🔻واکنش روزنامه‌های امروز صبح تهران به درگذشت بهرام بیضایی

خبر درگذشت بهرام بیضایی امروز در بیشتر روزنامه صبح تهران منعکس شده است.

شیما بهره‌مند در روزنامه شرق نوشت که «مرگ بیضایی در زادروز خجسته‌اش، از ناتمامی مدام او حکایت دارد که هزاران سال قصه داشت تا بگوید و باور داشت نوای شادی و غم هر دو باید سرود، که "دنیا تا بنگرید ویران است". قصه‌خوانِ بهرام بیضایی در "فتحنامه کلات" بعد از سکوتی کشدار روی صحنه می‌آید تا خبر از فتحی دهد که از پس جنگ و ویرانی حاصل شده، اما "دنیا تا بنگرید ویران است"، پس نوای شادی و غم با هم باید سرود.»

مرتضی خبازیان زاده هم در روزنامه آرمان ملی نوشت: «بیضایی بعد از ساخت مسافران که بسیار مورد تمجید قرارر گرفت با مشکل مواجه شد. او فیلمنامه‌های متعددی را برای دریافت پروانه نمایش ارائه می‌داد و هر یک به دلیلی رد می‌شد.

در پایان این مقاله با اشاره به فیلمنامه «طومار شیخ شرزین» آمده است که این فیلمنامه «شاید به تلویح زندگی‌نامه خود او هم باشد. جامعه شرزین دبیر را نمی‌توانست تحمل کند. شرزین از جامعه خود رانده شد و تا سال‌ها بعد کسی پروای آن را نداشت که ببیند کجا رفت و چه شد.»
https://bbc.in/4jdAkgu
@BBCPersian

🔻سیف‌اله صمدیان: سری که هیچگاه به جز برای هنر و فرهنگ ایران خم نشد

سیف‌اله صمدیان،‌ عکاس و مدیر جشن تصویر سال در صفحه اینستاگرامش با انتشار بخش‌هایی از اجرای یک شب از نمایش «شب هزار و یکم» اثر بهرام بیضایی نوشت: «در تهران سال ۱۳۸۲ که با گروه مرکز فیلم تصویر، در حال تصویربرداری سه اپیزود نمایش بودیم با جمعی پرشور و حرفه‌ای از چهره‌های بازیگری تئاتر ایران در قاب دوربین‌هایمان!»

آقای صمدیان در ادامه نوشته است که «نمی‌دانم امشب شب چندم از هزاران هزار شبی است که ماتم در ماتم و سیاهی در سیاهی، بار دیگر از دست دادن "جان شیفته"ای را تجربه می‌کنیم. و من بی‌درنگ به یاد یکی از رورانس‌های همان نمایش افتادم که آخرین حضور بهرام جان‌مان روی سن تاتر در تهران بود؛ مردی که با عشق و عاطفه و بزرگی تمام روبروی تماشاچیان به موازات کف صحنه تئاتر خم می‌شد؛ با همان سرِ سرفرازی که هیچگاه بجز برای هنر و فرهنگ ایران خم نشد!»

https://bbc.in/4jdAkgu
@BBCPersian

🔻از صفحه اینستاگرام عباس کیارستمی؛ پیتر بروک: بهرام عزیز تو ۵۰۰ سال از تئاتر ایران پیشتازی و یک صد سال از تئاتر امروز جهان

در واکنش به خبر درگذشت بهرام بیضایی، صفحه منسوب به عباس کیارستمی، کارگردان شهیر ایران که در ۱۴ تیر ۱۳۹۵ درگذشت، دو پیام از پیتر بروک و ژان کلود کریر دو کارگردان معروف جهان را منتشر کرده که در توصیف بهرام بیضایی نوشته شده است.

پیتر بروک: «بهرام عزیز تو پانصد سال از تئاتر ایران پیشتازی و یک صد سال از تئاتر امروز جهان و به خوبی می‌دانم که روزی برای ملت ایران اسطوره خواهی شد.»

ژان‌کلود کریر: «فکر می‌کنم کاری که بهرام بیضایی در تئاتر انجام می‌دهد همان حرفی‌ست که‌ پیتر بروک می‌گوید. وقتی «کارنامه‌ی بندارِ بیدخش» را می‌دیدم به تماشاگران نگاه می‌کردم. حس‌ می‌کردم آن‌ها خود را در نمایش می‌بینند. با این‌که بازیگران لباس تئاتر پوشیده بودند و با زبانِ اسطوره‌ای حرف می‌زدند، ولی‌ تماشاگر خود را در صحنه حس می‌کرد. برای من بسیار جالب بود که دو بازیگر که‌ در صحنه حرف می‌زدند، در عین حرف‌زدن‌ با خودشان با مردم هم حرف می‌زنند. در این کار بازیگر درعین‌حال هم راوی‌ست و هم خود بازیگر است که این نوعی‌ فاصله‌گذاری‌ست. به نظر من بزرگ‌ترین‌ کیفیت این تئاتر کوتاه‌بودن آن است؛ چون‌ فکر می‌کنم تمام تئاترها در ایران یک ساعت‌ اضافی دارند.»

https://bbc.in/4jdAkgu
@BBCPersian

🔻رهبران اروپایی و ناتو پیش از دیدار سرنوشت‌ساز ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین با دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا حمایت کامل خود را از کی‌یف اعلام کرده‌اند.

آقای زلنسکی در مسیر سفر به فلوریدا، توقفی در کانادا داشت و در آن‌جا با متحدان خود رایزنی کرد. او قرار است امروز با آقای ترامپ درباره تازه‌ترین پیشنهادهای صلح گفت‌وگو کند.

رئیس‌جمهور اوکراین ابراز امیدواری کرد که این دیدار سازنده باشد، اما گفت که حملات سنگین پهپادی و موشکی به کی‌یف، پاسخ ولادیمیر پوتین به تلاش‌های صلح است.

در همین حال آقای پوتین می‌گوید که «روشن است دولت اوکراین عجله‌ای برای برقراری صلح ندارد.»

او گفت که اگر کی‌یف نخواهد این درگیری را به‌صورت مسالمت‌آمیز حل‌وفصل کند، روسیه با استفاده از زور به اهداف خود دست خواهد یافت.

به گفته آقای پوتین، در حالی که برخی «افراد عاقل» در غرب، اوکراین را به مذاکره برای پایان دادن به جنگ تشویق کرده‌اند، اما کی‌یف تمایلی به این کار نشان نداده است.


📷NurPhoto via Getty Images
@BBCPersian

🖋مسعود آذر
بی‌بی‌سی

بهرام بیضایی، نویسنده و کارگردان ایرانی، شنبه ششم دی‌ماه ۱۴۰۴ (۲۷ دسامبر ۲۰۲۵) در ۸۷ سالگی‌ در آمریکا چشم از دنیا فرو بست. او در بیش از شش دهه فعالیت، مرز میان نویسندگی، نمایشنامه‌نویسی، کارگردانی، پژوهش و نظریه‌پردازی را از میان برداشت و هنری را پی گرفت که همواره در برابر سانسور، روایت‌های رسمی، ساده‌سازی تاریخ و حذف صداهای حاشیه‌ای ایستاده است.

آقای بیضایی نه تاریخ‌نگار بود، نه مورخ سینما.‌ آثارش، اما، چه بر صحنه تئاتر و چه بر پرده سینما، نوعی دادگاه دائمی تاریخ‌اند. در این دادگاه، حقیقت نه امری قطعی، بلکه نتیجه کشاکش روایت‌هاست؛ و همین نگاه است که آثار او را همچنان زنده و قابل بازخوانی نگه داشته است.

او در تمام دوران کاری‌اش، چه پیش و چه پس از انقلاب، برای کار و فعالیت هنری با سد سانسور روبه‌‌رو بود و این مشکل تا پیش از خروجش از ایران و سفر بدون بازگشت‌اش، ادامه داشت.

ادامه مطلب⬇️

📸KETABNEWS
https://bbc.in/49i2Rgv
@BBCPersian

🔻عباس میلانی: بیضایی در برابر هر ایران دوست فروتن بود

عباس میلانی، مدير گروه مطالعات ايرانی دانشگاه استنفورد آمریکا در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «بهرام بیضایی فخر ادب پارسی درگذشت. تا واپسین لحظات حیات پر بارش به فکر تکمیل داش اکل به روایت مرجان بود. زندگی و زمان را تنها برای هنر و فرهنگ می‌خواست. در ۱۵ سالی که بخت همکاری‌اش را داشتم می‌دیدم چگونه در برابر هر ایران دوست فروتن بود و در برابر هر ناخویشتن‌شناس ایران‌ستیز سرکش.»

https://bbc.in/4jdAkgu
@BBCPersian

🔻مهرداد اسکویی: یک ایران فرهنگی عزادار توست

مهرداد اسکویی، عکاس و کارگردان که تصاویر او از بهرام بیضایی حالا در شبکه‌های اجتماعی همرسان می‌شود در صفحه اینستاگرامش نوشت: « اینها که سوگوارند فرزندان همان وطنی هستند که یک عمر برایش کار کردی. امشب یک ایران فرهنگی عزادار توست.»

آقای اسکویی در ادامه نوشته خود می‌گوید: «شاید برای رفتن شما اشک نمی‌ریزیم. به بهانه شما سوگواری می‌کنیم. سینه هامان مالامال درد است. رنج دیده‌ایم. درد کشیده‌ایم. به بهانه رفتن شما برای وطن می‌گرییم.»

https://bbc.in/4jdAkgu
@BBCPersian