برای صدها سال جان هایی که گرفته شد،خفگان،رنج هایی که مردمانِ ایران زمین متحمل شدند.
برای تمام غم ها و سیاهی ها.
برای مغز های پوسیده..
بر پِیکر جمهوری اسلامی خواهیم رقصیدو می مینوشیم..
سیزده بدر فرخنده باد
⚡️@bardegi57
برای تمام غم ها و سیاهی ها.
برای مغز های پوسیده..
بر پِیکر جمهوری اسلامی خواهیم رقصیدو می مینوشیم..
سیزده بدر فرخنده باد
⚡️@bardegi57
✅لاریجانی و بازی جوجه!
✍️صلاح الدین خدیو
صحبت های امشب علی لاریجانی در تلویزیون نشان داد که بر خلاف گمانه زنی ها در زمان کنونی هیچ مذاکرەای چه مستقیم و چه غیر مستقیم میان ایران و آمریکا وجود ندارد.
آنچه که عیان است این است که طرفبن از طریق رسانه ها در حال نوعی گفتگو با چاشنی تهدید علیه یکدیگر هستند.
هدف اصلی هم ظاهرا استمزاج و ارزیابی طرف مقابل است تا از میزان آمادگی آن برای ورود به یک گفتگوی جدی مطمئن شوند.
اشکال کار این جاست که این خط و نشان کشیدن ها در یک زمان بسیار کوتاه و بل فشرده و در بستر بی اعتمادی مفرط انجام می شود.
آستانەی گریز هستەای ایران به چند هفته و شاید چند روز رسیده است. در طرف دیگر آمریکا ضرب الاجلی دو ماهه برای ایران تعیین کرده که به سرعت در حال اتمام است.
مهلت منقضی شدن مکانیسم ماشه هم تنها شش ماه است.
مسالەی اصلی این است که پیوست اعمالی سیاست اعلامی پیشگفته چیست؟ آیا این دو سباست بر هم منطبقند و یا سمت و سوهایی جدا دارند؟
کسی به طور قطع جواب این سوال را نمی داند و بازی پیش بینی به سهولت گذشته نیست.
دستکم صعوبت آن به اندازەی روانکاوی عمیق شخص ترامپ است.
مسلم است که;
هر دو طرف جنگ نمی خواهند اما روشن است که تمایل ایران در این زمینه شدیدتر و واضح تر است.
هر دو طرف خواهان توافق اند، اما با تفاسیر متفاوت و حتی جهان بینی و ابزارهای مفهومی کاملا متضاد.
ایران طالب توافقی محدود است، اما آمریکا به نسخەای نزدیک به تسلیم می اندیشد.
این تبصره را هم باید افزود که گرچه ترامپ به دلایل روان شناختی و ذوقی مشتاق توافق است، اما تیم او و متحدان اسرائیلی اش اهداف بلندپروازانەتری در سر می پرورانند.
این وضعیت امکان تصادم را بیشتر می کند.
فایننشال تایمز آن را به بازی جوجه تشبیه کرده است:
دو راننده به سمت هم در یک امتداد با سرعت زیاد حرکت می‌کنند و یکی باید از مسیر خارج شود وگرنه هر دو با هم برخورد و کشته می‌شوند. در حالتی که یکی از راننده‌ها خود را از مسیر خارج کند، آن راننده بازنده است و او را به خاطر ترسو بودن «جوجه» خطاب می‌کنند؛ و راننده‌ای که در مسیر باقی‌مانده بود برنده اعلام می‌شود.
بدترین حالت این است که هیچ کدام از جاده خارج نشوند و بهترین حالت هم زمانی اتفاق می افتد که هر دو همزمان متوقف شوند.
⚡️@bardegi57
✍️صلاح الدین خدیو
صحبت های امشب علی لاریجانی در تلویزیون نشان داد که بر خلاف گمانه زنی ها در زمان کنونی هیچ مذاکرەای چه مستقیم و چه غیر مستقیم میان ایران و آمریکا وجود ندارد.
آنچه که عیان است این است که طرفبن از طریق رسانه ها در حال نوعی گفتگو با چاشنی تهدید علیه یکدیگر هستند.
هدف اصلی هم ظاهرا استمزاج و ارزیابی طرف مقابل است تا از میزان آمادگی آن برای ورود به یک گفتگوی جدی مطمئن شوند.
اشکال کار این جاست که این خط و نشان کشیدن ها در یک زمان بسیار کوتاه و بل فشرده و در بستر بی اعتمادی مفرط انجام می شود.
آستانەی گریز هستەای ایران به چند هفته و شاید چند روز رسیده است. در طرف دیگر آمریکا ضرب الاجلی دو ماهه برای ایران تعیین کرده که به سرعت در حال اتمام است.
مهلت منقضی شدن مکانیسم ماشه هم تنها شش ماه است.
مسالەی اصلی این است که پیوست اعمالی سیاست اعلامی پیشگفته چیست؟ آیا این دو سباست بر هم منطبقند و یا سمت و سوهایی جدا دارند؟
کسی به طور قطع جواب این سوال را نمی داند و بازی پیش بینی به سهولت گذشته نیست.
دستکم صعوبت آن به اندازەی روانکاوی عمیق شخص ترامپ است.
مسلم است که;
هر دو طرف جنگ نمی خواهند اما روشن است که تمایل ایران در این زمینه شدیدتر و واضح تر است.
هر دو طرف خواهان توافق اند، اما با تفاسیر متفاوت و حتی جهان بینی و ابزارهای مفهومی کاملا متضاد.
ایران طالب توافقی محدود است، اما آمریکا به نسخەای نزدیک به تسلیم می اندیشد.
این تبصره را هم باید افزود که گرچه ترامپ به دلایل روان شناختی و ذوقی مشتاق توافق است، اما تیم او و متحدان اسرائیلی اش اهداف بلندپروازانەتری در سر می پرورانند.
این وضعیت امکان تصادم را بیشتر می کند.
فایننشال تایمز آن را به بازی جوجه تشبیه کرده است:
دو راننده به سمت هم در یک امتداد با سرعت زیاد حرکت می‌کنند و یکی باید از مسیر خارج شود وگرنه هر دو با هم برخورد و کشته می‌شوند. در حالتی که یکی از راننده‌ها خود را از مسیر خارج کند، آن راننده بازنده است و او را به خاطر ترسو بودن «جوجه» خطاب می‌کنند؛ و راننده‌ای که در مسیر باقی‌مانده بود برنده اعلام می‌شود.
بدترین حالت این است که هیچ کدام از جاده خارج نشوند و بهترین حالت هم زمانی اتفاق می افتد که هر دو همزمان متوقف شوند.
⚡️@bardegi57
ای ایران بخونید:
«سرود ملی "ای ایران" را برای سیزده‌به‌در در گوشی‌تان ذخیره کنید»
شاعر: #حسین_گل_گلاب
ای ایران، ای مرز پرگُهر
ای خاکت سرچشمهٔ هنر
دور از تو اندیشهٔ بَدان
پاینده مانی و جاودان
ای دشمن ار تو سنگ خاره‌ای من‌آهنم
جان من فدای خاک پاک میهنم
مهر تو چون، شد پیشه‌ام
دور از تو نیست اندیشه‌ام
در راه تو، کِی ارزشی‌دارد این جان ما
پاینده باد خاک ایران ما
سنگ کوهت درّ و گوهر است
خاک دشتت بهتر از زر است
مهرت از دل کِی برون کنم
بَرگو بی مهرِ تو چون کنم
تا گردش جهان و دور آسمان به‌پاست
نورِ ایزدی همیشه رهنمای ماست
مهر تو چون، شد پیشه‌ام
دور از تو نیست اندیشه‌ام
در راه تو، کِی ارزشی دارد این جان ما
پاینده باد خاک ایران ما
ایران ای خرّم بهشت من
روشن از تو سرنوشت من
گر آتش بارد به پیکرم
جز مهرت در دل نپرورم
از آب و خاک و مهرِ تو سرشته شد گِلم
مهر اگر برون رود تهی شود دلم
مهر تو چون، شد پیشه‌ام
دور از تو نیست اندیشه‌ام
در راه تو کِی ارزشی دارد این جان ما
پاینده باد خاک ایران ما
«هر ایرانی باید این سرود ملی را حفظ کند»
ای_ایران
سیزده_بدر
عاشقان_ایران ❤️🤍💚🌼✌️✨✨🌟
⚡️@bardegi57
«سرود ملی "ای ایران" را برای سیزده‌به‌در در گوشی‌تان ذخیره کنید»
شاعر: #حسین_گل_گلاب
ای ایران، ای مرز پرگُهر
ای خاکت سرچشمهٔ هنر
دور از تو اندیشهٔ بَدان
پاینده مانی و جاودان
ای دشمن ار تو سنگ خاره‌ای من‌آهنم
جان من فدای خاک پاک میهنم
مهر تو چون، شد پیشه‌ام
دور از تو نیست اندیشه‌ام
در راه تو، کِی ارزشی‌دارد این جان ما
پاینده باد خاک ایران ما
سنگ کوهت درّ و گوهر است
خاک دشتت بهتر از زر است
مهرت از دل کِی برون کنم
بَرگو بی مهرِ تو چون کنم
تا گردش جهان و دور آسمان به‌پاست
نورِ ایزدی همیشه رهنمای ماست
مهر تو چون، شد پیشه‌ام
دور از تو نیست اندیشه‌ام
در راه تو، کِی ارزشی دارد این جان ما
پاینده باد خاک ایران ما
ایران ای خرّم بهشت من
روشن از تو سرنوشت من
گر آتش بارد به پیکرم
جز مهرت در دل نپرورم
از آب و خاک و مهرِ تو سرشته شد گِلم
مهر اگر برون رود تهی شود دلم
مهر تو چون، شد پیشه‌ام
دور از تو نیست اندیشه‌ام
در راه تو کِی ارزشی دارد این جان ما
پاینده باد خاک ایران ما
«هر ایرانی باید این سرود ملی را حفظ کند»
ای_ایران
سیزده_بدر
عاشقان_ایران ❤️🤍💚🌼✌️✨✨🌟
⚡️@bardegi57
تاریخچه سیزده بدر
همانطور که پیشینه ی جشن نوروز را از زمان جمشید می دانند درباره ی سیزده به در (سیزده بدر) هم روایت هست که :
«… جمشید، شاه پیشدادی، روز سیزده نوروز (سیزده بدر)را در صحرای سبز و خرم خیمه و خرگاه بر پا می کند و بارعام می دهد و چندین سال متوالی این کار را انجام می دهد که در نتیجه این مراسم در ایران زمین به صورت سنت و آیین درمی آید و ایرانیان از آن پس سیزده بدر را بیرون از خانه در کنار چشمه سارها و دامن طبیعت برگزار می کنند …»
اما برای بررسی دیرینگی جشن سیزده بدر از روی منابع مکتوب، تمامی منابع مربوط به دوران قاجار می باشند و گزارش به برگزاری سیزده بدر در فروردین یا صفر داده اند، از همین رو برخی پژوهشگران پنداشته اند که جشن سیزده بدر بیش از یکی دو سده دیرینگی ندارد اما با دقت بیشتر در می یابیم که شواهدی برای دیرینگی جشن سیزده بدر وجود دارد.
همانطور که پیش از این گفته آمد، تنوع و گوناگونی شیوه های برگزاری یک آیین، و دامنه ی گسترش فراخ تر یک باور در میان مردمان، بر پایه ی قواعد مردم شناسی و فرهنگ عامه، نشان دهنده ی دیرینگی زیاد آن است.
همچنین مراسم مشابه ای که به موجب کتیبه های سومری و بابلی از آن آگاهی داریم، آیین های سال نو در سومر با نام «زگموگ» و در بابل با نام «آکیتو» دوازده روز به درازا می کشیده و در روز سیزدهم جشنی در آغوش طبیعت برگزار می شده. بدین ترتیب تصور می شود که سیزده بدر دارای سابقه ای دست کم چهار هزار ساله است.
⚡️@bardegi57
همانطور که پیشینه ی جشن نوروز را از زمان جمشید می دانند درباره ی سیزده به در (سیزده بدر) هم روایت هست که :
«… جمشید، شاه پیشدادی، روز سیزده نوروز (سیزده بدر)را در صحرای سبز و خرم خیمه و خرگاه بر پا می کند و بارعام می دهد و چندین سال متوالی این کار را انجام می دهد که در نتیجه این مراسم در ایران زمین به صورت سنت و آیین درمی آید و ایرانیان از آن پس سیزده بدر را بیرون از خانه در کنار چشمه سارها و دامن طبیعت برگزار می کنند …»
اما برای بررسی دیرینگی جشن سیزده بدر از روی منابع مکتوب، تمامی منابع مربوط به دوران قاجار می باشند و گزارش به برگزاری سیزده بدر در فروردین یا صفر داده اند، از همین رو برخی پژوهشگران پنداشته اند که جشن سیزده بدر بیش از یکی دو سده دیرینگی ندارد اما با دقت بیشتر در می یابیم که شواهدی برای دیرینگی جشن سیزده بدر وجود دارد.
همانطور که پیش از این گفته آمد، تنوع و گوناگونی شیوه های برگزاری یک آیین، و دامنه ی گسترش فراخ تر یک باور در میان مردمان، بر پایه ی قواعد مردم شناسی و فرهنگ عامه، نشان دهنده ی دیرینگی زیاد آن است.
همچنین مراسم مشابه ای که به موجب کتیبه های سومری و بابلی از آن آگاهی داریم، آیین های سال نو در سومر با نام «زگموگ» و در بابل با نام «آکیتو» دوازده روز به درازا می کشیده و در روز سیزدهم جشنی در آغوش طبیعت برگزار می شده. بدین ترتیب تصور می شود که سیزده بدر دارای سابقه ای دست کم چهار هزار ساله است.
⚡️@bardegi57
در هیچ یک از متون کهن و هیچ دانشمند و نویسنده ای، از این روز (سیزده بدر)به بدی یاد نکرده اند بلکه در بیشتر نوشتارها و کتاب ها، از سیزدهم نوروز با عنوان روزی فرخنده و خجسته نام برده اند.
برای نمونه کتاب «آثار الباقیه» جدولی برای سعد و نحس بودن روزها دارد که در آن جدول در مقابل روز سیزدهم نوروز کلمه ی «سعد» به معنی نیک و فرخنده آورده شده است.
اما پس از نفوذ فرهنگ اروپایی در زمان حکومت صفویان رسید که در این فرهنگ نیز عدد ۱۳ را نحس می دانستند، و هنوز هم با پیشرفت های علمی و فن آوری پیشرفته اروپا، این خرافات عمیقا در دل بسیاری از اروپاییان وجود دارد که در مقایسه با خرافات شرقی، شمارگان آن ها کم نیست و مثال های بسیار دیگری مانند «داشتن روزی بد با دیدن گربه ی سیاه رنگ»، «احتمال رویدادی شوم پس از رد شدن از زیر نردبام» یا «شوم بودن گذاشتن کلید خانه روی میز آشپزخانه»،«خوش شانسی آوردن نعل اسب» و بسیاری موارد خرافی دیگر که خوشبختانه تا کنون وارد فرهنگ ما نشده اند و برای ما خنده آور هستند.
اما تنها چیزی که در فرهنگ ایرانی می توانیم درباره ی عدد سیزده پیدا کنیم، «بد قلق» بودن عدد ۱۳ به خاطر خاصیت بخش ناپذیری آن است.(این خود نشانه ای از دانش بالای ایرانیان از ریاضی و به کارگیری آن در زندگی روزمره است.)
اما وقتی درباره ی نیکویی و فرخندگی این روز بیشتر دقت می کنیم منابع معقول و مستند با سوابق تاریخی زیادی را می یابیم.همان طور که گفته شد سیزدهم فرودین ماه که تیر روز نام دارد و متعلق به فرشته یا امشاسپند یا ایزد سپند (مقدس) و بزرگواری است که در متون پهلوی و در اوستا تیشتر نام دارد و جشن بزرگ تیر روز از تیر ماه که جشن تیرگان است به نام او می باشد.
⚡️@bardegi57
برای نمونه کتاب «آثار الباقیه» جدولی برای سعد و نحس بودن روزها دارد که در آن جدول در مقابل روز سیزدهم نوروز کلمه ی «سعد» به معنی نیک و فرخنده آورده شده است.
اما پس از نفوذ فرهنگ اروپایی در زمان حکومت صفویان رسید که در این فرهنگ نیز عدد ۱۳ را نحس می دانستند، و هنوز هم با پیشرفت های علمی و فن آوری پیشرفته اروپا، این خرافات عمیقا در دل بسیاری از اروپاییان وجود دارد که در مقایسه با خرافات شرقی، شمارگان آن ها کم نیست و مثال های بسیار دیگری مانند «داشتن روزی بد با دیدن گربه ی سیاه رنگ»، «احتمال رویدادی شوم پس از رد شدن از زیر نردبام» یا «شوم بودن گذاشتن کلید خانه روی میز آشپزخانه»،«خوش شانسی آوردن نعل اسب» و بسیاری موارد خرافی دیگر که خوشبختانه تا کنون وارد فرهنگ ما نشده اند و برای ما خنده آور هستند.
اما تنها چیزی که در فرهنگ ایرانی می توانیم درباره ی عدد سیزده پیدا کنیم، «بد قلق» بودن عدد ۱۳ به خاطر خاصیت بخش ناپذیری آن است.(این خود نشانه ای از دانش بالای ایرانیان از ریاضی و به کارگیری آن در زندگی روزمره است.)
اما وقتی درباره ی نیکویی و فرخندگی این روز بیشتر دقت می کنیم منابع معقول و مستند با سوابق تاریخی زیادی را می یابیم.همان طور که گفته شد سیزدهم فرودین ماه که تیر روز نام دارد و متعلق به فرشته یا امشاسپند یا ایزد سپند (مقدس) و بزرگواری است که در متون پهلوی و در اوستا تیشتر نام دارد و جشن بزرگ تیر روز از تیر ماه که جشن تیرگان است به نام او می باشد.
⚡️@bardegi57
آخرین سیزده بدر کیان پیرفلک، کودک نخبه کشته شده در ایذه
مادرش سال گذشته در چنین روزی نوشته بود: «صبح شد، چادر را کنار زدی و چند لحظه بعد خورشید زندگی بخش رخ نمایان کرد، یادم نمیره چشم بر نمیداشتی تا لحظه لحظه بالا آمدنش رو ببینی، گفتی بالاخره طلوع خورشید رو دیدم.»
⚡️@bardegi57
مادرش سال گذشته در چنین روزی نوشته بود: «صبح شد، چادر را کنار زدی و چند لحظه بعد خورشید زندگی بخش رخ نمایان کرد، یادم نمیره چشم بر نمیداشتی تا لحظه لحظه بالا آمدنش رو ببینی، گفتی بالاخره طلوع خورشید رو دیدم.»
⚡️@bardegi57
#دانش_و_آگاهی
#فلسفه_گره_زدن_سبزه_در_13_بدر
روایت است که #مشیه و #مشیانه پسر و دختری بودند که روز سیزده فروردین برای اولین بار در جهان با هم ازدواج نمودند. در آن زمان چون عقد و نکاحی شناخته شده نبود آن دو به وسیله گره زدن دو شاخه پایهً ازدواج خود را بنا نهادند. این مراسم را بویژه دختران و پسران دم بخت انجام میدادند و امروز هم دختران و پسران برای بستن پیمان زناشویی نیت می کنند و علف گره می زنند. این رسم از زمان کیانیان تقریباً متروک شد ولی در زمان هخامنشیان دوباره شروع شده و تا امروز باقی مانده است.
🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂
⚡️@bardegi57
#فلسفه_گره_زدن_سبزه_در_13_بدر
روایت است که #مشیه و #مشیانه پسر و دختری بودند که روز سیزده فروردین برای اولین بار در جهان با هم ازدواج نمودند. در آن زمان چون عقد و نکاحی شناخته شده نبود آن دو به وسیله گره زدن دو شاخه پایهً ازدواج خود را بنا نهادند. این مراسم را بویژه دختران و پسران دم بخت انجام میدادند و امروز هم دختران و پسران برای بستن پیمان زناشویی نیت می کنند و علف گره می زنند. این رسم از زمان کیانیان تقریباً متروک شد ولی در زمان هخامنشیان دوباره شروع شده و تا امروز باقی مانده است.
🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂
⚡️@bardegi57
«آتشفشان خاموش داخلی
چرا حاکمیت از فریاد مردم بیشتر از حمله موشکی می‌ترسد؟»
مقدمه: نگاهی به آیینه‌ی ترس‌های حاکمیت
در مراسم نماز عید فطر، گفتمان رسمی حاکمیت نه در ستایش صلح و رفاه، که در ستایش مقاومت در برابر «دشمنی نامرئی» شکل گرفت. اما پشت این نمایش امنیتی، واقعیت تلخ‌تری نهفته است: هراس عمیق‌تر از انفجار اجتماعی ناشی از فقر، سرکوب و مطالبات بر زمین مانده‌ی مردم. تحلیلی عمیق بر خطبه‌های اخیر نشان می‌دهد که اولویت‌بندی‌های حاکمیت نه در خدمت منافع ملی، که در راستای بقای خود نظام است؛ حتی اگر این بقا به قیمت نابودی کشور تمام شود.
۱. قدس: نمادینگی توخالی در سایه‌ی بحران هویت
راهپیمایی روز قدس، که روزی نماد همبستگی با فلسطین بود، امروز به صحنه‌ای برای بازتعریف هویت حاکمیت تبدیل شده است. این رویداد دیگر درباره‌ی «فریاد برای قدس» نیست، بلکه ابزاری است برای فریاد زدنِ «ما اینجا هستیم!» به جهانیان. حاکمیت می‌کوشد با تبدیل فلسطین به کالایی نمادین، شکاف عمیق میان خود و مردم را پر کند. اما این نمایش توخالی، تنها بر طبل بحران مشروعیت می‌کوبد. وقتی معیشت مردم در آستانه‌ی فروپاشی است، قدس نه آرمان، که پرده‌ای است برای پنهان کردن ناتوانی در مدیریت داخلی.
۲. فلج استراتژیک: نه جنگ، نه صلح؛ چرخه‌ی مرگبار انفعال
شعار «نه جنگ، نه توافق» امروز نه یک استراتژی، که اعترافی است به بن‌بست حاکمیت. این شعار، که زمانی به‌عنوان تاکتیکی برای خرید زمان مطرح شد، اکنون نشان‌دهنده‌ی ترس از هرگونه تغییر احتمالی است—چه در تعامل با جهان، چه در پاسخ به خواست‌های داخلی. حاکمیت ترجیح می‌دهد در باتلاق فردمحوری بماند، چراکه هر حرکت به سمت خرد جمعی، پرده از ناتوانی‌های ساختاری‌اش برمی‌دارد. نتیجه؟ کشوری در حال چرخش بیهوده به دور خود، در حالی که فرصت‌های تاریخی برای توسعه یکی پس از دیگری تباه می‌شوند.
۳. توسعه‌ی قربانی‌شده: اولویتی به نام «بقا»
غیاب توسعه‌ی پایدار در گفتمان رسمی، تصادفی نیست. حاکمیت به‌خوبی می‌داند که هرگونه تمرکز بر اقتصاد، اشتغال، یا محیط زیست، ناگزیر به مطالبه‌ی شفافیت، پاسخگویی و مشارکت مردمی می‌انجامد—امری که موجودیت آن را به چالش می‌کشد. بنابراین، منابع ملی نه در مسیر مهار تورم، که صرف پروژه‌های امنیتی و نمایش‌های ژئوپلیتیک می‌شود. بیمارستان‌های بدون دارو، دانشگاه‌های بدون بودجه و رودخانه‌های خشکیده، قربانیان این اولویت‌بندی وارونه‌اند. سوال اینجاست: آیا می‌توان کشوری را با موشک اداره کرد، وقتی نان شب مردم به یارانه‌ی دولتی گره خورده است؟
۴. دوگانگی ترس: آتش داخلی یا حمله‌ی خارجی؟
حاکمیت در خطبه‌های اخیر، دو ترس متضاد را فاش کرد: از یک سو، احتمال حمله‌ی خارجی را—هرچند کم—رد نکرد، و از سوی دیگر، پیشاپیش هر اعتراضی را «فتنه‌ی دشمن» خواند. اما واقعیت این است: حمله‌ی موشکی هرچند ویرانگر، پایان بازی نیست، اما انفجار اجتماعی می‌تواند حاکمیت را تا بنیان بلرزاند. تاریخ نشان داده است که رژیم‌های ایدئولوژیک بیش از آنکه در میدان جنگ سقوط کنند، در خیابان‌های شهرهای خود تسلیم شده‌اند. این هراس، توضیح می‌دهد که چرا سرکوب داخلی، اولویتی بالاتر از دیپلماسی خارجی دارد.
۵. پیشدستی در سرکوب: فتنه‌سازی به جای شناخت ریشه‌ها
به جای پاسخ به این سوال که «چرا مردم معترض می‌شوند؟»، حاکمیت ترجیح می‌دهد بپرسد: «چه کسی پشت اعتراضات است؟». این تغییر پرسش، استراتژی کلیدی برای تبدیل هر نقدی به «توطئه» است. اعتراضات آبان ۹۸، خیزش ۱۴۰۱ و حتی اعتصابات صنفی امروز، نه به عنوان زنگ خطر برای اصلاحات، که بهانه‌هایی برای تشدید گفتمان امنیتی بازتعریف می‌شوند. نتیجه‌ی این رویکرد، چرخه‌ی معیوبی است که در آن سرکوب، نارضایتی‌ها را عمیق‌تر می‌کند و عمق نارضایتی‌ها، سرکوب را خشن‌تر.
نتیجه‌گیری: انفجار از درون یا تغییر از بالا؟
گفتمان حاکمیت در نماز عید فطر، سندی زنده از تناقض‌های یک نظام در آستانه‌ی بحران است. این نظام، که روزی خود را پرچمدار «عدالتخواهی» می‌خواند، امروز چنان در دام امنیتی‌سازی فضای داخلی گرفتار شده که حتی نمی‌تواند صدای فریادهای گرسنگی را بشنود. اما آتشفشان خاموش نارضایتی‌ها، با سرکوب خاموش نمی‌شود؛ بلکه فشارش را انباشته می‌کند تا روزی که هیچ دیواری تاب مقاومت در برابر آن را نداشته باشد. آینده‌ی ایران نه در گرو حمله‌ی موشکی، که در گرو انتخابی سخت است: تغییر مسیر به سمت مردم، یا ادامه‌ی مسیر به سمت پرتگاه.
⚡️@bardegi57
چرا حاکمیت از فریاد مردم بیشتر از حمله موشکی می‌ترسد؟»
مقدمه: نگاهی به آیینه‌ی ترس‌های حاکمیت
در مراسم نماز عید فطر، گفتمان رسمی حاکمیت نه در ستایش صلح و رفاه، که در ستایش مقاومت در برابر «دشمنی نامرئی» شکل گرفت. اما پشت این نمایش امنیتی، واقعیت تلخ‌تری نهفته است: هراس عمیق‌تر از انفجار اجتماعی ناشی از فقر، سرکوب و مطالبات بر زمین مانده‌ی مردم. تحلیلی عمیق بر خطبه‌های اخیر نشان می‌دهد که اولویت‌بندی‌های حاکمیت نه در خدمت منافع ملی، که در راستای بقای خود نظام است؛ حتی اگر این بقا به قیمت نابودی کشور تمام شود.
۱. قدس: نمادینگی توخالی در سایه‌ی بحران هویت
راهپیمایی روز قدس، که روزی نماد همبستگی با فلسطین بود، امروز به صحنه‌ای برای بازتعریف هویت حاکمیت تبدیل شده است. این رویداد دیگر درباره‌ی «فریاد برای قدس» نیست، بلکه ابزاری است برای فریاد زدنِ «ما اینجا هستیم!» به جهانیان. حاکمیت می‌کوشد با تبدیل فلسطین به کالایی نمادین، شکاف عمیق میان خود و مردم را پر کند. اما این نمایش توخالی، تنها بر طبل بحران مشروعیت می‌کوبد. وقتی معیشت مردم در آستانه‌ی فروپاشی است، قدس نه آرمان، که پرده‌ای است برای پنهان کردن ناتوانی در مدیریت داخلی.
۲. فلج استراتژیک: نه جنگ، نه صلح؛ چرخه‌ی مرگبار انفعال
شعار «نه جنگ، نه توافق» امروز نه یک استراتژی، که اعترافی است به بن‌بست حاکمیت. این شعار، که زمانی به‌عنوان تاکتیکی برای خرید زمان مطرح شد، اکنون نشان‌دهنده‌ی ترس از هرگونه تغییر احتمالی است—چه در تعامل با جهان، چه در پاسخ به خواست‌های داخلی. حاکمیت ترجیح می‌دهد در باتلاق فردمحوری بماند، چراکه هر حرکت به سمت خرد جمعی، پرده از ناتوانی‌های ساختاری‌اش برمی‌دارد. نتیجه؟ کشوری در حال چرخش بیهوده به دور خود، در حالی که فرصت‌های تاریخی برای توسعه یکی پس از دیگری تباه می‌شوند.
۳. توسعه‌ی قربانی‌شده: اولویتی به نام «بقا»
غیاب توسعه‌ی پایدار در گفتمان رسمی، تصادفی نیست. حاکمیت به‌خوبی می‌داند که هرگونه تمرکز بر اقتصاد، اشتغال، یا محیط زیست، ناگزیر به مطالبه‌ی شفافیت، پاسخگویی و مشارکت مردمی می‌انجامد—امری که موجودیت آن را به چالش می‌کشد. بنابراین، منابع ملی نه در مسیر مهار تورم، که صرف پروژه‌های امنیتی و نمایش‌های ژئوپلیتیک می‌شود. بیمارستان‌های بدون دارو، دانشگاه‌های بدون بودجه و رودخانه‌های خشکیده، قربانیان این اولویت‌بندی وارونه‌اند. سوال اینجاست: آیا می‌توان کشوری را با موشک اداره کرد، وقتی نان شب مردم به یارانه‌ی دولتی گره خورده است؟
۴. دوگانگی ترس: آتش داخلی یا حمله‌ی خارجی؟
حاکمیت در خطبه‌های اخیر، دو ترس متضاد را فاش کرد: از یک سو، احتمال حمله‌ی خارجی را—هرچند کم—رد نکرد، و از سوی دیگر، پیشاپیش هر اعتراضی را «فتنه‌ی دشمن» خواند. اما واقعیت این است: حمله‌ی موشکی هرچند ویرانگر، پایان بازی نیست، اما انفجار اجتماعی می‌تواند حاکمیت را تا بنیان بلرزاند. تاریخ نشان داده است که رژیم‌های ایدئولوژیک بیش از آنکه در میدان جنگ سقوط کنند، در خیابان‌های شهرهای خود تسلیم شده‌اند. این هراس، توضیح می‌دهد که چرا سرکوب داخلی، اولویتی بالاتر از دیپلماسی خارجی دارد.
۵. پیشدستی در سرکوب: فتنه‌سازی به جای شناخت ریشه‌ها
به جای پاسخ به این سوال که «چرا مردم معترض می‌شوند؟»، حاکمیت ترجیح می‌دهد بپرسد: «چه کسی پشت اعتراضات است؟». این تغییر پرسش، استراتژی کلیدی برای تبدیل هر نقدی به «توطئه» است. اعتراضات آبان ۹۸، خیزش ۱۴۰۱ و حتی اعتصابات صنفی امروز، نه به عنوان زنگ خطر برای اصلاحات، که بهانه‌هایی برای تشدید گفتمان امنیتی بازتعریف می‌شوند. نتیجه‌ی این رویکرد، چرخه‌ی معیوبی است که در آن سرکوب، نارضایتی‌ها را عمیق‌تر می‌کند و عمق نارضایتی‌ها، سرکوب را خشن‌تر.
نتیجه‌گیری: انفجار از درون یا تغییر از بالا؟
گفتمان حاکمیت در نماز عید فطر، سندی زنده از تناقض‌های یک نظام در آستانه‌ی بحران است. این نظام، که روزی خود را پرچمدار «عدالتخواهی» می‌خواند، امروز چنان در دام امنیتی‌سازی فضای داخلی گرفتار شده که حتی نمی‌تواند صدای فریادهای گرسنگی را بشنود. اما آتشفشان خاموش نارضایتی‌ها، با سرکوب خاموش نمی‌شود؛ بلکه فشارش را انباشته می‌کند تا روزی که هیچ دیواری تاب مقاومت در برابر آن را نداشته باشد. آینده‌ی ایران نه در گرو حمله‌ی موشکی، که در گرو انتخابی سخت است: تغییر مسیر به سمت مردم، یا ادامه‌ی مسیر به سمت پرتگاه.
⚡️@bardegi57
گور حسن خرس الله
چه پولایی که قراره از ایران و جیب مردم ایران سرازیر بشه واسه ساخت قبر این بشکه💩 جزغاله شده
⚡️@bardegi57
چه پولایی که قراره از ایران و جیب مردم ایران سرازیر بشه واسه ساخت قبر این بشکه💩 جزغاله شده
⚡️@bardegi57
✅گاردین: بن سلمان مخالف حمله نظامی به ایران است و می‌خواهد ترامپ را از حمله به ایران منصرف کند!
⚡️@bardegi57
⚡️@bardegi57
🔴 منان رئیسی نماینده قم: مگر جنگل است که بگویید قانون حجاب را اجرا نمی‌کنم؟
پ ن: جناب نماینده ۴ درصدی ، اگر در کشور قانون جنگل حاکم نبود که تو لمپن توسط توسط سپاه و شورای نگهبان انتخاب نمی شدی جهت نمایندگی مردم قم
اگر در عمرت یک بار سخن صحیحی گفته باشی همین است که رهبر ،کشور را تبدیل به جنگل کرده است.
اگه جنگل نبود که یک کره الاغی مثل تو نماینده مجلس نمیشد!
⚡️@bardegi57
پ ن: جناب نماینده ۴ درصدی ، اگر در کشور قانون جنگل حاکم نبود که تو لمپن توسط توسط سپاه و شورای نگهبان انتخاب نمی شدی جهت نمایندگی مردم قم
اگر در عمرت یک بار سخن صحیحی گفته باشی همین است که رهبر ،کشور را تبدیل به جنگل کرده است.
اگه جنگل نبود که یک کره الاغی مثل تو نماینده مجلس نمیشد!
⚡️@bardegi57
🔴جزیره هرمز، قبل و بعد از نوروز
تصاویر که در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است نشان از تخریب گسترده ساحل جزیره هرمز دارد.
🔻وقتی مسافران نوروزی خاک جزیره هرمز را به یغما می برند!
در چند روز گذشته چندین مورد درگیری میان بومیان جزیره هرمز و مسافران، بخاطر برداشتن خاک جزیره توسط مسافران نوروزی، رخ داده است.
خاک نقره‌ای جزیره هرمز در چند سال اخیر خیلی کم شده، چون هر فردی که به جزیره می آید، ،یک بطری از خاکش را برمی‌دارد!
این خاک میلیون‌ها سال طول کشیده تا شکل بگیرد و تجدیدپذیر نیست.
بروید هرمز، لذت ببرید، عکس بگیرید، ولی لطفا، لطفا و لطفا خاک نبرید! این خاک در طبیعت زیباست، نه داخل بطری‌های پلاستیکی، نه در کمد شما.../چندثانیه
⚡️@bardegi57
تصاویر که در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است نشان از تخریب گسترده ساحل جزیره هرمز دارد.
🔻وقتی مسافران نوروزی خاک جزیره هرمز را به یغما می برند!
در چند روز گذشته چندین مورد درگیری میان بومیان جزیره هرمز و مسافران، بخاطر برداشتن خاک جزیره توسط مسافران نوروزی، رخ داده است.
خاک نقره‌ای جزیره هرمز در چند سال اخیر خیلی کم شده، چون هر فردی که به جزیره می آید، ،یک بطری از خاکش را برمی‌دارد!
این خاک میلیون‌ها سال طول کشیده تا شکل بگیرد و تجدیدپذیر نیست.
بروید هرمز، لذت ببرید، عکس بگیرید، ولی لطفا، لطفا و لطفا خاک نبرید! این خاک در طبیعت زیباست، نه داخل بطری‌های پلاستیکی، نه در کمد شما.../چندثانیه
⚡️@bardegi57
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
روبروی آرامگاه کوروش بزرگ.
برای برگشت کشور به روزهای اوج و قدرت آرزو کردم✌️
همه به این امید سبزه گره خواهیم زد
سیزده بدر مبارک🌹
غم های مردم ایران در به در🙏
⚡️@bardegi57
برای برگشت کشور به روزهای اوج و قدرت آرزو کردم✌️
همه به این امید سبزه گره خواهیم زد
سیزده بدر مبارک🌹
غم های مردم ایران در به در🙏
⚡️@bardegi57