سلسله‌‌ی اثباتِ نبوّتِ سیّدنا محمّدﷺ {2}
مرحله‌ی نخست: اثباتِ صداقتِ نبیّنا محمدِ امینﷺ از طریق سیره‌ی ایشان
شیخ الإسلام ابن تيمية رحمه الله می‌گوید:
«فَمُدَّعيُ النُّبُوَّةِ إمّا أنْ يَكونَ أصْدَقُ الصّادِقينَ أو أكْذَبُ الْكاذِبينَ ولا يُلْبَسُ هذا بِهذا إلّا عَلي أجْهَلُ الْجاهِلينَ» (1) یعنی:
«مدّعیِ نبوّت یا راستگوترینِ راستگویان است و یا دروغگوترینِ دروغگویان و تشخیص این دو از هم پوشیده نمی‌ماند جز از جاهل‌ترینِ جاهلان!»
هر شخصی که ادّعایِ پیامبری کند، از دو حالت خارج نیست:
1. به پیامبریِ خود باور دارد.
2. به پیامبریِ خود باور ندارد.
در این مرحله صرفاً به اثباتِ صدقِ فرضِ نخست برای پیامبرِ اسلامﷺ و در پیِ آن ابطالِ گزاره‌ی دوم درخصوصِ ایشان می‌پردازیم و إن شاء الله در آینده دلایلِ متعدّدی ارائه خواهیم کرد که هر انسانِ منصفی را به اقناع برساند.
📚ارجاعات
[1] ثبوت النبوات عقلاً ونقلاً، ابن تيمية، دار ابن الجوزي، ص ٥٧٣
#اثبات_نبوت
#اثبات_صداقت_پیامبر
✅ @anti_shobahat | آنتی شبهات
مرحله‌ی نخست: اثباتِ صداقتِ نبیّنا محمدِ امینﷺ از طریق سیره‌ی ایشان
شیخ الإسلام ابن تيمية رحمه الله می‌گوید:
«فَمُدَّعيُ النُّبُوَّةِ إمّا أنْ يَكونَ أصْدَقُ الصّادِقينَ أو أكْذَبُ الْكاذِبينَ ولا يُلْبَسُ هذا بِهذا إلّا عَلي أجْهَلُ الْجاهِلينَ» (1) یعنی:
«مدّعیِ نبوّت یا راستگوترینِ راستگویان است و یا دروغگوترینِ دروغگویان و تشخیص این دو از هم پوشیده نمی‌ماند جز از جاهل‌ترینِ جاهلان!»
هر شخصی که ادّعایِ پیامبری کند، از دو حالت خارج نیست:
1. به پیامبریِ خود باور دارد.
2. به پیامبریِ خود باور ندارد.
در این مرحله صرفاً به اثباتِ صدقِ فرضِ نخست برای پیامبرِ اسلامﷺ و در پیِ آن ابطالِ گزاره‌ی دوم درخصوصِ ایشان می‌پردازیم و إن شاء الله در آینده دلایلِ متعدّدی ارائه خواهیم کرد که هر انسانِ منصفی را به اقناع برساند.
📚ارجاعات
[1] ثبوت النبوات عقلاً ونقلاً، ابن تيمية، دار ابن الجوزي، ص ٥٧٣
#اثبات_نبوت
#اثبات_صداقت_پیامبر
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
❤20👍4
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
اسلام یا زرتشت؟ قسمت اول☝️
👏42😁23👍7❤6🔥1
به نظرتون چه عواملی غیر از فقر و بی پولی، ازدواج رو سخت تر کرده؟
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
👍13❤1
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
هر احمقی را دیدید که از اسرائیل دفاع می‌کند یا وحشیانه از کشتار کودکان غزه حمایت می‌کند، این ویدیو را به او نشان دهید و از او بپرسید که اگر اینها بچه‌های تو بودند نیز، چنین قبیحانه یاوه می‌راندی؟
@anti_shobahat
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
💔69😢23😡7👍5
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
⚠️ آلمان بعد از جنگ جهانی دوم!
❤24👏7👍4💔3🔥1
سلسله‌‌ی اثباتِ نبوّتِ سیّدنا محمّدﷺ {3}
مرحله‌ی نخست: اثباتِ صداقتِ پیامبرِ اسلام (ص) از طریق سیره
1) موردِ تحدّیِ قرآنِ کریم
توضیح: حضرتِ محمدﷺ تمامِ کفّار و مشرکین را در آوردنِ حداقل یک سوره همانندِ قرآن به مبارزه می‌طلبد.
وجهِ استدلال: اگر محمدﷺ به پیامبریِ خود باور نداشت، هرگز جرئتِ تحدّی را به خود نمی‌داد؛ زیرا:
اوّلا: به گواهِ مورّخین، اعرابِ زمانِ پیامبرﷺ در اوجِ کمالِ ادبیاتِ خود سیر می‌کردند و هیچ‌گاه در تاریخ، چنین فصاحت و بلاغتی در ادبیاتِ عرب دیده نمی‌شود.
ثانیاً: خطابه و شعر و شاعری، مهم‌ترین دستاوردِ فرهنگیِ اعراب در آن زمان بوده است و به قدری به آن اهتمام می‌ورزیدند که برخی از اشعارِ منتخبِ خود را موسوم به «المُعَلَّقاتُ السَّبْعَة» روی دیوارِ کعبه _که مقدّس‌ترین بنایشان بوده_ می‌آویختند.
ثالثاً: محمدﷺ فردِ درس‌نخوانده‌ای بود که هرگز سابقه‌‌ای در هنرِ ادبیات نداشت.
رابعاً: پیامبرِ اسلام (ص) بارها اعراب را برای پاسخگویی به این تحدّی تحریک می‌کند تا حدّی که مدّعی می‌شود اگر تمامِ انس و جن با هم متّحد شوند توانِ پاسخگویی به این مبارزه‌طلبی را ندارند!
خامساً: شکست در تحدّی عواقبِ سنگینی برای پیامبرﷺ به بار می‌آورد از جمله اینکه تمامِ شهرتِ ایشان به راستی و صداقت، به یک‌باره با این ادّعایِ دروغینِ پیامبری پودر می‌شد و تمامِ اعتبارِ چهل‌ساله خود در جامعه را به ناگهان از دست می‌داد!
با توجّه به این دلایلِ محکم، مانندِ روز روشن است که مبارزه‌طلبیِ قرآن حکایت از باورِ عمیقِ پیامبرِ اسلام (ص) به نبوّتِ خود دارد.
وثاقتِ تاریخی: این مسئله موردِ توافقِ مسلمانان و غیرمسلمانان است و شش آیه با الفاظ متفاوت در‌این‌باره در قرآن وجود دارد. سوایِ قرآن، داستان‌های زیادی حولِ این موضوع از جمله تلاش‌های مخالفین برای پاسخگویی و همچنین اسلام‌آوردنِ افرادِ زیادی به دلیلِ عجز در مقابلِ این تحدّی نقل شده است که اگر تمامِ روایاتی که به نحوی به تحدّی اشاره دارند را با تمامِ طرقِ آنها در منابعِ شیعه و سنّی در نظر بگیریم، به حدّ تواتر می‌رسد. خلاصه اینکه هیچ شکّی در تحدّیِ قرآن وجود ندارد.
نکته‌ی مهم: در اینجا اصلاً به نتیجه‌ی این مبارزه‌طلبی و شکستِ مفتضحانه‌ی کافران نپرداختیم و بعداً در‌این‌باره صحبت می‌کنیم؛ بلکه با این استدلال فقط در پیِ این بودیم که نشان دهیم مبارزه‌طلبیِ قرآن به دلایلی که ذکر شد، باورِ عمیقِ پیامبرﷺ به ادّعای خود را نشان میدهد.
والسلام على من اتبع الهدى
#اثبات_نبوت
#اثبات_صداقت_پیامبر
✅ @anti_shobahat | آنتی شبهات
مرحله‌ی نخست: اثباتِ صداقتِ پیامبرِ اسلام (ص) از طریق سیره
1) موردِ تحدّیِ قرآنِ کریم
توضیح: حضرتِ محمدﷺ تمامِ کفّار و مشرکین را در آوردنِ حداقل یک سوره همانندِ قرآن به مبارزه می‌طلبد.
وجهِ استدلال: اگر محمدﷺ به پیامبریِ خود باور نداشت، هرگز جرئتِ تحدّی را به خود نمی‌داد؛ زیرا:
اوّلا: به گواهِ مورّخین، اعرابِ زمانِ پیامبرﷺ در اوجِ کمالِ ادبیاتِ خود سیر می‌کردند و هیچ‌گاه در تاریخ، چنین فصاحت و بلاغتی در ادبیاتِ عرب دیده نمی‌شود.
ثانیاً: خطابه و شعر و شاعری، مهم‌ترین دستاوردِ فرهنگیِ اعراب در آن زمان بوده است و به قدری به آن اهتمام می‌ورزیدند که برخی از اشعارِ منتخبِ خود را موسوم به «المُعَلَّقاتُ السَّبْعَة» روی دیوارِ کعبه _که مقدّس‌ترین بنایشان بوده_ می‌آویختند.
ثالثاً: محمدﷺ فردِ درس‌نخوانده‌ای بود که هرگز سابقه‌‌ای در هنرِ ادبیات نداشت.
رابعاً: پیامبرِ اسلام (ص) بارها اعراب را برای پاسخگویی به این تحدّی تحریک می‌کند تا حدّی که مدّعی می‌شود اگر تمامِ انس و جن با هم متّحد شوند توانِ پاسخگویی به این مبارزه‌طلبی را ندارند!
خامساً: شکست در تحدّی عواقبِ سنگینی برای پیامبرﷺ به بار می‌آورد از جمله اینکه تمامِ شهرتِ ایشان به راستی و صداقت، به یک‌باره با این ادّعایِ دروغینِ پیامبری پودر می‌شد و تمامِ اعتبارِ چهل‌ساله خود در جامعه را به ناگهان از دست می‌داد!
با توجّه به این دلایلِ محکم، مانندِ روز روشن است که مبارزه‌طلبیِ قرآن حکایت از باورِ عمیقِ پیامبرِ اسلام (ص) به نبوّتِ خود دارد.
وثاقتِ تاریخی: این مسئله موردِ توافقِ مسلمانان و غیرمسلمانان است و شش آیه با الفاظ متفاوت در‌این‌باره در قرآن وجود دارد. سوایِ قرآن، داستان‌های زیادی حولِ این موضوع از جمله تلاش‌های مخالفین برای پاسخگویی و همچنین اسلام‌آوردنِ افرادِ زیادی به دلیلِ عجز در مقابلِ این تحدّی نقل شده است که اگر تمامِ روایاتی که به نحوی به تحدّی اشاره دارند را با تمامِ طرقِ آنها در منابعِ شیعه و سنّی در نظر بگیریم، به حدّ تواتر می‌رسد. خلاصه اینکه هیچ شکّی در تحدّیِ قرآن وجود ندارد.
نکته‌ی مهم: در اینجا اصلاً به نتیجه‌ی این مبارزه‌طلبی و شکستِ مفتضحانه‌ی کافران نپرداختیم و بعداً در‌این‌باره صحبت می‌کنیم؛ بلکه با این استدلال فقط در پیِ این بودیم که نشان دهیم مبارزه‌طلبیِ قرآن به دلایلی که ذکر شد، باورِ عمیقِ پیامبرﷺ به ادّعای خود را نشان میدهد.
والسلام على من اتبع الهدى
#اثبات_نبوت
#اثبات_صداقت_پیامبر
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
❤22👍5👏1
سلسله‌‌ی اثباتِ نبوّتِ سیّدنا محمّدﷺ {4}
مرحله‌ی نخست: اثباتِ صداقتِ پیامبرِ اسلام (ص) از طریق سیره
2. موردِ پیشگوییِ پیروزیِ روم بر ایران
توضیح: قرآن در آیاتِ آغازینِ سوره‌ی روم خبر از شکستِ روم از ایران میدهد و بلافاصله بعد از آن، پیشگویی می‌کند که به زودی رومیان بر ایرانیان پیروز خواهند شد.
وجهِ استدلال: اگر پیامبرﷺ به نزولِ وحی از جانبِ پروردگار باور نداشت، هرگز چنین پیشگویی‌ای انجام نمی‌داد؛ زیرا:
اوّلاً: در آن زمان، روم از ایران شکستِ سنگینی خورده و رو به زوال رفته بود. بنابراین احتمالِ بسیار پایینی داشت که این پیشگویی به وقوع بپیوندد. حتّی ادوارد گیبن (Edward Gibbon) یکی از برترین روم‌شناسانِ تاریخ در کتابِ «تاریخِ سقوط و فروپاشیِ امپراتوریِ روم» می‌گوید: «در زمانِ این پیشگویی، هیچ پیشگویی‌ای از آن بعیدالوقوع‌تر نبوده؛ زیرا دوازده‌سالِ اوّلِ حکومتِ هرقل خبر از پایانِ امپراتوریِ روم می‌داد!» [1] تئوفان نیز می‌گوید: "For before they had never thought to see Persian dust." یعنی: «(وقتی ایران روم را شکست داد) رومیان هرگز فکر نمی‌کردند که دوباره خاکِ ایران را ببینند!» [2]
ثانیاً: حتّی اگر در نظر نگیریم که احتمالِ شکستِ این پیشگویی بالا بوده، باز هم منطقاً ممکن بود که این پیشگویی به تحقّق نرسد و هرکسی جایِ پیامبرِ اسلام (ص) باشد و به ادّعایِ وحی هم باور نداشته باشد، حدّاقل به نحوی پیشگویی می‌کند که اگر ۱٪ پیشگوییِ او با خطا مواجه شد، راهِ فرار داشته باشد! امّا قرآن نه تنها چنین نکرده بلکه با قاطعیّت روی این موضوع تأکید کرده است و پس از بیانِ پیشگویی، یادآور می‌شود که علم به آینده و گذشته دست خداست و این وعده‌ای تخلّف‌ناپذیر است!
ثالثاً: در این پیشگویی زمانِ پیروزیِ روم هم مشخّص و از لفظِ «بضعِ سنین» استفاده شده که به معنای "بازه‌ی زمانی‌ای بینِ ۳ تا ۹ سال" است و این مسئله هم ریسکِ پیشگویی را به شدّت بالاتر می‌برد!
رابعاً: از بدیهیاتِ تاریخ است که پیامبرِ اسلام (ص) یارانی داشتند که بی‌نهایت به صداقتِ ایشان معتقد بودند. آنها برای پیامبرﷺ سخت‌ترین شکنجه‌ها را تحمّل می‌کردند، در جنگ‌های بسیاری جانِ خود را برای حفاظت از پیامبرﷺ و پیروزیِ اسلام به خطر می‌انداختند، در شعبِ ابی‌طالب گرسنگیِ شدیدی را متحمّل شدند و از جهاتِ مختلفی موردِ تحریم قرار می‌گرفتند و... با این حساب پیامبر (ص) هیچ نیازی نداشتند که برای اثباتِ حقانیّتِ خود، چنین پیشگوییِ خطرناکی را انجام دهند!
خامساً: اگر این پیشگویی اشتباه می‌شد، تمامِ اعتبارِ پیامبرﷺ به یک‌باره از بین می‌رفت و در این صورت ممکن بود مشرکینی که متوجّه شده بودند محمد بن عبدالله (ص) به دروغ با ادّعای پیامبری همه‌ی خدایانِ آنها را به سخره گرفته و تمامِ اعتقاداتشان را خرافه دانسته، شدیدترین بلاها را بر سرِ او بیاورند و از آن بدتر، یارانِ خودِ پیامبرﷺ بودند که وقتی متوجّه می‌شدند تمامِ این شکنجه‌های طاقت‌فرسا و سختی‌هایِ غیرقابلِ وصفی که برای اسلام و پیامبرِ آن تحمّل کردند در حقیقت برای نصرتِ یک دینِ دروغین و پوشالی بوده و به شدّت با زندگی و احساساتِ آنها بازی شده، بسیار محتمل بود که پیامبرﷺ را به سخت‌ترین نحوِ ممکن مجازات کنند و او را به قتل برسانند!
نکته: اینجا هم به مانندِ موردِ قبل (تحدّیِ قرآن) با نتیجه‌ی پیشگویی کاری نداشتیم و فقط از صرفِ پیشگویی‌کردنِ قرآن صداقتِ پیامبرﷺ را نتیجه گرفتیم.
ادامه دارد...
مرحله‌ی نخست: اثباتِ صداقتِ پیامبرِ اسلام (ص) از طریق سیره
2. موردِ پیشگوییِ پیروزیِ روم بر ایران
توضیح: قرآن در آیاتِ آغازینِ سوره‌ی روم خبر از شکستِ روم از ایران میدهد و بلافاصله بعد از آن، پیشگویی می‌کند که به زودی رومیان بر ایرانیان پیروز خواهند شد.
وجهِ استدلال: اگر پیامبرﷺ به نزولِ وحی از جانبِ پروردگار باور نداشت، هرگز چنین پیشگویی‌ای انجام نمی‌داد؛ زیرا:
اوّلاً: در آن زمان، روم از ایران شکستِ سنگینی خورده و رو به زوال رفته بود. بنابراین احتمالِ بسیار پایینی داشت که این پیشگویی به وقوع بپیوندد. حتّی ادوارد گیبن (Edward Gibbon) یکی از برترین روم‌شناسانِ تاریخ در کتابِ «تاریخِ سقوط و فروپاشیِ امپراتوریِ روم» می‌گوید: «در زمانِ این پیشگویی، هیچ پیشگویی‌ای از آن بعیدالوقوع‌تر نبوده؛ زیرا دوازده‌سالِ اوّلِ حکومتِ هرقل خبر از پایانِ امپراتوریِ روم می‌داد!» [1] تئوفان نیز می‌گوید: "For before they had never thought to see Persian dust." یعنی: «(وقتی ایران روم را شکست داد) رومیان هرگز فکر نمی‌کردند که دوباره خاکِ ایران را ببینند!» [2]
ثانیاً: حتّی اگر در نظر نگیریم که احتمالِ شکستِ این پیشگویی بالا بوده، باز هم منطقاً ممکن بود که این پیشگویی به تحقّق نرسد و هرکسی جایِ پیامبرِ اسلام (ص) باشد و به ادّعایِ وحی هم باور نداشته باشد، حدّاقل به نحوی پیشگویی می‌کند که اگر ۱٪ پیشگوییِ او با خطا مواجه شد، راهِ فرار داشته باشد! امّا قرآن نه تنها چنین نکرده بلکه با قاطعیّت روی این موضوع تأکید کرده است و پس از بیانِ پیشگویی، یادآور می‌شود که علم به آینده و گذشته دست خداست و این وعده‌ای تخلّف‌ناپذیر است!
ثالثاً: در این پیشگویی زمانِ پیروزیِ روم هم مشخّص و از لفظِ «بضعِ سنین» استفاده شده که به معنای "بازه‌ی زمانی‌ای بینِ ۳ تا ۹ سال" است و این مسئله هم ریسکِ پیشگویی را به شدّت بالاتر می‌برد!
رابعاً: از بدیهیاتِ تاریخ است که پیامبرِ اسلام (ص) یارانی داشتند که بی‌نهایت به صداقتِ ایشان معتقد بودند. آنها برای پیامبرﷺ سخت‌ترین شکنجه‌ها را تحمّل می‌کردند، در جنگ‌های بسیاری جانِ خود را برای حفاظت از پیامبرﷺ و پیروزیِ اسلام به خطر می‌انداختند، در شعبِ ابی‌طالب گرسنگیِ شدیدی را متحمّل شدند و از جهاتِ مختلفی موردِ تحریم قرار می‌گرفتند و... با این حساب پیامبر (ص) هیچ نیازی نداشتند که برای اثباتِ حقانیّتِ خود، چنین پیشگوییِ خطرناکی را انجام دهند!
خامساً: اگر این پیشگویی اشتباه می‌شد، تمامِ اعتبارِ پیامبرﷺ به یک‌باره از بین می‌رفت و در این صورت ممکن بود مشرکینی که متوجّه شده بودند محمد بن عبدالله (ص) به دروغ با ادّعای پیامبری همه‌ی خدایانِ آنها را به سخره گرفته و تمامِ اعتقاداتشان را خرافه دانسته، شدیدترین بلاها را بر سرِ او بیاورند و از آن بدتر، یارانِ خودِ پیامبرﷺ بودند که وقتی متوجّه می‌شدند تمامِ این شکنجه‌های طاقت‌فرسا و سختی‌هایِ غیرقابلِ وصفی که برای اسلام و پیامبرِ آن تحمّل کردند در حقیقت برای نصرتِ یک دینِ دروغین و پوشالی بوده و به شدّت با زندگی و احساساتِ آنها بازی شده، بسیار محتمل بود که پیامبرﷺ را به سخت‌ترین نحوِ ممکن مجازات کنند و او را به قتل برسانند!
نکته: اینجا هم به مانندِ موردِ قبل (تحدّیِ قرآن) با نتیجه‌ی پیشگویی کاری نداشتیم و فقط از صرفِ پیشگویی‌کردنِ قرآن صداقتِ پیامبرﷺ را نتیجه گرفتیم.
ادامه دارد...
👍15❤4
وثاقتِ تاریخی: پنج آیه از قرآن به این ماجرا اختصاص داده شده است و از آنجایی که آیاتِ قرآن همگی متواتراً نقل شده‌اند شکّی در آنها نیست؛ همچنین سوره‌ای که این پیشگویی در آن قرار دارد اسمِ خود را هم از همین آیات برگرفته و به "الرّوم" نام‌گذاری شده است و این هم دلیلِ دیگری است که تردیدی در نزولِ این آیات باقی نمی‌گذارد! گذشته از اینها، روایاتِ بسیار زیادی حولِ ماجراهایِ پس از این پیشگویی از جمله شرط‌بندیِ ابوبکر با کافران سرِ صحّتِ این پیشگویی و... وجود دارد که اگر همه‌ی این روایات با همه‌ی طریق‌هایشان را جمع کنیم، جای انکار باقی نمی‌ماند.
اعتراض: طبقِ برخی روایات، آیه‌ی "غُلِبَتِ الرّوم" با فتحه نازل شده است و اصلِ آن "غَلِبَتِ الرّوم" بوده! اگر چنین باشد، کلاً معنیِ این آیات تغییر می‌کند و در این صورت اصلاً قرآن چنین پیشگویی‌ای انجام نداده!
پاسخ:
اوّلاً: در این مورد کلاً دو روایت نقل شده که اتّفاقاً اسنادِ هر دو روایت ضعیف هستند. روایتِ اوّل از ابنِ عمر (رض) نقل شده که در سندِ آن "سفیان بن وکیع" به جعلِ احادیث متّهم بوده [3] همچنین و "الحسن الجفری" نیز در این سند تضعیف شده است. [4] روایتِ دوم نیز از ابوسعیدِ خدری در سننِ ترمذی نقل شده که در سندِ آن "عطیة العوفی" وجود دارد که مدلس بوده و نزدِ اکثرِ ائمّه تضعیف شده است. [5]
ثانیاً: قرائتِ "غُلِبَتِ الرّوم" (با ضمّه) متواتر است و هیچ شکّی در آن نیست، بنابراین این روایاتِ آحاد (جدا از ضعفِ سندی‌ای که داشتند) نمی‌توانند در مقابلِ قرائتِ متواتر قد علم کنند!
ثالثاً: گفتیم که درباره‌ی این پیشگویی روایاتِ زیادی وجود دارد و اگر طبقِ آن روایاتِ ضعیف قرائت را تغییر دهیم، این پیشگویی منتفی می‌شود و در این صورت با روایاتِ صحیح هم در تضاد خواهند بود!
رابعاً: اگر آیه را با فتحه قرائت کنیم، با سیاقِ آیات سازگار نخواهد بود و ناچاریم قرائتِ بقیه‌ی آیات را هم تغییر بدهیم! امام طبری نیز این نکته را متذکّر شده‌اند. [6]
خامساً: امام ابنِ جوزی می‌گوید: «بنابر اجماع، سوره‌ی روم تماماً مکّی است». [7] این مسئله با دو روایتی که مخالفین مطرح کردند سازگار نمی‌شود چون در آن روایات محلّ نزولِ آیاتِ روم در جنگِ بدر دانسته شده حال آنکه جنگِ بدر بعد از مهاجرت به مدینه رخ داده است نه در مکّه!
پس این اعتراضِ مخالفین از چندین جهتِ مختلف مردود است.
📚منابع
[1] The History of the Decline and Fall of the Roman Empire, v5, p499.
[2] برای دیدنِ منبع کلیک کنید.
[3] المزي، تھذیب الكمال في أسماء الرجال، تحقیق: بشار عواد معروف (بیروت: مؤسسة الرسالة، 203-11/202،م1987/ھـ1408)
[4] الجرجاني، الكامل في ضعفاء الرجال، تحقیق: سھیل زكار (بیروت: دار الفكر، 1988 ،304/2)
[5] المباركفوري، تحفة الأحوذي بشرح جامع الترمذي، تحقیق: عبد الرحمن عثمان (بیروت: دار الفكر 6/286)
[6] الطبري، جامع البیان فن تأویل آي القرآن، 459/18.
[7] بن الجوزي، زاد المسیر (بیروت: المكتب الإسلامي، 1404ھـ/1984م)، 286/7
#اثبات_نبوت
#اثبات_صداقت_پیامبر
✅@anti_shobahat | آنتی شبهات
اعتراض: طبقِ برخی روایات، آیه‌ی "غُلِبَتِ الرّوم" با فتحه نازل شده است و اصلِ آن "غَلِبَتِ الرّوم" بوده! اگر چنین باشد، کلاً معنیِ این آیات تغییر می‌کند و در این صورت اصلاً قرآن چنین پیشگویی‌ای انجام نداده!
پاسخ:
اوّلاً: در این مورد کلاً دو روایت نقل شده که اتّفاقاً اسنادِ هر دو روایت ضعیف هستند. روایتِ اوّل از ابنِ عمر (رض) نقل شده که در سندِ آن "سفیان بن وکیع" به جعلِ احادیث متّهم بوده [3] همچنین و "الحسن الجفری" نیز در این سند تضعیف شده است. [4] روایتِ دوم نیز از ابوسعیدِ خدری در سننِ ترمذی نقل شده که در سندِ آن "عطیة العوفی" وجود دارد که مدلس بوده و نزدِ اکثرِ ائمّه تضعیف شده است. [5]
ثانیاً: قرائتِ "غُلِبَتِ الرّوم" (با ضمّه) متواتر است و هیچ شکّی در آن نیست، بنابراین این روایاتِ آحاد (جدا از ضعفِ سندی‌ای که داشتند) نمی‌توانند در مقابلِ قرائتِ متواتر قد علم کنند!
ثالثاً: گفتیم که درباره‌ی این پیشگویی روایاتِ زیادی وجود دارد و اگر طبقِ آن روایاتِ ضعیف قرائت را تغییر دهیم، این پیشگویی منتفی می‌شود و در این صورت با روایاتِ صحیح هم در تضاد خواهند بود!
رابعاً: اگر آیه را با فتحه قرائت کنیم، با سیاقِ آیات سازگار نخواهد بود و ناچاریم قرائتِ بقیه‌ی آیات را هم تغییر بدهیم! امام طبری نیز این نکته را متذکّر شده‌اند. [6]
خامساً: امام ابنِ جوزی می‌گوید: «بنابر اجماع، سوره‌ی روم تماماً مکّی است». [7] این مسئله با دو روایتی که مخالفین مطرح کردند سازگار نمی‌شود چون در آن روایات محلّ نزولِ آیاتِ روم در جنگِ بدر دانسته شده حال آنکه جنگِ بدر بعد از مهاجرت به مدینه رخ داده است نه در مکّه!
پس این اعتراضِ مخالفین از چندین جهتِ مختلف مردود است.
📚منابع
[1] The History of the Decline and Fall of the Roman Empire, v5, p499.
[2] برای دیدنِ منبع کلیک کنید.
[3] المزي، تھذیب الكمال في أسماء الرجال، تحقیق: بشار عواد معروف (بیروت: مؤسسة الرسالة، 203-11/202،م1987/ھـ1408)
[4] الجرجاني، الكامل في ضعفاء الرجال، تحقیق: سھیل زكار (بیروت: دار الفكر، 1988 ،304/2)
[5] المباركفوري، تحفة الأحوذي بشرح جامع الترمذي، تحقیق: عبد الرحمن عثمان (بیروت: دار الفكر 6/286)
[6] الطبري، جامع البیان فن تأویل آي القرآن، 459/18.
[7] بن الجوزي، زاد المسیر (بیروت: المكتب الإسلامي، 1404ھـ/1984م)، 286/7
#اثبات_نبوت
#اثبات_صداقت_پیامبر
✅@anti_shobahat | آنتی شبهات
👍18❤5
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
مسلمان بودن لیاقت میخواد!
در سخن پروردگارت تامل کن:
﴿وَٱللَّهُ ٱلۡغَنِيُّ وَأَنتُمُ ٱلۡفُقَرَآءُۚ وَإِن تَتَوَلَّوۡاْ يَسۡتَبۡدِلۡ قَوۡمًا غَيۡرَكُمۡ ثُمَّ لَا يَكُونُوٓاْ أَمۡثَٰلَكُم﴾
«و الله بى‌نیاز است و شما نیازمندید؛ و اگر (از اسلام به سوی کفر) بازگردید، الله گروهى دیگر را جایگزین شما خواهد كرد كه همچون شما نباشند». (محمد/ ۳۸)
═══༻✿༺═══
✅ @zeinoullah
✅ @anti_shobahat
در سخن پروردگارت تامل کن:
﴿وَٱللَّهُ ٱلۡغَنِيُّ وَأَنتُمُ ٱلۡفُقَرَآءُۚ وَإِن تَتَوَلَّوۡاْ يَسۡتَبۡدِلۡ قَوۡمًا غَيۡرَكُمۡ ثُمَّ لَا يَكُونُوٓاْ أَمۡثَٰلَكُم﴾
«و الله بى‌نیاز است و شما نیازمندید؛ و اگر (از اسلام به سوی کفر) بازگردید، الله گروهى دیگر را جایگزین شما خواهد كرد كه همچون شما نباشند». (محمد/ ۳۸)
═══༻✿༺═══
✅ @zeinoullah
✅ @anti_shobahat
❤44👏4👍2🔥2
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
❤62👍11🔥5
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
کودک فلسطینی درحال پخت نان، قرآن را به این زیبایی تلاوت می‌کند...👑 🇵🇸
محو این صحنه شدم🫠 ✨
@anti_shobahat
محو این صحنه شدم
@anti_shobahat
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
❤94
1- أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ بَكَّارٍ قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدٌ وَهُوَ ابْنُ سَلَمَةَ، عَنِ ابْنِ عَجْلَانَ، عَنِ الْمَقْبُرِيِّ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ أَبِي شُرَيْحٍ الْخُزَاعِيِّ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «اللهُمَّ إِنِّي أُحَرِّجُ حَقَّ الضَّعِيفَيْنِ حَقَّ الْيَتِيمِ وَحَقَّ الْمَرْأَةِ» .
[أخرجه ابن ماجه (3678)، وأحمد (9664)، والنسائي (9149)] , حکم حدیث: حسن
ترجمه: رسول خدا ﷺ فرمودند: من کسی را که حق دو ضعیف (زن و یتیم) را پایمال کند سخت ممانعت می‌کنم.
شرح: مستضعفان و بینوایان، سببی برای برخورداری دیگران از یاری و روزی پروردگار هستند ، یعنی اگر انسان مهر خویش را از ضعیفان دریغ نکند و به آنها مهر بورزد و از آنچه که الله به او داده است به آنها ببخشد، در برابر دشمنان و بدخواهانش موفق و پیروز میگردد ، و در رزق و روزی خود خیر و برکت می‌بیند. زیرا انسان هرچه به خاطر الله ﷻ انفاق کند الله متعال عوضش را به او میدهد همانگونه که میفرماید: وَمَا أَنفَقْتُم مِّن شَيْءٍ فَهُوَ يُخْلِفُهُ ۖ وَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ (ترجمه: و هرچه انفاق کنید، او عوضش را میدهد و او بهترین روزی دهنده است).
#حدیث_شب
✅ @anti_shobahat | آنتی شبهات
[أخرجه ابن ماجه (3678)، وأحمد (9664)، والنسائي (9149)] , حکم حدیث: حسن
ترجمه: رسول خدا ﷺ فرمودند: من کسی را که حق دو ضعیف (زن و یتیم) را پایمال کند سخت ممانعت می‌کنم.
شرح: مستضعفان و بینوایان، سببی برای برخورداری دیگران از یاری و روزی پروردگار هستند ، یعنی اگر انسان مهر خویش را از ضعیفان دریغ نکند و به آنها مهر بورزد و از آنچه که الله به او داده است به آنها ببخشد، در برابر دشمنان و بدخواهانش موفق و پیروز میگردد ، و در رزق و روزی خود خیر و برکت می‌بیند. زیرا انسان هرچه به خاطر الله ﷻ انفاق کند الله متعال عوضش را به او میدهد همانگونه که میفرماید: وَمَا أَنفَقْتُم مِّن شَيْءٍ فَهُوَ يُخْلِفُهُ ۖ وَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ (ترجمه: و هرچه انفاق کنید، او عوضش را میدهد و او بهترین روزی دهنده است).
#حدیث_شب
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
❤21👍4