارد!!

🔠 جواب:

اولاً: این ادعای اسلام‌ستیزان صحت ندارد و افتراء و دروغ بر اسلام و مسلمین است؛ زیرا جمهور فقهاء لزوم قتال (جنگ) را جنگيدن و تعدّی و تجاوز دانستند نــه [مجرد] كفر. فرد به مجرد مخالفتش با اسلام كشته نمی‌شود، بلكه به علت تجاوز و تعدّی بر اسلام كشته می‌شود و كسی كه نمی‌جنگد، جنگيدن با او جايز نيست؛ بلكه نسبت به او بايد جانب صلح را داشت. [۱]

ثانیاً: قرآن و سنت، به عنوان دو مصدر اساسی در اسلام، بر این دلالت دارند که مجرد کفرِ کافران دلیل بر قتالشان نیست؛ بلکه همانطور که قبلاً بیان شد، تعدّی و تجاوز آن‌ها مسبب آن است.

✅برخی از این دلایل عبارت‌اند از:

◾️«وَ قاتِلُوا في‏ سَبيلِ اللَّهِ الَّذينَ يُقاتِلُونَكُمْ وَ لا تَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ الْمُعْتَدينَ» [بقره: ۱۹۰]
◽️«و در راه خدا، با كسانى كه با شما می‌‏جنگند، بجنگيد، و[لى‏] از اندازه درنگذريد، زيرا خداوند تجاوزكاران را دوست نمی‌‏دارد.»

◾️«فَإِنْ قاتَلُوكُمْ فَاقْتُلُوهُمْ كَذلِكَ جَزاءُ الْكافِرينَ» [بقره: ۱۹۱]
◽️«پس اگر با شما جنگيدند، آنان را بكشيد، كه كيفر كافران چنين است.»

◾️«فَإِنِ اعْتَزَلُوكُمْ فَلَمْ يُقاتِلُوكُمْ وَ أَلْقَوْا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ فَما جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ عَلَيْهِمْ سَبيلاً» [نساء: ۹۰]
◽️«پس اگر از شما كناره‌‏گيرى كردند و با شما نجنگيدند و با شما طرح صلح افكندند، [ديگر] خدا براى شما راهى [براى تجاوز] بر آنان قرار نداده است.»

◾️«وَ قاتِلُوا الْمُشْرِكينَ كَافَّةً كَما يُقاتِلُونَكُمْ كَافَّةً» [توبه: ۳۶]
◽️«و همگى با مشركان بجنگيد، چنانكه آنان همگى با شما می‌‏جنگند.»

◾️«لا يَنْهاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذينَ لَمْ يُقاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَ لَمْ يُخْرِجُوكُمْ مِنْ دِيارِكُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَ تُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطينَ» [ممتحنه: ۸]
◽️«[امّا] خدا شما را از كسانى كه در [كار] دين با شما نجنگيده و شما را از ديارتان بيرون نكرده‏‌اند، باز نمی‌‏دارد كه با آنان نيكى كنيد و با ايشان عدالت ورزيد، زيرا خدا دادگران را دوست می‌‏دارد.»

▪️ابن عباس (رضی الله عنهما) می‌فرمايد: «كان المشركون على منزلتين من النبي ﷺ والمؤمنين: كانوا مشركي أهل حرب، يقاتلهم ويقاتلونه، ومشركي أهل عهد، لا يقاتلهم ولا يقاتلونه.» [2]
▫️«مشركان نزد پيامبر ﷺ و مسلمانان، دو بخش بودند؛ گروهی از مشركان اهل جنگ بودند، آن‌حضرت ﷺ با آنان می‌جنگيد و آنان نيز با آن‌حضرت می‌جنگيدند. و گروهی ديگر اهل عهد و پيمان بودند و آن‌حضرت با آنان نمی‌جنگيد و آنان نيز با ايشان نمی‌جنگيدند.»

📝 نتيجه اينكه: كفار به مجرد کفرشان مستحق کشتن نبودند؛ بلکه جنگ و یا کشتن آن‌ها به سبب ممانعت در اعلای کلمه‌ی الله و ظلم و تعدّی بوده است. یکی از دلایل اساسی دیگر در این رابطه، اخذ جزیه از کفار است؛ اگر مجرد کفر سبب کشتن آن‌ها بود که جزیه مشروعیت پیدا نمی‌کرد.

برای اطلاع از [همزیستی مسالمت‌آمیز با غیرمسلمانان در جامعه‌ی اسلامی] به کتابی با همین عنوان مراجعه کنید.

📚پی‌نوشت‌ها:
[۱] نک: أحكام الأسری والسبايا فی الحروب الإسلامية، د. عبداللطيف عامر، (ط: ۱، دارالکتب المصری، القاهرة، ۱۴۰۶هـ)، ص۶۳.
[۲] صحيح البخاری، ج۷، ص۴۸ ح۵۲۸۶؛ السنن الكبرى للبيهقی، ج۷، ص۳۰۳ ح۱۴۰۶۶.

برگرفته از کانال رد شبهات ملحدین


✅@anti_shobahat