برداشت نِی‌شکر در گتاب!

این روزها شاید کمتر کسی به سرش بزند که بخواهد برود سراغ کشت نِی‌شکر. اما « حاج سبزعلی کاظمی » از آخرین بازمانده‌ی نسلِ گذشته‌ است که هنوز بر سر این پیمان مانده که از آن‌چه در سال‌های دور کاشته، خوب نگهداری کند تا به فصلش خوب هم برداشت کند.

گوشه‌ای از باغِ حاج سبزعلی که در همان جفتِ‌وَردَشتِ قدیم است و در گذشته به سبب وجودِ ماشینِ پنبه‌زنی به آن ماشین‌سر یا دسگاسر می‌گفتند، امروزه محل برداشت نِی‌شکرهایی‌ست که وِی خیلی سال‌ها پیش کاشته است.
اوایل زمستان که می‌شود، نِی‌شکرهای باغِ حاج‌سبزعلی قدکشیده و آراسته، آماده‌ی برداشت می‌شوند.
دختران آقای کاظمی که همیشه پا در رکاب پدر در باغ و دشت حاضر اَند، اینجا نیز حاج سبزعلی را تنها نگذاشته‌اَند و به همراه برادرانشان مشغول چیدن و جداکردن نِی‌‌ها برای بردن به کارگاه شکر گیری هستند.

برای حاج‌سبزعلی، این پیرِ خستگی ناپذیر و‌ همسر گرامی و فرزندان بزرگوارش بهروزی و طول عمر آرزومندیم. و امیدواریم این میراثِ غنی و ارزشمندِ از گذشته مانده، همچنان پس از ایشان نیز به بهترین گونه ادامه یابد.

عکس و متن: غلامرضا قاسمیان

✳️@bandpeysarayeman