🕌 ممنوعیت شکنجه در اسلام

(بخش دوم)

در بخش اول دلایلی صریح از سنّت پیامبراکرم (صلی الله علیه وسلم) مبنی بر توصیه‌های موکد بر ممنوعیت شکنجه ارائه گردید و در بخش دوم نیز به دیدگاه برخی از علماء در مورد حرمت شکنجه اشاره خواهیم کرد.

✅اجماعِ علماء بر حرمت شکنجه

دانشمندان مسلمان باتوجه به دلایل صریح و فراوان شرعی‌ای که از سنّت وارد است بر حرمت شکنجه اتفاق دارند.

▪️امام ابن عبدالبر (رحمه الله) می‌گوید:
«مثله و شکنجه به اجماع - علماء - جائز نیست و شکنجه‌ی شناخته‌شده مانند، بریدن بینی، گوش، کور‌کردن چشم و شبیه آن که جزو تغییردادن باطل و لغو مخلوقاتِ خداوند است.» [۱]

▪️امام صنعانی (رحمه الله) می‌گوید:
«خیانت، شکنجه و قتل کودکان مشرکین به اجماع حرام است.» [۲]

📝توجه: این حرمت شکنجه مربوط به اسارت‌گرفتن و غلبه بر دشمن است وگرنه به اقتضای جنگ در قدیم که با ادوات جنگی همچون شمشیر و نیزه و امثالش بوده و غالباً به‌صورت تن‌به‌تن نیز بوده‌ است در اثنای جنگ و زد و خوردها، دست یا پا و یا عضوی از بدن بریده می‌شد، جزو شکنجه تلقی نمی‌شود و یا در قصاص و اجرای حدودی که باز به اقتضای احقاق حقوق مردم ستم‌دیده بوده‌ باشد، شکنجه محسوب نمی‌شود. در غیر این‌صورت حتی زندانی‌کردن فرد جنایتکار به مجرد زندانی‌اش شکنجه است، درحالی‌که هیچ عاقلی چنین نظری ندارد بلکه مجازات متناسب با نوع جنایت اجرا می‌شود.

.
✅شکنجه‌دادن اجساد دشمنانِ محارب

وقتی که با توجه به دلایل صریح، شکنجه اجساد دشمنان زنده حرام است، بنابراین اگر حکم به کشتن کسی که مستحق آن باشد و او کشته شود در این حالت شکنجه‌کردن جسد بعد از مرگ وی نیز جائز نیست و در حکم ممنوعیت شکنجه‌ی زنده تلقی می‌شود.

▪️پیامبراکرم (صلی الله علیه وسلم) فرمودند: «إن الله كتب الإحسان على كل شيء، فإذا قتلتم فأحسنوا القتلة...» [۳]
▫️«همانا خداوند احسان را بر هرچیزی مقرر فرموده است، پس هرگاه [در قصاص یا حدود] کشتید به نیکوئی بکشید.»

▪️امام شافعی (رحمه الله) می‌گوید:
«اگر مسلمانان، مشرکین (محارب) را اسیر کردند و قصد کشتن آن‌ها را داشته باشند و گردن‌هایشان را زدند، در این صورت برای مسلمین جائز نیست که دست، پا، عضو و مفصلی از بدن آن‌ها را ببرند و همچنین پاره‌کردن شکم، آتش‌زدن، غرق‌کردنشان و چیزی که با این اوصافی که بیان شد نیز جائز نیست. زیرا رسول (صلی الله علیه وسلم) از مثله و شکنجه نهی فرمودند.» [۴]

▪️امام ابن حزم اندلسی (رحمه الله) می‌گوید:
«تدفین کافر حربی و غیر او، واجب است و رهاکردن انسان بدون دفن‌کردنش شکنجه محسوب می‌شود.» [۵]

✅دیدگاه برخی از مستشرقین در مورد حرمت شکنجه

▪️پطروشفسکی (Petrushevsky) - مستشرق روسی‌تبار - در کتاب «اسلام در ایران» می‌نویسد:
«فقه اسلامی شکنجه را اجازه نمی‌دهد (و حال آنکه در بسیاری از کشورهای اروپایی حتی در قرن هجدهم نیز به شکنجه متوسل می‌شدند) و همچنین «قضاوت خدایی» («اردالیا» یا آزمایش با آب و یا آتش و یا «جنگ تن‌به‌تن قضائی» میان مدعی و مدعی‌علیه که در اروپای غربی و روسیه در قرون وسطی معمول بوده) را مجاز نمی‌داند.» [۶]

📚پی‌نوشت‌ها:
[۱] التمهید لابن عبدالبر، ج۲۴، ص۲۳۴.
[۲] سبل السلام، الصنعانی، ج۲، ص۴۶۷.
[۳] صحیح مسلم، ج۳، ص۱۵۴۸ ح۱۹۵۵.
[۴] الأم، الشافعی، ج۴، ص۲۵۹. همچنین برای اطلاع بیشتر در مورد ممنوعیت مثله‌کردن اجساد مقتولین کفار، بنگرید به: (المهذب للشیرازی، ج۳، ص۲۸۲؛ المغنی لابن قدامة، ج۹، ص۳۲۶).
[۵] المحلی بالآثار، ابن حزم، ج۳، ص۳۳۸.
[۶] اسلام در ایران، پطروشفسکی، ترجمه: کریم کشاورز، (تهران: انتشارات پیام، چاپ هفتم، ۱۳۶۳)، ص ۱۷۵.

برگرفته شده از مجموعه رد شبهات ملحدین


✅@anti_shobahat

#آرامش_امشب 🤲🌙☁️🪐 ✨

.

.

.

🎙عُثمان الحداد

🩵ᓚ₇ @anti_shobahat
┈┉┈┉•▴•🌸•▴•┉┈┉┈

⭕️مخاطبین گرامی

اگر می‌خواهید به اکثر شبهات اسلام ستیزان در یک نگاه دسترسی داشته باشید، کانال آرشیو آنتی شبهات را دنبال کنید.

🌀لینک آرشیو کانال↓
✅@Antii_shobahaat

✅بررسیِ یکی از مهم‌ترین شبهاتِ ملحدین: همبستری با کنیزان

بدون شک رابطه‌ی جنسی با کنیز تحتِ برخی شرایط مجاز است:

المؤمنون:
وَٱلَّذِينَ هُمۡ لِفُرُوجِهِمۡ حَٰفِظُونَ ﴿۵﴾ إِلَّا عَلَىٰٓ أَزۡوَٰجِهِمۡ أَوۡ مَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُهُمۡ فَإِنَّهُمۡ غَيۡرُ مَلُومِينَ ﴿۶﴾
و آنان كه دامان خود را نگه مى‌دارند. مگر با همسرانشان، یا كنیزانى كه به دست آورده‌اند، پس آنان [در آمیزش با این دو گروه] سرزنش نمى‌شوند.

.
ملحدین تا این‌جا اعتراضی ندارند و اشکالِ اصلیِ آن‌ها روی رابطه‌ی اجباری با کنیز است. بدون تردید هم صرفِ رابطه‌ی جنسیِ زن و مرد به خودیِ خود قبحی ندارد. امّا بلاخره رضایتِ کنیز شرط است یا خیر؟ واقعیت این است که در نصوصِ اسلامی (قرآن و سنّت) به صراحت نیامده که برای رابطه با کنیز نیاز به رضایتِ اوست و حکمِ جوازِ همبستری اطلاق دارد؛ امّا نکته‌ی مهم این است که عدمِ رضایتِ کنیز، آثار و پیامدهایی با خود به همراه دارد که خلافِ برخی فرامینِ قرآن و سنّتِ پیامبرﷺ است. یعنی نفسِ رضایت، شرط نیست، امّا جلوگیری از آثاری که همبستری بدونِ رضایت به همراه دارد، در قرآن و سنّت امر شده است. در ادامه به این آیات و روایات اشاره می‌کنیم.

موردِ اوّل:

وَٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ وَلَا تُشۡرِكُواْ بِهِۦ شَيۡـٔٗاۖ وَبِٱلۡوَٰلِدَيۡنِ إِحۡسَٰنٗا وَبِذِي ٱلۡقُرۡبَىٰ وَٱلۡيَتَٰمَىٰ وَٱلۡمَسَٰكِينِ وَٱلۡجَارِ ذِي ٱلۡقُرۡبَىٰ وَٱلۡجَارِ ٱلۡجُنُبِ وَٱلصَّاحِبِ بِٱلۡجَنۢبِ وَٱبۡنِ ٱلسَّبِيلِ وَمَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُكُمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُحِبُّ مَن كَانَ مُخۡتَالٗا فَخُورًا ﴿النّساء: ۳۶﴾

.
این آیه به اِحسان با کنیز امر می‌کند. بدون تردید اگر کسی بدونِ رضایتِ کنیز با او همبستر شود، به دلیل آسیب‌های روانی‌ای که ممکن است وارد شود، خلافِ آیه رفتار کرده است. امام ابوعبدالله الحلیمی (ت. 403) فقیه، محدّث و قاضیِ شافعیِ قرنِ چهارم و پنجمِ هجری در بابِ احسان با برده و کنیز می‌نویسد:
وإن اشترى جارية فكرهت أن يمسها أو يضاجعها، فلا يمسها ولا يضاجعها ولا يطأها إلا بإذنه
يعنی: اگر کسی کنیزی خرید و آن کنیز کراهت داشت که او را لمس کند و با او همبستر شود، پس او را لمس نکند و با وی همبستر نشود مگر با اجازه‌اش. [۱]

موردِ دوم:

لا ضرر و لا ضرار (صحيح إبن ماجة: ١٩١٠)

این روایتِ صحيح به اصلی بسیار مهم اشاره دارد: ضرر رساندن به خود و دیگران در اسلام حرام است. بنابراین اگر رابطه‌ی اجباری موجبِ تضرّرِ جسمی یا روحیِ کنیز شود، مجاز نخواهد بود.

موردِ سوم:

مَن لَطَمَ مَمْلُوكَهُ، أَوْ ضَرَبَهُ، فَكَفَّارَتُهُ أَنْ يُعْتِقَهُ (صحيح مسلم: ١٦٥٧)

پیامبرﷺ در این روایت بیان می‌کند هرکس کنیزش را کتک بزند یا به او سیلی‌ای بزند، باید به عنوان کفّاره او را آزاد کند. نتیجه‌ای که از این فرمانِ پیامبرﷺ در این‌جا به کارِ ما می‌آید، این است که کسی حق ندارد برای اجبارِ کنیز به خشونت فیزیکی متوسّل شود.

موردِ چهارم:

كان آخر ُكلامِ رسولِ اللهﷺ الصلاةَ الصلاةَ ! اتقوا اللهَ فيما ملكت أيمانُكم (صحيح أبي داود: ٥١٥٦)

امام علی (رض) برای‌مان نقل می‌کند آخرین کلام پیامبرﷺ این بود که فرمودند: «نماز! نماز! (یعنی حواس‌تان به نماز باشد) و تقوای الهی را درباره‌ی کنیزان رعایت کنید». بنابراین، برخورد نیک با کنیزان یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های پیامبرﷺ بوده است که در آخرین کلام خود در کنار سفارش به نماز (ستون دین) به نیکی با کنیزان سفارش می‌کند. از طرفی، رابطه‌ی اجباری با کنیز اگر موجب ناراحتی و آسیبِ روانیِ او شود، بی‌تردید خلافِ فرمانِ رسول اللهﷺ است.

موردِ پنجم:

لقد رأيتنِي سَابِع سَبْعَةٍ مِن بَنِي مُقَرِّنٍ ما لَنَا خَادِمٌ إلَّا وَاحِدَةٌ، لَطَمها أَصْغَرُنَا، فأمَرَنَا رَسولُ اللهﷺ أَنْ نعتقها. (صحيح مسلم: ١٦٥٨)

در این روایت، یکی از صحابه (سُوَیْدُ بنُ مُقَرِّن) نقل می‌کند که او، جزوِ هفت برادری بود که مشترکاً یک کنیز داشتند. وقتی یکی از این برادران، به این کنیز سیلی زد و این ماجرا به سمعِ پیامبرﷺ رسید، دستور داد که همان کنیز هم آزاد شود. وقتی پیامبرﷺ تنها کنیزِ هفت‌برادر را فقط به دلیلِ سیلی‌زدنِ یکی از آن‌ها، از همه‌ی آن‌ها آزاد می‌کند، واضح است نمی‌خواهد کوچک‌ترین رنج و ناراحتی‌ای به کنیز برسد و می‌خواهد به بهترین شیوه با کنیز رفتار شود. پس اگر به صورتِ اجباری با کنیز رابطه‌ی جنسی برقرار کنیم -خصوصاً در این عصر که پذیرشِ چنین چیزی سخت‌تر است- بعید است بتوان این عمل را با اهدافِ پیامبرﷺ مطابقت داد.

ادامه دارد...

بنابراین، اگرچه مالک، در مقابلِ تهیه‌ی خوراک و پوشاک و مسکن و امنیت و سلامت و تأمینِ تمامِ نیازهای مادی و معنویِ کنیز و فرزندانش، حقِّ تمتّع جنسی دارد و این هیچ قبحی ندارد، امّا باز هم اجبار به رابطه به دلیل تبعاتی که دارد، خلاف برخی فرامین قرآن و سنّتِ رسول اللهﷺ به شمار می‌رود. با این حال، نکته‌ی مهمِّ دیگر این است که بنابر آیه‌ی قرآن، کنیز می‌تواند «مکاتبه» انجام دهد و با پرداختِ مبلغِ کمی خودش را کاملاً آزاد کند و از زمانِ پرداختِ نخستین قسط، رابطه با او دیگر جواز نخواهد داشت.

وَلۡيَسۡتَعۡفِفِ ٱلَّذِينَ لَا يَجِدُونَ نِكَاحًا حَتَّىٰ يُغۡنِيَهُمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦۗ وَٱلَّذِينَ يَبۡتَغُونَ ٱلۡكِتَٰبَ مِمَّا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُكُمۡ فَكَاتِبُوهُمۡ إِنۡ عَلِمۡتُمۡ فِيهِمۡ خَيۡرٗاۖ وَءَاتُوهُم مِّن مَّالِ ٱللَّهِ ٱلَّذِيٓ ءَاتَىٰكُمۡۚ وَلَا تُكۡرِهُواْ فَتَيَٰتِكُمۡ عَلَى ٱلۡبِغَآءِ إِنۡ أَرَدۡنَ تَحَصُّنٗا لِّتَبۡتَغُواْ عَرَضَ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۚ وَمَن يُكۡرِههُّنَّ فَإِنَّ ٱللَّهَ مِنۢ بَعۡدِ إِكۡرَٰهِهِنَّ غَفُورٞ رَّحِيمٞ ﴿النّور: ۳۳﴾

و آنان که امکان ازدواج نمی‌یابند، باید پاکدامنی پیشه کنند تا الله آنان را از فضل خویش توانگر نماید. و درخواست آن دسته از بردگانتان را که خواهان نوشتن قراردادی برای بازخرید خویش هستند، بپذیرید و قراردادی برایشان بنویسید، اگر در آنان شایستگی و خیری سراغ داشتید. و از ثروتی که الله به شما بخشیده، به آنان بدهید. و برای به دست آوردن کالای ناچیز دنیا، کنیزانتان را که خواهان پاکدامنی هستند، به زنا و خودفروشی وادار نکنید. و هر کس آنان را مجبور سازد، به راستی که الله پس از واداشتن آنان (نسبت به آنها) آمرزنده‌ی مهرورز است.

.
حتّی مفسّرین در تفسیرِ قسمتِ «وَءَاتُوهُم مِّن مَّالِ ٱللَّهِ ٱلَّذِیۤ ءَاتَىٰكُمۡ» نوشته‌اند منظور این است که خودِ مالک هم کنیزش را در مکاتبه یاری کند و بر او آسان بگیرد! پیامبرﷺ نیز می‌گفت خداوند بر خودش واجب کرده است تا به چنین کسانی یاری برساند و آن‌ها را در ادای مبلغ‌شان کمک کند:

ثلاثة حق على الله عونهم المجاهد في سبيل الله والمكاتب الذي يريد الأداء والناكح الذي يريد العفاف (صحيح الترمذي: ١٦٥٥)

حال به سراغِ اعتراضِ دیگر می‌رویم؛ یعنی این ادّعا که اسلام به همبستری با کنیزانِ شوهردار هم اجازه داده است. آیه‌ی ۲۴ سوره‌ی نساء به عنوان شاهدی بر این قضیه شاید پرتکرارترین شبهه‌ی ملحدین باشد و تا بحثِ دینی پیش آید، ملحدین فوراً به آن متوسّل می‌شوند. البته درباره‌ی این‌که این آیه راجع به چه زنانی صحبت می‌کند دیدگاه‌های مختلفی‌ست؛ مثلاً امام فخر رازی چند دیدگاه را نقل می‌کند و خودش هم نهایتاً با استناد به آیه‌ی بعدیِ آن، موردی را ترجیح می‌دهد که ربطی به کنیزانِ شوهردار ندارد. [۲] امّا چه این آیه مرتبط با کنیزانِ شوهردار باشد چه نباشد، به بررسیِ این می‌پردازیم که دیدگاهِ اسلام درباره‌ی کنیزانِ شوهردار چیست. برای کنیزی که هنگامِ اسارت شوهر داشته باشد، دو حالت ممکن است رخ دهد:

1. شوهرش نیز با او اسیر شود.
2. شوهرش در دیارِ کفر باشد.

در حالتِ نخست، بسیاری از فقهاء از جمله امام احمد بن حنبل، امام ابوحنیفه و امام مالک (بنابر یکی از اقوال) و... قائل بر این هستند که رابطه با چنین کنیزی مجاز نیست. امّا در حالتِ دوم، اگر زنی باردار بود، تا زمانی که وضعِ حمل کند، و اگر زنی باردار نبود، تا زمانی که یک یا دو بار حیض شود و یا اگر حیض نمی‌شد، تا زمانی که سه‌ماه بگذرد، صبر می‌شود [٣] نهایتاً اگر در این مدّت، همسرِ زن برای بازپس‌گیریِ او اقدامی نکرد، عقدِ زن با همسرش فسخ خواهد شد. پس با این شرایط می‌بینیم که اطلاقِ لفظِ شوهردار به این زنان، چقدر گمراه‌کننده است. در نهایت، سرپرستیِ این کنیز را یکی از مسلمانان به عهده می‌گیرد و خوراک و پوشاک و مسکن و تمامِ نیازهای او و فرزندانش را تأمین خواهد کرد و صاحبش بنابر سفارش‌های مکرّرِ پیامبرﷺ باید به بهترین شیوه با او برخورد کند و در مقابل همبستری با او نیز جایز است (درباره‌ی نقشِ رضایتِ کنیز هم که پیشتر توضیح دادیم). امّا باز هم اگر از این شرایط رضایت نداشت، به راحتی همان‌طور که اشاره کردیم، از قانونِ زیبای «مکاتبه» استفاده می‌کند و با قسطِ اوّل رابطه با او حتّی با رضایتش هم ممنوع است و وقتی هم که مبلغ را کامل عطا کرد، کاملاً آزاد خواهد شد‌.

والسلام عليكم ورحمة الله وبركاته
نوشته شده توسط برادر هادی

📚ارجاعات
[۱] المنهاج في شعب الإيمان، الجزء ٣، الصفحة ٢٦٧
[٢] مفاتيح الغيب، فخر الدين رازي،(الناشر: دار إحياء التراث العربي - بيروت)، ج ١٠، ص ٣٣
[٣] الخراج لأبي یوسف، (ط: المكتبة الأزهریة للتراث، مصر)، ص225


✅@anti_shobahat

امام ابوعبدالله الحلیمی (ت. 403) فقیه، محدّث و قاضیِ شافعیِ قرنِ چهارم و پنجمِ هجری درباره‌ی احسان با برده و کنیز می‌نویسد:

و اگر کسی کنیزی خرید و آن کنیز کراهت داشت که او را لمس کند و با او همبستر شود، پس او را لمس نکند و با وی همبستر نشود مگر با اجازه‌اش.

📚المنهاج في شعب الإيمان، الجزء ٣، الصفحة ٢٦٧

وَٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ وَلَا تُشۡرِكُواْ بِهِۦ شَيۡـٔٗاۖ وَبِٱلۡوَٰلِدَيۡنِ إِحۡسَٰنٗا وَبِذِي ٱلۡقُرۡبَىٰ وَٱلۡيَتَٰمَىٰ وَٱلۡمَسَٰكِينِ وَٱلۡجَارِ ذِي ٱلۡقُرۡبَىٰ وَٱلۡجَارِ ٱلۡجُنُبِ وَٱلصَّاحِبِ بِٱلۡجَنۢبِ وَٱبۡنِ ٱلسَّبِيلِ وَمَا مَلَكَتۡ أَيۡمَٰنُكُمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُحِبُّ مَن كَانَ مُخۡتَالٗا فَخُورًا ﴿النساء: ۳۶﴾


✅@anti_shobahat

#آرامش_امشب 🤲🌙☁️🪐 ✨

.

.

.

🎙یوسف الصقیر

🩵ᓚ₇ @anti_shobahat
┈┉┈┉•▴•🌸•▴•┉┈┉┈

انگار شکست سنگینی که از حبیب نورماگومدوف خورد براش کافی نبود و دلش یه کتک دیگه از جونو کارول می‌خواد!🦷🤓

⭐ᓚ₇ @anti_shobahat
┈┉┈┉•▴•⚡️•▴•┉┈┉┈

وقتی روسیه اوکراین رو میزنه:

- همه پروفایلا میشن پرچم اوکراین!
- همه میرن در سفارت روسیه اعتراض!
- همه میریزن تو خیابون راهپیمایی برای اوکراین!

ولی وقتی اسرائیل تو فلسطین #نسل_کشی به راه می‌ندازه:

- فلسطین به ما چه!
- نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران!
- امیدوارم که همه رو بکشن!


↘️ دوگانگی و بی‌شرفی در خیلی از اسلام‌ستیزها افسار دریده و مرزها رو جابه‌جا کرده...

❓وگرنه چرا مثل غزه نمی‌گید: نه لبنان، نه اوکراین، جانم فدای ایران؟

❓یا چرا مانند اوکراین، برای غزه راهپیمایی و خودزنی نمی‌کنید؟

❓اگه اسرائیل کودک شما رو هم جلوی چشماتون #تکه_تکه می‌کرد، باز هم از اسرائیل حمایت می‌کردید؟ باز هم سکوت می‌کردید؟

💡ᓚ₇ @anti_shobahat
┈┉┈┉•▴•⚡️•▴•┉┈┉┈

✅اگر کسی به آیات جهاد و جنگ در متون دینی ما(آیات سوره ی انفال و توبه و ...) بی احترامی کرد
این سوالات را از او می پرسیم:

سوال اول:

💬 جنگ بهتر است یا صُلح؟


✅ جواب این سوال را از هر فرد عاقلی بپرسیم می گوید "صُلح".


سوال دوم:

💬 جنگ بهتر است یا ذلّت؟


✅ جواب این سوال نزد تمام افراد منطقی و مُنصف "جنگ" است.

📢📢📢 اما

✅ نزد اسلام ستیزان جواب سوال دوّم "ذلّت" است

آنها می گویند مسلمانان باید ذلّت را قبول می کردند.
در حالی که این را هرگز برای خود نمی پسندند!
اما برای مسلمانان میپسندند!

.
و انتظار دارند حضرت محمد(صلی الله علیه و السلم) عزت و کرامت و شرافت را کنار می گذاشت و به ذلّت و خواری تن می داد

(استغفرالله)

بروید تمام سیره ی مبارک رسول الله(صلی الله علیه و سلم) را بخوانید

ببینید آیا تمام جنگ هایش برای دفع ذلت بوده است یا خیر.

احیانا" اگر کسی سوال پرسید پس حمله به ایران چه؟
آن هم برای دفع ذلّت بود؟
می گوییم بله.

مشاهده ظلم و بی تفاوت بودن هم نوعی قبول ذلّت است.
سپاه اسلام در زمان سیدنا عمر(رضی الله عنه) به ایران آمد تا ظلم و ستم را بردارد و مردم برای انتخاب برنامه ی زندگی خود، مختار باشند نه اینکه به زور مسلمان شوند!

نویسنده: دکتر مراد یوسفی

✅@anti_shobahat