#ستارگان_کربلا ـ حنظلة بن اسعد شِبامی
💢حنظلة بن اسعد شِبامی از قبیله «همدان» و از چهره‌های سرشناس و شجاع و سخنوری فصیح و قاری قرآن بود. امام حسین (علیه‌السلام) وی را به عنوان پیک خود برای رساندن نامه‌هایش به عمر سعد برگزیده بود. (موسوی زنجانی، وسیلة الدارین، ج1)
🔹هنگامی که قصد کرد به میدان نبرد رود، پیش روی امام حسین (علیه‌السلام) ایستاد و خطاب به لشکر دشمن این آیه را خواند: «یا قَوْمِ إِنِّی أَخافُ عَلَیْکُمْ مِثْلَ یَوْمِ الْأَحْزابِ، مِثْلَ دَأْبِ قَوْمِ نُوحٍ وَ عادٍ وَ ثَمُودَ وَ الَّذِینَ مِنْ بَعْدِهِمْ، وَ مَا اللَّهُ یُرِیدُ ظُلْماً لِلْعِبادِ، وَ یا قَوْمِ إِنِّی أَخافُ عَلَیْکُمْ یَوْمَ التَّنادِ، یَوْمَ تُوَلُّونَ مُدْبِرِینَ ما لَکُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ عاصِمٍ، وَ مَنْ یُضْلِلِ اللَّهُ فَما لَهُ مِنْ هاد؛ اى قوم من، برایتان از روز سخت گروه‌هاى مشرک بیمناک هستم، مثل سنت عذابى که در نوح و عاد و ثمود و کسانى که پس از آنان بودهاند، جریان پیدا کرد. خداوند نمىخواهد به بندگان ستم روا دارد، اى قوم من برایتان از روز قیامت [روزى که فریاد مردم بلند گردد] مىترسم، روزى که [از عذاب] پشت کنید ولى از سوى خدا هیچ حافظى ندارید، و کسى را که خدا گمراه کند، هیچ راهنمایى نخواهد داشت» (غافر، 30 ـ33)
🔸امام حسین علیه‌السلام با اندوه به حنظله فرمود: یا بن اسعد، خدا رحمتت کند. آنها [پیشتر] دعوتت را به حق و حقیقت نمی‌پذیرند و براى نابودى شما و یارانت قیام کرده و مستوجب عذاب شدهاند چه رسد به حال که دیگر برادران صالح شما را کشتهاند. (وقعة الطف، ص235)
🔹حنظله گفت: راست مىگویى، فدایت شوم؛ شما عالم‌تر و داناتر از من و در دعوت کردنشان به حق شایستهترى، آیا ما به سوى آخرت نمىرویم و به برادرانمان ملحق نمىشویم؟ حضرت فرمود: «برو به جایگاهى بهتر از دنیا و ما فیها، [برو] به #ملکى که از بین رفتنى نیست؛رُحْ إِلَى مَا هُوَ خَیْرٌ لَکَ مِنَ الدُّنْیَا وَ مَا فِیهَا وَ إِلَى مُلْکٍ لا یَبْلى(اشاره به سوره طه20)»
🔸حنظله] گفت: السلام علیک یا أبا عبد الله؛ صلّى اللّه علیک و على أهل بیتک؛ خدا ما را در بهشتش به یکدیگر بشناساند. امام فرمود: آمین، آمین. سپس به میدان رفت و به مقام والای شهادت دست یافت.
🔹در زیات ناحیه مقدسه امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) خطاب به حنظله میفرماید «السَّلَامُ عَلَى حَنْظَلَةَ بْنِ أَسْعَدَ الشِّبَامِی»/تسنیم
🆔 @BIKNEWS
💢حنظلة بن اسعد شِبامی از قبیله «همدان» و از چهره‌های سرشناس و شجاع و سخنوری فصیح و قاری قرآن بود. امام حسین (علیه‌السلام) وی را به عنوان پیک خود برای رساندن نامه‌هایش به عمر سعد برگزیده بود. (موسوی زنجانی، وسیلة الدارین، ج1)
🔹هنگامی که قصد کرد به میدان نبرد رود، پیش روی امام حسین (علیه‌السلام) ایستاد و خطاب به لشکر دشمن این آیه را خواند: «یا قَوْمِ إِنِّی أَخافُ عَلَیْکُمْ مِثْلَ یَوْمِ الْأَحْزابِ، مِثْلَ دَأْبِ قَوْمِ نُوحٍ وَ عادٍ وَ ثَمُودَ وَ الَّذِینَ مِنْ بَعْدِهِمْ، وَ مَا اللَّهُ یُرِیدُ ظُلْماً لِلْعِبادِ، وَ یا قَوْمِ إِنِّی أَخافُ عَلَیْکُمْ یَوْمَ التَّنادِ، یَوْمَ تُوَلُّونَ مُدْبِرِینَ ما لَکُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ عاصِمٍ، وَ مَنْ یُضْلِلِ اللَّهُ فَما لَهُ مِنْ هاد؛ اى قوم من، برایتان از روز سخت گروه‌هاى مشرک بیمناک هستم، مثل سنت عذابى که در نوح و عاد و ثمود و کسانى که پس از آنان بودهاند، جریان پیدا کرد. خداوند نمىخواهد به بندگان ستم روا دارد، اى قوم من برایتان از روز قیامت [روزى که فریاد مردم بلند گردد] مىترسم، روزى که [از عذاب] پشت کنید ولى از سوى خدا هیچ حافظى ندارید، و کسى را که خدا گمراه کند، هیچ راهنمایى نخواهد داشت» (غافر، 30 ـ33)
🔸امام حسین علیه‌السلام با اندوه به حنظله فرمود: یا بن اسعد، خدا رحمتت کند. آنها [پیشتر] دعوتت را به حق و حقیقت نمی‌پذیرند و براى نابودى شما و یارانت قیام کرده و مستوجب عذاب شدهاند چه رسد به حال که دیگر برادران صالح شما را کشتهاند. (وقعة الطف، ص235)
🔹حنظله گفت: راست مىگویى، فدایت شوم؛ شما عالم‌تر و داناتر از من و در دعوت کردنشان به حق شایستهترى، آیا ما به سوى آخرت نمىرویم و به برادرانمان ملحق نمىشویم؟ حضرت فرمود: «برو به جایگاهى بهتر از دنیا و ما فیها، [برو] به #ملکى که از بین رفتنى نیست؛رُحْ إِلَى مَا هُوَ خَیْرٌ لَکَ مِنَ الدُّنْیَا وَ مَا فِیهَا وَ إِلَى مُلْکٍ لا یَبْلى(اشاره به سوره طه20)»
🔸حنظله] گفت: السلام علیک یا أبا عبد الله؛ صلّى اللّه علیک و على أهل بیتک؛ خدا ما را در بهشتش به یکدیگر بشناساند. امام فرمود: آمین، آمین. سپس به میدان رفت و به مقام والای شهادت دست یافت.
🔹در زیات ناحیه مقدسه امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) خطاب به حنظله میفرماید «السَّلَامُ عَلَى حَنْظَلَةَ بْنِ أَسْعَدَ الشِّبَامِی»/تسنیم
🆔 @BIKNEWS